Οι ΗΠΑ έχουν έκταση 9.8 εκατ. τ.χλμ και πληθυσμό περίπου 334 εκατ. κατοίκους. Ο Ιταλός θαλασσοπόρος Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική το 1492. Ετυμολογικά, το όνομα «Αμερική» το βρίσκουμε σε παγκόσμιο χάρτη που στηρίχθηκε στον ιταλό εξερευνητή και χαρτογράφο Αμέριγκο Βεσπούτσι το έτος 1507. Οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν το σύγχρονο όνομά τους στην Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του 1776: «Την «ομόψυχη Διακήρυξη των δεκατριών Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής».
Οι πρώτοι κάτοικοι της Βόρειας Αμερικής μετανάστευσαν από τη Σιβηρία και έφτασαν πριν από τουλάχιστον 12.000 χρόνια. Ο πολιτισμός του Clovis, ο οποίος εμφανίστηκε γύρω στο 11.000 π.Χ., πιστεύεται ότι αντιπροσωπεύει το πρώτο κύμα ανθρώπινης εγκατάστασης στην ήπειρο της Αμερικής. Μεταγενέστερα κύματα έφεραν τους προγόνους των σημερινών Αθαβασκανών, Αλεούτων και Εσκιμώων.
Η πόλη-κράτος της Καχόκια είναι ο μεγαλύτερος προκολομβιανός αρχαιολογικός χώρος στην βόρεια Αμερική. Υπήρξαν επίσης και οι πολιτισμοί των Puebloan, των Ojibwe και των Algonquian γύρω από τις Μεγάλες Λίμνες. Το Haudenosaunee της φυλής των Iroquois, που βρίσκεται στη νότια περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, ιδρύθηκε μεταξύ του 12ου και του 15ου αιώνα π.Χ.
Η πρώτη τεκμηριωμένη άφιξη Ευρωπαίων στις ΗΠΑ είναι αυτή των Ισπανών κατακτητών, όπως ο Χουάν Πόνσε ντε Λεόν, που έκανε την πρώτη του αποστολή στη Φλόριντα το 1513. Οι Ισπανοί δημιούργησαν τους πρώτους οικισμούς στη Φλόριντα και το Νέο Μεξικό. Οι Γάλλοι δημιούργησαν τους δικούς τους οικισμούς στη Νέα Ορλεάνη και την Λουϊζιάνα.
Η εγκατάσταση των Άγγλων ξεκίνησε με την Αποικία της Βιρτζίνια το 1607 στο Τζέιμσταουν και με την αποικία των «Προσκυνητών» στο Πλίμουθ της σημερινής Μασαχουσέτης το 1620. Η πρώτη εκλεγμένη νομοθετική συνέλευση της ηπείρου, το House of Burgesses της Βιρτζίνια, ιδρύθηκε το 1619.
Οι 13 Αποικίες που θα γίνονταν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής διοικούνταν από τους Βρετανούς ως υπερπόντια εξαρτήματα. Με πολύ υψηλά ποσοστά γεννήσεων, χαμηλά ποσοστά θνησιμότητας και σταθερή εγκατάσταση, ο αποικιακός πληθυσμός αυξήθηκε γρήγορα, επισκιάζοντας τους ιθαγενείς Αμερικανούς πληθυσμούς. Κατά τη διάρκεια του Επταετούς Πολέμου (1756–1763), γνωστός στις ΗΠΑ ως Γαλλικός και Ινδικός Πόλεμος, οι βρετανικές δυνάμεις κατέλαβαν τον Καναδά από τους Γάλλους.
Το 1774, το Πρώτο Ηπειρωτικό Συνέδριο ψήφισε την «Ηπειρωτική Ένωση», η οποία έδωσε εντολή για μποϊκοτάζ των βρετανικών αγαθών σε όλες τις αποικίες. Ο Αμερικανικός Επαναστατικός Πόλεμος ξεκίνησε το επόμενο έτος, καταλυόμενος από γεγονότα όπως ο νόμος περί σφραγίδων και το πάρτι τσαγιού της Βοστώνης που είχαν τις ρίζες τους στην αποικιακή διαφωνία με τη βρετανική διακυβέρνηση.
