Εδώ και μία βδομάδα, όλες ενδείξεις συντείνουν στο ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφανή επιχείρηση,επικοινωνιακής αντεπίθεσης ως μια ακόμη απόπειρα σύγχυσης στη κοινή γνώμη, με πανσπερμία απόψεων «έγκριτων ειδικών» και δήθεν «έγκυρων» πορισμάτων, σε μία προσπάθεια να «ενταφιαστούν» οι επί δύο χρόνια συγκλονιστικές αποκαλύψεις για το δυστύχημα των Τεμπών.
Ειδικότερα, τα όσα ακολούθησαν και σε δεύτερο χρόνο, μετά την ασύλληπτη κατάσταση, όπου δύο τρένα επιβατικό και εμπορική αμαξοστοιχία, αφού ταξίδευαν επί 12 λεπτά πάνω στην ίδια γραμμή από αντίθετη κατεύθυνση, συγκρούστηκαν. Για αυτή την σύγκρουση, πέραν των αιτιωδών συνεπειών λάθος χειρισμών, σταθμαρχών και λοιπών παραγόντων, ο καθοριστικός παράγοντας υπήρξε η μη ολοκλήρωση της περίφημης σύμβασης 717, που αν είχε συμβεί θα δημιουργούσε ένα ικανό πλέγμα ασφαλείας, αποτροπής μίας τέτοιας φονικής σύγκρουσης. Αλλά και τα όσα ακολούθησαν μετά την σύγκρουση, αποδείχθηκαν εξίσου φονικά, για 27 συνανθρώπους μας, που πέθαναν, ως συνέπεια διαρροών, ακαριαίας ανάφλεξης, πυρόσφαιρας και νέων διαρροών με αναζωπυρώσεις στο πεδίο, ως συνέπεια της μεταφοράς στην εμπορική, μη δηλωμένου επισήμως και άρα παράνομυ φορτίου υγρών χημικών διαλυτών.
Τα Τέμπη, που χαρακτηρίστηκαν πλέον από τον ίδιο τον Πρόεδρο του ΕΟΔΑΣΑΑΜ (οργανισμού που το ίδιο το Υπουργείο Μεταφορών συγκρότησε) στο τομέα του Σιδηρόδρομου, Χρήστο Παπαδημητρίου, με γραπτή δήλωση του στην εκπομπή «Αντιθέσεις» της ΚΡΗΤΗ TV «… ένα εθνικό έγκλημα και άγος που μόνο με την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων θα μπορέσει να έχει την απαραίτητη κάθαρση».
Εδώ και μια βδομάδα, έχουμε ως «δια μαγείας» έναν καταιγισμό υποτίθεται νέων «πληροφοριών», δήθεν «αποκαλύψεων», κυρίως ξαναζεσταμένων πορισμάτων ως δήθεν νέα, παρεμβάσεις δικηγόρων και κραυγές δημοσιολογούντων, που κατατείνουν στον ίδιο σκοπό: να πείσουν την κοινή γνώμη ότι δεν έχει γίνει συγκάλυψη, δεν υπήρχε παράνομο εύφλεκτο υλικό στην εμπορική αμαξοστοιχία, όλα είναι συνωμοσίες, εργαλειοποίηση από, συγγενείς θυμάτων, κόμματα και κυρίως από την μόνη συνεπή ομάδα τεχνικών και επιστημόνων που συγκροτήθηκε από τον τεχνικό σύμβουλο συγγενών θυμάτων στα Τέμπη, Βασίλη Κοκοτσάκη. Λέμε την μόνη συνεπή, γιατί επί της ουσίας εδώ και δύο χρόνια, τα μόνα επίσημα έγγραφα στον εφέτη-ανακριτή Λάρισας, Σωτήρη Μπακαϊμη, που στέκουν ως πλήρης δομημένη εργασία, με πορίσματα, συμπληρωματικά αυτών και απανωτά τεχνικά υπομνήματα, είναι της τεχνικής ομάδας του Βασίλη Κοκοτσάκη. Τα μόνα που αποδομούν εξαρχής το αφήγημα των δύο δικαστικών πραγματογνωμόνων που όρισε ο εφέτης ανακριτής και που με τις αβλεψίες ή και παραλείψεις όχι όλου του δυναμικού του Γενικού Χημείου του Κράτους, αλλά των προϊσταμένων αυτών, έφτιαξαν από την αρχή την πλήρως διαψευσθείσα, παντί τρόπω, εκδοχή περί πυρόσφαιρας από την καύση των ελαίων σιλικόνης.
Είναι προφανές, ότι αυτή την εβδομάδα, στήθηκε μία «μηχανή» δυστυχώς και με ευθύνη κάποιων εκ των συγγενών των θυμάτων, που προφανώς πάνω στη απόγνωση τους δεν καταλαβαίνουν, πως εργαλειοποιούνται, ως μια απέλπιδα προσπάθεια αντεπίθεσης ενός επικοινωνιακού μηχανισμού, μήπως και φύγουν τα «Τέμπη» από την ειδησεογραφική ατζέντα, που καταντά θλιβερό και εξοργιστικό θέαμα για τους εμπνευστές του, με τις διαρκώς συγκλονιστικές αποκαλύψεις.
