Μία εξαιρετική αλλά και αποκαλυπτική ανάλυση για το τι σηματοδοτεί η επάνοδος του Χρήστου Στυλιανίδη από τα αζήτητα. Όσοι μάλιστα τον επανέφεραν, είχαν σχέδιο που δεν «προέκυψε», αλλά το επώασαν εδώ και αρκετό καιρό. Το γεγονός μάλιστα ότι απέκρυψαν πλήρως από την ελληνική κοινή γνώμη το σκοτεινό ρόλο του Στυλιανίδη κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων και του δημοψηφίσματος για το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, λέει πάρα πολλά. Παραθέτουμε αυτούσιο το άρθρο:
Άπαντες πλέον έχουν αντιληφθεί ότι υπάρχει ένα μεγάλο και εν πολλοίς σκοτεινό παρασκήνιο, που οδήγησε στην επιλογή του Κύπριου Χρήστου Στυλιανίδη στο υπουργικό συμβούλιο της Ελλάδας. Και μάλιστα σε μία εμβληματική θέση, με ένα νέο χαρτοφυλάκιο, αυτό της πολιτικής προστασίας. Ένα χαρτοφυλάκιο που έτσι όπως δομείται, έχοντας μάλιστα στον τίτλο του τον όρο «κρίση», αφήνει μεγάλα περιθώρια για «ευελιξία» στον υπουργό και φυσικά για εκμετάλλευση κονδυλίων πέραν των υφιστάμενων διαδικασιών.
Ο Τσαβούσογλου μπορεί να μην αναγνωρίζει την Κύπρο, αναγνωρίζει όμως τον… Στυλιανίδη!
Η «κλιματική αλλαγή» λοιπόν που έγινε «κλιματική κρίση», ο «Στυλιανίδης» της δημοσκόπησης που εντέλει ήταν ο Χρήστος Στυλιανίδης και όχι ο Ευριπίδης, αλλά και οι αποκαλύψεις για το σκοτεινό παρελθόν του την εποχή του σχεδίου Ανάν, φτάνουν για να προβληματίσουν ακόμα και τον πιο καλόπιστο.
Το όνομά «Στυλιανίδης» μάλιστα είχε ακουστεί πολύ πριν την επιλογή του ναυάρχου Αποστολάκη για το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο. Το οποίο τελικά αρνήθηκε. Είχε ακουστεί από συγκεκριμένους κύκλους του Μαξίμου, που προφανώς δρούσαν ερήμην του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος πρότεινε το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο στον πρώην ΥΕΘΑ του ΣυΡιζΑ. Δεν είναι δυνατόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης να είχε στο μυαλό του τον Χρήστο Στυλιανίδη και να υπέπεσε στο ολίσθημα με τον Αποστολάκη το οποίο είχε μεγάλο πολιτικό κόστος για τον ίδιο.
Η οργή Αναστασιάδη και το παρασκήνιο προώθησης του Στυλιανίδη
Σας είχα ενημερώσει από την πρώτη στιγμή ότι η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη προκάλεσε την οργή του προέδρου της Κύπρου, Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος βρίσκεται εδώ και αρκετό καιρό στα μαχαίρια με τον Χρήστο Στυλιανίδη. Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν το ανανέωσε την θητεία του, ως ευρωπαίου επιτρόπου.
Ο Νίκος Αναστασιάδης σε πλήρη αντίθεση με την στάση που είχε κρατήσει το 2004, στο περιθώριο των διαβουλεύσεων για το σχέδιο Ανάν, έχει αποφασίσει να ακολουθήσει τελείως διαφορετική πολιτική έναντι της Τουρκίας και των προτεινόμενων «λύσεων» για το κυπριακό.
Από το 2017 και την σκληρή στάση που κράτησε στο Κραν Μοντανά, ο Αναστασιάδης δείχνει να ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις θέσεις του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου αναφορικά με το κυπριακό, θέσεις στις οποίες ήρθε και κυριολεκτικά και ο Νίκος Κοτζιάς εκείνη την εποχή. Ήταν η ιστορική στιγμή που οι μεθοδεύσεις για ένα σχέδιο Ανάν, έλαβαν οριστική ταφόπλακα, καθώς η απαίτηση Αναστασιάδη ήταν η όποια λύση να σέβεται πλήρως το ευρωπαϊκό δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Με απλά λόγια, δεν θα μπορεί να υπάρξει λύση με εγγυήτριες δυνάμεις, με τουρκικό στρατό και τούρκους εποίκους.
Αντίθετα, ο Χρήστος Στυλιανίδης που μάλιστα είχε χρηματιστεί προκειμένου να προωθήσει το σχέδιο Ανάν, γεγονός που προφανώς δεν γνώριζε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης όταν του πρότεινε το χαρτοφυλάκιο, θεωρείται πολύ πιο «ευέλικτος» έναντι της Τουρκίας.
Το απέδειξε άλλωστε ως ευρωπαίος επίτροπος, χρηματοδοτώντας την Τουρκία με αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ. Ενδεικτικός ο θερμός εναγκαλισμός του με τον υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος μεν δεν αναγνωρίζει την Κύπρο, αναγνωρίζει όμως με «θέρμη» τον κύπριο Στυλιανίδη!
Στο πρόσωπο του Στυλιανίδη λοιπόν και την επαναφορά του από τα αζήτητα, αρκετοί «νοσταλγοί» του σχεδίου Ανάν βλέπουν μία ιδανική επιλογή για την κυπριακή προεδρία. Για την ακρίβεια, θεωρούν την υπουργοποίηση Στυλιανίδη ως εφαλτήριο για την κάθοδο του στις προεδρικές εκλογές της Κύπρου, ώστε να εκθρονίσει τον Νίκο Αναστασιάδη. Με απώτερο σκοπό μία «λύση» του κυπριακού, που κάποιοι θεωρούν πως θα είναι προς όφελος της Τουρκίας και όχι του ελληνικού έθνους.