Το Δεύτερο Ηπειρωτικό Συνέδριο, μια συνέλευση που εκπροσωπούσε τις Ηνωμένες Αποικίες, υιοθέτησε ομόφωνα τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας στις 4 Ιουλίου 1776, που γιορτάζεται κάθε χρόνο ως η Ημέρα Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. Μια πρώτη νικητήρια στροφή στον πόλεμο ήταν αυτή όπου ο Τζορτζ Ουάσιγκτον οδήγησε τους Αμερικανούς να διασχίσουν τον παγωμένο ποταμό Ντέλαγουερ σε μια αιφνιδιαστική επίθεση τη νύχτα της 25ης Δεκεμβρίου 1776.
Μια άλλη νίκη, το 1777, στη μάχη της Σαρατόγκα, είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη ενός βρετανικού στρατού και οδήγησε στη συμμετοχή της Γαλλίας και της Ισπανίας στον πόλεμο εναντίον τους. Μετά την παράδοση ενός δεύτερου βρετανικού στρατού στην Πολιορκία του Γιορκτάουν, το 1781, η Βρετανία υπέγραψε συνθήκη ειρήνης.
Καθώς γινόταν όλο και πιο προφανές ότι η Συνομοσπονδία ήταν ανεπαρκής για τη διακυβέρνηση της νέας χώρας, οι εθνικιστές υποστήριξαν και ηγήθηκαν της Σύμβασης της Φιλαδέλφειας του 1787, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1789. Το νέο Σύνταγμα αναδιοργάνωσε την κυβέρνηση των ΗΠΑ σε μια Ομοσπονδία που διοικείται από τρεις ίσους κλάδους (εκτελεστική, δικαστική και νομοθετική εξουσία), με βάση την αρχή της δημιουργίας ωφέλιμων ελέγχων και ισορροπιών.
Ο Τζορτζ Ουάσιγκτον ήταν ο πρώτος πρόεδρος που εξελέγη βάσει του νέου συντάγματος. Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων υιοθετήθηκε το 1791. Ωστόσο, οι εντάσεις με τη Βρετανία παρέμειναν, οδηγώντας στον Πόλεμο του 1812, ο οποίος διεξήχθη ισόπαλος.
Στα τέλη του 18ου αιώνα, οι Αμερικανοί άποικοι άρχισαν να επεκτείνονται περαιτέρω προς τα δυτικά για να βρουν καλύτερη τύχη. Η αγορά της Λουιζιάνα από την Γαλλία το 1803 σχεδόν διπλασίασε την περιοχή του έθνους. Η Ισπανία παραχώρησε τη Φλόριντα και άλλα εδάφη της Ακτής του Κόλπου το 1819. Η Δημοκρατία του Τέξας προσαρτήθηκε το 1845. Η Συνθήκη του Όρεγκον του 1846, με την Βρετανία, οδήγησε στην επέκταση των ΗΠΑ στη σημερινή βορειοδυτική Αμερική.
Στη δεκαετία του 1830 άρχισε η απομάκρυνση και επανεγκατάσταση των τοπικών ινδιάνικων φυλών. Αυτό προκάλεσε μια μακρά σειρά Αμερικανικών Ινδιάνικων Πολέμων δυτικά του ποταμού Μισισιπή από το 1810 έως τουλάχιστον το 1890 όσο και σύγκρουση με το Μεξικό. Οι συγκρούσεις έληξαν με την εκχώρηση της επικράτειας των ιθαγενών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η νίκη στον Μεξικανο-Αμερικανικό Πόλεμο οδήγησε στη Μεξικανική Εκχώρηση του 1848 της Καλιφόρνια και μεγάλο μέρος της σημερινής νοτιοδυτικής Αμερικής.
Η ασυμβίβαστη σύγκρουση σχετικά με το ζήτημα της δουλείας των Αφροαμερικανών και οι ευρύτερες αντιθέσεις που παρατηρούνταν μεταξύ του Βορρά και του Νότου, οδήγησαν στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Επτά νότιες πολιτείες, ακολουθούμενες και από άλλες τέσσερις ακόμη πολιτείες μετά την έναρξη του πολέμου, διακήρυξαν την απόσχισή τους από τις Ηνωμένες Πολιτείες («Ένωση») και συν-ενώθηκαν για να σχηματίσουν τις Συνομοσπονδιακές Πολιτείες («Συνομοσπονδία»). Ο ισχυρός Βορράς αρνήθηκε να τους αφήσει να φύγουν.
