Μας θέλουν έξυπνους πολίτες ή στουρνάρια;

Στο περιοδικό «Συλλογή» του Ιανουαρίου 1968 υπάρχει μια διαφήμιση, η οποία αποδεικνύει ότι οι διαχειριστές του κόσμου τούτου χρησιμοποιούν τσελεμεντέ όχι μόνο στο πεδίο της πολεμικής αντιμετώπισης των κρίσεων, αλλά και σε κάθε τομέα που αφορά ζητήματα επικοινωνιακής πολιτικής, ακριβέστερα: προπαγάνδας (άλλωστε, η διαφήμιση είναι είδος προπαγάνδας!).

Στην σελίδα 131 του εν λόγω περιοδικού εικονίζονται τρία παιδιά να έχουν περικυκλώσει ένα πλυντήριο SIEMENS-Superautomatic. Στην λεζάντα της διαφήμισης φιγουράρει η εξής φράση:

«Η έξυπνη νοικοκυρά χρησιμοποιεί πλυντήριο SIEMENS».

Η ίδια «έξυπνη νοικοκυρά» (σελ. 72) χρησιμοποιεί σκούπα SIEMENS με POLYMATIC γιατί έχει:

«τον ισχυρότερο κινητήρα, την μεγαλύτερη απορροφητική δύναμη, το πλατύ ρύγχος POLYMATIC διπλής χρήσεως. Είναι αθόρυβη, παρκετάρει, χτυπά τα χαλιά, ξεσκονίζει κουρτίνες, ταπετσαρίες, βιβλιοθήκες, σώματα καλοριφέρ, τα πάντα· σκούπα Siemens, μια συσκευή γενικής καθαριότητας».

Τελικά, πόσο «έξυπνο» είναι ένα σύστημα, το οποίο ανακυκλώνει από το 1968 τις ίδιες λέξεις και φράσεις, για να ωθεί κατ’ εξακολούθησιν τους πολίτες να καταναλώνουν τα προϊόντα του, μετατρέποντάς τους σε «εξαρτημένους χρήστες»;

Το ερώτημα, φυσικά, υπονοεί μια απάντηση με αποφατικό περιεχόμενο: Ένα τέτοιο σύστημα δεν είναι έξυπνο αλλά ξεκάθαρα ηλίθιο. Απλώς μοιάζει έξυπνο, διότι στηρίζεται στην ραθυμία των πολιτών: Αν αυτοί αμφισβητούσαν έστω στοιχειωδώς τον τρόπο δράσης των συστημικών σκωλήκων, τότε θα ανακάλυπταν γρήγορα πόσο λίγη ευστροφία διαθέτουν.

Σήμερα, μάλιστα, εκτός από «έξυπνα κινητά», φθάσαμε στο σημείο να βλέπουμε να διαφημίζονται τα «έξυπνα δάση» και οι «έξυπνες πόλεις».

Σε ό,τι αφορά το «έξυπνο δάσος», που υποτίθεται ότι στοχεύει στον έγκαιρο εντοπισμό τυχόν πυρκαϊάς μέσω αισθητήρων και καμερών επιτήρησης1, είναι απολύτως δικαιολογημένη η ανησυχία κάποιων αναλυτών, όπως της Σωτηρίας Ορφανίδου, η οποία στο άρθρο της με τίτλο «“Έξυπνο” δάσος της Πάρνηθας – Η τεχνοεπιτήρηση στην υπηρεσία της (πυρ)ασφάλειας»2 επισημαίνει ότι:

«η ιδιότητα του έξυπνου αποδίδεται για πρώτη φορά σε ένα ολόκληρο βιολογικό σύστημα, δηλαδή σε μια οντότητα του φυσικού και όχι του τεχνητού κόσμου, αντίθετα με όσα είχαμε συνηθίσει ώς τώρα», εφιστώντας μας την προσοχή στο γεγονός ότι «για το καλό του δάσους απαιτείται μια πρωτοφανής τεχνολογική εισβολή, στα πρότυπα μιας πανοπτικής παρακολούθησης με οργουελιανό άρωμα».