Επειδή λοιπόν εξελίσσεται μία μαζική επικοινωνιακή αντεπίθεση, με την συμμετοχή και συγκεκριμένων μέσων ενημέρωσης, το πλέον «κραχτό» σημείο, είναι αυτό με το παλαιό-νέο αφήγημα (έτσι λανσάρεται ξανά) για το περίφημο αφήγημα για την πυρόσφαιρα με το έλαιο σιλικόνης και τις εκθέσεις από το ντουλάπι, που όποτε νομίζουν ότι μπορούν το επαναφέρουν είτε ως νέα επιβεβαίωση από αμφιβόλου ή και αντιγραφής εκθέσεις της αρχικής των δύο δικαστικών πραγματογνωμόνων του εφέτη-ανακριτή Λάρισας, είτε ως εκ νέου έρευνα γύρω από αυτό.
Ας θυμόμαστε τα συγκλονιστικά ντοκουμέντα
Καλόν είναι λοιπόν, να μην ξεχνάμε τι έχει αποκαλυφθεί συντριπτικά από την ομάδα του τεχνικού συμβούλου Βασίλη Κοκοτσάκη, τα οποία ουδείς από όσους επιχειρεί να τα προσπεράσει, να τα αποσιωπήσει και να «θάψει», δεν μπήκε στο κόπο, αφού τα διαβάσει πρώτα, να επιχειρήσει δημόσια και σε διάλογο και μάλιστα τεχνικό και επιστημονικό να τα αμφισβητήσει. Πολύ απλά, προσποιούνται ότι δεν υπάρχουν ή στη καλύτερη με συνθήματα αλλά χωρίς επιχειρήματα, τα περιγράφουν ως «συνωμοσιολογία,ψεκασμένες πληροφορίες, παραπληροφόρηση, κ.λ.π.» αλλά επί της ουσίας τους αποφεύγουν να μπουν.
Μεταξύ άλλων λοιπόν και με βάση την επί διετίας εμπειρία της ενασχόλησης μου ως δημοσιογραφική έρευνα, τόσο στις «Αντιθέσεις» της ΚΡΗΤΗ TV, όσο και τις ραδιοφωνικές εκπομπές του Ράδιο 98.4, σταχυολόγησα και σας παραθέτω για να κάνετε και συγκρίσεις αλλά κυρίως για να καταφεύγετε κάθε φορά που νοιώθετε, ότι μια νέα επικοινωνιακή επιχείρηση, ξεμπαζώματος και μπαζώματος της κοινής λογικής, των τεχνικών και επιστημονικών δεδομένων, βρίσκεται σε εξέλιξη.
Μεταξύ αυτών λοιπόν θα βρείτε:
Την έκθεση του μέλους της ομάδας Κοκοτσάκη, Χημικού Μηχανικού και ειδικού εμπειρογνώμνονα φορτίων κατά ADR, Μάρκου Χρυσού, αυτή αναφέρεται στα πειράματα του Γενικού Χημείου του Κράτους που ολοκληρώθηκαν τον Δεκέμβριο του 2024 σε Αθήνα και Πειραιά, παρόντος του ιδίου ως εκπροσώπου των συγγενών θυμάτων των Τεμπών, πειράματα, που παρήγγειλε ο καθηγητής του ΕΜΠ κ. Καρώνης ( το πόρισμα του οποίου ανεξήγητα καθυστέρει πάνω από 15 μήνες) και τα οποία πειράματα απέκλεισαν «δια ροπάλου επιστημονικού» την συμμετοχή των ελαίων σιλικόνης στη πυρόσφαιρα. Στρεβλά και στρεψόδικα, λένε σήμερα κάποιοι πως «και τα έλαια σιλικόνης καίγονται, βρέθηκαν ποσότητες καμένες στα Τέμπη…» κ.λπ. Προφανώς και τα πάντα σε μια φωτιά καίγονται από μια θερμοκρασία και πάνω και φυσικά και τα έλαια σιλικόνης, δεν είναι όμως αυτό το επίδικο αλλά η πυρόσφαιρα και αιτία της πυρόσφαιρας τα έλαια σιλικόνης, με τίποτα. Χώρια που στο σημείο της τραγωδίας μάζεψαν απίστευτες ποσότητες, άκαυτων ελαιών σιλικόνης ακόμη και των μετασχηματιστών των μηχανών των αμαξοστοιχιών που συγκρούστηκαν.
Σας παραθέτω επίσης φωτογραφικό υλικό από τον τόπο του συμβάντος με το έλαιο σιλικόνης άκαυστο
και το εσωτερικό έγγραφο της ίδιας της Hellenic train που παραδέχεται ότι κάλεσε την Πυροσβεστική για να κάνει άντληση του. Σημειώνω ότι ο ανακριτής κάλεσε τον υπογράφοντα το εσωτερικό αυτό έγγραφο και ο οποίος το επιβεβαίωσε.
