Τον Ιούλιο του 2019 ο λαός είπε επιτέλους αντίο στους «τσιρκολάνους» του Σύριζα, και έδωσε μια γενναιόδωρη αυτοδυναμία (εντολή) στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Σχεδόν πέντε χρόνια ψεμάτων, κυβιστήσεων, και φλερτ με τα συσσίτια ήταν επιτέλους αρκετά για να δουν κάποιοι το φως.

Και για να επανέλθει η κανονικότητα, ή έστω για να διορθωθούν κάποια βασικά ζητήματα της καθημερινότητάς μας και όχι μόνο.

Σχεδόν δυο χρόνια μετά, με την αυτοδύναμη κυβέρνηση των αρίστων, τι βλέπουμε;

Έχουμε και λέμε…

Το «μακεδονικό» συνέχισε τον δρόμο του, εκείνον που έστρωσε ο εθνοπρεπής Αλέξης και οι υπόλοιποι «σκοπιανοτσολιάδες», και οποιαδήποτε αλλαγή ή ένσταση (λέμε τώρα) στη Συνθήκη των Πρεσπών μπήκε στις καλένδες, με τους αρμόδιους κυβερνητικούς, αλλά και τους «χειροκροτητές» τους να επαναλαμβάνουν μονότονα πως δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα αφ’ ης στιγμής έπεσαν οι υπογραφές.

«Άλλωστε το λέγαμε και προεκλογικά», μας λένε σε όλους τους τόνους, ακόμη και νεοδημοκράτες βουλευτές από τη Μακεδονία…

Τώρα, γιατί εγώ ο ποταπός άλλα θυμάμαι; Τότε που χιλιάδες κόσμου διαδήλωναν εναντίον του «ξεπουλήματος», με πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ να σιγοντάρουν τις διαμαρτυρίες;

Πάμε παρακάτω…

Στα ελληνοτουρκικά νικάμε κατά κράτος.

Επιτέλους μια πατριωτική κυβέρνηση, έτσι δεν είναι;

Πάμε λοιπόν από επιτυχία σε επιτυχία, και στο βάθος η Χάγη, με ενδιάμεσες απαραίτητες προμήθειες φρεγατών και άλλων οπλικών συστημάτων, που θα αποφασισθούν πως και από ποιον θα αγοραστούν μόλις αποφανθούν οι ειδικοί, βάσει των αναγκών και του εθνικού μας συμφέροντος δηλαδή, ή (όπως λένε οι κακόβουλοι) μόλις πέσουν οι μίζες…

Άκρως ευαίσθητο θέμα το εθνικό, οπότε το ξεπερνάω, και συνεχίζω με άλλα δευτερεύοντα.

Πολλοί είναι εκείνοι που έκαναν πέτρα τη καρδιά και ψήφισαν τη ΝΔ ελπίζοντας πως θα μπει μια τάξη στο «μεταναστευτικό».

Πολλοί δηλαδή από όλους εκείνους που είχαν μπουχτίσει με τις καθημερινές ροές, με τις μεγαλειώδεις υποδοχές των ικετών, με τη μασαμπούκα των ΜΚΟ, με τις γιαγιάδες και τα Νόμπελ, με την Σάραντον και την Τζολί να βγάζουν σέλφι με τον Αχμέτ (πάντα κατακαλόκαιρο), και με την παραβατικότητα που θέριευε όπου εγκαθίσταντο όλοι αυτοί οι πρόσφυγες πολέμου (από χώρες χωρίς πόλεμο).

Σήμερα, σχεδόν δυο χρόνια μετά τι βλέπουμε;

Θεσμοθέτηση των χοτ σποτς, ακόμη και σε κρίσιμες εθνικά παραμεθόριες περιοχές, με τους πρόσφυγες που λέγαμε να απολαμβάνουν επιδόματα κλπ, ενώ κάθε τόσο βάζουν φωτιά στα τόπια (και στα κοντέινερς) διαμαρτυρόμενοι για σημαντικά ζητήματα όπως το ασθενές wi fi, τα ελλιπή αιρκοντίσια, και το φτωχό μενού στα «προαναχωρητικά» κέντρα, που δεν περιλαμβάνει σφυρίδα ή κιμά από γαρίδες όσο θα έπρεπε.

Βέβαια, οφείλουμε να πούμε πως ουδέποτε ακούστηκε κάτι για κρούσματα κορονοϊού στα χοτ σποτς (ούτε σε καταυλισμούς Ρομά), οπότε κάτι κάνει καλά εκεί η κυβέρνηση.

Συνεπώς, όπως και στο μακεδονικό, έτσι και στο μεταναστευτικό σημειώνουμε «τσεκ», και πάμε παρακάτω.

Εγκληματικότητα… θα έλεγε κανείς πως σε αυτό τον τομέα η ΝΔ των νοικοκύρηδων θα έπαιζε στο γήπεδό της.

Εσύ είσαι που το λες;

Μια από τα ίδια, αν όχι χειρότερα.

