Να μην ξεχνάμε ποτέ ότι η σχέση του ανθρωπίνου είδους με την τεχνολογία είναι όπως ένας αλκοολικός με ένα βαρέλι κρασί. Φανταστείτε έναν αλκοολικό να κάθεται έχοντας μπροστά του ένα βαρέλι κρασί. Υποθέστε ότι αρχίζει να λέει στον εαυτό του: “Το κρασί δεν είναι κακό αν το χρησιμοποιούμε με μέτρο. Λένε ότι μικρές ποσότητες κρασιού κάνουν καλό! Δεν θα πάθω κάτι αν πιω λίγο…”. Ξέρετε τι πρόκειται να συμβεί»

Καζύνσκι, Η βιομηχανική κοινωνία και το μέλλον της.

Ο πάλαι ποτέ αναπληρωτής καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνια Θεόδωρος/Τεντ Καζύνσκι (Ted Kaczynski) έγινε γνωστός ιδίως μέσα από το μανιφέστο του «Η βιομηχανική κοινωνία και το μέλλον της» (“Industrial Society and it’s Future”), το οποίο από το 2019 κυκλοφορεί μεταφρασμένο και στην ελληνική γλώσσα (μτφ.: Σ. Γιαννέλης, εκδόσεις Έξοδος, Αθήνα 2019).

Σε αυτό το μανιφέστο του, ο Καζύνσκι γράφει κάποιες άκρως επίκαιρες αλήθειες, οι οποίες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για ό,τι πολύ κακό πρόκειται να συμβεί στην ανθρωπότητα, ιδίως μέσω της δυνατότητας ελέγχου της ανθρώπινης συμπεριφοράς (σελ. 136 επ.):

«Η χρήση της μαζικής ψυχαγωγίας είναι “προαιρετική”. Κανένας νόμος δεν απαιτεί να παρακολουθούμε τηλεόραση, να ακούμε ραδιόφωνο ή να διαβάζουμε περιοδικά. Ωστόσο, η μαζική ψυχαγωγία είναι μέσον διαφυγής και μείωσης του άγχους, από το οποίο υποφέρουμε οι περισσότεροι. Όλοι παραπονιούνται για την ευτέλεια της τηλεόρασης, αλλά σχεδόν όλοι την παρακολουθούν. Λόγιοι έχουν αποβάλει την συνήθεια της τηλεόρασης, αλλά το άτομο που θα καταφέρει να ζει χωρίς να χρησιμοποιεί κανενός είδους μαζική ψυχαγωγία θα είναι ένα πολύ σπάνιο άτομο. […]».

«Αν υποθέσουμε ότι η βιομηχανική κοινωνία θα επιβιώσει, είναι πιθανόν η τεχνολογία τελικά να αποκτήσει κάτι που θα προσεγγίζει τον πλήρη έλεγχο επάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Έχει τεκμηριωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η ανθρώπινη σκέψη και συμπεριφορά βασίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην βιολογία. Όπως έχει καταδείξει η πειραματική έρευνα, αισθήματα όπως η πείνα, η ευχαρίστηση, ο θυμός και ο φόβος, μπορούν να διεγερθούν και να κατασταλούν μέσω ηλεκτρικής διέγερσης των κατάλληλων τμημάτων του εγκεφάλου. Οι αναμνήσεις μπορούν να εξαλειφθούν με την καταστροφή μερών του εγκεφάλου ή μπορεί να αναδυθούν μέσω ηλεκτρικής διέγερσης. Οι φαρμακευτικές ουσίες μπορούν να προκαλέσουν παραισθήσεις ή να αλλάξουν την διάθεση. […]».

«Προφανώς θα ήταν παράλογο να έχουν όλοι οι άνθρωποι ηλεκτρόδια μέσα στο κεφάλι τους για να ελέγχονται από τις αρχές. Το ότι όμως οι ανθρώπινες σκέψεις και τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι τόσο ανοικτά στην βιολογική παρέμβαση δείχνει ότι τα προβλήματα του ελέγχου της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι κυρίως ένα τεχνικό πρόβλημα· ένα πρόβλημα νευρώνων, ορμονών και πολύπλοκων μορίων – το είδος του προβλήματος που είναι ευάλωτο σε επιστημονικές επιθέσεις. Με δεδομένο το εξαίρετο ιστορικό της κοινωνίας μας στην επίλυση τεχνικών προβλημάτων είναι πάρα πολύ πιθανό να γίνουν μεγάλες πρόοδοι στον έλεγχο της ανθρώπινης συμπεριφοράς».