Η αρθρογράφος ευλόγως διερωτάται γιατί «η διασπορά καμερών και αισθητήρων μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών σε σύγκριση με μια επένδυση σε έμψυχο δυναμικό και υλικές υποδομές των πυροσβεστικών δυνάμεων, περισσότερο στοχευμένες στην κατάσβεση» και, παράλληλα, διατυπώνει μια σειρά από καίρια ερωτήματα:

«Αυτό που δεν γνωρίζουν, ωστόσο, οι πολίτες είναι ποιοι κανόνες διέπουν τη χρήση αυτού του “ψηφιακού όπλου” και κυρίως των “σφαιρών” του, δηλαδή των συλλεγόμενων δεδομένων του. Για παράδειγμα, πού θα αποστέλλονται, πού θα αποθηκεύονται, για πόσο καιρό, σε ποια μορφή, ποιοι θα έχουν πρόσβαση σε αυτά, τι θα ισχύσει με τα προσωπικά δεδομένα σε περίπτωση επισκεπτών, εκδρομέων κ.λπ. Θα υπάρχει η σχετική ενημέρωση-σήμανση ότι το δάσος έχει μετατραπεί σε επιτηρούμενη ζώνη;».

Όποιος τώρα αναρωτιέται πώς ορίζεται η «έξυπνη πόλη», ας διαβάσει τις «σοφίες» που είναι γραμμένες στην ιστοσελίδα https://www.nubigroup.gr/smart-cities-challenge-for-local-governments/

Εκεί θα συναντήσει τις δύο λέξεις φετίχ της Νέας Τάξης Πραγμάτων, οι οποίες πρωτοστατούν στην καθημερινή πλύση εγκεφάλου των πολιτών: την βιωσιμότητα (sustainability) και την ανθεκτικότητα (resilience)

«Η ιδέα της «Έξυπνης Πόλης» δεν είναι στατική… και δεν έχει έναν ορισμό! Είναι μια διαδικασία ή καλύτερα μία σειρά διαδικασιών με τις οποίες οι πόλεις γίνονται πιο “βιώσιμες” και “ανθεκτικές” και με αυτόν τον τρόπο ικανές να ανταποκριθούν πιο γρήγορα στις νέες “προκλήσεις”. Στις Έξυπνες Πόλεις, οι ψηφιακές τεχνολογίες αξιοποιούνται και μεταφράζονται σε καλύτερες υπηρεσίες προς τους πολίτες, την καλύτερη χρήση των πόρων και λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον. Περιλαμβάνει μία πιο διαδραστική – και με μεγαλύτερη απόκριση διοίκηση της πόλης. Απώτερος σκοπός μιας “Έξυπνης Πόλης” είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης».

Η ιδιότητα του «έξυπνου» έχει γίνει τόσο πολύ της μόδας, που «έξυπνη» χαρακτηρίζεται ακόμη και μια παλέτα με μολύβια ζωγραφικής!

H ιδιότητα του «έξυπνου» μπορεί να αφορά ακόμη:

• την σάρωση του υπολογιστή για ιούς

• το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, που, εκτός από έξυπνο, είναι ασφαλές και εύχρηστο

• τα κρεβάτια, που πωλούνται… σχεδόν δωρεάν

• αλλά ακόμη και την ασφάλιση

Ως «έξυπνο» διαφημίζεται και ένα σύστημα υγείας (smart healthcare system) που, όπως και μια έξυπνη πόλη, αξιοποιεί το Ίντερνετ των Πραγμάτων (Internet of Things) και, εν γένει, την εξελιγμένη τεχνολογία.

Προσοχή: Για «έξυπνες κάρτες» γινόταν λόγος ήδη από το 1997. Σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» με τίτλο «Το σώμα, δίοδος έξυπνων καρτών» και υπότιτλο «Σύνδεση με… ηλεκτρονικά μηχανήματα» (28.2.1997), διαβάζουμε τα ακόλουθα:

«Ο κωδικός της τραπεζικής κάρτας, τα επισκεπτήρια αλλά και τα κλειδιά πνέουν τα λοίσθια χάρις σε μια τυχαία ανακάλυψη αμερικανών επιστημόνων. Όπως αποκαλύπτει στο χθεσινό της φύλλο η βρετανική εφημερίδα “Γκάρντιαν”, ερευνητική ομάδα της IBM  μελετούσε το ηλεκτρικό φορτίο του ανθρωπίνου σώματος αναζητώντας τρόπο αποτροπής της αλληλεπίδρασης των φορτίων με ευαίσθητες ηλεκτρονικές συσκευές, όπως τα κινητά τηλέφωνα και οι προσωπικοί υπολογιστές. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο αρχικός τους στόχος ήταν ανέφικτος αλλά ταυτόχρονα συνειδητοποίησαν ότι τα φορτία αυτά μπορούν κάλλιστα να αξιοποιηθούν, με τη μετατροπή του σώματος σε δίοδο, της οποία θα διέρχονται πληροφορίες αποθηκευμένες σε “έξυπνες κάρτες”.

