”Η κατάσταση προκαλεί τρόμο”
Ένας «ξεχασμένος πόλεμος» στη γειτονιά της Ευρώπης μοιάζει έτοιμος να αναζωπυρωθεί. Εδώ και αρκετές ημέρες, αν όχι εβδομάδες, άλλωστε, τα τύμπανα έχουν αρχίσει να ηχούν πιο δυνατά στην ανατολική Ουκρανία και τις αυτόνομες επαρχίες του Ντονμπάς, με «θερμά επεισόδια» (με νεκρούς, σύμφωνα με τις πληροφορίες) και συγκέντρωση στρατευμάτων εκατέρωθεν των συνόρων.
Τα αντίπαλα στρατόπεδα κατηγορούν το ένα το άλλο ότι παραβιάζει την εκεχειρία του 2015. Ταυτόχρονα, Μόσχα και Κίεβο, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ανεβάζουν τους τόνους, προαναγγέλλοντας εξελίξεις – πιθανότατα δραματικές.
«Οι Σύμμαχοι συμφωνούν και ανησυχούν για την έντονη και μεγάλης έκτασης στρατιωτική δραστηριότητα της Ρωσίας εντός της Ουκρανίας και γύρω από αυτήν», δήλωσε εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ, κατηγορώντας τη Μόσχα για «αποσταθεροποιητικές ενέργειες». «Με την επίδειξη δύναμης και τις στρατιωτικές ασκήσεις (…) η Ρωσία επιδιώκει να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα απειλής», είπε και ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
«Η κατάσταση προκαλεί τρόμο»
Από την πλευρά του, ο Βλαντιμίρ Πούτιν φέρεται να έθεσε επιτακτικά το θέμα στην Ανγκελα Μέρκελ και τον Εμανουέλ Μακρόν, στην επικοινωνία που είχαν αυτή την εβδομάδα, καλώντας τους να αποτρέψουν περαιτέρω κλιμάκωση. «Η κατάσταση στην διαχωριστική γραμμή προκαλεί μάλλον τρόμο», είπε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ.
Η εικόνα περιπλέκεται περισσότερο και γίνεται πιο ανησυχητική εξαιτίας των μηνυμάτων που έρχονται από τη Βαλτική. Από εκεί, δηλαδή, όπου το επίμαχο ζήτημα είναι ο ρωσο-γερμανικών συμφερόντων αγωγός Nord Stream 2, ο οποίος έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών και κυρώσεις από την πλευρά τους – έστω κι αν έχει προχωρήσει κατά 95% και απομένουν μόλις 121 χιλιόμετρα έως ότου ολοκληρωθεί.
Ο Pavel Felgenhauer, ανεξάρτητος Ρώσος στρατιωτικός αναλυτής, δήλωσε «ότι ένας ευρωπαϊκός ή ακόμη και παγκόσμιος πόλεμος θα μπορούσε να πυροδοτηθεί σε τέσσερις εβδομάδες στην Ουκρανία, αφού η Ρωσία έστειλε 4.000 στρατιώτες στα επίμαχα σύνορα με τον γείτονά της».
“Οι απειλές αυξάνονται και εξελίσονται γρήγορα. Πολλά δεν συζητούνται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά βλέπουμε πολύ κακά σημάδια. Η κρίση έχει τη δυνατότητα να κλιμακωθεί σε έναν πανευρωπαϊκό πόλεμο, αν όχι ακόμη και σε παγκόσμιο.” αυτός είπε.
Η ανάλυση πραγματοποιείται αφού ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανέπτυξε έως και 4.000 Ρώσους στρατιώτες μαζί με τανκς και άλλα θωρακισμένα οχήματα στα αμφισβητούμενα σύνορα με τον γείτονά του.
Την περασμένη εβδομάδα, ο αρχηγός της Ουκρανίας Ρουσλάν Χομτσάκ δήλωσε ότι η Ρωσία δημιουργεί ένοπλες δυνάμεις κοντά στα σύνορα της Ουκρανίας σε απειλή για την ασφάλεια της χώρας, κατηγορώντας τη Μόσχα ότι ακολουθεί «επιθετική πολιτική» έναντι του Κιέβου.
Σε παρατηρήσεις προς το κοινοβούλιο, ο Χομτσάκ κατηγόρησε επίσης τους αυτονομιστές υπέρ της Μόσχας ότι παραβίαζαν συστηματικά την κατάπαυση του πυρός στη σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία που συμφωνήθηκε τον Ιούλιο του 2020.
Ωστόσο, το Κρεμλίνο είπε ότι τα ρωσικά στρατιωτικά κινήματα κοντά στα κοινά σύνορά της με την Ουκρανία δεν αποτελούν απειλή για την Ουκρανία ή κανέναν άλλο και ότι Η Μόσχα μετακίνησε στρατεύματα σε ολη την χώρα.
«Ελεγχόμενη» σύγκρουση με γεωπολιτική στόχευση
Όσο για το δεύτερο, η αλήθεια είναι πως ελάχιστοι πιστεύουν πως οδεύουμε σήμερα προς μια ολοκληρωτική σύγκρουση επί ευρωπαϊκού εδάφους η οποία αποτράπηκε στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να υπάρξει μια περιορισμένης έκτασης αναμέτρηση, μέσω της οποίας οι πάντες θα επιχειρήσουν να στείλουν τα μηνύματά τους και να προωθήσουν τους στόχους τους.
Ας σκεφτούμε, για παράδειγμα το εξής: Η Μόσχα μοιάζει σήμερα ικανοποιημένη με το καθεστώς που ισχύει από το 2015 στο Ντονμπάς και δεν έχει δείξει πρόθεση να προσαρτήσει την περιοχή, όπως έκανε με την Κριμαία. Εάν, όμως, ξεσπάσουν συγκρούσεις, τότε τίποτα δεν εγγυάται ότι δεν θα αλλάξει γραμμή – έστω κι αν οι δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ δεν συμφωνούν με την εκδοχή της προσάρτησης.
Σε αυτή την περίπτωση, όπως είναι προφανές, ΗΠΑ και ΕΕ θα έχουν κάθε λόγο να της επιβάλλουν νέες και πιο αυστηρές κυρώσεις, μεγαλώνοντας το ρήγμα και καθιστώντας το πρακτικά αγεφύρωτο. Κάτι που, με τη σειρά του, ευνοεί τα σχέδια στενότερης σύμπραξης της Δύσης, υπό την σκέπη του ΝΑΤΟ, απέναντι στον κοινό εχθρό – Ρωσία, αλλά και Κίνα.
Σενάρια, θα πει κανείς. Ναι, αλλά όχι αόριστα…