«Θα εμποδίσει η δημόσια αντίσταση την εισαγωγή του τεχνολογικού ελέγχου της ανθρώπινης συμπεριφοράς; Σίγουρα θα το έκανε αν γινόταν μια προσπάθεια να εισαχθεί ένας τέτοιος έλεγχος μεμιάς. Επειδή όμως ο τεχνολογικός έλεγχος θα εισαχθεί μέσω μιας μακράς σειράς βημάτων, δεν θα υπάρξει έλλογη και αποτελεσματική δημόσια αντίσταση. […]».

«Για όσους νομίζουν ότι όλα αυτά είναι αποκυήματα επιστημονικής φαντασίας, επισημαίνουμε ότι η χθεσινή επιστημονική φαντασία είναι τα σημερινά δεδομένα».

Εστιάζοντας σε ένα από τα βασικά επιχειρήματα των οπαδών της τεχνολογίας, δηλαδή ότι «η Επιστήμη θα διορθώσει τα πάντα», «θα εξαλείψει την πείνα, την ψυχική οδύνη» και «θα κάνει τους πάντες υγιείς και ευτυχισμένους», ο Καζύνσκι έδινε την εξής ειρωνική απάντηση:

«Ναι, σίγουρα. Αυτό είχαν πει και πριν 200 χρόνια. Υποτίθεται ότι η Βιομηχανική Επανάσταση θα εξάλειφε την φτώχεια και θα έκανε τους πάντες ευτυχισμένους κ.λπ. Το πραγματικό αποτέλεσμα ήταν αρκετά διαφορετικό. Οι οπαδοί της τεχνολογίας είναι αθεράπευτα αφελείς (ή αυτοεξαπατώνται) όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίον κατανοούν τα κοινωνικά προβλήματα. Δεν γνωρίζουν (ή κάνουν ότι αγνοούν) το γεγονός ότι οι μεγάλες αλλαγές, ακόμη και οι φαινομενικά επωφελείς, όταν εισάγονται σε μια κοινωνία οδηγούν σε μια μακρά σειρά αλλαγών, οι περισσότερες από τις οποίες είναι αδύνατον να προβλεφθούν. Το αποτέλεσμα είναι η αναστάτωση της κοινωνίας. Έτσι, είναι πολύ πιθανό η προσπάθειά τους να βάλουν τέλος στην φτώχεια και στις ασθένειες να δημιουργήσει πειθήνιες, χαζοχαρούμενες και παρομοίου τύπου προσωπικότητες».

Ο Καζύνσκι αναφερόταν και στους «Δίδυμους Πύργους» του ανθρώπου, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, που μετά την διασπορά του κορωνοϊού υπέστησαν βαριά πλήγματα από το νομοθετικό ντελίριο του παγκόσμιου αόρατου μαριονετίστα και των ελεγχόμενων κυβερνητικών αλλά και ιατρικών μαριονετών του.

«Για πολλούς από εμάς», έγραφε ο Καζύνσκι, «η ελευθερία και η αξιοπρέπεια είναι πιο σημαντικές από την μακροβιότητα ή από την αποφυγή του σωματικού πόνου. Εκτός αυτού, όλοι μας θα πεθάνουμε κάποια μέρα, και μπορεί να είναι καλύτερα να πεθάνουμε πολεμώντας για την επιβίωσή μας ή για ένα ιδανικό από το να ζήσουμε μια μακρόχρονη αλλά άδεια και άσκοπη ζωή». 

Η ημέρα του θανάτου έφθασε, λοιπόν, και για τον Καζύνσκι, ο οποίος στις 10 Ιουνίου 2023 βρέθηκε νεκρός στο ιατρικό κέντρο των ομοσπονδιακών φυλακών του Butner. Τα αίτια του θανάτου του τελούν υπό διερεύνηση, αλλά είναι πολύ ύποπτο το γεγονός ότι ήδη έχει δημοσιευθεί η πληροφορία ότι αυτοκτόνησε

.