Στις 12 Απριλίου 1861, η «Συνομοσπονδία» βομβάρδισε το Fort Sumter, μια ομοσπονδιακή φρουρά στο λιμάνι του Τσάρλεστον στη Νότια Καρολίνα. Αυτή ήταν η σπίθα του Εμφυλίου Πολέμου, ο οποίος διήρκεσε τέσσερα χρόνια (1861–1865) και έγινε η πιο θανατηφόρα στρατιωτική σύγκρουση στην αμερικανική ιστορία. Τελικά, με πρόεδρο τον Αβραάμ Λίνκολν, οι Βόρειοι επικράτησαν και η Αμερική παρέμεινε ενωμένη.
Το μεγάλωμα της Αμερικής συνεχίστηκε με την αγορά της Αλάσκας από τη Ρωσία το 1867. Το 1893, φιλοαμερικανοί ανέτρεψαν τη μοναρχία της Χαβάης και σχημάτισαν τη Δημοκρατία της Χαβάης την οποία προσάρτησαν οι ΗΠΑ το 1898. Το Πουέρτο Ρίκο, το Γκουάμ και οι Φιλιππίνες παραχωρήθηκαν από την Ισπανία την ίδια χρονιά, μετά τον Ισπανοαμερικανικό πόλεμο. Η Αμερικανική Σαμόα εξαγοράστηκε από τις ΗΠΑ το 1900. Οι Παρθένοι Νήσοι των ΗΠΑ αγοράστηκαν από τη Δανία το 1917.
Οι ΗΠΑ παρέμειναν ουδέτερες από το ξέσπασμα του Α’ ΠΠ το 1914 έως το 1917, όταν εντάχθηκαν στον πόλεμο μαζί με τους Συμμάχους και ενάντια στις Κεντρικές Δυνάμεις. Στην αρχή ουδέτερες ξανά κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ (1939-1945), οι ΗΠΑ άρχισαν να προμηθεύουν υλικό στους Συμμάχους τον Μάρτιο του 1941. Στις 7 Δεκεμβρίου 1941, η Ιαπωνία εξαπέλυσε μια αιφνιδιαστική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, ωθώντας τις ΗΠΑ να ενωθούν με τους Συμμάχους εναντίον των δυνάμεων του Άξονα. Οι ΗΠΑ αναδείχτηκαν σε παγκόσμια υπερδύναμη και παίκτη κυρίως μετά το Σχέδιο Μάρσαλ το 1947.
Μέχρι εδώ καλά. Αυτά που αναφέρθηκαν ανωτέρω αποτελούν τα λίγο πολύ γνωστά, τα φανερά και τα διδασκόμενα ιστορικά στοιχεία και λοιπές σχετικές αναφορές και δεδομένα. Εντούτοις όμως, άλλο πράγμα είναι η εξωτερική, η επιφανειακή και η νομιζόμενη αλήθεια και άλλο πράγμα είναι η εσωτερική, η μοναδική και η οντολογική μόνη πραγματικότητα. Αλήθειες υπάρχουν πολλές, η πραγματικότητα είναι μόνον μια. Τι εννοώ; Συνεχίζω και θα συνταράξω πάρα πολλούς.
Η Αμερική έχει καταληφθεί παρασκηνιακά και κατευθύνεται αοράτως, πλήρως, άτεγκτα και αποκλειστικά από τους «πεφωτισμένους» ηγέτες της Νέας Εποχής. Την Αμερική την διοικεί αθεάτως και μέσα από τις σκοτεινές στοές η Πενταρχία του σκότους. Για πολλές δεκαετίες, η Αμερική βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχο, προγραμματισμό και διοικητική κατοχή των σκοτεινών δυνάμεων της Νέας παγανιστικής Τάξης. Οι ΗΠΑ ανήκουν στους σιωνιστές. Με μια φράση: Οι σιωνιστές είναι η Αμερική.
Λόγου χάρη, το 1919, ο μυημένος Πρόεδρος των ΗΠΑ Γούντρο Γουίλσον ανέλαβε ηγετικό διπλωματικό ρόλο στη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού και υποστήριξε σθεναρά την ένταξη των ΗΠΑ στην «Κοινωνία των Εθνών», που αποτελούσε «μαγαζί» των διεθνών σιωνιστών και πρόδρομο του σημερινού Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Το ανέκκλητο και πάγιο σχέδιο των απανταχού σιωνιστών συνεχίζει να είναι η σταδιακή μετατροπή του ΟΗΕ σε εβραϊκή παγκόσμια κυβέρνηση την «κατάλληλη ώρα» και μετά από μια παγκόσμια γίγα κρίση και κοινωνικό τυφώνα.
