Η ερμηνεία της συνέντευξης του πρωθυπουργού που αντικατέστησε το εξώφυλλο του BHMAgazino
Καλύτερα να κυκλοφορούσαν στα περίπτερα με το εξώφυλλο του BHMAgazino (το οποίο απέσυραν μετά την κατακραυγή) παρά με την 5σέλιδη συνέντευξη του πρωθυπουργού οι υπεύθυνοι της ιστορικής εφημερίδας.
Στην ουσία αντικατέστησαν το «εικαστικό» του ΒΗΜΑgazino (στο οποίο ο πρωθυπουργός απεικονιζόταν ως μεταμφιεσμένος ήρωας του 1821) με «πρόζα» στην οποία ο πρωθυπουργός «εξιστορεί» (και) το αφήγημά του για το 1821 εικονιζόμενος όχι με την Γιάννα Αγγελοπούλου ως Μπουμπουλίνα, αλλά με τον διευθυντή της εφημερίδας.
Πρόκειται για μια ακόμη «φιλική συνομιλία» του πρωθυπουργού με ένα ακόμη διευθυντή εφημερίδας μετά την πανομοιότυπη «φιλική συνομιλία» που είχε (σε τηλεοπτικό format) στις 10 Φεβρουαρίου με τον διευθυντή της άλλης ιστορικής εφημερίδας-ναυαρχίδας της κεντροδεξιάς που προβλήθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΙ (οδηγώντας το σε μονοψήφιο νούμερο τηλεθέασης στα δυναμικά κοινά).
Ο πρωθυπουργός εκστόμισε και μια πραγματικά «ιστορική» (για τα χρονικά δεδομένα της πολιτικής διαδρομής του) φράση η οποία δεν πέρασε απαρατήρητη από τον διευθυντή της εφημερίδας αφού την αναπαράγει στον πρόλογο της συνέντευξης.
«Προσπαθούν να με παρουσιάσουν σαν κάτι που δεν είμαι» είπε ο πρωθυπουργός επιχειρώντας να αντικρούσει τις κατηγορίες περί αυταρχισμού.
Πράγματι! Εδώ και χρόνια (τουλάχιστον από το 2014 και μετά) η διαπλοκή της μηντιακής και οικονομικής εξουσίας προσπαθεί να παρουσιάσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη «σαν κάτι που δεν είναι».
Επιτομή αυτής της «επιχείρησης» είναι η 5σέλιδη «φιλική συνομιλία» που αντικατέστησε το φωτογραφικό κολλάζ στο αποσυρθέν μετά την κατακραυγή εξώφυλλο του ΒΗΜΑgazino.
Η «φιλική συνομιλία» επιχειρεί να παρουσιάσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως τον πρωθυπουργό ο οποίος αντιλαμβάνεται και μάλιστα «βιωματικά» τα προβλήματα του σήμερα και τις προκλήσεις του αύριο.
Επιχειρεί, δηλαδή, να παρουσιάσει τον πρωθυπουργό ακριβώς «σαν κάτι που δεν είναι».
Αυτά είναι «κωδικοποιημένα» τα σημεία της συνέντευξης τα οποία καταδεικνύουν «αυτό που δεν είναι» ο Κυριάκος Μητσοτάκης:
1. Σε ολόκληρη την συνέντευξη δεν είπε ούτε μια λέξη για τα περίπου 3.500.000 των συνταξιούχων και των ανέργων. Ο πρωθυπουργός αγνοεί το 1/3 του (συνολικού) πληθυσμού. Και μάλιστα τους πλέον αδύναμους!
2. Σε ολόκληρη την συνέντευξη (συνολικά 37 ερωτήσεις) υποβλήθηκαν μόνον 2 ερωτήσεις για τα εθνικά θέματά μας. Οι πρωθυπουργικές απαντήσεις αναφέρονται υπό τον ξεχωριστό τίτλο: «Η Τουρκία δεν μπορεί να βάλει εμπόδια στην πρόοδο της χώρας». Λες και το πρόβλημα δεν είναι εθνικό, αλλά οικονομικό. Δεν είναι το Αιγαίο, αλλά η «οικονομική πρόοδος». Η αναφορά του πρωθυπουργού στην «δημιουργική σχέση της Τουρκίας με την Ευρώπη» είναι ακριβώς αυτό που θέλει και ο Ερντογάν. Και όλα αυτά παραμονή της επετείου των 200 ετών από την επανάσταση του 1821.
3. Η αναφορά στην επέτειο των 200 ετών γίνεται με την γνωστή πλέον ιστορική αμετροέπεια αφού ο πρωθυπουργός αυτό-συγκρίνεται και πάλι με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο Βενιζέλος (λέει ο πρωθυπουργός) στην επέτειο της πρώτης 100ετηρίδας πέτυχε την εθνική ολοκλήρωση. Ο ίδιος στην επέτειο της δεύτερης 100ετηρίδας υποσχέθηκε (μιλώντας «φιλικά» με τον δημοσιογράφο) την «ευτυχία του μέλλοντος» (sic). To να τα λες αυτά όταν πεθαίνουν άνθρωποι επειδή δεν υπάρχουν διαθέσιμες ΜΕΘ ακούγεται τουλάχιστον γκροτέσκο. Είτε δεν ξέρεις ότι αυτό συμβαίνει (απίθανο) είτε το ξέρεις και δεν σε νοιάζει (ανάλγητο).
