Όλες οι αναμενόμενες γεωπολιτικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή ως συνέπεια του ουκρανικού!!!

Πως η Ρωσία χρησιμοποιεί το Ιράν για εκβιασμό του Ισραήλ και συνεπώς και των ΗΠΑ για αλλαγή στάσης σε πόλεμο με Ουκρανία

Το Ισραήλ εναντιώθηκε στη Ρωσία, με τη στάση του στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, ενώ η Ρωσία στήριζε και εκτιμούσε, και περίμενε διαφορετική θέση από αυτό, και έναν διαφορετικό ισραηλινό ρόλο. Η αντίδραση της ρωσικής διπλωματίας ήταν άμεση και επιθετική κατά του Ισραήλ, που επιζητούσε να επικεντρωθεί στον πυρηνικό φάκελο του Ιράν ως στρατηγικού εχθρού και ανταγωνιστή στο μέλλον της Μέσης Ανατολής, καλώντας σε άσκηση μεγαλύτερης πίεσης από πλευράς Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ώστε να εκμηδενίσουν τις όποιες πιθανότητες και δυνατότητες επίτευξης οποιασδήποτε συμφωνίας, σχετικά με τον ιρανικό πυρηνικό φάκελο.

Επιπλέον, το Ισραήλ έτεινε να πείσει την αμερικανική διοίκηση και τη Δύση γενικότερα, να καταρτίσει ένα νέο σχέδιο αντιμετώπισης του Ιράν, το οποίο δεν θα αποκλείει ενδεχόμενη στρατιωτική δράση, σε περίπτωση που δεν συμμορφωθεί με τους (ισραηλινούς) όρους, τη στιγμή που το Ισραήλ αναζητά στρατηγικούς ιρανικούς στόχους στη Συρία, και τους χτυπά συστηματικά . Το ερώτημα είναι τι θα κάνει το Ιράν και πώς θα ενεργήσει ;

Στην πραγματικότητα, το Ιράν έχει υιοθετήσει μια νέα πολιτική προσέγγιση. Το Ιράν, δεν υποστήριξε την επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, έκανε ελιγμούς και είχε ανταλλαγή τακτικών και στρατηγικών μηνυμάτων, για να επιτύχει κάποια κέρδη κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της Βιέννης, σχετικά με τον ιρανικό πυρηνικό φάκελο, (όπως για παράδειγμα την επανεξέταση της αμερικανικής κατάταξης των Φρουρών της Επανάστασης στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων), που όμως δεν ευδοκίμησε λόγω της πίεσης του Ισραήλ . Όλα αυτά ώθησαν το Ιράν, το οποίο είχε μελετήσει πολλές από τις συνθήκες της πορείας του ρωσο-ουκρανικού πολέμου και εντοπίσει τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του, τη ρωσική σύγχυση στον πόλεμο και την έκταση της έντονης και κραυγαλέας δυτικής επέμβασης υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών , να προσανατολιστεί και εργαστεί για τα συμφέροντά του σε πέντε βασικούς άξονες :

Ο πρώτος : Προσπάθεια να απασχοληθεί και να επενδύσει ισχυρά στη Μόσχα στο οικονομικό άνοιγμα, καθώς ξεκίνησαν επίσημες επισκέψεις και δηλώσεις που κορυφώθηκαν με το Ιράν να παράσχει στη Ρωσία έναν πλήρη επενδυτικό χάρτη των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου του Ιράν και αναπτύχθηκε ένα σχέδιο για την αύξηση του επιπέδου οικονομικής συνεργασίας και εμπορικών ανταλλαγών με την πολιορκημένη και υπό κυρώσεις Ρωσία σε (40) δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.

Η εμπορική ρωσο-ιρανική συμφωνία έγινε υπό την προϋπόθεση ότι η ανταλλαγή και η πληρωμή θα γίνεται στα νομίσματα των δύο χωρών και όχι σε δολάρια. Το Ιράν εκμεταλλεύθηκε τις περίπλοκες συνθήκες της Ρωσίας, η οποία εμπλέκεται σε πόλεμο, και χρειάζεται εξωτερικές συμμαχίες με κάθε κόστος, για να παραβιαστεί το τείχος των κυρώσεων και να αποσυμπιεστεί η πολιορκία που της επιβλήθηκε.

