Μιας που με 45 ουδέτερες λέξεις η -απλή πολίτης πλέον- κυρία Σακελλαροπούλου έκλεισε την πορεία της ως Ρυθμιστής του Πολιτεύματος, Ρυθμιστής της ποιότητας της Δημοκρατίας μας και της ισορροπίας των θεσμών, ούτως ειπείν, ας πάει στο καλό.

Έξω δεν την περίμενε κόσμος να την συνοδεύσει με χειροκροτήματα, ακαδημαϊκά δεν περιμένει κανένας να γράψει κάποιο άρθρο σχετικά με το σταθερό χέρι της που κράτησε τη Δημοκρατία μας ρυθμισμένη, κοινωνικά δεν την είχε κανένας πρότυπο.

Οι ήρωες δεν γεννιούνται ήρωες. Ήρωες τους κάνει η μια στιγμή που θα πατήσουν δυνατά το πόδι τους στο έδαφος και θα γράψουν ιστορία.

Η Πρόεδρος δεν θέλησε να κάνει κάτι επ’αυτού.
Ήθελε να την θυμούνται στην ταβέρνα επ’ευκαιρία του γάμου ανεξαρτήτως φύλου και έξω από το καπνίζον τραίνο μετά τη σύγκρουση, όπου και έρριψε μπουκέτα.
Κατά τ’άλλα, εργάστηκε εθιμοτυπικώς και αήχως για όσο καιρό κατεβλήθη ο μισθός της.
Ευγε και ωρα καλή.