Εντελώς ξαφνικά, σαν κεραυνός εν αιθρία, οι διαβόητοι κατευθυντήριοι λίθοι της Τζώρτζια πριν μια περίπου εβδομάδα έγιναν αντικείμενο επίθεσης από αγνώστους. Οι δράστες πυροδότησαν κάποιον απροσδιόριστο εκρηκτικό μηχανισμό που προκάλεσε σοβαρή ζημιά στο μνημείο και οδήγησε στην άμεση κατεδάφισή του τις επόμενες ώρες, επισήμως για λόγους αστάθειας. Το υλικό από τις κάμερες ασφαλείας στην τοποθεσία, ένα χωράφι κοντά στην πόλη Έλμπερτον, πρωτεύουσα της ομώνυμης κομητείας της πολιτείας της Τζώρτζια, αποκάλυψε την παρουσία ενός ασημένιου οχήματος κινούμενο πλησίον του μνημείου την ώρα της έκρηξης αλλά καμία πληροφορία για την ταυτότητα των δραστών.
Η είδηση για την καταστροφή του μνημείου έγινε δεκτή με θετικά συναισθήματα από πολύ κόσμο, ιδιαίτερα άτομα κινούμενα στο χώρο της αμερικανικής αντισυστημικής δεξιάς, προφανώς γιατί ο σύγχρονος «δεκάλογος» των πλακών γραμμένος σε τέσσερις από τις πλάκες του μνημείου σε 8 σύγχρονες γλώσσες προέβλεπε μεταξύ άλλων μαζική πληθυσμιακή εξόντωση του ανθρώπινου πληθυσμού και μαζικά προγράμματα πληθυσμιακού ελέγχου ευγονικού χαρακτήρα, πολιτικές πρακτικές που φέρνουν «αρώματα» από λεγόμενα και απόψεις ισχυρών οικονομικών παραγόντων και θιασωτών της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης όπως ο Μπιλ Γκέητς (Bill Gates), ο Τεντ Τέρνερ (Ted Turner) και ο Τζωρτζ Σόρος (George Soros). Τα παραπάνω κατέστησαν το μνημείο ανεπίσημο σύμβολο της Νέας Τάξης Πραγμάτων και των σχεδιασμών της. Αναμενόμενα, από την ανέγερση του μνημείου το 1980 μέχρι την βίαιη καταστροφή του το 2022 έχουν εκφραστεί πολλές θεωρίες σχετικά με τους ανώνυμους δημιουργούς του μνημείου με ορισμένους συνωμοσιολόγους να παραπέμπουν σε σκιώδεις παραθρησκευτικούς οργανισμούς, όπως οι μασόνοι, οι Ροδόσταυροι και οι Ιλλουμινάτοι χωρίς το ζήτημα να μπορεί να αποσαφηνιστεί. Ως αποτέλεσμα, ένα απειλητικό πέπλο μυστηρίου συνόδευε τους λίθους μέχρι σχεδόν την καταστροφή τους.
Το «σχεδόν» στην προηγούμενη πρόταση οφείλεται στο ότι το 2015 μια ομάδα ανεξάρτητων ερευνητών κυκλοφόρησαν ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Σκοτεινά Σύννεφα πάνω από το Έλμπερτον: Η Αληθινή Ιστορία των Πλακών της Τζώρτζια» (Dark Clouds Over Elberton: The True Story of the Georgia Guidestones) στο οποίο μέσω επίπονης και δημιουργικής έρευνας καταλήγουν στην ταυτότητα του μυστηριώδους ατόμου υπεύθυνου για την κατασκευή του μνημείου. Ο άνθρωπος αυτός χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Ρ. Σ. Κρίστιαν (R. C. Christian), καθώς καθ΄ ομολογία του ήταν «Χριστιανός» επισκέφθηκε το Έλμπερτον, γνωστό για τα λατομεία γρανίτη και τις επιχειρήσεις εξόρυξης και κατασκευής μνημείων από το ορυκτό αυτό και ξεδίπλωσε το σχέδιό του στον Τζο Φέντλεϋ (Joe Fendley), ιδιοκτήτη μιας τέτοιας εταιρείας, και στον Ουάϊατ Κλέιτον Μάρτιν (Wyatt C. Martin), τοπικό τραπεζίτη. Και οι δύο άντρες έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το αρκετά μεγαλεπήβολο σχέδιο του ανώνυμου επισκέπτη της κομητείας τους, αντιλαμβανόμενοι σαν καλοί Προτεστάντες τα ενδεχόμενα τουριστικά έσοδα που θα μπορούσε να αποφέρει στην περιοχή. Ο Μάρτιν ήταν ο μόνος άνθρωπος που γνώριζε το πραγματικό όνομα του Κρίστιαν καθώς ήταν αυτός που θα διαχειρίζονταν τα κεφάλαια και τα σχετικά έγγραφα για την κατασκευή του μνημείου.