Κατά την ΙΒΜ, πρόκειται για πραγματική επανάσταση σε τομείς όπως η ασφάλεια τραπεζικών συναλλαγών, αυτοκινήτων και κτιρίων, καθώς η λαθροπροσωπεία καθίσταται ουσιαστικά αδύνατη! Για παράδειγμα, οι χρήστες θα αποκτούν πρόσβαση στους λογαριασμούς τους ή τα αυτοκίνητά τους ακουμπώντας απλώς σε ειδική επιφάνεια διά της οποίας τα στοιχεία θα διοχετεύονται στον ηλεκτρονικό εγκέφαλο του μηχανήματος.

Ακόμα εντυπωσιακότερη είναι η προοπτική που ανοίγεται στις προσωπικές επαφές. Διά της απλής χειραψίας, στοιχεία όπως το όνομα ή το επάγγελμα θα περνούν, μέσω του σώματος στον συνομιλητή!».

Μετά από όλα αυτά, γεννάται η εξής απορία:

Οι υπεύθυνοι των φαρμακευτικών εταιρειών και οι κυβερνητικοί διακινητές των προϊόντων τους γιατί δεν σκέφτηκαν να δημιουργήσουν μια αντίστοιχη διαφημιστική ατάκα αξιοποιώντας τον μαγικό όρο-πασπαρτού «έξυπνος», ώστε να προσηλυτίσουν τους πολίτες-οπλίτες στο στρατόπεδο του αδιάλειπτου εμβολιασμού, αλλά προτίμησαν να του καλλιεργήσουν το αίσθημα αλληλεγγύης, πιπιλώντας το σύνθημα «συνεπής/υπεύθυνος πολίτης είναι ο εμβολιασμένος πολίτης»;3

Ένα προσαρμοσμένο σύνθημα στην λογική της διαφήμισης του πλυντηρίου της SIEMENS θα μπορούσε να είναι το ακόλουθο:

«Ο έξυπνος πολίτης εμβολιάζεται όποτε κριθεί αναγκαίο από τους ειδικούς» (τις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70 οι κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούσαν SKIP, εν έτει 2022, όμως, οι κατασκευαστές πλυντηρίων εγκεφάλων και συνειδήσεων συνιστούν PFIZER, ASTRA ZENECA, MODERNA και πάει κ-λέγοντας).

Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι κάτω από το κεντρικό σύνθημα της διαφήμισης του πλυντηρίου Siemens του 1968 υπήρχαν δύο ακόμη προτάσεις:

«Το υπεραυτόματο πλυντήριο WA 3 SIEMENS, ένα μοναδικό τεχνικό επίτευγμα. Πλένει τέλεια, ξεπλένει και στίβει 5 κιλά ρούχα.

Η ΤΕΧΝΙΚΗ SIEMENS ΕΓΓΥΑΤΑΙ».

Οι επίδοξοι διαφημιστές του εμβολιασμού θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν αυτές τις συνθηματικές φράσεις, παραλλάσσοντάς τες ως εξής:

«Το υπερμοντέρνο εμβόλιο mRNA, ένα μοναδικό τεχνικό επίτευγμα. Τρυπιέσαι και ξανατρυπιέσαι κάθε τρεις και λίγο – και δεν παθαίνεις τίποτε, ούτε από τον κορωνοϊό ούτε από το εμβόλιο.

Η ΤΕΧΝΙΚΗ PFIZER ΚΑΙ ΣΙΑ ΕΓΓΥΑΤΑΙ».

Φυσικά, τέτοια συνθήματα, αν ερμηνευθούν με την βοήθεια της θεωρίας του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου, δεν βοηθούν καθόλου τους κατασκευαστές εμβολίων, αφού η διαφήμιση αναποδογυρίζει σε δυσφήμηση! Και εν τέλει το μόνο που μπορούν να εγγυηθούν οι φαρμακευτικές εταιρίες είναι την μετατροπή των πολιτών σε υγειονομικά πρεζόνια.

