Συντρέχουν τέσσερις λόγοι διά τους οποίους ο Putin δεν εξετάζει, τουλάχιστον σε ρεαλιστικό επίπεδο, τη χρήση πυρηνικών όπλων

Τις τελευταίες εβδομάδες διακινείται εντόνως η φημολογία πως ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin σκοπεύει να διατάξει τη χρήση πυρηνικών όπλων στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Αυτή η φημολογία έκανε πολλούς αναλυτές να αναρωτιούνται πώς θα μπορούσε να αντιδράσει η Δύση απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Όπως αναφέρει ο επιστήμονας Cheryl Rofer, αυτοί που διακινούν αυτές τις «ειδήσεις» είναι, εν πολλοίς, ανεύθυνοι, που διασπείρουν σενάρια για να τρομοκρατήσουν την κοινή γνώμη.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πλέον επίκαιρος όρος είναι το «nukeporn», δηλαδή τα «πορνοπυρηνικά» – ή, αλλιώς, η λατρεία ιστοριών που έχουν ως επίκεντρο έναν πυρηνικό Αρμαγεδδώνα.

Ο πυρηνικός πόλεμος του Putin…

Σύμφωνα όμως με το Pusan National University, «η χρήση πυρηνικών εκ μέρους της Ρωσίας συγκεντρώνει ελάχιστες πιθανότητες.
Ο Putin μπλοφάρει και για αυτό τον λόγο υποστηρίζει ξανά και ξανά, από την αρχή του πολέμου, ότι δεν το κάνει.
Και δεδομένου ότι οι υποστηρικτές του Ρώσου προέδρου υποστήριξαν πρώτοι αυτό το ενδεχόμενο, εύλογα κάποιος θα μπορούσε να είναι κακόπιστος.
Με άλλα λόγια, οι θιασώτες του Κρεμλίνου προσπαθούν να τρομάξουν τη Δύση με σκοπό να σταματήσει η παροχή βοήθειας προς την Ουκρανία – κάτι το οποίο είναι και ο πραγματικός τους στόχος.
Σε κάθε περίπτωση, συντρέχουν τέσσερις λόγοι διά τους οποίους ο Putin δεν εξετάζει, τουλάχιστον σε ρεαλιστικό επίπεδο, τη χρήση πυρηνικών όπλων.

α) Ποιον στόχο θα χτυπούσε ο Putin;
Αυτό, πράγματι, αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Δεν υπάρχει προφανής στόχος.
Ακόμη και σε ένα μικρό πεδίο μάχης ένα τακτικό πυρηνικό όπλο -λιγότερο από πέντε κιλοτόνους- θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα.
Ποιος στόχος είναι τόσο πολύτιμος για να δεχθεί τέτοιο πλήγμα.
Ο ουκρανικός στρατός είναι διάσπαρτος, δεν έχει αναπτυχθεί σε ένα συγκεκριμένο σημείο.
Το ρωσο-ουκρανικό μέτωπο έχει μήκος εκατοντάδες μίλια, με μαχητές να απλώνονται σε όλη τη νοτιοανατολική Ουκρανία.
Οποιοσδήποτε ουκρανικός στρατιωτικός στόχος μπορεί να χτυπηθεί επαρκώς με ρωσικά συμβατικά όπλα.
Από την άλλη, οι υποδομές της Ουκρανίας δεν είναι τόσο σημαντικές.
Οι ουκρανικοί κόμβοι μεταφοράς – οδικές και σιδηροδρομικές ανταλλαγές, γέφυρες – δεν αξίζουν να δεχθούν ένα πυρηνικό χτύπημα.
Βέβαια, οι Ρώσοι θα μπορούσαν να πλήξουν μια πόλη, όπως έκαναν οι Αμερικανοί στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, αλλά σε αυτή την περίπτωση θα αντιμετώπιζαν την παγκόσμια κατακραυγή.
Αμέσως μετά από αυτό το ΝΑΤΟ θα έμπαινε για τα καλά στον πόλεμο – κάτι το οποίο θα προοιωνιζόταν μια πυρηνική γενοκτονία.
Επίσης, ένα τέτοιο χτύπημα «αντι-αξίας» δεν θα βοηθούσε τη Ρωσία στο πεδίο της μάχης.