Ο Κρίστιαν και οι πιθανοί υπόλοιποι ανώνυμοι εμπνευστές του μνημείου δεν πρέπει να ήταν ιδιαίτερα εύποροι καθώς στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζεται αλληλογραφία του Κρίστιαν με τον τραπεζίτη όπου ο πρώτος εκφράζει τα παράπονά του για την απόκλιση του κόστους κατασκευής του μνημείου από τις αρχικές εκτιμήσεις, οι οποίες δεν υπερέβαιναν τα 35 χιλιάδες δολάρια. Αυτό αυτομάτως αποκλείει το ενδεχόμενο να υποκρύπτονταν κάποιος πανίσχυρος οικονομικός παράγων πίσω από τη χρηματοδότηση του μνημείου. Το μνημείο χρηματοδοτήθηκε από ιδία κεφάλαια μικρού αριθμού ατόμων στην καλύτερη περίπτωση. Όποιος και αν ήταν ο Ρ. Σ. Κρίστιαν η πολιτική και οικονομική του επιφάνεια ήταν αρκετά περιορισμένη. Από την άλλη, το ψευδώνυμό του καθώς και ορισμένα από τα έγγραφα που οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ έφεραν στο προσκήνιο υποδεικνύουν ότι όντως ο Κρίστιαν είχε επαφές με τη μασονία και συγκεκριμένα με τη μασονία ροδοσταυρικού τύπου. Πολλοί, άλλωστε, από τους συμμετέχοντες στην κατασκευή του μνημείου ήταν μασόνοι, όπως ο Φέντλεϋ. Ίσως και ο λόγος που επιλέχθηκε η περιοχή για την κατασκευή του μνημείου ήταν η μασονική/τεκτονική παράδοση του Έλμπερτον που συνίσταντο στην ανέγερση γρανιτένιων μνημείων, πρακτική που παραπέμπει στους τέκτονες (masons) του Μεσαίωνα από τα σωματεία των οποίων προέκυψαν οι στοές των Ελευθεροτεκτόνων (Freemasons) τους Νεώτερους Χρόνους.
Οι Ροδόσταυροι, από την άλλη, ήταν ένα μυστικιστικό παραθρησκευτικό μυστικιστικό κίνημα που εμφανίστηκε στην κεντρική Ευρώπη τον 17ο αι., πριν δηλαδή την εμφάνιση των πρώτων επίσημων μασονικών στοών στη δυτική Ευρώπη τον 18ο αι., του οποίου οι επίσης ανώνυμοι υποκινητές ευαγγελίζονταν μια επερχόμενη περίοδο κοινωνικής και επιστημονικής προόδου. Οι Ροδόσταυροι αντλούσαν έμπνευση από αλχημικές και εσωτερικές πρακτικές, όπως η Καμπάλα (εβραϊκός γνωστικισμός), ο Ερμητισμός (αιγυπτιακός γνωστικισμός και μαγεία), η αστρολογία κλπ, μολονότι παρουσίαζαν τους εαυτούς τους ως πιστούς Χριστιανούς. Ο ανώνυμος μέντορας του κινήματος έφερε το ψευδώνυμο Κρίστιαν Ρόζενκροιτς (Christian Rosenkreutz, γερμανιστί «Ροδόσταυρος») με αρχικά C. R. C. Το όνομα προφανώς εμφανίζει μεγάλη ομοιότητα με αυτό του R. C. Christian ο οποίος πρέπει να θεωρούσε τον εαυτό του τουλάχιστον πνευματικό κληρονόμο των Ροδόσταυρων και το πολιτικοκοινωνικό όραμα που αποτύπωσε στις πλάκες του μνημείου εφαρμογή των ροδοσταυρικών διδαχών στη σύγχρονη εποχή. Ο τελευταίος μάλιστα λίγα χρόνια μετά την κατασκευή του μνημείου είχε εκδώσει και ένα βιβλίο-μανιφέστο «Η Κοινή Λογική Ανανεωμένη» (Common Sense Renewed) το οποίο απέστειλε σε κάθε μέλος του Κογκρέσου και όπου παρέθετε κάπως πιο