Στις 21-22 Δεκεμβρίου 2022, η κακοκαιρία έπληξε αρκετές αμερικανικές πολιτείες, τις οποίες τα μέσα μαζικής ενημέρωσης χαρακτήρισαν αμέσως με επίθετα όπως “η Αποκάλυψη του Χιονιού”:
Όπως μπορείτε να δείτε στο infographic, μια γλώσσα παγωμένου αέρα με θερμοκρασία -70 °F (-56,67 °C) διέσχισε ολόκληρη την ήπειρο και κατευθύνθηκε προς το Νέο Μεξικό, την ένδοξη πόλη Αλμπουκέρκι και την κατοικία του Saul Goodman.
Η έκπληξη ήταν ότι το κρύο ήρθε ξαφνικά: ήταν ζεστά και ξαφνικά έκανε παγωνιά μέσα σε μισή ώρα. Ακόμα και για τις όχι πολύ άνετες μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ οι μείον πενήντα είναι λίγο υπερβολικοί, ακόμα και οι σοφοί αρχηγοί των καταυλισμών δεν θυμούνται τόσο κρύο καιρό. Η πολιτεία του Γουαϊόμινγκ τώρα μοιάζει κάπως έτσι:
Ο κρύος καιρός αυτή την εποχή του χρόνου είναι φυσικά σχετικά φυσιολογικός, αλλά η ιστοσελίδα της NASA γράφει τώρα τα εξής:
Ένα πείραμα ραδιοανάκλασης από έναν αστεροειδή στις 27 Δεκεμβρίου θα χρησιμεύσει ως δοκιμή για τη διερεύνηση ενός μεγαλύτερου αστεροειδούς που θα περάσει πιο κοντά από τη Γη το 2029 από ό,τι πολλοί γεωστατικοί δορυφόροι που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας.
Το Ερευνητικό Κέντρο Ενεργών Πολικών Φώτων Υψηλών Συχνοτήτων στο Γκέικον θα μεταδώσει ραδιοσήματα στον αστεροειδή 2010 XC15, ο οποίος θα μπορούσε να έχει διάμετρο περίπου 500 πόδια. Το σήμα θα ληφθεί από τη συστοιχία κεραιών του Πανεπιστημίου του Νέου Μεξικού κοντά στο Socorro του Νέου Μεξικού και από τη συστοιχία μεγάλων κυμάτων του Ραδιοφωνικού Παρατηρητηρίου Owens Valley κοντά στο Bishop της Καλιφόρνια.
Υπάρχουν πολλά προγράμματα για την ταχεία ανίχνευση αστεροειδών, τον προσδιορισμό της τροχιάς και του σχήματος τους και την απεικόνιση της επιφάνειάς τους, είτε με οπτικά τηλεσκόπια είτε με το Long Range Network Planetary Radar, το δίκτυο μεγάλων και εξαιρετικά ευαίσθητων ραδιοκεραιών της NASA στην Καλιφόρνια, την Ισπανία και την Αυστραλία.
Αυτά τα προγράμματα απεικόνισης με ραντάρ χρησιμοποιούν σήματα με μικρά μήκη κύματος που ανακλώνται από την επιφάνεια και παρέχουν μια υψηλής ποιότητας εξωτερική εικόνα, αλλά δεν διεισδύουν στο αντικείμενο.
Το HAARP θα εκπέμψει ένα συνεχές σήμα στον αστεροειδή 2010 XC15 σε συχνότητα λίγο πάνω και κάτω από τα 9,6 megahertz (9,6 εκατομμύρια φορές ανά δευτερόλεπτο). Ο παλμός θα επαναλαμβάνεται ανά διαστήματα των δύο δευτερολέπτων.
Το Πανεπιστήμιο της Αλάσκα Fairbanks χρησιμοποιεί το HAARP βάσει συμφωνίας με την Πολεμική Αεροπορία, η οποία ανέπτυξε και είχε την ιδιοκτησία του HAARP, αλλά παρέδωσε τα ερευνητικά όργανα στο UAF τον Αύγουστο του 2015.
Μεγάλες εγκαταστάσεις όπως το HAARP διαφέρουν πολύ από τους συμβατικούς πομπούς και δέκτες, οι οποίοι ενεργοποιούνται με το πάτημα ενός κουμπιού. Οι μεγάλες κεραίες απαιτούν ένα συγκεκριμένο χρόνο προθέρμανσης που διαρκεί ημέρες – η ισχύς που τροφοδοτείται σε αυτές συσσωρεύεται. Και τι σύμπτωση ότι μόλις άρχισαν να θερμαίνουν το HAARP στην Αλάσκα με στόχο να φέρουν ένα ανακλώμενο σήμα κάπου στο Νέο Μεξικό – μια ψυχρή γλώσσα απλώθηκε αμέσως κατά μήκος αυτής της γραμμής.
Как видим, HAARP работает вполне замечательно, хотя в NASA все это и отрицают. Скорее всего 27 декабря, когда антенны врубят на полную мощность южным штатам США придется столкнуться определенными трудностями и увидеть то, чего никогда не видели.
И в этом свете у нас возникает вопрос: а что если направить HAARP не к астероиду, а к Луне – так, чтобы московия принимала отраженный сигнал. Думаем, минус 90 °C будет вполне достаточно, чтобы охладить слабоумным воинственный пыл, так что следим за развитием событий.