Βρετανοί και Τούρκοι ”κόβουν και ράβουν” σχέδια από την Μεσόγειο μέχρι το Ναγκόρνο.
ΗToυρκία, βρήκε έναν νέο τρόπο να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της με την βοήθεια των Βρετανών.

Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, οι Τούρκοι φέροντα να ετοιμάζουν βαλλιστικούς πυραύλους που θα εκτοξεύονται από υποβρύχια, ενώ έχουν αγαστή συνεργασία με τους Γερμανούς που τους κατασκευάζουν τα 6 υποβρύχια Type-214, τα οποία αρνούνται να ακυρώσουν την παράδοση παρά τις πιέσεις της Ελλάδος.

Η είσοδο των Βρετανών έχει φέρει τα πάνω κάτω, σύμφωνα με συμπέρασμα που εξάγεται από διάφορες πτυχές της στρατιωτικο-τεχνολογικής συνεργασίας μεταξύ Λονδίνου και Άγκυρας.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την ανάπτυξη ενός από τα πιο σημαντικά μέσα στρατιωτικής προβολής ισχύος εν έτει 2020, που είναι το αεροσκάφος πέμπτης γενιάς που θέλουν να κατασκευάσουν οι Τούρκοι.

Το πόσο μακριά έχουν φτάσει οι δεσμοί μεταξύ Τούρκων και Βρετανών είναι γνωστό εδώ και μεγάλο διάστημα.

Επίσης είναι γνωστό ότι οι Βρετανοί μπορούν να αποκτήσουν επιρροή από την Μεσόγειο μέχρι το Αζερμπαϊτζάν μέσω της Τουρκίας. Το Λονδίνο μπορεί να επηρεάσει επίσης την κατάσταση στη Συρία και τη Λιβύη με “τουρκικά χέρια”, ενώ οι σχέσεις Λονδίνου-Άγκυρας αυξάνονται κάθε μέρα. Αυτό βέβαια αφορά και το κυπριακό.

Λίγοι όμως ειδικοί έδωσαν προσοχή σε μια άλλη πτυχή των βρετανο-τουρκικών σχέσεων στην οποία οι Βρετανοί θέλουν να κάνουν τους Τούρκους ισχυρότερους και πιο επικίνδυνους, δίνοντας τους ισχυρό ρόλο στο παραδοσιακό γεωπολιτικό παιχνίδι τους μια νέα διάσταση. Πρόκειται για στρατιωτικο-τεχνική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.

Οι πόλεμοι στην Συρία, με χρήση Τζιχαντιστών, drone TB2, στο Ιράκ, τη Λιβύη και το Καραμπάχ, στους οποίους η Τουρκία συμμετείχε μυστικά η φανερά, καθώς και οι τουρκικές στρατιωτικές βάσεις σε Κατάρ, Λιβύη, και Σομαλία, είναι στην πραγματικότητα απλώς η κορυφή του παγόβουνου.

“Η Τουρκία διαθέτει μια μεγάλη στρατιωτική βιομηχανία και έχει αρκετά τεχνικά επιτεύγματα στον στρατιωτικό τομέα.

Η Άγκυρα κατασκευάζει μικρούς πυραύλους Κρουζ και τον τακτικό πύραυλο Bora με εμβέλεια 270 χιλιομέτρων και με κεφαλή βάρους 480 κιλών. Ο πύραυλος χρησιμοποιήθηκε ήδη εναντίον των Κούρδων στο Ιράκ, ενώ κατασκευάζονται και τακτικοί πύραυλοι μεγαλύτερης εμβέλειας.

Οι Τούρκοι δοκίμασαν το δικό τους αντι-πλοϊκό πύραυλο (ATMACA), ενώ Aselsan και Roketsan, κατασκευάζουν ηλεκτρονικά συστήματα, όπλα, πυραύλους, λέιζερ και πολλά άλλα”, αναφέρει Ρώσος ειδικός.

Η Τουρκία διαθέτει επίσης ένα εθνικό διαστημικό πρόγραμμα και αυτό προχωρά αυστηρά σύμφωνα με τον σχεδιασμό. Επίσης υλοποιήθηκαν πειραματικά οχήματα εκτόξευσης μικροδορυφόρων.

Ο ίδιος Ρώσος ειδικός αναφέρει ότι υπάρχουν φήμες για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι το κέντρο πυραύλων στην Σινώπη ασχολείται με βαλλιστικούς πυραύλους που θα εκτοξεύονται από υποβρύχια.

“Ο Ερντογάν έχει επανειλημμένα εκφράσει ότι το μη πυρηνικό καθεστώς της Τουρκίας είναι απαράδεκτο, ενώ κυκλοφορούν φήμες περί τουρκικού «δικαιώματος» σχετικά με την έναρξη των εργασιών για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας. Το πόσο όλα αυτά είναι αλήθεια είναι αδύνατο να το επιβεβαιώσουμε ακόμη.

Από τεχνικής άποψης, η Τουρκία δεν είναι ακόμη σε θέση να αναπτύξει πυρηνικά όπλα, αλλά το ενδιαφέρον για το θέμα αυτό αφορά σαφώς την πολιτική ελίτ της χώρας”, δηλώνει ο ίδιος.

