Η Δημοκρατία λειτουργία με τις πλειοψηφίες –είναι γνωστό αυτό και τόσο παλιό, όσο και η ίδια η Δημοκρατία. Ωστόσο, ταυτοχρόνως, η ποιότητα και το «βάθος» μίας Δημοκρατίας κρίνεται και από το πώς μεταχειρίζεται μία πλειοψηφία η δύναμη που τής δίνει αυτή της η ιδιότητα. Για την ακρίβεια, από το πώς μία πλειοψηφία διαχειρίζεται τη δύναμή της και από το κατά πόσον σέβεται –και σε ποιον βαθμό- τα δικαιώματα της μειοψηφίας, κρίνεται και η δημοκρατική ευαισθησία της πλειοψηφίας αυτής.

Στην προκειμένη περίπτωση, λοιπόν, όταν μιλάμε για την Ελλάδα του 2022 και την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η πλειοψηφία παίρνει πολύ χαμηλό βαθμό. Μα, «είναι η κυβέρνηση που επέτρεψε να συγκροτείται εξεταστική επιτροπή με τις ψήφους μόνο της αντιπολίτευσης», θα πει κανείς –όπως λένε εδώ και μέρες όλα τα «γαλάζια» στελέχη στις δημόσιες εμφανίσεις τους.

Κι όμως. Αυτό είναι μόνο το πρόσχημα, που κρύβει όλα τα υπόλοιπα: που κρύβει, δηλαδή, την απόλυτη έλλειψη σεβασμού στην αυτονόητη υποχρέωσή τους να λογοδοτούν στον λαό και τη Βουλή. Και, κυρίως, που κρύβει την απολύτως ιδιοκτησιακή αντίληψη που έχει η κυβερνώσα παράταξη –και δη ο αρχηγός της και οι γύρω του- για την χώρα και τη νομή της εξουσίας.

Τα όσα, απροσχημάτιστα, συμβαίνουν κάθε φορά που η κυβέρνηση πρέπει να δώσει εξηγήσεις, είναι ενδεικτικά: η κυβέρνηση που έκανε την… δημοκρατική τομή να «επιτρέψει» στην μειοψηφία να συγκροτεί εξεταστικές επιτροπές, κράτησε για τον εαυτό της να κάνει ό,τι θέλει μέσα στην επιτροπή, δια της πλειοψηφίας. Κάπως έτσι φτάσαμε στο φιάσκο της «εξεταστικής για την λίστα Πέτσα χωρίς τον Πέτσα», αλλά και τώρα οδηγούμαστε στο φιάσκο της εξεταστικής για τις υποκλοπές, από την οποία «κόπηκαν» -με «γαλάζιες» ψήφους, προφανώς- οι βασικοί και κύριοι μάρτυρες.

Η εξεταστική θα οδηγηθεί στο τέλος των εργασιών της χωρίς να καταθέσει ο κ. Γεραπετρίτης τί ακριβώς θα έλεγε στον Νίκο Ανδρουλάκη, όταν έψαχνε να τον «ενημερώσει» για την παρακολούθησή του. Η επιτροπή θα κλείσει τις εργασίες της χωρίς να έχουν ερωτηθεί το οτιδήποτε οι επιχειρηματίες Μπίτζιος-Λαβράνος για το παράνομο λογισμικό Predator, για τις υψηλές «κουμπαριές» τους, για τους «πελάτες» τους. Οι βουλευτές δε θα ρωτήσουν τον Γρηγόρη Δημητριάδη τί ακριβώς τού έλεγε ο Παναγιώτης Κοντολέων στις, κατά δήλωσή του, σχεδόν καθημερινές επαφές τους αλλά και με τίνος την εντολή είχε μεταβληθεί από διευθυντής γραφείου πρωθυπουργού σε… «Μεγάλο Ανιψιό».

Τέλος, η επιτροπή ανέχτηκε, με επιμονή της πλειοψηφίας και ενώ δεν υπάρχει συνταγματολόγος στη χώρα που να συμφωνεί, την προσχηματική επίκληση του απορρήτου από τους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας –κάτι που «νομιμοποίησε» ότι υπάρχει μία υπηρεσία σε αυτό το κράτος η οποία έχει «στεγανά» σε σχέση με την δημοκρατικά εκλεγμένη Βουλή και δεν λογοδοτεί πουθενά και σε κανέναν.

Βεβαίως, όσοι παρακολουθούν προσεκτικά πώς κυβερνά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν πέφτουν από τα σύννεφα. Πρόκειται για έναν πρωθυπουργό που έχει σχεδόν πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων την «Ώρα του Πρωθυπουργού» -εδώ, άλλωστε, οι μισοί υπουργοί του δεν κάνουν καν τον κόπο να απαντούν στις ερωτήσεις των βουλευτών που κατατίθενται στο πλαίσιο του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου…

Πρόκειται για έναν πρωθυπουργό που «μπλοκάρει», δια του Προέδρου της Βουλής, όποια πρόταση για διεξαγωγή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση δεν τού αρέσει, αλλά ακόμη και το αυτονόητο δικαίωμα σύσσωμης της αντιπολίτευσης να ζητούν σύγκληση κοινοβουλευτικών επιτροπών, όπως έγινε προχθές με την επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας.

Αν και όλοι όσοι μπήκαν στο Μαξίμου αποδείχθηκαν, ευλόγως και αυτονόητως, «προσωρινοί», οι τωρινοί ένοικοι αισθάνονται ιδιοκτήτες. Ως εκ τούτου, τίποτα από τα παραπάνω δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, αλλά και δεν πρέπει να πέφτουμε από τα σύννεφα με όσα, χειρότερα, ενδεχομένως, δούμε μπροστά μας στον δρόμο προς τις κάλπες.