Πάντως, ένας προσεκτικός αναλυτής της «εξυπνάδας» των Νεοταξιτών και της γλώσσας που επιχειρούν να διδάξουν στους βρεφοποιημένους πολίτες θα παρατηρούσε επιπλέον ότι το 1968 οι διαφημίσεις καταλόγιζαν την εξυπνάδα στους υποψήφιους καταναλωτές και όχι στα προωθούμενα προϊόντα.

Σήμερα, ισχύει το ανάποδο: Η «εξυπνάδα» δεν καταλογίζεται στους ανθρώπους αλλά στα πράγματα ή τα συστήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαφήμιση της SAMSUNG για το νέο έξυπνο ψυγείο της που δέχεται φωνητικές εντολές4.

Έτσι, δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να παγιωθεί και ως προς τους ανθρώπους η ορολογία περί «έξυπνου εμβολίου», όπως συμβαίνει ήδη για τα ζώα. Στην ιστοσελίδα της HIPRA5, όπου διαφημίζεται η δημιουργία ενός ανοσολογικά πιο ανθεκτικού κόσμου (immunologically more resilient world), διαβάζουμε τα εξής:

«Ο Έξυπνος Εμβολιασμός της HIPRA είναι μια επαναστατική ιδέα που συνδυάζει ένα έξυπνο εμβόλιο με τεχνολογία RFID στην ετικέτα, μία ιατρική συσκευή που διασφαλίζει την ακρίβεια και αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού και τον νέο κόσμο ψηφιακών λύσεων του HIPRAlink. Όλα αυτά τα στοιχεία αναπτύσσονται από τη HIPRA εντός της εταιρείας».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ενίοτε επιλέγεται ο όρος «ευφυή συστήματα», όπως στην πρόσφατη νεοταξίτικη διαφήμιση της Mercedes για το καινούργιο μοντέλο ηλεκτροκίνητου αυτοκινήτου:

«Η ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΣΗ ΑΛΛΑΖΕΙ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

Με τη νέα αμιγώς ηλεκτρική EQB. Υποδεχτείτε την άνεση, την πολυτέλεια και την καινοτομία στο νέο οικογενειακό μοντέλο της Mercedes-EQ. Αφεθείτε στην ευρυχωρία της με μία τρίτη σειρά καθισμάτων, οδηγήστε ξέγνοιαστα με το ευφυές σύστημα πολυμέσων MBUX και απολαύστε μοναδικές οδηγικές εμπειρίες με κορυφαία αυτονομία».

Ο όρος «ευφυής» είχε επιλεγεί από τον Άλβιν Τόφλερ στο βιβλίο του «Νέες Δυνάμεις. Γνώσεις, πλούτος και βία στο κατώφλι του 21ου αιώνα»6 σε σχέση με τα σουπερμάρκετ.

Ειδικότερα, ο συγγραφέας προέβλεπε ότι:

«οι καταναλωτές πολύ σύντομα θα βρεθούν μέσα σε σουπερμάρκετ με “ηλεκτρονικά ράφια”. Αντί για χάρτινες ταμπέλες που δείχνουν την τιμή των κονσερβών και των χαρτοπετσετών, η άκρη του ραφιού θα είναι μια κρυστάλλινη ψηφιακή οθόνη όπου θα φαίνεται η τιμή των προϊόντων. Η μαγεία αυτής της νέας τεχνολογίας είναι ότι δίνει στο κατάστημα τη δυνατότητα να αλλάζει τις τιμές χιλιάδων αγαθών αυτόματα και στιγμιαία, σύμφωνα με στοιχεία που θα μεταβιβάζονται από τις συσκευές οπτικού ελέγχου των ταμείων. […] Σε ένα επόμενο στάδιο, το ηλεκτρονικό ράφι θα δίνει στους πελάτες πληροφορίες για τη θρεπτική αξία κάθε προϊόντος με το πάτημα ενός κουμπιού. […] Αργότερα θα χρησιμοποιηθούν ακόμα “εξυπνότερα” ράφια που όχι μόνο θα παρέχουν στοιχεία στον πελάτη, αλλά ταυτόχρονα θα παίρνουν και πληροφορίες απ’ αυτόν. Κρυφοί ανιχνευτές, για παράδειγμα, θα συλλαμβάνουν ακόμα και το άγγιγμα του χεριού ενός πελάτη πάνω σε κάποιο ράφι ή θα δίνουν πληροφορίες για το χρόνο που παραμένει απούλητο κάποιο εμπόρευμα».