αναλυτικά τις παράδοξες απόψεις του περί πληθυσμιακό έλεγχο, χαρακτηρίζοντας τον υπερπληθυσμό ως τη νούμερο ένα απειλή για το περιβάλλον και την ανθρωπότητα. Ο Κρίστιαν διακρίνονταν από ιδιαίτερες οικολογικές ανησυχίες και διακατέχονταν από έντονο φόβο για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος από τον άνθρωπο, γεγονός που υπογραμμίζει στη διαβόητη ανατριχιαστική πρώτη εντολή («ΔΙΑΤΗΡΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ 500.000.000 ΣΕ ΑΙΩΝΙΑ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ», MAINTAIN HUMANITY UNDER 500.000.000 IN PERPETUAL BALANCE WITH NATURE) και στη δέκατη και τελευταία εντολή, παρατιθέμενη μάλιστα δις: «ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΕΝΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ – ΑΦΗΣΤΕ ΧΩΡΟ ΣΤΗ ΦΥΣΗ – ΑΦΗΣΤΕ ΧΩΡΟ ΣΤΗ ΦΥΣΗ» (DON’T BE A CANCER ON THE EARTH – LEAVE ROOM FOR NATURE – LEAVE ROOM FOR NATURE).
Επρόκειτο για μια οπωσδήποτε ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, η φύση της οποίας όμως παρέμενε παντελώς ανώνυμη. Ο μοναδικός άνθρωπος που γνώριζε την ταυτότητά του, ο τραπεζίτης Μάρτιν (ο οποίος απεβίωσε το Δεκέμβρη του 2021) είχε ορκιστεί να μην την αποκαλύψει σε κανένα, ωστόσο εμφανίστηκε αρκετά πρόθυμος να συνεργαστεί με τους δημιουργούς του ντοκιμαντέρ και τους αποκάλυψε την ύπαρξη ενός κιβωτίου με παλιά έγγραφα και αλληλογραφία με τον Κρίστιαν από τα οποία προέκυψαν ζωτικές πληροφορίες για τον τόπο κατοικίας του και εν τέλει την ταυτότητά του. Πρώτον, επιβεβαιώθηκε η σύνδεσή του με τον Ρόμπερτ Μέρρυμαν (Robert Merryman), εκδότη στην Πολιτεία της Αϊόβα και πιθανώς στενό συνεργάτη του Κρίστιαν, ίσως και συναυτουργό του πονήματος «Η Κοινή Λογική Ανανεωμένη» το οποίο εξέδωσε ο ίδιος. Οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ παρατηρούν το κοινό μικρό όνομα των Κρίστιαν και Μέρρυμαν και υποθέτουν αρχικά ότι αποτελούν το ίδιο πρόσωπο. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, αποκλείεται γιατί ο ίδιος είχε πεθάνει το 1992 ενώ η αλληλογραφία του Κρίστιαν με τον Μάρτιν και η επικοινωνία με τον Φέντλεϋ συνεχίζονταν και τα επόμενα χρόνια.
Μια διεύθυνση όμως στο Φορτ Ντοτζ της Αϊόβα βοήθησε στον εντοπισμό του ατόμου που πιθανότατα κρυβόταν πίσω από τον σκιώδη Ρ. Σ. Κρίστιαν. Το άτομο που έμενε στη διεύθυνση αυτή από την εποχή της κατασκευής του μνημείου μέχρι και αρκετά αργότερα ήταν ο Χέρμπερτ Χίνζι Κέρστεν (Herbert Hinzie Kersten), επιφανές μέλος της κοινότητας του Φορτ Ντοτζ, στενός φίλος του Μέρρυμαν, γιατρός, φυσιοδίφης, ευρεσιτέχνης με εφαρμογές μεταξύ άλλων στην επεξεργασία του γρανίτη και άτομο με τουλάχιστον ιδιαίτερες απόψεις σχετικά με τον υπερπληθυσμό και το μέλλον της ανθρωπότητας.