Δυστυχώς, για όσους μελετούν νυχθημερόν τον σατανικό τρόπο δράσης της Νέας Τάξης Πραγμάτων, η οποία, φυσικά, είχε κάθε λόγο να θέλει να απαλλαγεί από την οχληρή παρουσία του Καζύνσκι (όπως προκύπτει από το προφητικό μανιφέστο του, είχε ακτινογραφήσει με εκπληκτική ακρίβεια τα σχέδιά τους, διατηρούσε δε επικοινωνία δι’ αλληλογραφίας με τον έξω κόσμο), είναι γνωστό ότι, όταν ανακοινώνεται αυτοκτονία, συγκαλύπτεται ανθρωποκτονία. Πρόκειται δηλαδή για ένα ακόμη γνωστό τέχνασμα του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου!

Ο Καζύσνκι εξέτιε ποινή ισοβίου καθείρξεως στις φυλακές της Βόρειας Καρολίνας, όντας καταδικασμένος για μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων που είχε εξαπολύσει από το 1978 έως το 1995, αποστέλλοντας στα υποψήφια θύματά του φακέλους παγιδευμένους με εκρηκτικά. Ειδικότερα, σκότωσε 3 και τραυμάτισε 23 παραλήπτες από τον χώρο της σύγχρονης τεχνολογίας, οι οποίοι άνοιξαν τις παγιδευμένες επιστολές στο πανεπιστημιακό τους γραφείο ή μέσα σε αεροπλάνο· γι’ αυτό το FBI του έδωσε το παρωνύμιο «Unabomber» (UNiversity and Airline BOMBER). Η δράση και η σύλληψη του Καζύσνκι αποτέλεσαν το σενάριο μίνι τηλεοπτικής σειράς (“Μanhunt: Unabomber – Το Ανθρωποκυνηγητό: Γιουναμπόμπερ”), η οποία προβάλλεται από το Netflix και έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές

.

Σημειωτέον ότι ο Καζύνσκι συνελήφθη τον Απρίλιο του 1996 μετά από υπόδειξη του αδελφού του Ντέιβιντ, ο οποίος τον ταυτοποίησε με βάση τον τρόπο γραφής του σε συνδυασμό με το περιεχόμενο του μανιφέστου. Παρότι έγκλειστος, ο Καζύσνκι συνέγραψε πλήθος μελετών και αλληλογραφούσε με πολύ κόσμο.

Τέσσερεις περίπου εβδομάδες πριν από τον θάνατό του, ο γράφων, ο οποίος δεν είχε καμία απολύτως επαφή με τον εκλιπόντα, πληροφορήθηκε δε την ύπαρξή του μόλις πριν από έναν χρόνο, είχε στηρίξει μια ομιλία του για τον τεχνολογικό πόλεμο ενάντια στον άνθρωπο πάνω σε κάποιες βασικές διαπιστώσεις και προβλέψεις του Καζύνσκι (βλ. το βίντεο που ακολουθεί). Κατά μείζονα λόγο, ο γράφων δεν είχε ιδέα για το έργο και την δράση του Καζύσνκι, όταν στις 3 Μαρτίου 2021 υπέβαλε παραίτηση από την θέση του αναπληρωτή καθηγητή στην Νομική Σχολή Κομοτηνής. Πρόκειται απλώς για συμπτώσεις;

Στο οπισθόφυλλο του μεταφρασμένου στα ελληνικά μανιφέστου του Καζύνσκι αναφέρεται ότι:

«Ο Θεόδωρος (Τεντ) Καζύνσκι θεωρήθηκε μαθηματική ιδιοφυΐα και έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ σε ηλικία 16 ετών, όπου δίδαξε για ένα μικρό διάστημα. Ωστόσο, [το 1971] διέκοψε απότομα την πολλά υποσχόμενη ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία και εγκατέλειψε την οργανωμένη κοινωνική ζωή και τον σύγχρονο πολιτισμό για να διάγει μονήρη βίο στην άγρια φύση. Αφού έζησε επί επτά χρόνια ως ερημίτης [σε παράγκα που έχτισε στην αγροτική Μοντάνα], συνειδητοποίησε ότι είναι αδύνατον να διαφύγει των συνεπειών του σύγχρονου πολιτισμού, αφού διαπίστωσε ότι το περιβάλλον του καταστρέφεται από την εισβολή των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στην οικεία του περιοχή.

Στο μανιφέστο του «διατυπώνει τις βασικές του απόψεις για τον σύγχρονο τεχνολογικό πολιτισμό, τον οποίο προσδιορίζει ως την ουσιώδη αιτία των κοινωνικών και προσωπικών προβλημάτων, προδιαγράφει ένα ζοφερό μέλλον ανθρώπινης οδύνης υπό το βιομηχανικό σύστημα και προτείνει ως αναγκαστική λύση την καταστροφή του και την επιστροφή της ανθρωπότητας στην πρωτόγονη ζωή».