4. Σε ολόκληρη την συνέντευξη ο πρωθυπουργός δεν παραδέχθηκε ούτε ένα λάθος στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Επιμένει ότι η κυβέρνηση ενίσχυσε το ΕΣΥ (που είναι στα πρόθυρα κατάρρευσης). Δηλώνει αντίθετος με την επίταξη των ιδιωτών γιατρών την οποία έχει εξαγγείλει εδώ και ημέρες ο υπουργός υγείας και την οποία ο πρωθυπουργός θεωρεί «ύστατο συνταγματικό εργαλείο» που, όμως, αν χρειαστεί «δεν θα διστάσει να κάνει».
5. Για το θέμα της επαναφοράς στην κανονικότητα λέει ότι «πρέπει να φοράμε μάσκα» (που, όμως, φοράμε ήδη) ότι θα «βοηθήσει ο καιρός» (λες και δεν θα ερχόταν η άνοιξη), αλλά αποφεύγει να απαντήσει στο κομβικό ερώτημα αν μέχρι τις αρχές Ιουλίου θα έχουν γίνει 5.000.000 εμβολιασμοί.
6. Προαναγγέλλει «μέτρα που θα μας συνοδεύουν οπωσδήποτε για κάποιο χρονικό διάστημα». Δεν προσδιορίζει ποια είναι αυτά τα μέτρα (λέει ότι θα είναι «ελάχιστα» αλλά όχι πόσα) ούτε πόσης διάρκειας θα είναι αυτό το «κάποιο χρονικό διάστημα».
7. Λέει ότι δεν απαγορεύτηκαν οι διαδηλώσεις όταν είναι πρόσφατη η πολιτική και κοινωνική θύελλα που προκλήθηκε από την απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου όπου, ύστερα από πολύ καιρό, τα «βρήκαν» ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΜΕΡΑ25.
8. Για το «άλμα ανάκαμψης» μετά το τέλος της πανδημίας (που είναι και ο τίτλος της συνέντευξης με παραλλαγή στην πρώτη σελίδα σε «άλμα δεκαετίας») επαναφέρει την θεωρία του «συμπιεσμένου ελατηρίου» την οποία είχε χρησιμοποιήσει και ο Τσίπρας για μετά το τέλος του μνημονίου.
9. Αλλά εκτός από το «συμπιεσμένο ελατήριο» όλα τα υπόλοιπα είναι ασαφή. Ο πρωθυπουργός λέει «Βλέπετε πόσο έντονο είναι σήμερα το διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον για την χώρα μας» αλλά δεν προσδιορίζει ποιο είναι αυτό το «επενδυτικό ενδιαφέρον».
10. Αναφορικά με το τραπεζικό σύστημα ο πρωθυπουργός προαναγγέλλει την «εξυγίανσή του μέσα από την γρήγορη μείωση των κόκκινων δανείων» δηλαδή την πώληση αυτών των κόκκινων δανείων στα funds που θα εφαρμόσουν (μετά την πανδημία) τον νέο πτωχευτικό νόμο με τον οποίο θα χαθούνε χιλιάδες περιουσίες.
11. Όταν όμως ο πρωθυπουργός ερωτάται για την «μόχλευση τραπεζικών κεφαλαίων που θα μπορούνε να προωθήσουν ιδιωτικές επενδύσεις 30 δισ. ευρώ» τι αναφέρει; Τις «προτάσεις καινοτομίας» (όπως αποκαλεί το σχετικό κυβερνητικό σχέδιο) που είναι «οι δυνατότητες του ιδιωτικού τομέα να μελετά και να ωριμάζει ένα έργο με δική του χρηματοδότηση» (!). Μα τότε τι να την κάνει ο «ιδιωτικός τομέας» την κρατική ενίσχυση; Για να «εντάσσεται (αυτό το έργο) στον συνολικό κρατικό σχεδιασμό»; (όπως διατείνεται ο πρωθυπουργός) όταν θα έχει ήδη χρηματοδοτηθεί από τον ιδιώτη;
12. Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν ο πρωθυπουργός ερωτάται για το «όραμά» του για τον τόπο. Απαντώντας θεωρεί την πανδημία «επιταχυντή κάποιων τάσεων που υπήρχαν ήδη (στον δικό του σχεδιασμό;) και τώρα θα κινηθούν με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα». Και ποια είναι η πρώτη «τάση» που θα επιταχυνθεί; «Η αποσύνδεση της δουλειάς από τον χώρο διαμονής». Και προχωρεί ακόμη περισσότερο! Γιατί δίνει και παράδειγμα! Τον Δομοκό (τόπο καταγωγής του «φίλου συνομιλητή του») από όπου ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι με τις κατάλληλες «ψηφιακές υποδομές» θα δημιουργείται ένα «ανθρωπογενές περιβάλλον» εργασίας με την ανάλογη βιοποικιλότητα. Ο «φίλος συνομιλητής» (που σε τελική ανάλυση είναι διευθυντής μιας ιστορικής και σοβαρής εφημερίδας) θα πρέπει να έμεινε άναυδος κάτω από την μάσκα που φορούσε.