Το “παιχνίδι” για την επικράτηση μετά την επίσκεψη Πομπέο στην Κύπρο
Τα γεγονότα στην Ανατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα η Κύπρος φαίνεται να έχουν “πυροδοτήσει” έναν πόλεμο επικράτησης μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας στην περιοχή.

Μετά από μία μεγάλη περίοδο αδράνειας, ιδιαίτερα από την πλευρά της Ουάσινγκτον, τις τελευταίες ημέρες, φαίνεται πως και οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να ξαναμπούν δυναμικά με την παρουσία τους στην περιοχή της Α. Μεσόγείου.

Η “αιφνίδια” επίσκεψη του επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, Μαικ Πομπέο στην Κύπρο και η συνάντησή του με τον πρόεδρο Αναστασιάδη, αλλά και η δημιουργία ενός κέντρου εκπαίδευσης για την ασφάλεια στο νησί, όπως φαίνεται δεν ήταν μόνο ένα έμμεσο μήνυμα στήριξης της Κύπρου απέναντι στις προκλήσεις της Άγκυρας όπως αναφέρει ρωσικό δημοσίευμα.

Η παρουσία μέσω των συμφωνιών των ΗΠΑ στο νησί, αλλά και η μερική άρση του εμπάργκο όπλων από τις αρχές Σεπτεμβρίου, φαίνεται πως είναι και ένας τρόπος να ανακόψει η Ουάσινγκτον την ισχυρή παρουσία της Ρωσίας στην περιοχή.

Ρώσος ειδικός, αναφέρει πως η συμφωνία των ΗΠΑ με την Κύπρο, αλλά και οι δηλώσεις Πομπέο, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν εμπόδια στον ρωσικό στόλο στα ανοικτά των ακτών της Συρίας, καθώς το νησί αποτελεί κομβικό σημείο και για τις επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή της Α.Μεσογείου.

Επιπλέον επισημαίνει πως “το ενδεχόμενο απώλειας λιμανιών στην Κύπρο θα περιορίσει τις δραστηριότητες των πλοίων μας – θα παραμείνουν μόνο φρεγάτες και υποβρύχια. Οι Αμερικανοί αποσκοπούν στο να μην είναι τα πλοία μας παρόντα σε αυτήν την περιοχή. Θέλουν να μας συμπιέσουν από εκεί.”

Ο Γιούρι Κβασίνιν, επικεφαλής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Σπουδών στο IMEMO RAN, ειδικός για ζητήματα που αφορούν την Κύπρο και την Ελλάδα, είπε στην Svobodnaya Pressa για τη νέα αμερικανική πολιτική στην περιοχή.

– Για πολύ καιρό, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν ενεργές στην πολιτική της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Κατά τα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας του Τραμπ, η Ουάσινγκτον ακολούθησε μια πολιτική κοντά στην απομόνωση. Έχουν ληφθεί πολλά μέτρα. Μεταξύ αυτών, μια μείωση των αμερικανικών δυνάμεων σε περιοχές του κόσμου, μια μεγαλύτερη προσοχή στη Λατινική Αμερική παρά στην Ευρώπη ή τη Μέση Ανατολή.

Αυτό συνδέεται με το κενό ισχύος και εξουσίας που σχηματίστηκε στην ίδια περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και την επακόλουθη κλιμάκωση της σύγκρουσης μεταξύ των δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ – της Ελλάδας και της Τουρκίας. Η Κυπριακή Δημοκρατία υποστηρίζεται παραδοσιακά από την Ελλάδα και η μη αναγνωρισμένη Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου απολαμβάνει την απόλυτη υποστήριξη της Άγκυρας.

“SP”: – Και τι γίνεται με τη Ρωσία;

– Η Ρωσία εξακολουθεί να μην είναι βασικός παράγοντας στο βόρειο τμήμα της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά έχουμε συμφέροντα στη Συρία. Η Μόσχα έχει καλές σχέσεις με την Κυπριακή Δημοκρατία. Αν και πρόσφατα σημειώθηκαν τριβές. Έτσι, η Ρωσία, επιμένοντας, πέτυχε ότι σταδιακά καταργήθηκε το υπεράκτιο καθεστώς της Κύπρου και αυξήθηκαν εκεί οι φόροι εταιρειών. Αυτό είναι απαραίτητο για τη ρωσική επιχείρηση να επιστρέψει σταδιακά.

“SP”: – Ποιοι είναι οι στόχοι των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κύπρο τώρα; Πιέστε τη Ρωσία;

– Οι ΗΠΑ θέλουν, καταρχήν, να ενισχύσουν την επιρροή τους στην Ανατολική Μεσόγειο, να αποκαταστήσουν τις προηγουμένως χαμένες θέσεις τους. Αυτό ακριβώς στοχεύουν οι συμφωνίες που επιτεύχθηκαν κατά την επίσκεψη του Πομπέο. Υπάρχει πιθανώς η επιθυμία να περιοριστεί τόσο η επιρροή της Ρωσίας όσο και η επιρροή της Τουρκίας. Επιπλέον, υπάρχει ένα συγκεκριμένο μήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία προσπαθούσε να καλύψει το κενό εξουσίας στην περιοχή.

Πρώτα απ ‘όλα, αυτό αφορά τη Γαλλία, διότι τα γαλλικά πλοία ταξιδεύουν γύρω από το νησί της Κύπρου, ειδικά κοντά στα μέρη όπου προγραμματίζονται εργασίες εξερεύνησης και επακόλουθη γεώτρηση υπεράκτιων αποθεμάτων υδρογονανθράκων από τα δύο μέρη του νησιού – την ελληνική και την τουρκική. Σε τελική ανάλυση, η Γαλλία είναι ίσως ο πιο συνεπής, παλιός σύμμαχος της Ελλάδας. Ήταν η Γαλλία, μαζί με την Αγγλία και τη Ρωσία, που συνέβαλαν στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.

Επιπλέον, ήταν ο Γάλλος πρόεδρος Valerie Giscard d’Estaing που κάποτε επέμενε, κυριολεκτικά “επέβαλε” την ιδέα της ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και οι Γερμανοί ήταν αντίθετοι και η Βρετανία ήταν σκεπτικιστική. Για τη Γαλλία, κατ ‘αρχήν, ολόκληρη η περιοχή της Μεσογείου είναι σημαντική. Θυμηθείτε πώς πρόσφατα ο Μακρόν ήρθε στον Λίβανο και πρότεινε το σχέδιό του για την αποκατάσταση αυτής της χώρας με τον περιορισμό της επιρροής της Χεζμπολάχ κ.λπ.

Spike NLOS: Οι πύραυλοι πολλαπλών χρήσεων που θα προμηθευτεί ο ΕΣ
Παρεμπιπτόντως, η Βρετανία είναι επίσης ένας πολύ σημαντικός παίκτης στην Κύπρο. Απλώς δεν διατυπώνει ακόμα τη θέση της, καθώς ο Μπόρις Τζόνσον είναι πολύ απασχολημένος τώρα με την προετοιμασία για το «διαζύγιο» από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά μην ξεχνάτε ότι μέρος της Κύπρου ελέγχεται από το Λονδίνο. Υπάρχουν δύο βρετανικές στρατιωτικές βάσεις, οι οποίες είναι εντελώς αυτόνομες και όπου βασίζεται μια πολύ σοβαρή μοίρα του βρετανικού στόλου.

Δεν αποτελεί έκπληξη, σε μια τέτοια κατάσταση, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να διαδραματίσουν πιο ενεργό ρόλο.