Ο Τόφλερ καταλήγει:

«Πολύ σύντομα ο πελάτης δε θα μπορεί ούτε να βήξει ή να κουνήσει το χέρι του μέσα στο σουπερμάρκετ χωρίς να δώσει στον ιδιοκτήτη του όλο και περισσότερες χρήσιμες ή ανταλλάξιμες πληροφορίες».

Ο όρος «ευφυής» επανήλθε προσφάτως στο νεοταξίτικο λεξιλόγιο των διαχειριστών των ελληνικών κρίσεων με ανακοίνωση που αφορά «το νέο ευφυές πρόγραμμα πολιτικής προστασίας ύψους 1,7 δις». Στο σχετικό δημοσίευμα, το οποίο βρίθει ορολογίας που εγείρει την υπόνοια ότι τα ευφυή ή έξυπνα συστήματα αποσκοπούν στην οργουελική επιτήρηση της κοινωνίας, αναφέρεται ότι:

«Μία ευφυή επιχειρησιακή δομή πολιτικής προστασίας που θα επανδρωθεί με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, η οποία θα έχει τη δυνατότητα πλήρους εικόνας της χώρας σε πραγματικό χρόνο και σε συνεχή βάση για κάθε είδους δυνητικό κίνδυνο μέσω ειδικών συστημάτων παρακολούθησης και προειδοποίησης, είναι η “ΑΙΓΙΣ” που παρουσιάστηκε στη Βουλή»7.

Αναφορά, πάντως, στο σχέδιο ΑΙΓΙΣ είχε γίνει ήδη στις 8 Αυγούστου 2021 από δημοσιογράφο της εφημερίδας Realnews.

Όσοι σφουγγοκωλάριοι της Νέας Τάξης Πραγμάτων θα θελήσουν να υπερασπιστούν την νεοταξίτικη γλώσσα, που με τόση μεθοδικότητα προσπαθούν να  διδάξουν στους βρεφοποιημένους πολίτες, θα επιχειρήσουν να μειώσουν τις εντυπώσεις από την διαπίστωση περί μετατοπίσεως του κέντρου βάρους της εξυπνάδας από τον άνθρωπο στα πράγματα, αντιτείνοντας ότι σε τελική ανάλυση οι σημερινές διαφημίσεις και πάλι στον άνθρωπο καταλογίζουν την εξυπνάδα, αφού όποιος επιλέγει τα έξυπνα προϊόντα κατά λογική αναγκαιότητα είναι και ο ίδιος ένας έξυπνος καταναλωτής.

Άλλωστε, από μια προσεκτική μελέτη των διαφημίσεων για τα πλυντήρια που διαφημίζονταν στα τέλη της δεκαετίας του ΄60 και από άλλες εταιρείες πλην της SIEMENS, προκύπτει ότι η ιδιότητα του έξυπνου αποδιδόταν πρωτίστως στα προϊόντα και δευτερογενώς στον καταναλωτή.

Επί παραδείγματι, στην σελίδα 28 του προαναφερθέντος τεύχους του περιοδικού «ΣΥΛΛΟΓΗ» υπάρχει η διαφήμιση της HOOVER για το νέο υπεραυτόματο πλυντήριό της. Μέσω της περιγραφής των ιδιοτήτων του, το διαφημιζόμενο προϊόν υπονοείται ότι είναι έξυπνο:

«Η HOOVER, πάντα πρωτοπόρος, σας προσφέρει σήμερα κάτι πραγματικά καινούργιο: το ΝΕΟ υπεραυτόματο πλυντήριο HOOVER 91, που σκέπτεται για σας, σας ξεκουράζει πλένοντας 5 κιλά ρούχα, καλλίτερα από κάθε πλυντήριο, τέλεια, απαλά, καθαρά. Άφθαρτο σε εμφάνισι, με μία μόνο κίνησι, χάρις στον ηλεκτρονικό εγκέφαλο, πλένει με σιγουριά κάθε λεπτό ύφασμα που δεν θα εμπιστευόσασταν ακόμα και στα ίδια σας τα χέρια. Το HOOVER 91 διαθέτει ακόμα και ειδικά προγράμματα που προστατεύουν τα συνθετικά και μάλλινα ρούχα».