Ένα από τα πιο περίπλοκα και φιλόδοξα προγράμματα του τουρκικού στρατιωτικού και βιομηχανικού συγκροτήματος είναι το πρόγραμμα για τη δημιουργία τουρκικού μαχητικού TF-X πέμπτης γενιάς, με το οποίο ασχολείται η Turkish Aerospace Industries (TAI).

Οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν θα είχαν ξεκινήσει ποτέ αυτό το πρόγραμμα.

“Χρειάστηκε όμως ένας συνεργάτης για να βοηθήσει το σχεδιασμό αυτού του αεροσκάφους, παρέχοντας τον σχεδιασμό και την συμβουλευτική υποστήριξη. Και ένας τέτοιος συνεργάτης ήταν η BAE Systems, ο βρετανικός κολοσσός στον τομέα της άμυνας (συμπεριλαμβανομένης της αεροδιαστημικής), θα βοηθούσε την Τουρκία με τη δημιουργία μαχητικού 5ης γενιάς με κινητήρα Rolls-Royce”, συνεχίζει ο ίδιος.

Το ενδιαφέρον της Βρετανίας για το τουρκικό αεροσκάφος 5ης γενιάς είναι πολύπλευρο. Από τη μία πλευρά, έχει τεχνολογικά πλεονεκτήματα.

Οι Βρετανοί μπορούν απλώς να μετατοπίσουν ένα μέρος του σχεδιαστικού έργου στους Τούρκους και να μην επενδύσουν χρήματα ή κεφάλαια σε αυτό, παίρνοντας το τελικό αποτέλεσμα και για τους ίδιους.

Η Τουρκία δεν είναι νέα σε ανάλογα προγράμματα αφού συμμετείχε στο πρόγραμμα F-35, ενώ παλαιότερα σε τουρκικό εργοστάσιο συναρμολογούνταν το μαχητικά αεροσκάφη F-16.

Τα πλεονεκτήματα του Λονδίνου από αυτήν την σύμπραξη πολλά.

Πρώτον, οι Βρετανοί θα έχουν πρόσβαση σε όλες τις τουρκικές τεχνολογικές εξελίξεις.

Δεύτερον, θα πραγματοποιήσουν την ανάπτυξη, τον σχεδιασμό με τουρκικά χρήματα και, στη συνέχεια, με βάση ότι το όλο πρόγραμμα θα έχει πληρωθεί από την Τουρκία ή πληρώθηκε εν μέρει, θα κατασκευάσουν και το δικό τους μαχητικό τύπου Tempest.

Πολιτικά, η Βρετανία ωθεί την Τουρκία προς μια ενεργή πολιτική με αυτό το σχέδιο.

“Τώρα οι Τούρκοι δεν χρειάζεται να ανησυχούν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι δυσαρεστημένες με τη συνεργασία με τη Ρωσία, μετά την εκδίωξη από το πρόγραμμα F-35.

Τα χέρια των Τούρκων θα είναι ελεύθερα. Κατέχοντας μελλοντικά τα δικά τους αεροσκάφη 5ης γενιάς, θα είναι πολύ πιθανό να το χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι κατά δοκούν σε κάθε περίπτωση”, συνεχίζει ο ίδιος.

Έτσι, η πολιτική είναι συνυφασμένη με την τεχνολογία μέχρι το σημείο της πλήρους ανεξαρτητοποίησης .

Με έναν ενδιαφέρον τρόπο, το πάγωμα των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών δεν επηρέασε την πορεία της βρετανο-τουρκικής αμυντικής συνεργασίας.

Μπορεί τον Μάρτιο του 2019, η Rolls-Royce να αποχώρησε από το τουρκικό πρόγραμμα και τώρα ο νέος κινητήρας να δημιουργηθεί βάσει του της αμερικανικής εταιρείας General Electric F110 που ανήκει στην κοινοπραξία TRM, τίποτα όμως δεν θα αλλάξει,αφού ο κύριος εταίρος της τουρκικής TAI παραμένει η βρετανική BAE και όλα κυλούν σύμφωνα με το σχέδιο.

Ένα τέτοιο ειδύλλιο στις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Βρετανίας απαιτεί όμως και κάποιες πολιτικές χειρονομίες που δείχνουν τις συμμαχικές σχέσεις. Και υπάρχουν τέτοιες χειρονομίες.

Στις 16 Νοεμβρίου, μια κοινή άσκηση βρετανικών και τουρκικών μαχητικών υλοποιήθηκε σε τουρκική αεροπορική βάση.

Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, το πρόγραμμα περιλάμβανε την εκπαίδευση των Βρετανών σε επιθέσεις εναντίον του συστήματος αεροπορικής άμυνας S-400, στην καταστολή συστημάτων αεράμυνας, στην αλληλεπίδραση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, καθώς και στην εκπαίδευση Τούρκων πιλότων σε αερομαχίες εναντίον αεροπορικών δυνάμεων των χωρών που είναι εξοπλισμένες με μαχητικά Eurofighter Typhoon, κά.

Με λίγα λόγια η Τουρκία εν μέσω πανδημίας και οικονομικής κρίσης, συνεχίζει να υλοποιεί ένα μεγάλο πρόγραμμα αμυντικών εξοπλισμών.