Ηκλιμακούμενη ρυθμιστική επίθεση σε παραγωγούς γεωργικών προϊόντων από την Ολλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες έως τη Σρι Λάνκα και πέραν αυτής συνδέεται στενά με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης «Ατζέντα 2030» των Ηνωμένων Εθνών και τους εταίρους του ΟΗΕ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), πολλoί ειδικοί είπαν στους The Epoch Times. Πράγματι, αρκετοί από τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG) του ΟΗΕ εμπλέκονται άμεσα σε πολιτικές που πιέζουν τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους και τις προμήθειες τροφίμων σε όλο τον κόσμο.

Τα υψηλόβαθμα μέλη του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (CCP) εντός του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών βοήθησαν στη δημιουργία των ΣΒΑ και επί του παρόντος βοηθούν στην καθοδήγηση της οργάνωσης στην υλοποίηση του παγκόσμιου σχεδίου, έχουν τεκμηριώσει προηγουμένως οι The Epoch Times. Εάν αφεθούν ανεξέλεγκτα, είπαν πολλοί ειδικοί, οι υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ πολιτικές βιωσιμότητας στη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων θα οδηγούσαν σε οικονομική καταστροφή, ελλείψεις κρίσιμων αγαθών, εκτεταμένο λιμό και δραματική απώλεια των ατομικών ελευθεριών.

Ήδη, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν επικίνδυνες ελλείψεις τροφίμων και αξιωματούχοι σε όλο τον κόσμο λένε ότι αυτές πρόκειται να χειροτερέψουν όσο περνάει η χρονιά.

Ακόμη και η ιδιωτική ιδιοκτησία γης βρίσκεται στο στόχαστρο, καθώς η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων και η παγκόσμια οικονομία μετασχηματίζονται για να ανταποκριθούν στους παγκόσμιους στόχους βιωσιμότητας, δείχνουν έγγραφα του ΟΗΕ που εξετάζονται από τους The Epoch Times. Όπως εξηγείται από τα Ηνωμένα Έθνη στον ιστότοπό τους για τους SDG, οι στόχοι που εγκρίθηκαν το 2015 «στηρίζονται σε δεκαετίες εργασίας από τις χώρες και τον ΟΗΕ».

Μία από τις πρώτες συναντήσεις που καθόρισε την ατζέντα της «βιωσιμότητας» ήταν η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τους Ανθρώπινους Εποικισμούς, γνωστή ως Habitat I, η οποία υιοθέτησε τη Διακήρυξη του Βανκούβερ. Η συμφωνία ανέφερε ότι «η γη δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ένα συνηθισμένο περιουσιακό στοιχείο που ελέγχεται από ιδιώτες» και ότι η ιδιωτική ιδιοκτησία γης είναι «κύριο μέσο συσσώρευσης και συγκέντρωσης πλούτου, επομένως συμβάλλει στην κοινωνική αδικία». «Ο δημόσιος έλεγχος της χρήσης γης είναι επομένως απαραίτητος», ανέφερε η δήλωση του ΟΗΕ, ένα προοίμιο της περιβόητης πλέον «πρόβλεψης» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ότι μέχρι το 2030 «δεν θα σας ανήκει τίποτα».

Πολλές υπηρεσίες και αξιωματούχοι του ΟΗΕ έχουν περιγράψει το όραμά τους για «βιωσιμότητα» έκτοτε, συμπεριλαμβανομένων των εκκλήσεων για δραστικούς περιορισμούς στην ενέργεια, την κατανάλωση κρέατος, τα ταξίδια, τον χώρο διαβίωσης και την υλική ευημερία. Οι ειδικοί που μίλησαν στους The Epoch Times λένε ότι μερικοί από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους εταιρικούς ηγέτες του κόσμου συνεργάζονται με την Κίνα και αλλού σε μια προσπάθεια να συγκεντρώσουν τον έλεγχο της παραγωγής τροφίμων και να συντρίψουν ανεξάρτητους αγρότες και κτηνοτρόφους.

Σύμφωνα με τους επικριτές των πολιτικών, ωστόσο, ο στόχος δεν είναι καθόλου η διατήρηση του περιβάλλοντος ή η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Αντίθετα, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η αφήγηση της «βιωσιμότητας» και οι άλλες δικαιολογίες είναι ένα εργαλείο για να αποκτηθεί έλεγχος στα τρόφιμα, τη γεωργία και τους ανθρώπους.

«Ο τελικός στόχος αυτών των προσπαθειών είναι η μείωση της κυριαρχίας τόσο σε μεμονωμένα έθνη όσο και σε λαούς», δήλωσε ο Craig Rucker, πρόεδρος της Επιτροπής για ένα εποικοδομητικό αύριο (CFACT), ενός οργανισμού δημόσιας πολιτικής που ειδικεύεται σε περιβαλλοντικά και αναπτυξιακά ζητήματα. «Η πρόθεση όσων προωθούν αυτήν την ατζέντα δεν είναι να σώσουν τον πλανήτη, όπως ισχυρίζονται, αλλά να αυξήσουν τον έλεγχο των ανθρώπων», είπε στους The Epoch Times, προσθέτοντας ότι στόχος είναι η συγκέντρωση της εξουσίας σε εθνικό και ακόμη και διεθνές επίπεδο.

Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ — Ατζέντα 2030

Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, που συχνά αναφέρονται ως Ατζέντα 2030, εγκρίθηκαν το 2015 από τον οργανισμό και τα κράτη μέλη του ως οδηγός για τον «μετασχηματισμό του κόσμου μας». Χαιρετισμένοι ως «κύριο σχέδιο για την ανθρωπότητα» και μια παγκόσμια «δήλωση αλληλεξάρτησης» από κορυφαίους αξιωματούχους του ΟΗΕ, οι 17 στόχοι περιλαμβάνουν 169 υπο-στόχους που αφορούν κάθε πτυχή της οικονομίας και της ζωής.

Μεταξύ άλλων στοιχείων, το σχέδιο του ΟΗΕ απαιτεί εθνική και διεθνή αναδιανομή πλούτου στον Στόχο 10, καθώς και «θεμελιώδεις αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνίες μας παράγουν και καταναλώνουν αγαθά και υπηρεσίες».

Η χρήση της κυβέρνησης για τον μετασχηματισμό όλης της οικονομικής δραστηριότητας είναι ένα κρίσιμο μέρος των ΣΒΑ, με τον στόχο 12 να απαιτεί «βιώσιμα πρότυπα κατανάλωσης και παραγωγής».

Ανταποκρινόμενη στις συμφωνίες του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει διάφορα προγράμματα βιοποικιλότητας που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ, όπως το Natura 2000 και η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα για το 2030, τα οποία έχουν αναφερθεί από την ολλανδική κυβέρνηση και άλλους στις γεωργικές πολιτικές τους.

Ο ΟΗΕ υπερηφανεύεται επίσης δημόσια για το ρόλο του στην επιβολή των ΣΒΑ στη Σρι Λάνκα και σε άλλα έθνη που υποφέρουν από ελλείψεις τροφίμων και οικονομικές καταστροφές που συνδέονται με τα ίδια παγκόσμια προγράμματα βιωσιμότητας.

Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ

Δίπλα στον ΟΗΕ υπάρχουν διάφοροι «ενδιαφερόμενοι φορείς» που είναι κρίσιμοι για την εφαρμογή πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης μέσω «συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα».

Στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας βρίσκεται το WEF, το οποίο από το 2020 προωθεί έναν ολοκληρωτικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, γνωστό ως «Μεγάλη Επαναφορά». Το 2019, το WEF υπέγραψε μια «στρατηγική συνεργασία» με τον ΟΗΕ για την προώθηση της Ατζέντας 2030 στην παγκόσμια επιχειρηματική κοινότητα. Η επίσημη συμφωνία όρισε «τομείς συνεργασίας για την εμβάθυνση της θεσμικής δέσμευσης και την από κοινού επιτάχυνση της εφαρμογής της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη».

Πολλοί από τους βασικούς αξιωματούχους πίσω από την Ατζέντα 2030, συμπεριλαμβανομένων των κορυφαίων ηγετών του ΟΗΕ, όπως ο σημερινός Γενικός Γραμματέας Αντόνιο Γκουτέρες – αυτοαποκαλούμενος σοσιαλιστής – συνεργάζονται επίσης με το WEF για δεκαετίες.

Η δημόσια ανησυχία του WEF για τον μετασχηματισμό της γεωργίας και της προσφοράς τροφίμων χρονολογείται από μια δεκαετία τουλάχιστον. Ο ιστότοπος του WEF είναι γεμάτος με πληροφορίες που υποστηρίζουν ότι δικαιολογούν τον πλήρη μετασχηματισμό της προσφοράς τροφίμων από τους «ενδιαφερομένους».

Οι συχνές αναφορές του οργανισμού σε «ενδιαφερόμενα μέρη» αναφέρονται σε κυβερνήσεις, εταιρείες και λεγόμενους μη κυβερνητικούς οργανισμούς που συχνά χρηματοδοτούνται από τις ίδιες εταιρείες και κυβερνήσεις. Το Ίδρυμα Ροκφέλερ είναι επίσης ένας βασικός παράγοντας.

Μιλώντας στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ για τον «μετασχηματισμό των συστημάτων τροφίμων και της χρήσης γης» στην περσινή Εβδομάδα Ατζέντας του Νταβός, ο Ολλανδός πρωθυπουργός Mark Rutte ανακοίνωσε ότι η Ολλανδία θα φιλοξενήσει την «Παγκόσμια Γραμματεία Συντονισμού των Παγκόσμιων Οικονομικών Κόμβων Καινοτομίας Τροφίμων». Η γραμματεία, είπε, «θα συνδέσει όλους τους άλλους Κόμβους Καινοτομίας Τροφίμων» προκειμένου να διευκολύνει τη δημιουργία «των συνεργασιών που χρειαζόμαστε».

Άλλοι οργανισμοί και οντότητες που εμπλέκονται στην ώθηση περιλαμβάνουν ισχυρά αφορολόγητα ιδρύματα όπως το Ίδρυμα Gates, οι περιφερειακές κυβερνήσεις τύπου ΕΕ που πολλαπλασιάζονται σε όλο τον κόσμο και διάφορες ομάδες που χρηματοδοτούνται από αυτές.

Σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνητικές πολιτικές ευθυγραμμισμένες με τους στόχους των Ηνωμένων Εθνών πιέζουν τους αγρότες – ιδιαίτερα τους μικρότερους, ανεξάρτητους παραγωγούς που δεν μπορούν να απορροφήσουν το πρόσθετο κόστος της πρόσθετης ρύθμισης και ελέγχου