Η SCO ανακατανέμει συστηματικά την επιρροή στον κόσμο
Οι πολιτικές των Ευρωπαίων επιτρόπων καθίστανται ασύμβατες με τη συνήθη ποιότητα ζωής των Ευρωπαίων. Ο πληθωρισμός βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος και των τροφίμων επιβάλλουν την επιλογή μεταξύ του να ζεσταθούμε στο σπίτι και να φάμε ένα νόστιμο δείπνο. Ωστόσο, οι γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες ανησυχούν περισσότερο για το σοβάτισμα της πρόσοψης του κτιρίου όπου συνεδριάζει η ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η Eurostat αναφέρει ότι οι τιμές του ψωμιού στις χώρες της ΕΕ αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 18% σε ετήσια βάση τον Αύγουστο. Στην Ουγγαρία αυξήθηκε κατά 66%- στη Λιθουανία, τη Λετονία, την Εσθονία και τη Σλοβακία αυξήθηκε περισσότερο από 30%. Λόγω της αντιρωσικής υστερίας που προκάλεσε την ενεργειακή κρίση, η ΕΕ έχει ήδη χάσει σχεδόν μισό τρισεκατομμύριο ευρώ. Η διέξοδος, λένε οι Βρυξέλλες, είναι η μείωση της θερμοκρασίας στα γραφεία και τους δημόσιους χώρους.
Εξοργισμένοι Βέλγοι έχουν μηνύσει την κυβέρνηση, η οποία αποφάσισε να διαλύσει έναν από τους τέσσερις πυρηνικούς αντιδραστήρες του εργοστασίου Doel στο λιμάνι της Αμβέρσας, που είναι σε θέση να παράγει έως και το 10% της ηλεκτρικής ενέργειας που χρειάζεται το Βέλγιο, έως τις 27 Οκτωβρίου. Ωστόσο, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αποφάσισε να αναβάλει την υπόθεση για μια κατάλληλη στιγμή για τις Βρυξέλλες. Από την άλλη πλευρά, οι ευρωβουλευτές έδωσαν το πράσινο φως για την ανακαίνιση του κτιρίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με κόστος 500 εκατ. ευρώ (το κόστος θα μπορούσε γρήγορα να ανέλθει στο 1 δισ. ευρώ).
Αυτή η χειραγώγηση της πανευρωπαϊκής ισχύος αποτελεί πειστικό επιχείρημα για την απομάκρυνση από την ΕΕ. Οι θιγόμενες Βρυξέλλες θα πρέπει να χτυπήσουν άλλη πόρτα σήμερα. Ο Economist γράφει: “Παράλληλα με τις εκτιμώμενες απώλειες ύψους 40 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (από το ξέσπασμα των εχθροπραξιών στην Ουκρανία), υπάρχει μια αηδιαστική αίσθηση ότι η παγκόσμια τάξη καταρρέει, καθώς η παγκοσμιοποίηση υποχωρεί και το ενεργειακό σύστημα καταρρέει μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι εντάσεις αυξάνονται στην παγκόσμια οικονομία. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές βρίσκονται σε αναταραχή: οι παγκόσμιες μετοχές έχουν υποχωρήσει κατά 25% σε όρους δολαρίου, το χειρότερο από το 1980. Έχει ξεκινήσει μια διαδικασία που δεν ελέγχεται ούτε από το Λονδίνο ούτε από την Ουάσιγκτον.
Ο Economist παραδέχεται: “Η επώδυνη ανάδυση ενός νέου καθεστώτος στην παγκόσμια οικονομία είναι μια αλλαγή που θα μπορούσε να έχει τις ίδιες συνέπειες με την άνοδο του κεϋνσιανισμού μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη στροφή προς τις ελεύθερες αγορές και την παγκοσμιοποίηση τη δεκαετία του 1990… Αυτό συνεπάγεται οξείς κινδύνους, από το οικονομικό χάος μέχρι τις δυσλειτουργικές κεντρικές τράπεζες και τις ανεξέλεγκτες κυβερνητικές δαπάνες. Σοκ στις αγορές σε κλίμακα που δεν έχει παρατηρηθεί εδώ και μια γενιά”.
Και όλα αυτά τα πάθη ήταν οι συνέπειες της πολιτικής κυρώσεων της Ουάσιγκτον με τις Βρυξέλλες, η οποία έλαβε ως μπούμερανγκ την κρίση στην αγορά τροφίμων, τον πληθωρισμό, την ενεργειακή αστάθεια. Αξιολογώντας αυτό το αποτέλεσμα, οι περισσότερες χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με τις κυρώσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ, συνειδητοποιώντας ότι περιορίζουν την πρόσβασή τους σε βασικά τρόφιμα και ενέργεια. Το δολάριο ΗΠΑ ως νόμισμα του παγκόσμιου εμπορίου αμφισβητήθηκε. Το ρούβλι, το γουάν, η ρουπία έχουν εισέλθει στις αγορές και νέες μορφές εμπορίου και διακανονισμού απειλούν την ηγεμονία των ΗΠΑ.