Ο Κέρστεν (του οποίου το όνομα είναι γερμανικό και σημαίνει συμπτωματικά σε κάποια παλιά γερμανική διάλεκτο «Χριστιανός», εξ ου και η χρήση του επωνύμου Κρίστιαν) ήταν Ρεπουμπλικανός, ένθερμος Αμερικανός πατριώτης και ευσεβής Καθολικός όπως δήλωνε. Είχε κατασκευάσει με δικά του έξοδα ένα μεγάλο περίπτερο και δίπλα του ένα πανύψηλο κοντάρι στην κορυφή του οποίου ανεμίζει μέχρι σήμερα περήφανα η αστερόεσσα. Ήταν επίσης ακραιφνής ρατσιστής («ρατσιστής μέχρι τα ακροδάκτυλά του» όπως ένας ιστορικός της περιοχής που τον γνώριζε προσωπικά δηλώνει στο ντοκιμαντέρ). Πίστευε στην ανωτερότητα της λευκής φυλής (και ειδικότερα των λαών της βόρειας Ευρώπης απ’ όπου αντλούσε μάλλον την καταγωγή του δεδομένου του επωνύμου του) και θαύμαζε βαθιά τον Ντέηβιντ Ντιουκ (David Duke), Μεγάλο Δράκο της ρατσιστικής Κου Κλουξ Κλαν (Ku Klux Klan). Ήταν αρκετά ανοιχτός σχετικά με τις πεποιθήσεις του, γεγονός που είχε προκαλέσει αρνητικές αντιδράσεις στο κοινωνικό του περίγυρο. Επίσης είχε εκφράσει σε τοπικά έντυπα την αγωνία του για τον υπερπληθυσμό και την ανάγκη να επιβληθούν πολιτικές πληθυσμιακού ελέγχου. Ήταν τέλος, κατά τη δήλωσή του, φίλος με τον Ουίλιαμ Σόκλεϋ (William Shockley) διάσημο νομπελίστα φυσικό, ένας από τους εφευρέτες του φαινόμενου τρανζίστορ (transistor), μια κολοσσιαία ανακάλυψη η οποία είχε ανυπολόγιστη επίδραση στη λειτουργία και κατασκευή των αναλογικών και μετέπειτα των ψηφιακών ηλεκτρικών κυκλωμάτων, και βάση λειτουργίας των σημερινών τσιπ (chip) τα οποία απαντώνται σχεδόν σε κάθε ηλεκτρονικό κύκλωμα, από Η/Υ μέχρι σύγχρονα πλυντήρια και αυτοκίνητα (και εντελώς ταιριαστά αποτελούν αντικείμενο φόβων ότι η εμφύτευσή κάποιας ηλεκτρονικής συσκευής που λειτουργεί με τσιπ στο δέρμα θα οδηγήσει στην εγκαθίδρυση ενός αντίχριστου ολοκληρωτικού συστήματος διακυβέρνησης).
