Όταν οι άνθρωποι φοβούνται ή υπερεπικεντρώνονται σε μια εξωτερική απειλή, γίνονται υποχείρια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι κύριες πολιτικές συζητήσεις επικεντρώνονται λιγότερο στην κατανόηση της απειλής (το «Πώς» και το «Γιατί») και περισσότερο στη διαιώνιση της απειλής.

Οι κυβερνήσεις και οι ελιτιστές δεν χρειάζεται απαραιτήτως να εγκλωβίζουν σωματικά, να ναρκώνουν και να βασανίσουν τους ανθρώπους προκειμένου να επηρεάσουν τον τρόπο συμπεριφοράς τους. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να διαχειριστούν τις αντιλήψεις, τις προσδοκίες και τις υποθέσεις τους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μεγάλες μερίδες του κοινού, αντί για ένα άτομο τη φορά.