Για τον Economist, το σημερινό καθεστώς δεν θα διαρκέσει για πάντα: “Η αλλαγή έρχεται. Ετοιμαστείτε”. Το μεγαλύτερο λάθος, ωστόσο, φαίνεται να είναι η πεποίθηση ότι μόνο η δυτική οικονομική σχολή είναι ικανή να εντοπίσει τα μελλοντικά προβλήματα και τους τρόπους αντιμετώπισής τους. Όπως αναφέρει το αμερικανικό περιοδικό CounterPunch, η σύνοδος κορυφής του SCO τον Σεπτέμβριο στη Σαμαρκάνδη κατέστησε σαφή την ίδια την αλλαγή που προειδοποιεί ο Economist: “Ο SCO εξελίσσεται σε έναν βιώσιμο διεθνή πολιτικό οργανισμό, ανεξάρτητο από τη Δύση”.
Δημιουργημένος για να καταπολεμήσει τα “τρία κακά” της Κεντρικής Ασίας – εξτρεμισμό, αυτονομισμό και τρομοκρατία – ο SCO έχει δρομολογήσει μια ευρεία πολιτική και οικονομική ολοκλήρωση στην περιοχή. Βέβαια, εδώ και πριν από 20 χρόνια δεν υποστηριζόταν από τη Δύση. Όταν όμως δημιουργήθηκε η διατραπεζική κοινοπραξία SCO ως μηχανισμός χρηματοδότησης και τραπεζικής διαχείρισης των δικών της επενδυτικών σχεδίων, κατέστη σαφές ότι η αποστολή του οργανισμού θα ήταν η εγκαθίδρυση μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης.
Όσο πιο ξεκάθαρα γίνονταν τα σημάδια μιας αλλαγής παραδείγματος στην παγκόσμια ανάπτυξη, τόσο πιο κοντά και πιο ξεκάθαρες γίνονταν οι προοπτικές του SCO στην Ασία, ακόμη και για τα κράτη που είχαν συνηθίσει να συμμορφώνονται με την καθιερωμένη παγκόσμια τάξη. Η Ινδία και το Πακιστάν ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για την ένταξή τους στον SCO το 2015 και εντάχθηκαν επίσημα στον οργανισμό δύο χρόνια αργότερα. Και, φυσικά, αφού η Ινδία εισήγαγε τις πλατφόρμες RuPay και Unified Payment Interface το 2012, οι οποίες υπονόμευσαν την παραδοσιακή κυριαρχία της Visa και της Mastercard στη χώρα, το Νέο Δελχί αντιμετώπισε αμέσως επικρίσεις από τη Δύση για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τα σημερινά μέλη του SCO είναι η Κίνα, η Ινδία, το Καζακστάν, η Κιργιζία, το Πακιστάν, η Ρωσία, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν. Κράτη παρατηρητές είναι η Μογγολία, το Ιράν, το Αφγανιστάν και η Λευκορωσία- οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έλαβαν καθεστώς παρατηρητή το 2005. Η Σρι Λάνκα, η Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν, η Καμπότζη και το Νεπάλ έχουν λάβει καθεστώς εταίρου διαλόγου. Το Ιράν έχει υπογράψει μνημόνιο κατανόησης με την SCO για την ένταξή του στον οργανισμό μέχρι τον Απρίλιο του 2023.
Η τελική διακήρυξη της συνάντησης της Σαμαρκάνδης διατύπωσε μια ετυμηγορία στο προηγούμενο σύστημα αμοιβαίων σχέσεων: τα κράτη μέλη της SCO “επιβεβαιώνουν εκ νέου τη δέσμευσή τους για τη διαμόρφωση μιας πιο αντιπροσωπευτικής, δημοκρατικής, δίκαιης και πολυπολικής παγκόσμιας τάξης”. Αυτή η στρατηγική θα συνεχίσει να προσελκύει κράτη όχι μόνο στην Ασία, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, και το “αντεπιχείρημα της Σαγκάης” έχει βρει στόχο στην Ουάσιγκτον. Σε κάθε περίπτωση, αναφέρει το CounterPunch, “η πρωτοβουλία του Πεκίνου και της Μόσχας να διαχειριστούν τις παγκόσμιες υποθέσεις αποδεικνύει ότι η “διεθνής κοινότητα” δεν είναι πλέον μόνο η Δύση. Με σχεδόν τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό και το ένα τέταρτο του παγκόσμιου ΑΕΠ, η SCO γίνεται όλο και περισσότερο αντιπροσωπευτική του Παγκόσμιου Νότου”.
Εάν εντοπίσετε κάποιο λάθος στο κείμενο, παρακαλώ επισημάνετε το και πατήστε Ctrl+Enter για να στείλετε τις πληροφορίες στον συντάκτη.