Ο Σόκλεϋ, όπως και ο Κέρστεν, κατόρθωσε να αμαυρώσει την φήμη του χάρη στις ακραίες ρατσιστικές πεποιθήσεις του περί πρακτικών ευγονικής, περιορισμού δηλαδή των γεννήσεων μεταξύ ατόμων με ανεπιθύμητα γενετικά χαρακτηριστικά και ταυτόχρονα προώθηση της αναπαραγωγής σε άτομα με επιθυμητά γενετικά γνωρίσματα κυρίως σε ό,τι αφορά την υγεία και την ευφυΐα. Η ευγονική στις μέρες μας είναι ιδιαίτερα αντιδημοφιλής χάρη στην αξιοποίησή της από τους ναζί αλλά αθώα παρακλάδια της διατηρούνται σε διάφορες έμμεσες ιατρικές πρακτικές όπως η διαδεδομένη σήμερα αντισύλληψη (birth control), ο προγεννητικός έλεγχος κλπ. Ο Σόκλεϋ πρέπει να υπήρξε ένας βαθιά δυστυχισμένος άνθρωπος. Πέθανε μόνος και αποξενωμένος από την οικογένειά του. Θεωρούσε τα παιδιά του αποτυχημένα (αν και ένα εξ αυτών κατείχε διδακτορικό δίπλωμα PhD) ρίχνοντας το φταίξιμο στο ελλειμματικό κατ’ αυτόν γονιδίωμα της πρώτης του γυναίκας. Εφ’ όσον ο ίδιος ήταν ένας υπερεπιτυχημένος κορυφαίος επιστήμονας αδυνατώ να διανοηθώ τι θα μπορούσε να θεωρήσει υπέρβαση της δικιάς του επιτυχίας για τα τέκνα του. Μέσα στον παροξυσμό της πλάνης του οραματίζονταν μια διαρκή εξέλιξη και βελτίωση του ανθρώπινου είδους χάρη στην επιλεκτική αναπαραγωγή και την προώθηση γονιδίων που ευνοούν την ευφυΐα, τη σωματική αντοχή, την υγεία. Την άποψη αυτή φαίνεται να συμμερίζονταν και ο Κέρστεν/Κρίστιαν. Η 2η εντολή των πλακών γράφει: «ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΜΕ ΣΟΦΙΑ – ΒΕΛΤΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΚΙΛΟΜΟΡΦΙΑ» (GUIDE REPRODUCTION WISELY – IMPROVING FITNESS AND DIVERSITY). Οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ εικάζουν ότι ο Σόκλεϋ θα μπορούσε να είναι ένας από τους εμπνευστές του μνημείου, μαζί με τον Κέστερν/Κρίστιαν και τον Μέρρυμαν.
Από τα παραπάνω καταλήγουμε ότι δεν ήταν κάποιος σκιώδης παντοδύναμος οργανισμός πίσω από την ανέγερση του μνημείου. Όπως ανέφερα, ο Κρίστιαν δυσκολευόταν να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα κεφάλαια για την ολοκλήρωση του και μάλλον αυτό έμεινε ημιτελές. Σε χειρόγραφα σχέδια που έχουν διασωθεί παρατηρείται η προσθήκη και άλλων πλακών τοποθετημένων κυκλικά γύρω από το κεντρικό μνημείο σε αρκετά μεγάλη απόσταση. Επίσης η κατασκευή του μνημείου προέβλεπε την τοποθέτηση μιας χρονοκάψουλας κάτω από μια μεγάλη πλάκα τοποθετημένη στο έδαφος σε βάθος περίπου 2 μέτρων. Πριν λίγες μέρες, μετά την καταστροφή του μνημείου, το σημείο ανασκάφηκε αλλά καμία τέτοια χρονοκάψουλα δεν εντοπίστηκε σύμφωνα με τα ρεπορτάζ. Φαίνεται ότι το μνημείο δεν έλαβε το μέγεθος και τη μορφή που οι δημιουργοί του είχαν οραματιστεί κυρίως λόγω της έλλειψης των απαιτούμενων κονδυλίων.
Ωστόσο, η ακραία ελιτιστική και φυσιολατρική σε βαθμό πρωτόγονου παγανισμού κοσμοβιοθεωρία που αποτυπώνεται στις σύγχρονες «10 εντολές» του μνημείου φαίνεται να συμπίπτει απόλυτα με τις απόψεις των υποψήφιων δημιουργών του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κατάφεραν να προκαλέσουν τεράστια και παγκόσμια αίσθηση παραμένοντας ολότελα ανώνυμοι για δεκαετίες ακόμα και μέχρι σήμερα. Επίσημη επιβεβαίωση της ταύτισης του Νέο-ροδόσταυρου Ρ. Σ. Κρίστιαν με τον Χέρμπερτ Κέστερν απουσιάζει, αν και κατά τη γνώμη μου η κοινή λογική – την οποία ο ίδιος αποθέωνε, μιλώντας για μια νέα «Εποχή της Λογικής» (Age of Reason) στην οποία οι λίθοι ήταν αφιερωμένοι – και τα περιβάλλοντα στοιχεία έμμεσα αποδεικνύουν την ταύτιση των δύο προσώπων.