Ωστόσο, η ακόμα μη ελεγχόμενη από τους σιωνιστές αμερικανική Γερουσία αρνήθηκε να το εγκρίνει και δεν επικύρωσε τελικά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών που ίδρυσε την «Κοινωνία των Εθνών». Στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων ήταν παρόντες και 117 Εβραίοι με επικεφαλής τον Μπέρναρντ Μπαρούχ. Βασικός στόχος τους ήταν η ίδρυση του κράτους των Εβραίων στην Παλαιστίνη (ανάλυση στο βιβλίο μου «Σιωνισμός και ο προ των πυλών Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος», εκδόσεις Αγαθός Λόγος, 2019).
Εισέτι, ήταν και πάλι οι εν λόγω σκοτεινές δυνάμεις που κινούσαν από τα παρασκήνια τα νήματα των ΗΠΑ, οι οποίες έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις διασκέψεις του Μπρέτον Γουντς και της Γιάλτας το 1945. Επίσης, η διεθνής διάσκεψη που έλαβε χώρα την ίδια χρονιά στο Σαν Φρανσίσκο, παρήγαγε τον Καταστατικό Χάρτη των σημερινών «Ηνωμένων Εθνών».
Σε βιβλία και άρθρα έχω αποδείξει στον κάθε καλόπιστο αναγνώστη ότι «ΟΗΕ» στην ουσία σημαίνει «Οργανισμός Ηνωμένων Εωσφοριστών». Ναι, πίσω από τις κουρτίνες και τα φώτα, ο ΟΗΕ είναι το κεντρικό «εργαλείο» των διεθνών παγανιστών σιωνιστών, τον οποίο σχεδιάζουν να μετεξελίξουν σε παγκόσμια κυβέρνηση. Γι’ αυτό και έχουν θέση Γενικού Γραμματέα και όχι πρόεδρο στον εβραιοκρατούμενο ΟΗΕ.
Ιστορικά, υπάρχει πλέον τεκμηριωμένη απόδειξη ότι οι δύο πρόεδροι των ΗΠΑ, Τόμας Τζέφερσον και Αλεξάντερ Χάμιλτον, ήταν μαθητές και ακόλουθοι του διάσημου σατανιστή και ιδρυτή του Τάγματος των Ιλλουμινάτι Άνταμ Βάισχαουπ. Ο Τζέφερσον ήταν ένας από τους ισχυρότερους υπερασπιστές του «πεφωτισμένου» εωσφοριστή Βάισχαουπ, όταν είχε τεθεί εκτός νόμου από την κυβέρνησή του.
Πέραν αυτών, η Αμερική βρέθηκε στα χέρια των σιωνιστών πρακτόρων που συνωμότησαν κατά των ΗΠΑ στο Τζέκιλ Άϊλαντ της πολιτείας της Γεωργίας. Στις 23 Δεκεμβρίου 1913, η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ (FED) έπεφτε και αυτή, μετά την αντίστοιχη Τράπεζα της Αγγλίας, στα ιδιωτικά χέρια των σιωνιστών Εβραίων Ρότσιλντ. Το πως κατέστρωσαν και κατάφεραν παρασκηνιακά και νομοθετικά οι σιωνιστές Εβραίοι αυτή την «αρπαγή» της Αμερικανικής FED από τον λαό των ΗΠΑ είναι όντως για πρώτο βραβείο Όσκαρ.
Την Κεντρική Τράπεζα της Αγγλίας την είχαν «αρπάξει» από τον αγγλικό λαό και μετοχικά στα χέρια τους οι ίδιοι Εβραίοι κοσμοκράτορες Ρότσιλντ στο τέλος της περίφημης μάχης του Βατερλώ, στις 18 Ιουνίου 1815. Και σε αυτή την περίπτωση υπάρχει μια ακόμη και αντίστοιχη σατανική κίνηση και σχεδιασμός που αξίζει όντως ενός ακόμη βραβείου Όσκαρ, που και πάλι πρέπει να απονεμηθεί στην «Κόκκινη Ασπίδα του Σατανά» ή την οικογένεια «Ρόθ-σ-τσιλντ» (περισσότερα στο βιβλίο μου «Η Πενταρχία του Σκότους», εκδόσεις Αγαθός Λόγος, 2021).
