Την ώρα που τα μεμέτια παραλίγο να κάνουν απόβαση στην Κρήτη, ο ανιψιός με τον εκπρόσωπό τους (τάχα πολέμιο του Ερντογάν), χαριεντίζονταν με τον θείο στο Μαξίμου, καθιστώντας σαφές ότι η ελληνοτουρκική «φιλία» είναι μονόδρομος.

Ξεχνώντας φυσικά να αποσαφηνίσουν ποιον θα βαρύνει αυτή η «φιλία».

Στο μεταξύ, ο Ελπιδοφόρος εζήλωσε τη δόξα των άλλοτε προκατόχων του και προφανώς υιοθετώντας τα περιβόητα περί… τουρκικού φακιολιού προσκύνησε τον Σουλτάνο, με τον Έλληνα(;) πρωθυπουργό να παριστάνει τον ανήξερο (με τον έτερο «εκπρόσωπο» του ελληνισμού δεν ασχολούμαστε καθότι τον «κρατάνε» από παντού, συνεπώς χαμένος κόπος).

Υπενθυμίζουμε, ότι σε ανύποπτο χρόνο η πρωθυπουργική αδελφή μας είχε πληροφορήσει περί της αναγκαιότητας απώλειας μέρους της κυριαρχίας μας προς κατοχύρωση της υπόλοιπης.

Συνδυάστε τα παραπάνω με τον ευτελισμό που υπέστη το έθνος πέρυσι… ένεκα των ανέμων που… εξώθησαν το Oruc Reis επί της ουσίας να κάνει πράξη to casus belli.

Με το δεξί χέρι του κυρίου Μητσοτάκη να σπεύδει να καθησυχάσει τους «φίλους», παραδίδοντάς τους εμμέσως τα έξι διεκδικούμενα μίλια.

Άραγε τί συμπεραίνετε;

Μήπως ότι βρισκόμαστε μια ανάσα από τις Πρέσπες του Αιγαίου;

Απορούμε γιατί ο κύριος Μητσοτάκης συνεχίζει να στρουθοκαμηλίζει και δεν παραδέχεται δημοσίως προς τα που οδεύουμε.

Ίσως έτσι να αυξηθούν οι πιθανότητες μπας και περάσει πιο αναίμακτα η νέα εθνική προδοσία.

Η επίσκεψη στη Νέα Υόρκη αποτελεί μοναδική ευκαιρία…

Εκεί, στον ουρανοξύστη, σαν τον Ελπιδοφόρο…