β) Θα αντιστάθμιζε ένα πυρηνικό χτύπημα την παγκόσμια αντίδραση;
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πώς θα αντιδρούσε ο κόσμος στην περίπτωση ενός πυρηνικού χτυπήματος.
Αλλά η Ρωσία θα έχανε σίγουρα τη χλιαρή υποστήριξη της οποίας τυγχάνει τώρα από την Κίνα, την Ινδία και τον παγκόσμιο Νότο.
Ένα πυρηνικό χτύπημα θα τρόμαζε ακόμη και τα πιο σκληραγωγημένα αντιδυτικά καθεστώτα.
Η απάντηση του δυτικού κόσμου θα ήταν «σοβαρή».
Η Ρωσία ήδη αντιμετωπίζει ακραίες οικονομικές κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένων της εκδίωξης από το σύστημα SWIFT, της δήμευσης περιουσιακών στοιχείων Ρώσων στο εξωτερικό, της απέλασης υπηκόων της κ.λπ.
Αλλά υπήρχε κλιμάκωση…
Το ΝΑΤΟ πιθανότατα θα επενέβαινε από αέρος και θαλάσσης, επιβάλλοντας ζώνη απαγόρευσης πτήσεων και βυθίζοντας πλοία του ρωσικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα.
Και αν το γνωστό ρωσικό πυρηνικό όπλο Poseidon χρησιμοποιούνταν εναντίον μιας πόλης, το ΝΑΤΟ θα απαντούσε.

γ) Ο ρωσικός στρατός στην Ουκρανία θα μπορούσε να επηρεαστεί
Προκειμένου ένα πυρηνικό όπλο να αλλάξει ουσιαστικά την πορεία του πολέμου, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί επί του πεδίου.
Αυτό θα σημαίνει την έκθεση Ρώσων στις επιπτώσεις της έκρηξης – είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η υλικοτεχνική αμαξοστοιχία παρέχει προστατευτικό εξοπλισμό για επιχειρήσεις σε ένα ακτινοβολημένο πεδίο μάχης.

δ) Η Ουκρανία μάλλον δεν θα τα παρατούσε…
Η αξία ρίψης πυρηνικών στο πεδίο είναι χαμηλή.
Δεν υπάρχει προφανής στόχος που να αντισταθμίζει το τεράστιο γεωπολιτικό χτύπημα, ενώ ο ίδιος ο ρωσικός στρατός μπορεί να επηρεαστεί.
Αυτό μπορεί να προκαλέσει κατάρρευση των ρωσικών γραμμών καθώς οι μονάδες μπορεί να αρνηθούν να πολεμήσουν σε ένα μεταπυρηνικό πεδίο.
Ο αντίκτυπος στην προθυμία της Ουκρανίας να αγωνιστεί είναι επίσης πιθανώς χαμηλός.
Το να βομβαρδίσεις αντιπάλους για να παραδοθούν έχει φτωχό ιστορικό επιτυχίας.
Τα αποτελέσματα ενός τακτικού χτυπήματος θα περιορίζονταν στην περιοχή που χτυπήθηκε και πιθανότατα δεν θα ωθούσε το Κίεβο να κάνει ειρήνη.
Από την άλλη, ένα στρατηγικό χτύπημα μπορεί να ωθήσει την ηγεσία της Ουκρανίας να υποχωρήσει.
Μόνο που το ΝΑΤΟ πιθανότατα θα έμπαινε στον πόλεμο.
Εν ολίγοις, δεν υπάρχει ξεκάθαρο μονοπάτι σε ένα πυρηνικό χτύπημα, δύσκολα η Ρωσία θα βελτίωνε έτσι τις πιθανότητές της να κερδίσει τον πόλεμο».