Για τους μυστικούς συνωμότες, σιωνιστές και κοσμοκράτορες Εβραίους έχει μιλήσει στεντόρεια, διαυγέστατα και δημοσίως και ο αμερικανός πρόεδρος John F. Kennedy, ο οποίος δολοφονήθηκε στο Ντάλας του Τέξας στις 22 Νοεμβρίου του 1963. Ο πρόεδρος Κέννεντι είχε ανάμεσα στα άλλα τονίσει: «Είμαστε αντίθετοι σε όλο τον κόσμο από μια μονολιθική και ανελέητη συνωμοσία, που στηρίζεται κατά κύριο λόγο στα μυστικά μέσα για την επέκταση της σφαίρας επιρροής».
«Πρόκειται για ένα υπόγειο σύστημα το οποίο έχει επιστρατεύσει μεγάλο αριθμό ανθρώπινων και υλικών πόρων μέσα στο οικοδόμημα μιας σφιχτοδεμένης, εξαιρετικά αποδοτικής μηχανής που συνδυάζει στρατιωτικές, διπλωματικές, οικονομικές, επιστημονικές και πολιτικές λειτουργίες αλλά και ευφυΐα».
«Οι προετοιμασίες της κρύβονται και δεν δημοσιεύονται. Τα λάθη της θάβονται. Δεν δημοσιεύονται. Οι διαφωνούντες με αυτά σιωπούν εντέχνως. Και δεν επιβραβεύονται. Καμία δαπάνη δεν αμφισβητείται, καμιά φήμη δεν τυπώνεται, κανένα μυστικό δεν αποκαλύπτεται..». Και, ο Κέννεντι δολοφονήθηκε. Σίγησε. Βγήκε μια και για πάντα από τον δρόμο των φονιάδων και προδρόμων της σημερινής «Μεγάλης Επανεκκίνησης».
Πάμε τώρα και στον σημερινό αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Το 2007, όταν ήταν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ είχε αποκαλύψει σε εβραϊκό κανάλι ότι: «Ναι, είμαι Σιωνιστής». Και συμπλήρωσε ο ίδιος λέγοντας: «Δεν χρειάζεται να είσαι Εβραίος για να είσαι Σιωνιστής». Επίσης, σε άρθρο που έγραψε ο ίδιος στην Wall Street Journal, στις 23 Απριλίου 1992, ο Τζο Μπάιντεν αποκαλύπτει ότι είχε υποσχεθεί αφοσίωση στην Πενταρχία του Σκότους και εξυμνούσε την «συλλογική ασφάλεια» μέσω των Ηνωμένων Εθνών. Το άρθρο του Μπάιντεν είχε τίτλο: «Πώς έμαθα να αγαπώ τη Νέα Τάξη Πραγμάτων».
Θα κλείσω με κάποια λόγια από μια ομιλία του διάσημου αποστάτη σιωνιστή και Εβραίου στην καταγωγή Μπέντζαμιν Φρίντμαν (1890-1984) που έγινε στο ξενοδοχείο Willard της Ουάσινγκτον το 1961. Ο ίδιος είχε πει (archive.org): «Σήμερα, ζούμε στα πρόθυρα του 3ου Παγκοσμίου Πολέμου, από τον οποίο κανείς δεν θα βγει νικητής.. Αν σήμερα ξεκινήσουμε έναν πόλεμο, αυτός θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν πυρηνικό πόλεμο. Θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Ναι, θα συμβεί, αν ανοίξει η κουρτίνα για την τρίτη πράξη.
Η πρώτη πράξη ήταν ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος, η δεύτερη ο 2ος και η τρίτη θα είναι ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι Εβραίοι του κόσμου, οι Σιωνιστές και οι θρησκευτικοί τους σύμμαχοι, είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν τις ΗΠΑ σαν βάση για το σχέδιό τους, να κάνουν τη γη της Παλαιστίνης (το Ισραήλ) πρωτεύουσα της παγκόσμιας κυβέρνησής που επιδιώκουν».