Ακόμη, την τελευταία έκθεση της ομάδας Κοκοτσάκη αλλά και όλες τις άλλες, η οποία αυτή η τελευταία, αν και κοινοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή σε όλα τα ΜΜΕ, πέραν της ανάκρισης, των συγγενών και του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, και την ΟΠΟΊΑ παρουσιάσαμε όλη αναλυτικά την ίδια ημέρα 28 Μαρτίου στις «Αντιθέσεις» με πλήθος νέων στοιχείων και αποδείξεων – ντοκουμέντο, δεν έπαιξε πουθενά… αλλού, στη κυριολεξία «θάφτηκε». Σε αυτήν, υπενθυμίζω, υπάρχει πέραν των άλλων και η απόδειξη διαρροής (3 τουλάχιστον) πριν την σύγκρουση και την πυρόσφαιρα, όπως πέτυχε να αναλύσει, με μοναδικό τρόπο ο καθηγητής προηγμένων μαθηματικών μοντέλων στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον, ο Μάνος Παπαδάκης. Πως αυτά τα στοιχεία αγνοούνται από την δημοσιογραφική και επιστημονική κοινότητα, τους νομικούς, μερίδα συγγενών αλλά και τους αρμόδιους της ανάκρισης; Αντίθετα, γίνεται μέιζον θέμα και μάλιστα το νεφέλωμα αυτό, από τις διαρροές αλλά και η πυρόσφαιρα στη συνέχεια, υπάρχει καθηγητής σχολής των ενόπλων δυνάμεων, που το χαρακτήρισε ως σύγκρουση, γίνεται μείζον θέμα και δεν βρέθηκε κανείς από την επιστημονική κοινότητα να του ζητήσει εξηγήσεις. Διαβάστε την τελευταία έκθεση της ομάδας του τεχνικού συμβούλου Βασίλη Κοκοτσάκη, ανατρέξτε στα κρίσιμα συμπεράσματα της και θα αντιληφθείτε από πού και πως πρέπει εδώ κα τώρα να απαιτηθούν απαντήσεις.
Η τελευταία τεχνική έκθεση της Ομάδας Β. Κοκοτσάκη
Προηγούμενες τεχνικές εκθέσεις της Ομάδας Β. Κοκοτσάκη
Αρκεί να σημειώσω μόνο αυτό, πως είναι δυνατόν να ανιχνεύονται πτητικά στο ένα παπούτσι από τα δυο ενός άτυχου θύματος;(αν ήταν από κατασκευής το ξυλόλιο, όπως λένε οι «εξυπνάκηδες» της υποβάθμισης των στοιχείων, θα έπρεπε ναι ή όχι να είναι το ξυλόλιο και στα δυο παπούτσια; Πως είναι δυνατόν, οι δικαστικοί πραγματογνώμονες του εφέτη-ανακριτή, οι ίδιοι που αναφέρουν για την πυρόσφαιρα, πως ευθύνονται τα έλια σιλικόνης, να γράφουν στο ίδιο πόρισμα πως κατόρθωσαν «να ταξιδέψουν στον αέρα οι 2 ηλεκτρομηχανές της εμπορικής για πάνω από 45 μέτρα!!!) βάρους τόνων η κάθε μία και να μην τους έχει βγάλει κανείς στο «κοντάρι»; Γιατί στον τόπο του συμβάντος βρέθηκαν πάρα πολλά στοιχεία πρόσδεσης φορτίων ως δεματικά, (τσέρκια όπως φωτογραφικά αποδεικνύεται στην έκθεση Κοκοτσάκη), σε φορτία μεταλλικών ελασμάτων κατά τα άλλα που υποτίθεται ότι μετέφεραν και οι 3 ανοιχτές φορτάμαξες της εμπορικής, δεμένα με προδιαγραφές μόνο με ειδικά συρματόσχοινα και μάλιστα χωρίς ίχνος από αυτά στην πρώτη φορτάμαξα; Γιατί ο Ανακριτής δεν έκανε ειδική πραγματογνωμοσύνη στα αντικείμενα που βρήκε η ANUBIS; Πώς εξηγούνται τα 15 δείγματα υδρογονανθράκων (ξυλόλιο, τολουόλιο, βενζόλιο, κ.λ.π.) από τον τόπο του συμβάντος πάνω στην 1,2η, 4η, φορτάμαξες, τις μηχανές της εμπορικής και στο έδαφος στο σημείο;
Γιατί μέχρι σήμερα οι ισχυρισμοί περί ελαίων σιλικόνης προέρχονται από επιστήμονες εκτός του γνωστικού τους αντικειμένου, ενώ για συμμετοχή υδρογονανθράκων από τους καθ’ ύλην αρμόδιους χημικούς μηχανικούς, όπως στην ομάδα Κοκοτσάκη; Αυτά κι άλλα πολλά διαβάστε τα εδώ, γιατί το αίτημα της κοινωνίας παραμένει πλειοψηφικά επίκαιρο: «Περισσότερο οξυγόνο αλήθειας και όλα στο φως»…