Κάθε μέρα έχουμε διαρρήξεις, ληστείες, ανατινάξεις ΑΤΜ, μαχαιρώματα, βιασμούς, δολοφονίες, ακόμη και ριφιφί (αλά 60’ς) σε θυρίδες μέσα σε θησαυροφυλάκια τραπεζών!

Με τον νόμο Παρασκευόπουλου να ζει και να βασιλεύει, αφού καθημερινά ακούμε για συλλήψεις κακοποιών οι οποίοι μέχρι πρότινος ήταν «ισοβίτες»!!!!!, αλλά βγήκαν στα 5-6 χρόνια με τις ευεργετικές διατάξεις του εν λόγω νόμου, και συνέχισαν τις αγαθοεργίες τους σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τότε που νομοθετούσαν οι φιλεύσπλαχνοι συριζαίοι (οι οποίοι έπαιρναν βορειοκορεατικά ποσοστά ψήφων μέσα στις φυλακές) που ανάμεσα σε άλλες προεκλογικές φανφάρες υπόσχονταν τον αφοπλισμό της αστυνομίας (και τη κατάργηση των ΜΑΤ)…

Με τη φράση «ο συλληφθείς οδηγήθηκε στον εισαγγελέα προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος» να ακούγεται πιο συχνά και από το «οι επόμενες δυο εβδομάδες θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμες».

Βέβαια, η Ντόρα (απλή βουλευτής) διαθέτει πολυπληθή φρουρά, και μπόλικα συνοδευτικά της ασφάλειας, όπως και άλλοι τηλεμαϊντανοί (ονόματα δεν λέμε) που αποτελούν στόχο, λένε, της ΕΟ 17 Ν (η οποία εξαρθρώθηκε το 2002, εκτός κι αν μας κρύβουν κάτι οι αρμόδιοι), άρα «ασφάλεια υπάρχει»!

Οπότε, και σε αυτόν τον τομέα κερδάμε. Τσεκ.

Συνεχίζουμε με την οικονομία, την οποία θα ανάσταινε ο φιλελεύθερος οικονομολόγος Κυριάκος, ο οποίος και θα μείωνε το κράτος, και θα εφάρμοζε πετυχημένες συνταγές οικονομικής ανάτασης πάντα με επίκεντρο τον ιδιωτικό τομέα, και πάντα με δεξιό φιλελεύθερο πρόσημο.

Σήμερα, σχεδόν δυο χρόνια μετά, όχι μόνο δεν μείωσε το κράτος, αλλά προσέλαβε αριθμό ρεκόρ μετακλητών συμβούλων υπουργών κλπ (κυρίως πρώην Ποταμίσιων), οι περισσότεροι εκ των οποίων έκαναν καριέρα στα σόσιαλ μύδια βρίζοντας τους σιτιζόμενους από το δημόσιο… χα χα χα.

Επίσης σύστησε νέα αστυνομικά σώματα (άοπλα) με χιλιάδες νεοπροσληφθέντες, για τις πορείες και τα ΑΕΙ (τόσες διαδηλώσεις είχαμε, είδατε πουθενά το νέο σώμα ΟΔΟΣ;), και γενικά μια από τα ίδια.

Το μόνο κομμάτι στο οποίο όντως μείωσε το κράτος είναι ένας νόμος που πέρασε νύχτα και στο ντούκου, βάσει του οποίου καταργούνται οι κρατικοί έλεγχοι επί θεμάτων αεροπορικής ασφάλειας (πτήσεων) στα αεροδρόμια. Κάτι που θα το βρούμε μπροστά μας μόλις ξαναρχίσουν οι μαζικές πτήσεις, κι αρχίσουν οι αναπόφευκτες εκπτώσεις σε ζητήματα ασφάλειας από τους αυτοελεγχόμενους πλέον αερομεταφορείς, διαχειριστές αεροδρομίων, κλπ .

Εκτός και αν ισχύσει εκείνο που είπε στη βουλή ο αρμόδιος υπουργός Μεταφορών, ότι δεν καταργούνται οι έλεγχοι στα κατά τόπους αεροδρόμια… απλά θα γίνονται κεντρικά από την Αθήνα, μέσω… ραντάρ!!!! Όου γιες.

Μιλάμε για λαμπρά μυαλά, και για απίστευτες τεχνολογικές καινοτομίες που θα ζήλευε και ο Έλον Μασκ, μπορεί και η ΝΑΣΑ…

Όσον αφορά στην επιχειρηματικότητα, εκεί όντως έλαμψε το αστέρι του πρωθυπουργού, με δάνεια και νομοσχέδια πάντα προς όφελος συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων, με τους κακότροπους συριζαίους να μιλάνε για προνομιακούς «φίλους της οικογένειας» που κάνουν πάρτι.

Την ίδια ώρα που οι ελεύθεροι επαγγελματίες, και γενικά οι μικρομεσαίοι στενάζουν.

