Για τον Αρμένιο πρωθυπουργό ΕΕ-ΗΠΑ-Ρωσία αγνοούν την ύπαρξη του Τούρκου “Αδόλφου”
Ένας αυξανόμενος αριθμός χωρών στον πλανήτη αξιολογεί πλέον την Τουρκία ως την κύρια αιτία των περιφερειακών κρίσεων, καθώς ο Ερντογάν ξεστομίζει συνεχώς απειλές κατά της Ελλάδος, τόνισε ο διάσημος Ισραηλινός αναλυτής Seth Frantzman.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να επέκριναν τις ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, χαρακτηρίζοντάς τις ως «υπολογίσιμη πρόκληση», με την Ευρωπαϊκή Ένωση να ανακοινώνει ότι η Τουρκία θέτει σε κίνδυνο τη σχέση της με την ένωση, αλλά τα μόνο τα “λόγια” δεν πτοούν τον σουλτάνο Ερντογάν.

Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών κατέκρινε την Τουρκία για την μετακίνηση σκάφους έρευνας και πολεμικών πλοίων στα ελληνικά χωρικά ύδατα, ανακοινώνοντας ότι η Άγκυρα είχε σκόπιμα περίπλοκες διερευνητικές συνομιλίες με την Ελλάδα που είναι μέλος του ΝΑΤΟ.

Η δήλωση του ύπατου εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Τζόζεφ Μπόρελ, με την οποία εκφράζεται απλά η λύπη για την απόφαση της Τουρκίας να εκδώσει μία ακόμη NAVTEX για διερεύνηση υδρογονανθράκων, δείχνει ότι η ΕΕ δεν έχει συνειδητοποιήσει ούτε και αυτή πραγματικά ότι η Άγκυρα απειλεί σκόπιμα την Αθήνα.

Ελλάδα, Κύπρος και Ιταλία ένωσαν τις δυνάμεις τους με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και την Παλαιστίνη για να σχηματίσουν το EastMed Gas Forum πέρυσι.

Σε απάντηση, η Τουρκία προσπάθησε να προκαλέσει τις περισσότερες από αυτές τις χώρες, με στόχο να υφαρπάξει κάτι που δεν τις ανήκει.

“Η Άγκυρα ρίχνει όλο το βάρος της τώρα στο Αζερμπαϊτζάν και στην σύγκρουση με την Αρμενία σχετικά με τον θύλακα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ενώ συνεχίζει να απειλεί Κύπρο, Αίγυπτο, Ισραήλ, Λιβύη, Ελλάδα και Γαλλία, ως μέρος της «μιλιταριστικής ατζέντας της, με στόχο να αποσπάσει την προσοχή του δοκιμαζόμενου τουρκικού λαού από τα εσωτερικά προβλήματα”, είπε ο Frantzman.

“Απομένει να δούμε αν οι Δυτικοί σύμμαχοι της Τουρκίας θα λάβουν πιο συγκεκριμένη δράση εκτός απο την άσκηση διπλωματικών κινήσεων, ενώ η επίσκεψη του υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ Mike Pompeo στην Ελλάδα και την Κύπρο στα τέλη του περασμένου μήνα δείχνει ένα επίπεδο βαρύτητας”, τονίζει ο ίδιος.

Πρόκειται όπως αναφέρει και ο Ισραηλινός ειδικός για λόγια πολλά λόγια που δεν κάνουν απολύτως τίποτα στον Ερντογάν.
Ομιλία του Αρμένιου πρωθυπουργού περί ανόδου ενός νέου “Αδόλφου” δείχνοντας τον Ερντογάν

Σε ομιλία του σήμερα ο Αρμένιος πρωθυπουργός Νικολ Πασινιανάν δήλωσε ότι «το προκαταρκτικό σχέδιο του Αζερμπαϊτζάν για την κατάληψη του Ναγκόρνο Καραμπάχ και των γειτονικών περιοχών με ένα κεραυνοβόλο πόλεμο απέτυχε χάρη στους ηρωικούς στρατιώτες και αξιωματικούς μας”.

«Ο τρομοκρατικός πόλεμος που εξαπέλυσε η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν εναντίον του Artsakh συνεχίζεται ήδη για 18 ημέρες. Πριν από την αντιμετώπιση της κατάστασης στην πρώτη γραμμή, θεωρώ αξιοσημείωτο να τονίσω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό για εμάς να κατανοήσουμε τη δημιουργούμενη στρατιωτικο-πολιτική κατάσταση, αλλά αυτό με τη σειρά του απαιτεί την κατανόηση των λόγων και των προϋποθέσεων της εκδήλωσης αυτού του πολέμου », δήλωσε ο Pashinyan. .

Ο Pashinyan είπε ότι κατά τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων για το Καραμπάχ, ότι το Αζερμπαϊτζάν έφτασε βήμα προς βήμα σε ένα σημείο να ζητήσει από τον αρμενικό λαό να απαρνηθεί τα δικαιώματα του.

«Οι Αζέροι απαίτησαν την άμεση παράδοση 5 από τα 7 περιφέρειες στου Ναγκόρνο, παρουσίαση ενός σαφούς χρονοδιαγράμματος παράδοσης των υπόλοιπων δύο εδαφών και καταγραφή ότι ανήκει στο Αζερμπαϊτζάν.

Επιπλέον, ζήτησαν η αποσαφήνιση του καθεστώτος του Ναγκόρνο Καραμπάχ να μην έχει καμία σχέση απολύτως με τη διαδικασία παράδοσης των εδαφών.

