«Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να γίνουν ο ακρογωνιαίος λίθος της συμβατικής άμυνας στην Ευρώπη» είπε σήμερα ο Γερμανός Καγκελάριος εγκαινιάζοντας μία νέα, σκοτεινή εποχή.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η Γερμανία αποφάσιζε δειλά-δειλά τις πρώτες συμμετοχές της σε ένοπλες αποστολές στο εξωτερικό. Τριάντα χρόνια μετά και μερικούς μήνες έπειτα από την έναρξη του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της Γερμανίας που είχε πρωταγωνιστήσει σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους αποφασίζει να «σπάσει» ένα ακόμη ταμπού βάζοντας «πλώρη» για στρατιωτικούς εξοπλισμούς μαμούθ άνω των 100 δις ευρώ.
Σήμερα, ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς το είπε όσο πιο καθαρά και ανοικτά γίνεται.
Η Γερμανία είναι το πολυπληθέστερο έθνος με την μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στο κέντρο της Ευρώπης και γι’ αυτό… «οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να γίνουν ο ακρογωνιαίος λίθος της συμβατικής άμυνας στην Ευρώπη και η καλύτερα εξοπλισμένη δύναμη στην Ευρώπη».
Δίχως ίχνος ιστορικής συστολής ο Σολτς έκανε ένα ακόμη βήμα παραπέρα ισχυριζόμενος πως «η βασική αποστολή της Bundeswehr είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας στην Ευρώπη».
Dafür stehe ich als Bundeskanzler: Eine gut ausgerüstete #Bundeswehr, die ihren Auftrag zum Schutz unseres Landes und des Bündnisgebietes erfüllen kann und ein Verteidigungshaushalt, der kontinuierlich auf 2 Prozent des Bruttoinlandsprodukts anwächst. #Bundeswehrtagung
— Bundeskanzler Olaf Scholz (@Bundeskanzler) September 16, 2022
Φανταζόμαστε η φράση είναι ανάλογη με την γερμανική «περιφρούρηση» της «οικονομικής και δημοσιονομικής πειθαρχίας» στην ΕΕ που βύθισε τους λαούς της πριν τουλάχιστον μία δεκαετία σε ύφεση, ανεργία, φτώχεια, εργασιακή και οικονομική ανασφάλεια. Ηταν η ίδια γερμανική «αίσθηση ευθύνης» που απείλησε τις χώρες «γουρουνάκια» του νότου ( P.I.G.S. : Portugal, Italy, Greece, Spain δηλαδή Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία) με «έξωση» από την ΕΕ ή με παραδειγματικά μέτρα καπιταλιστικού ληστρικού αυταρχισμού (όπως βιώσαμε εδώ στην Ελλάδα με το ΤΑΙΠΕΔ το ξεπούλημα και την υποθήκευση της περιουσίας του ελληνικού λαού σε ξένα κερδοσκοπικά ταμεία, τράπεζες, ομίλους, κ.α..
Κάπως έτσι, σήμερα ο Γερμανός καγκελάριος επιχείρησε να εμφανίσει τον (σε φάση επικείμενων γιγαντιαίων εξοπλισμών) γερμανικό στρατό που είχε πριν περίπου 80 χρόνια, αιματοκυλίσει και καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, σαν… «εγγύηση της ελευθερίας».
«Ένας καλός στρατός όπως η Bundeswehr»…
Μιλώντας, έτσι, στη Διάσκεψη των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Βερολίνο, ο Σολτς επισήμανε ότι η Bundeswehr πρέπει να επιστρέψει στη βασική της αποστολή, της εθνικής και συμμαχικής άμυνας. «Όλα τα άλλα καθήκοντα πρέπει να υποτάσσονται σε αυτό», δήλωσε και αναφέρθηκε στο έργο των ενόπλων δυνάμεων στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, ακόμη και στον εμβολιασμό κατά την περίοδο της πανδημίας.
«Ένας καλός στρατός όπως η Bundeswehr πρέπει να μπορεί να τα κάνει όλα αυτά, αλλά αυτή δεν είναι η βασική σας αποστολή! Η βασική σας αποστολή είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας στην Ευρώπη», ειδικά ενόψει της απειλής της Ρωσίας του Βλαντίμιρ Πούτιν, πρόσθεσε ο καγκελάριος. Και συνέχισε:
«ΗΡωσία του Πούτιν – προετοιμαζόμαστε για αυτό στο ΝΑΤΟ – είναι αυτή τη στιγμή η μεγαλύτερη απειλή για τη Συμμαχία μας (…) Ένας πρώην υπουργός ‘Αμυνας της Γερμανίας μπορεί να πίστευε ότι περιστοιχιζόμαστε μόνο από φίλους»… Μια «ισχυρά εξοπλισμένη πυρηνική δύναμη η οποία επιχειρεί δια της βίας να χαράξει εκ νέου τα σύνορα στην Ευρώπη και μόνο κάποιος που δεν ακούει και δεν διαβάζει τα ΜΜΕ μπορεί να το αμφισβητήσει».
Ο Σολτς αναφέρθηκε και στην «αποφασιστικότητα της Γερμανίας» να αναλάβει «ηγετική ευθύνη» για την ασφάλεια της ηπείρου, αλλά και για την ανάγκη ισχυρότερου ρόλου της Ευρώπης στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό τον σκοπό, συνέχισε, είναι απαραίτητη η αναθεώρηση των γερμανικών κανονισμών εξαγωγών οπλικών συστημάτων.
Αυτό πολύ απλά σημαίνει την έναρξη παζαριών τόσο εντός του κυβερνώντος συνασπισμού όσο και με τα άλλα κόμματα της ομοσπονδιακής βουλής για ριζική αλλαγή των κανονισμών του «παιχνιδιού» σε ό,τι αφορά το ρόλο του γερμανικού στρατού τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες.
Σημαίνει επίσης νέες, ακόμη πιο κερδοφόρες μπίζνες για τις γερμανικές πολεμικές βιομηχανίες αφού ο Σολτς επιδιώκει ανοικτά την αλλαγή των κανονισμών και «σχετικά με την εξαγωγή και χρήση αμυντικών συστημάτων». Και κατέληξε εν είδει «προειδοποίησης» εάν όχι απειλής:
«Κάποιοι μπορεί να εκπλαγούν, αλλά η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι έτοιμη γι’ αυτό».