Η λύση αυτή προϋποθέτει «επανάσταση» εναντίον της σύγχρονης τεχνολογίας (δεν είναι τυχαίο ότι την «επανάσταση» την οικειοποιήθηκε ως σύνθημα η Νέα Τάξη Πραγμάτων!). Για να πετύχει αυτή η «επανάσταση», μεταξύ των άλλων, θα πρέπει οι «επαναστάτες να έχουν όσα περισσότερα παιδιά μπορούν» (σελ. 173).

Αν η «επανάσταση» δεν γίνει ποτέ ή αν αποτύχει, τότε οι σχεδιαστές υπολογιστών θα καταφέρουν να φτιάξουν έξυπνα μηχανήματα που μπορούν να τα κάνουν όλα καλύτερα από τους ανθρώπους. Η δουλειά «θα γίνεται από τεράστια και εξαιρετικά οργανωμένα μηχανικά συστήματα και δεν θα χρειάζεται καμιά ανθρώπινη προσπάθεια» (σελ. 149).

Κατά τον Καζύνσκι, δύο είναι τα ενδεχόμενα:

Ή θα επιτραπεί στις μηχανές να λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις χωρίς ανθρώπινη εποπτεία ή ο άνθρωπος θα εξακολουθήσει να έχει τον έλεγχο επί των μηχανημάτων (σελ. 149).

Μολονότι «το ανθρώπινο είδος δεν θα ήταν ποτέ τόσο ανόητο ώστε να μεταβιβάσει όλη την εξουσία του στις μηχανές», ο Καζύνσκι εκτιμά ότι «το ανθρώπινο είδος μπορεί εύκολα να αφήσει τον εαυτό του να παρασυρθεί και να βρεθεί σε μια θέση τέτοιας εξάρτησης από τις μηχανές ώστε να μην έχει πρακτικά καμία άλλη επιλογή από το να δεχτεί τις αποφάσεις των μηχανών» (σελ. 149/150).

Ο Καζύνσκι δίνει μια πειστική εξήγηση για την οδυνηρή τροπή που μπορεί να πάρουν τα πράγματα εξαιτίας της απειλής των μηχανών:

«Καθώς η κοινωνία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει γίνονται όλο και πιο περίπλοκα και οι μηχανές όλο και πιο έξυπνες, οι άνθρωποι θα επιτρέψουν στις μηχανές να παίρνουν όλο και περισσότερες αποφάσεις γι’ αυτούς, απλώς επειδή οι αποφάσεις των μηχανών θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα απ’ ό,τι αυτές των ανθρώπων. Τελικά θα φτάσουμε σε ένα στάδιο στο οποίο οι αποφάσεις που θα είναι απαραίτητες για να λειτουργεί το σύστημα θα είναι τόσο πολύπλοκες, που οι άνθρωποι θα είναι ανίκανοι να τις λαμβάνουν με νοήμονα τρόπο. Σε αυτό το επίπεδο οι μηχανές θα ασκούν τον πραγματικό έλεγχο. Οι άνθρωποι απλά δεν θα μπορούν να διακόψουν την λειτουργία τους, επειδή θα εξαρτώνται τόσο πολύ από αυτές που η διακοπή της λειτουργίας τους θα ισοδυναμεί με αυτοκτονία» (σελ. 150).

Όσα αναφέρει εδώ ο Καζύνσκι μάς παραπέμπουν στην σημερινή πραγματικότητα και, ειδικότερα, στο «τάισμα» του αλγορίθμου με δεδομένα: Ο αλγόριθμος μαθαίνει εκπαιδευόμενος μέσα από τα δεδομένα και κάνει ακριβείς προβλέψεις (machine learning approach). Έτσι, καταλήγει να αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς! Αν λ.χ. δώσουμε στο ChatGPT ένα κείμενο και του ζητήσουμε να δημιουργήσει μια περίληψή του, το πιθανότερο είναι να την φτιάξει καλύτερα απ’ ό,τι θα την γράφαμε εμείς.