Δηλαδή, τα εδάφη έπρεπε να παραδοθούν όχι σε αντάλλαγμα ενός καθεστώτος, αλλά της ειρήνης, διαφορετικά το Αζερμπαϊτζάν απειλούσε να λύσει το ζήτημα μέσω πολέμου.

Η κυβέρνησή μας, που κληρονόμησε αυτήν τη βάση διαπραγματεύσεων, ή πιο ακριβέστερα, τον τελικό προορισμό των διαπραγματεύσεων, ουσιαστικά αρνήθηκε να συζητήσει το θέμα με τέτοιο τρόπο, επειδή αυτό ήταν απαράδεκτο.

Υπό αυτές τις συνθήκες, όταν προσπαθήσαμε να καταγράψουμε ξεκάθαρα ότι χωρίς να προσδιορίσουμε το καθεστώς του Artsakh, η διευθέτηση του ζητήματος είναι αδύνατη, το Αζερμπαϊτζάν αρνήθηκε σοβαρές συζητήσεις σχετικά με το καθεστώς, λέγοντας βασικά ότι το μόνο καθεστώς που θα μπορούσε να έχει το Artsakh θα ήταν να ανήκει στο Αζερμπαϊτζάν.

Οι Αζέροι συζητούν στην βάση ενός πλαισίου σύμφωνα με το οποίο το Καραμπάχ έπρεπε να μείνει “καθαρό” εντελώς από τους Αρμένιους,», δήλωσε ο Πασιανάν.

Η νίκη του Αρμενικού στρατού στην υπεράσπιση της χώρας από τις επιθέσεις του Αζερμπαϊτζάν τον Ιούλιο του 2020 απέδειξε σε πολλούς το απροσδόκητο, ότι δηλαδή ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν δεν είναι σε θέση να επιλύσει στρατιωτικά το ζήτημα του Καραμπάχ.

Ο Pashinyan είπε ότι αυτό το γεγονός ήταν συγκλονιστικής σημασίας όχι μόνο για το ίδιο το Αζερμπαϊτζάν, αλλά και για πολλές άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης πρώτα απ ‘όλα της Τουρκίας. Αμέσως μετά τις μάχες του Ιουλίου, ξεκίνησαν άνευ προηγουμένου μαζικές στρατιωτικές ασκήσεις Τουρκίας-Αζέρων, μεγάλος αριθμός τουρκικών στρατευμάτων και στρατιωτικών υλικών μεταφέρθηκε στο Αζερμπαϊτζάν.

Ο ίδιος είπε ότι κατά τη διάρκεια αυτών των ασκήσεων, οι Τούρκοι για άλλη μια φορά ήταν πεπεισμένοι ότι ο αζερικός στρατός δεν είναι σε θέση να λύσει κανένα πρόβλημα στο εγγύς μέλλον, και για αυτό η Τουρκία αποφάσισε ότι από τώρα και στο εξής να αντιμετωπίσει με την δική της στρατιωτική ισχύ, την λύση στην σύγκρουση του Ναγκόρνο.

«Ένα πρωτοφανές πράγμα συνέβη, η Τουρκία άρχισε να απειλεί ανοιχτά και δημοσίως την Αρμενία, ενώ την ίδια στιγμή μετέφερε μεγάλο αριθμό τρομοκρατών και μισθοφόρων από τη Συρία στη ζώνη σύγκρουσης του Καραμπάχ, συνειδητοποιώντας ότι οι δυνάμεις του στρατού των Αζέρων δεν επαρκούν για την επίλυση του έργου τους.

Σε αυτήν την κατάσταση προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε στρατηγικούς αποτρεπτικούς μηχανισμούς, με τον απλό υπολογισμό ότι εάν η Τουρκία επιτύχει τους στόχους της στον Νότιο Καύκασο, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε αλυσιδωτή αντίδραση και, ως εκ τούτου, οι χώρες της περιοχής και εκτός αυτής αναπόφευκτα θα γίνουν στόχοι αποσταθεροποίησης.

Σε αυτήν τη φάση, ωστόσο, καταγράφηκε μια ασυνήθιστη περίσταση. Ορισμένες χώρες (Ρωσία) που έχουν στρατηγικές δυνάμεις αποτροπής δεν αξιολόγησαν δεόντως τον κίνδυνο, συνεχίζοντας να βλέπουν το ζήτημα στο πλαίσιο μιας τοπικής σύγκρουσης και θεωρώντας ότι η φόρμουλα «εδάφη για την ειρήνη» θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση.

Αυτό, σίγουρα είναι απαράδεκτο για εμάς, μοιάζει πολύ με τις συμφωνίες του Μονάχου του 1938, όταν ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες παραχώρησαν την Τσεχοσλοβακία στη Γερμανία για να σώσουν την ειρήνη. Όλοι γνωρίζετε τι συνέβη τότε. Και τώρα το ερώτημα είναι το εξής, θα επιτρέψει ο κόσμος την άνοδο ενός νέου Χίτλερ, αυτή τη φορά σε αυτό το μέρος της Ασίας;”, κατέληξε ο ίδιος μεταξύ άλλων.

Οι Τούρκοι ενεργούν ξεκάθαρα ως Οθωμανοί κατακτητές, χωρίς όμως να ασχολείται κανένας μαζί τους και αυτό πραγματικά αποτελεί μέγα ζήτημα, ειδικά μετά τις απειλές της Άγκυρας στην Α.Μεσόγειο στην οποία έχουν συμφέροντα υπερδυνάμεις και ένα σωρό χώρες.