Το ειρωνικό είναι ότι αντίθετα με ό,τι οι κυρίαρχες συνωμοσιολογικές θεωρίες αναμένουν, οι δημιουργοί του μνημείου δεν ήταν διεθνιστές, οπαδοί της παγκοσμιοποίησης και της ανάμειξης των φυλών. Τουναντίον ήταν ακραίοι ρατσιστές και φυλετιστές, οπαδοί της αμερικανικής υπεροχής, αντίθετοι σε κάθε υπόνοια ανάμειξη των φυλών, τουλάχιστον των «κατώτερων» (Αφρικανοί, Λατίνοι, Ασιάτες, Σημίτες, Σλάβοι) με την «ανώτερη» φυλή των λευκών Αρείων στην οποία ανήκαν. Η ιδεολογία τους δεν απείχε ιδιαίτερα από αυτή των ναζί. Ήταν γνήσιοι φασιστές με τη ρουσσωική έννοια του όρου, δηλαδή εχθροί της ανεξέλεγκτης επιστημονικής και οικονομικής προόδου και νοσταλγοί μιας υποτίθεται πρότερης εποχής αρμονίας ανθρώπου και φύσης. Το φυσικό περιβάλλον κατείχε για αυτούς ένα σχεδόν υπερβατικό στάτους ενδεχομένως φτάνοντας σε παγανιστικά επίπεδα θεοποίησης της φύσης ταυτιζόμενης με τη θεότητα. Το μνημείο, άλλωστε, ήταν γνωστό ως «Στόουνχετζ της Αμερικής» καθώς οι λίθοι ήταν τοποθετημένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτυγχάνεται η ευθυγράμμιση σκαλισμένων μέσα στο γρανίτη οπών με τις ακτίνες του ήλιου το θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο, φιλοδοξώντας μάλλον να αποτελέσει μελλοντικό τόπο συγκέντρωσης και λατρείας στα πρότυπα του πανάρχαιου προκατόχου του στη Μ. Βρετανία.
Η πιθανή απέχθειά τους για το σύγχρονο πολιτισμό τους καθιστά τους εμπνευστές του μνημείου σύγχρονους γνωστικιστές, αρνητές του υλισμού και υποτίθεται υπέρμαχους του «πνεύματος» που ο σύγχρονος πολιτισμός έχει σκλαβώσει. Το κάλεσμά τους σε μια νέα «Εποχή της Λογικής» υποδεικνύει τη βαθιά επιρροή τους από τα πρότυπα του Διαφωτισμού, ενδεχομένως των πιο ακραίων φανατικών Ιακωβίνων εκπροσώπων του. Ο υφέρπων παγανισμός και η ταυτόχρονα εκκοσμίκευση που ασπάζονταν (δημιουργία του παραδείσου εδώ στη γη, με δικά μας μέσα και χωρίς την ανάγκη του χριστιανικού Θεού) τους καθιστά γνήσιους απογόνους θρησκευτικών και πολιτικών κινημάτων του προηγούμενου αιώνα, όπως οι χιλιαστές, οι ιακωβίνοι, οι ναζί και οι μαρξιστές χωρίς να μπορούν να ταυτιστούν απόλυτα με κανένα από αυτά. Τους διακρίνει όμως ο ίδιος φανατισμός, η ίδια εξύψωση τον συμμετεχόντων στην ιδεολογία που φτάνει σε επίπεδα αυτοθέωσης.