Από την άλλη πλευρά, αν διατηρηθεί ο ανθρώπινος έλεγχος πάνω στις μηχανές, ο άνθρωπος θα χειρίζεται μεν αυτόνομα κάποια δικά του μηχανήματα, όπως είναι το αυτοκίνητο και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, «αλλά ο έλεγχος των μεγάλων μηχανικών συστημάτων θα βρίσκεται στα χέρια μιας πολύ μικρής ελίτ», η οποία, «εξαιτίας των βελτιωμένων τεχνικών θα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο επάνω στις μάζες, κι επειδή η ανθρώπινη εργασία δεν θα είναι πια απαραίτητη, οι μάζες θα είναι περιττές· θα είναι ένα άχρηστο βάρος για το σύστημα» (σελ. 151).

Η πρόβλεψη αυτή ταιριάζει με την θρασύτατη δήλωση του Χαράρι, δηλ. ενός εκ των ψευδοπροφητών της Νέας Τάξης Πραγμάτων, ο οποίος τον Απρίλιο του 2022 είπε ότι:

«όταν γνωρίζουμε πώς να παράγουμε σώματα, εγκεφάλους και μυαλά, τότε τα φθηνά εργατικά χέρια στην Αφρική ή την Νότια Ασία ή οπουδήποτε, απλώς δεν θα έχουν καμία αξία», οπότε «το μεγαλύτερο ίσως ερώτημα στα οικονομικά και την πολιτική των προσεχών δεκαετιών θα είναι τι να κάνεις με όλους αυτούς τους άχρηστους ανθρώπους»!

Ο Καζύνσκι (ό.π.) διακρίνει τρία ειδικότερα ενδεχόμενα εξέλιξης σε περίπτωση διατήρησης του ανθρώπινου ελέγχου επί των μηχανών ανάλογα με το ποιόν της ελίτ (ανελέητη; φιλάνθρωπη; ευσπλαχνικά φιλελεύθερη;):

«Αν η ελίτ είναι ανελέητη, μπορεί απλά να αποφασίσει να εξολοθρεύσει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας».

«Αν είναι φιλάνθρωπη, μπορεί να χρησιμοποιήσει την προπαγάνδα ή άλλες ψυχολογικές ή βιολογικές τεχνικές για να μειώσει τα ποσοστά γεννήσεων, μέχρι η μάζα της ανθρωπότητας να εξαφανιστεί και να αφήσει τον κόσμο στην ελίτ».

«Αν η ελίτ αποτελείται από ευσπλαχνικούς φιλελεύθερους, αυτοί μπορεί να αποφασίσουν να παίξουν τον ρόλο των “καλών ποιμένων” για το υπόλοιπο ανθρώπινο είδος. Θα φροντίσουν να ικανοποιούνται όλες οι υλικές ανάγκες, όλα τα παιδιά να ανατρέφονται κάτω από ψυχολογικά υγιεινές συνθήκες, όλοι να έχουν κάποια ευχάριστη ερασιτεχνική δραστηριότητα (hobby) για να απασχολούνται και όποιος μπορεί να είναι δυσαρεστημένος θα υποβάλλεται σε “θεραπεία” για να επιλύσει το “πρόβλημά” του» (η ψυχιατρικοποίηση είναι γνωστή μέθοδος των ολοκληρωτικών καθεστώτων για να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τους αιρετικούς χρησιμοποιώντας τον ψευδονομιμοποιητικό μανδύα της Ιατρικής!).

Ο Καζύνσκι προβαίνει στην εξής διευκρίνιση (σελ. 151/152):

«Φυσικά, η ζωή θα είναι τόσο άσκοπη, που οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι βιολογικά ή ψυχολογικά κατασκευασμένοι» είτε «για να τους αφαιρεθεί η ανάγκη τους να πραγματοποιήσουν την διαδικασία απόκτησης ισχύος» είτε «για να “εξευγενιστεί” η ενστικτώδης τους παρόρμηση για δύναμη, κατευθυνόμενη σε κάποια αβλαβή ερασιτεχνική απασχόληση. Αυτά τα κατασκευασμένα ανθρώπινα όντα μπορεί να είναι ευτυχισμένα σε μια τέτοια κοινωνία, αλλά σίγουρα δεν θα είναι ελεύθερα. Θα έχουν υποβιβασθεί στην κατάσταση των κατοικίδιων ζώων» (αυτό ακριβώς έγινε στην εποχή των λοκντάουν!).