Σαν να υπάρχει σχέδιο δηλαδή, με αφορμή την πανδημία, και με πηδαλιούχο τον άλλοτε λαλίστατο υπουργό Υπανάπτυξης, να οδεύσει η χώρα προς ένα είδος βαλκανικού «κορπορατισμού», όπου θα υπάρχουν μεγάλα ονόματα, μεγάλες αλυσίδες, και τίποτα άλλο.

Το ξέρανε άραγε αυτό όλοι εκείνοι οι νοικοκυραίοι, οι μικρομεσαίοι, που ψήφισαν Κυριάκο με τα δυο χέρια;

Μήπως όντως πίστευαν πως θα τους στηρίξει και αναστήσει ένας άνθρωπος, που μαζί με ολόκληρο το ευρύτερο σόι του, τρέφεται από τον δημόσιο κορβανά εδώ και δεκαετίες;

Ερωτήματα…

Τέλος, παρακάμπτοντας θέματα όπως της παιδείας, των ΑΕΙ, κλπ, συνεχίζουμε με το μέτωπο της πανδημίας.

Εκεί που η κυβέρνηση των αρίστων, συνεπικουρούμενη από τους ειδικούς επιστήμονες, και με μπροστάρη τον ανδροπρεπή Νικ Χαρντ, τα έδωσε όλα.

Εκεί κι αν δεν κερδάμε…

Φτάσαμε αισίως, και ξεπεράσαμε τα 4.000 κρούσματα ανά ημέρα (εν μέσω γενικού λοκντάουν παρακαλώ), με τα νοσοκομεία να έχουν μπουκώσει, και με τον μέσο πολίτη να παθαίνει έμφραγμα ή εγκεφαλικό, και να φοβάται να τα επισκεφτεί μη τυχόν και τον… διασωληνώσουν.

Βέβαια, όλο αυτό το σκηνικό βολεύει πολλούς, όπως βόλευε κάποιους και η κατοχή, φίλα προσκείμενους στο Μαξίμου, που μια με τη λίστα Πέτσα, μια με τα τεστ, μια με τα εμβόλια, μια με τις μάσκες, μια με τα απολυμαντικά, μια με το ένα και μια με το άλλο, τρίβουν τα χέρια τους φωνάζοντας (στα κρυφά) «βάστα ιέ»… διότι όσο εμείς μελανιάζουμε, και μαλώνουμε για τις μάσκες στην… παραλία, αυτοί κάνουν τη μπάζα τους.

Συμπέρασμα; Και στο μέτωπο της πανδημίας… τσεκ ουάν για τη κυβέρνηση.

Που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει.

Mε κάποιους πολύ πιο παλιούς να δικαιώνονται για πολλοστή φορά, που όταν άκουγαν «μητσοτακέικο» έφτυναν στον κόρφο τους.

Κάτι δηλαδή που μου θυμίζει εκείνο το εξώφυλλο δίσκου «Ημισκούμπρια: 40 χρόνια επιτυχίες».

Όσο για τις μετέπειτα συνέπειες όλων αυτών των επιτυχιών, σίγουρα ο Κυριάκος ως μορφωμένος οικονομολόγος θα ξέρει (και άρα θα εφαρμόζει) τη ρήση του Κέυνς, που έλεγε πως δεν τον ενδιαφέρει η μακροοικονομία, διότι μακροπρόθεσμα όλοι θα είμαστε νεκροί. Ή ότι φάμε κι ότι πιούμε…

Και που έρχεται να κουμπώσει με το θα «πεθάνουμε όλοι», εκείνου του χαρωπού λοιμωξιολόγου, που τελευταία (σαν τον Κυρανάκη) χάθηκε και αυτός από τις οθόνες μας…

Και εν πάση περιπτώσει για όλα τα στραβά που προέκυψαν στη βάρδια του Κυριάκου, ξέρουμε την μόνιμη επωδό: Φταίει ο Σύριζας ( ο οποίος βεβαίως είναι στα τέσσερα και στο καναβάτσο τα τελευταία δυο χρόνια, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία για τους λιβανιστές, αφού ο δικός τους δεν φταίει ποτέ).

ΥΓ-Ένας άλλος τομέας όπου η κυβέρνηση κερδάει είναι κι εκείνος του πολύπαθου ποδοσφαίρου.

Έτσι, προκειμένου να μπει μια τάξη στον υπόνομο, αναλαμβάνει πρόεδρος της ΕΠΟ (εκλεγείς με τις ευλογίες του Μαξίμου) ο ευρυμαθής κ. Ζαγοράκης, που είναι παράλληλα και ευρωβουλευτής, και που την μια τον διαγράφουν από το κόμμα επειδή δεν πειθαρχεί σε ζητήματα ψηφοφοριών, την άλλη κάποιοι τον προτείνουν μέχρι και για ΠτΔ… περίεργα πράγματα.

Πάντως το συμπέρασμα αυτής της επιλογής προσώπου τόσο για τις Βρυξέλλες, όσο και για το ποδόσφαιρό είναι πως σίγουρα δεν ισχύει το «μάθε παιδί μου γράμματα», που μας έλεγαν οι γονείς μας.

Κάθε άλλο θα έλεγα…