Ο Ταλεϋράνδος έλεγε ότι «Ο Θεός έδωσε την γλώσσα στους διπλωμάτες για να κρύβουν τις σκέψεις τους». Αυτό, στην εποχή της εικόνας, ισχύει εξίσου και για την «γλώσσα του σώματος». Αλλά η «γλώσσα του σώματος» κατά την πρόσφατη επίσκεψη Τσαβούσογλου όχι μόνον δεν έκρυψε, αλλά, αντιθέτως, αποκάλυψε τις προθέσεις της ελληνικής διπλωματίας. Το φιλί (στην φωτογραφική αποτύπωσή του) στον Τσαβούσογλου δεν είχε την ένταση του φιλιού Μπρέζνιεφ-Χόνεκερ γιατί «βοήθησαν» (μάλλον άθελά τους) κάποιοι αστυνομικοί που παρεισέφρησαν στο φωτογραφικό πλάνο. Γιατί κατά τα άλλα οι δύο άνδρες είχαν την ίδια φορά προσώπων με την ιστορική φωτό του 1979.
Έτσι το φιλί αυτό μπορεί να ελάμβανε ευρύτερες συμβολικές διαστάσεις.

Αλλά όσα ενδεχομένως επιχείρησε να αποκρύψει η ελληνική διπλωματία με τον (πρωτοφανή) αποκλεισμό των δημοσιογράφων από την επίσκεψη Τσαβούσογλου το αποκάλυψε η (διόλου σιωπηλή) «γλώσσα του σώματος».

Αλλά σήμερα (02/06/21) όλα ήρθαν στο φως.

Αφού μίλησε όχι πια η γλώσσα του σώματος αλλά η πραγματική γλώσσα της κυβέρνησης.

Γιατί η αρθρογραφία της εφημερίδας «Τα Νέα» που μεταφέρει αυτούσιες τις κυβερνητικές θέσεις είναι πολύ πιο αποκαλυπτική από το «φιλί».

Στην πραγματικότητα αυτή η κυβερνητική αρθρογραφία είναι το «κλειδί» που ξεκλειδώνει τον (όποιο) γρίφο των ελληνοτουρκικών.

Γιατί λειτουργεί γενικώς ως προπομπός («λαγός») κρίσιμων (και ειλημμένων) κυβερνητικών αποφάσεων για εσωτερικά και εξωτερικά θέματα.

Αρκεί μια απλή αναπαραγωγή του σημερινού άρθρου-μανιφέστου των ελληνοτουρκικών κάτω από το οποίο επικρέμαται η προσωπογραφία του Τσαβούσογλου.

Σταχυολογούμε:

1.«Όπως έδειξε η επίσκεψη Τσαβούσογλου οι διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες δεν είναι δα και τόσο μεγάλες» (το ότι οι Τούρκοι διεκδικούνε τμήμα του Αιγαίου δεν είναι δα και καμιά μεγάλη διαφορά)

2.«Το πώς ονομάζει ο καθένας την μειονότητα της Θράκης έχει λυθεί από τις διεθνείς συνθήκες» (μέχρι τώρα ξέραμε ότι η διεθνής συνθήκη ήταν μία. Της Λωζάνης που ονομάζει την μειονότητα «μουσουλμανική». Τώρα οι συνθήκες έγιναν πολλές. Και ο «καθένας»-δηλαδή οι Τούρκοι- μπορούνε να ονομάζουμε την μειονότητα όπως θέλουν, δηλαδή «τουρκική»)

3.«Οποιαδήποτε υπεύθυνη ελληνική κυβέρνηση ξέρει ότι μονομερής επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια σε όλο το Αιγαίο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή» (δηλαδή παραχωρούμε εθνική κυριαρχία)

4.«Το Κυπριακό μοιάζει να έχει υποχωρήσει από το προσκήνιο» (δηλαδή ποιος ενδιαφέρεται τώρα για την Κύπρο. Αφού οι Τούρκοι μπήκανε και στα Βαρώσια…)

5. «Η διπλωματία του Covid και η αγκαλιά στους τουρίστες με τα μη εγκεκριμένα εμβόλια έδειξε ότι με τους αναγκαίους συμβιβασμούς όλα μπορεί να λυθούν» (δηλαδή η πανδημία θα λύσει -εκτός όλων των άλλων- και τα ελληνοτουρκικά!)

Το πραγματικά «καλύτερο» όμως είναι στο τέλος.

Η σημερινή κυβερνητική αρθρογραφία επισημαίνει ότι αν δεν συμβούνε όλα τα παραπάνω δεν θα φταίει κανένα «χάσμα» που μας χωρίζει με τον Τσαβούσογλου.

Αλλά θα φταίει το «εθνικιστικό στρατόπεδο» (sic) στην Νέα Δημοκρατία!

Τι παραπάνω να πούμε εμείς;