Ο έντονος ρατσισμός των Νέο-ροδόσταυρων κατασκευαστών του μνημείου αποκλείει μεν οποιοδήποτε άμεσο ιδεολογικό συσχετισμό με την αριστερά και τα σύγχρονα παγκοσμιοποιητικά διεθνιστικά παρακλάδια της, αναδεικνύει δε ταυτόχρονα τις βαθιές πνευματικές ομοιότητες που εμφανίζει ο κοινωνικοπολιτικός αυτιστικός οραματισμός τόσο της «δεξιάς» όσο και της «αριστεράς». Ο Κρίστιαν, ο Σόκλεϋ, ο Μέρρυμαν και άλλοι άγνωστοι και προς το παρόν ανώνυμοι πιθανότατα θα απεχθάνονταν μεγάλο μέρος των παγκοσμιοποιητικών πολιτικών που λαμβάνουν χώρα στις μέρες μας και θα τις θεωρούσαν τροχοπέδη για την δημιουργία της αποστειρωμένης ολοκληρωτικής και φυσιολατρικής κοινωνίας τους. Αυτό όμως δεν θα τους καθιστούσε στην ουσία πολύ διαφορετικούς από τους ιδεολογικούς εχθρούς τους, καθώς αμφότερες ομάδες κινούνται όχι από ιδεαλισμό, όχι από ενδιαφέρον για την ανθρωπότητα και το μέλλον της, από κοινή αγάπη προς το συνάνθρωπο αλλά από μια αρρωστημένη επιδίωξη δύναμης υποκινούμενη από μια συμπλεγματική ψευδαίσθηση ανωτερότητας.
Όπως όλες οι υποκινούμενες από το αντίχριστο πνεύμα αντιλήψεις έτσι και η δικιά τους νομοτελειακά οδήγησε στο πουθενά. Οι κατευθυντήριοι λίθοι είναι σήμερα μια στοίβα από μπάζα σε κάποια χωματερή της Τζώρτζια. Η ίδια μοίρα περιμένει κάθε ιδεολογία αυτοθέωσης που αντίκειται στη θέληση και στην Αγάπη του Θεού για το πλάσμα Του. Και κρίνω ότι τόσο στους θιασώτες της Νέας Τάξης Πραγμάτων όσο και σε ορισμένους από τους περισσότερο θερμοκέφαλους «αντιπάλους» της μια παρόμοια μανιχαϊστική, χιλιαστική τάση έρπουσα σαν φαρμακερό φίδι που μολύνει τις ψυχές τις δικές τους και αυτών που τους ακολουθούν.
Υ.Γ. 1: Δε γνωρίζω ασφαλώς ποιος είναι υπεύθυνος για τη βλάβη και μετέπειτα καταστροφή του μνημείου αλλά αν έπρεπε να μαντεύσω θα κατέθετα τη δικιά μου συνωμοσιολογική θεωρία: Υπεύθυνη είναι κάποια κυβερνητική υπηρεσία η οποία επιδιώκει την περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση και φανατισμό των ακροδεξιών Qanon και λοιπών ανεγκέφαλων, όπως έχω ήδη προτείνει σε προηγούμενο άρθρο μου. Ο βασικός σκοπός είναι να τους χειραγωγήσει και να τους καταστήσει αποδιοπομπαίους τράγους σε κάποιο μελλοντικό τρομοκρατικό χτύπημα (ή χτυπήματα) – με τρόπο όμοιο με τους Ταλιμπάν και την 11η Σεπτεμβρίου – πιθανώς για να βρει αφορμή να αυξήσει τον κοινωνικό έλεγχο και διχασμό με έμφαση στο πρώτο. Γιατί η εγχώρια τρομοκρατία από αφιονισμένους ακροδεξιούς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως πρώτης τάξεως ευκαιρία κοινωνικής παρακολούθησης, εφ’ όσον οι πάντες όλοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν δυνητικά επικίνδυνοι για τη δημόσια τάξη. Αυτό όμως είναι ένα περίπλοκο θέμα το οποίο καλό θα ήταν να θιχτεί σε μια επόμενη δημοσίευση.
Υ.Γ. 2: Δεν μπορώ να μην υπογραμμίσω για μια άλλη φορά το πόσο ειρωνικό είναι που οι απόψεις των πραγματικών εμπνευστών του μνημείων συμπίπτουν παρά αποκλίνουν με αυτές μεγάλου μέρους της αμερικανικής σύγχρονης ακροδεξιάς το οποίο εμφανίζει ναζιστικές και ρατσιστικές τάσεις λευκής ανωτερότητας. Παραδόξως για αυτούς το μνημείο συμβόλιζε τον απόλυτο ιδεολογικό εχθρό.