Ο δεύτερος άξονας ενισχύει τάση του Ιράν ως προς επαναπροσδιορισμό του ρόλου και των στρατηγικών του συμφερόντων και τα ανώτατα όρια των απαιτήσεών του στους ανοιχτούς φακέλους της Μέσης Ανατολής, Ιράκ, Υεμένη , Λίβανος, και Συρία, η οποία υποφέρει από μια ασφυκτική χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, στην οποία συνέβαλαν έντονα οι διεθνείς οικονομικές κυρώσεις του Αμερικανικού «Νόμου του Καίσαρα» και οι συνθήκες των συμμάχων και φίλων των ΗΠΑ.
Ο τρίτος άξονας : να εργαστεί ως προς την αύξηση της πολιτικής επιρροής του στον Λίβανο και την διατήρηση της ισχυροποίησης της θέσης του στην πολιτική σκηνή του Λιβάνου, σε αντάλλαγμα για έναν σαφέστατα παρεμβατικό ρόλο για τη Σαουδική Αραβία, για τη Συρία μέσα από τη Βουλή των Αντιπροσώπων με το Κόμμα Μπάαθ και το Συριακό Σοσιαλιστικό Εθνικιστικό Κόμμα, εκτός από τις αραβικές, μουσουλμανικες , χριστιανικές και εθνικιστικές προσωπικότητες πιστές στη Συρία.

Ο τέταρτος άξονας: Η τάση του Ιράν να εργαστεί και να προετοιμαστεί δυναμικά, για να καλύψει το γεωγραφικό στρατιωτικό κενό, που θα προκύψει από την απόσυρση της ρωσικής στρατιωτικής δύναμης από τη νότια περιοχή της Συρίας (σύμφωνα με ορισμένες πολιτικές και αναλύσεις μέσων ενημέρωσης). Εάν αυτή η απόσυρση συμβεί, δεν εμπίπτει στο πεδίο της ρωσικής ανάγκης για μερικές εκατοντάδες ρωσικής στρατιωτικής αστυνομίας και τα οχήματά τους που αναπτύσσονται στη νότια περιοχή. Αντίθετα, εντάσσεται στο πλαίσιο της ρωσικής στρατηγικής τακτικής που στρέφεται κατά του Ισραήλ, το οποίο εναντιώθηκε στη Ρωσία και ενεπλάκη πολιτικά με τη θέση του για τον συνεχιζόμενο πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Το Ισραήλ τώρα θα υποστεί συνεπώς τον εκβιασμό του από τη Ρωσία, ανοίγοντας τον γεωγραφικό χώρο για ιρανικές ή φιλοϊρανικές μαχόμενες δυνάμεις και φατρίες να φτάσουν και να τοποθετηθούν κοντά στη γραμμή επαφής που χωρίζει τη Συρία και το Ισραήλ, η οποία αποτελεί στρατηγική κάρτα στα χέρια των Ρώσων, να το πιέσουν να αλλάξει θέση ή να επενδύσει την επιρροή του και να χρησιμοποιήσει τις σχέσεις του με την Ουάσιγκτον και τη Δύση γενικότερα, για να αμβλύνει την πίεση στη Ρωσία και να αμβλύνει την ευρωπαϊκή / αμερικανική θέση απέναντί ​​της. Κάποια στιγμή οι Ρώσοι μπορεί να φτάσουν ακόμη και στο σημείο να απειλήσουν το Ισραήλ για να πυροδότησει πόλεμο με Ιράν ή και πραγματικά να τον πυροδοτήσουν , εάν οι Ρώσοι εκτιμήσουν ότι αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στην αλλαγή της στρατηγικής ισορροπίας στον πόλεμο Ρωσίας και Ουκρανίας.

Ο πέμπτος άξονας δράσης του Ιράν είναι η ώθηση των Χούτι ( σιίτες Υεμένης) να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στις διαπραγματεύσεις, αύξηση του ανώτατου ορίου των απαιτήσεων για τήρηση των όρων της ανακωχής και έναρξη διαπραγματεύσεων για την τελική λύση, οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη υπό την επίβλεψη του απεσταλμένου του Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών- Στρατηγός (Hans Grundberg).

Η Ρωσία είναι υπερδύναμη κι ως εκ τούτου παράγοντας της διεθνούς σταθερότητας ασφάλειας και ειρήνης. Αναμοχλεύοντας τον μετακινείς τις τεκτονικές πλάκες της παγκόσμιας σταθερότητας.