Αυτή, όμως, η περιγραφή θέτει επί τάπητος ένα άλλο κρίσιμο ερώτημα:

• Πόσο έξυπνος είναι ένας καταναλωτής ο οποίος καλείται να βάλει στο σπίτι του μια μηχανή που αχρηστεύει τα χέρια του;

Αν από το 1968 οι πανέξυπνοι κατασκευαστές πλυντηρίων προετοίμαζαν το έδαφος για την συμβίωση των ανθρώπων με τα υπεραυτόματα πλυντήρια που «σκέπτονται για εμάς», τότε ερωτάται:

• Δεν είναι εύκολο σήμερα κάποιοι άλλοι κατασκευαστές να πείσουν τους «έξυπνους πολίτες» να συμβιώσουν με μια μηχανή που δεν θα αχρηστεύει απλώς τα χέρια του ανθρώπου αλλά το ίδιο το μυαλό του; Οι νέες μηχανές θα σκέπτονται για εμάς όχι μόνο σε σχέση με το πλύσιμο των ρούχων αλλά σε κάθε έκφανση του ανθρώπινου βίου!

Μήπως τελικά η πλύση εγκεφάλου για καθετί έξυπνο δεν ξεκίνησε τυχαία από την διαφήμιση των πλυντηρίων;

Και μήπως επαληθεύεται για μία ακόμη φορά η θεωρία του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου, σύμφωνα με την οποία οι «έξυπνοι πολίτες» μεταφράζονται σε «στουρνάρια»;

Φυσικά, οι δαιμόνιοι κατασκευαστές του «έξυπνου κόσμου» μας θα αντιπαρέλθουν το ερώτημα αυτό, ρίχνοντας την ρετσινιά του συνωμοσιολόγου σε όποιον τολμά να το θέτει, για να συνεχίσουν να πιπιλούν συνθήματα του τύπου: Οι έξυπνες πόλεις χρειάζονται έξυπνους πολίτες!8

Αν, όμως, ο πλανήτης διευθύνεται από μια παγκόσμια ελίτ-αλήτ που πρέπει να χειραγωγεί περίπου 8 δισεκατομμύρια πολίτες προς την κατεύθυνση που την εξυπηρετεί, δεν είναι, άραγε, λογικό να απεχθάνεται, όπως ο διάβολος το λιβάνι, τους πραγματικά έξυπνους πολίτες, οι οποίοι θα μπορούν να την αμφισβητούν και εν τέλει να αντιστέκονται σθεναρά στον σχεδιασμό της καθυπόταξης ολόκληρης της ανθρωπότητας μέσω της εγκαθίδρυσης μιας παγκόσμιας κυβέρνησης;9

Η υφήλιος μπορεί να διοικηθεί ευχερώς από ένα κέντρο εξουσίας, μόνο όταν οι εξουσιαζόμενοι έχουν γίνει στουρνάρια!

Συνεπώς, κάθε φορά που θα γινόμαστε αποδέκτες μηνυμάτων με την επίκληση της εξυπνάδας, θα πρέπει να τα διαβάζουμε έξυπνα, δηλαδή φορώντας τα γυαλιά του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου.

Προτεινόμενο σύνθημα για την σωτηρία της ψυχής και του μυαλού μας:

Διαβάζετε ανάποδα και παίρνετε ανάποδες! Το έξυπνο πουλί από την μύτη πιάνεται, όπου μύτη: η φετιχιστική γλώσσα που χρησιμοποιεί!

Και τώρα, υπάκοοι υπήκοοι της έξυπνης παγκόσμιας δικτατορίας, αναρωτηθείτε γιατί στα διόδια σας ρωτούν, μέσω ενός διανεμόμενου φυλλαδίου που διαφημίζει τα νέα εκτυπωτικά προγράμματα της EgnatiaPass, αν είστε πολίτης ή έξυπνος, σαν να είναι αδιανόητο το σχήμα: έξυπνος πολίτης!