Τέλος, μια ιδιαιτέρως δυσοίωνη πρόβλεψη του Καζύνσκι για την περίπτωση που «το βιομηχανικό-τεχνολογικό σύστημα επιβιώσει τα επόμενα 40 με 100 χρόνια» (προσοχή: το μανιφέστο γράφτηκε το 1995!) είναι η εξής:

«Μακροπρόθεσμα (ας πούμε μερικούς αιώνες από τώρα) είναι πιθανόν να μην υπάρχει ούτε το ανθρώπινο είδος ούτε και άλλοι σημαντικοί οργανισμοί όπως τους ξέρουμε σήμερα, επειδή από την στιγμή που αρχίζουμε να τροποποιούμε οργανισμούς μέσω της γενετικής μηχανικής δεν υπάρχει λόγος να σταματήσουμε σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο, έτσι οι τροποποιήσεις προφανώς θα συνεχιστούν, μέχρι ο άνθρωπος και άλλοι οργανισμοί να έχουν μεταβληθεί εντελώς» (σελ. 155).

Αξίζει να ολοκληρώσουμε το σύντομο αυτό αφιέρωμα με την θέση που είχε διατυπώσει ο Καζύνσκι σχετικά με την τάση του σύγχρονου ανθρώπου να αναστατώνεται από την προοπτική του θανάτου (σελ. 64/65):

Σε αντίθεση με τον πρωτόγονο άνθρωπο που «αφού αναθρέψει τα παιδιά του με επιτυχία και αφού διεξέλθει την διαδικασία απόκτησης ισχύος καλύπτοντας τις υλικές τους ανάγκες», μετά «νιώθει ότι το έργο του έχει τελειώσει και είναι έτοιμος να αποδεχτεί το γήρας (αν επιζήσει τόσο πολύ) και τον θάνατο», «πολλοί σύγχρονοι άνθρωποι […] δεν χρησιμοποιούν καθόλου τις σωματικές τους δυνάμεις και δεν διεξέρχονται της διαδικασίας απόκτησης ισχύος χρησιμοποιώντας το σώμα τους με σοβαρό τρόπο».

Έτσι, προκαλείται το εξής αντιθετικό φαινόμενο μεταξύ του πρωτόγονου και του σύγχρονου ανθρώπου:

«Αυτός που φοβάται την φθορά της ηλικίας δεν είναι ο πρωτόγονος άνθρωπος, ο οποίος χρησιμοποιούσε το σώμα του καθημερινά για πρακτικούς σκοπούς, αλλά ο σύγχρονος άνθρωπος, ο οποίος δεν χρησιμοποίησε ποτέ το σώμα του για πρακτικούς σκοπούς, εκτός από το περπάτημα από το αυτοκίνητο μέχρι το σπίτι του. Ο άνδρας του οποίου η ανάγκη για την διαδικασία απόκτησης ισχύος έχει ικανοποιηθεί κατά την διάρκεια της ζωής του είναι έτοιμος να αποδεχθεί το τέλος αυτής της ζωής» (σελ. 65).

Υπό το φως αυτής της εξήγησης, οι ινστρούχτορες της Νέας Τάξης Πραγμάτων γνώριζαν πολύ καλά ότι η συμπαγής πλειοψηφία των κατοίκων του πλανήτη θα ήταν πανεύκολο να παρασυρθούν να εμβολιασθούν με πειραματικά σκευάσματα, προκειμένου (τάχα) να μην κινδυνεύσει η ζωή τους από τον «αόρατο εχθρό» (ο Καζύνσκι μνημονεύει τον ενθουσιασμό των επιστημόνων που κατασκευάζουν εμβόλια: σελ. 76).

Με την ίδια λογική, οι περισσότεροι λαοί θα κάνουν ό,τι τους πουν οι θεομάχοι Νεοταξίτες, προκειμένου να μείνουν αιώνιοι έφηβοι.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Γράφτηκε ότι ο Καζύνσκι όταν αποσύρθηκε στην παράγκα του, «δεν έπινε πλέον από τρεχούμενο νερό, διάβαζε στο φως των σπιτικών κεριών, σταμάτησε να υποβάλλει ομοσπονδιακές φορολογικές δηλώσεις και ζούσε με κουνέλια»

. Στην ουσία, δηλαδή, πρόκειται για εφαρμογή ενός μοντέλου ζωής που στηρίζεται στην φυσιολατρία και την πολιτική ανυπακοή του Χένρι Ντέιβιντ Θορώ. Όσοι είναι εγκλωβισμένοι στην υλοκρατούμενη καθημερινότητά τους, τέτοιες επιλογές τους κάνουν να γελούν με την καρδιά τους. Αλλά γελά καλύτερα όποιος γελά τελευταίος…