Όταν λέμε μότο, εννοούμε μια εμβληματική φράση, συνήθως σύντομη, η οποία εκφράζει τα προσωπικά πιστεύω ενός ανθρώπου ή μιας ομάδας.
Ποιό είναι λοιπόν το μότο,
όσων δεν θέλησαν να αφυπνιστούν, να εννοήσουν και εξακολουθούν να ερμηνεύουν την “πραγματικότητά” τους κατά το δοκούν ή κατά τον τρόπο που τους υποβάλλουν τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί, οι διάφοροι “ειδικοί” και οι διανοούμενοι “επηρεαστές” της Νέας Τάξης Πραγμάτων;
Ποιά είναι η σύντομη φράση, με την οποία αποκοιμίζουν τη συνείδησή τους, δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα και τους αφαιρεί κάθε διάθεση για περαιτέρω έρευνα ή στοιχειώδη αντίδραση στην σημερινή παράνοια;
Για να μην μακρυγορούμε περισσότερο, το ζητούμενο μότο είναι το:
“Αυτά πάντα γίνονταν! “.
Ή
“Αυτά γίνονταν και παλαιότερα!”.
Ή ακόμα και υπό μορφή ερωτήματος:
“Πάντα δεν γίνονταν αυτά;”.
Έτσι λοιπόν κατά την “προβάτεια θεωρία”:
Επειδή πάντα πέθαιναν άνθρωποι ξαφνικά, δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε αν στην πόλη μας εκεί που πέθαιναν ξαφνικά πέντε άνθρωποι την εβδομάδα (λέω ένα τυχαίο νούμερο), τώρα πεθαίνουν πέντε την ημέρα.
Δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε αν ενώ παλαιότερα η πλειοψηφία αυτών που “έφευγαν”, ήταν υπερήλικες ή είχαν καρκίνο ή άλλα χρόνια νοσήματα, όσοι “φεύγουν” τώρα ξαφνικά, είναι συνήθως υγιείς και πολύ νεώτεροι ηλικιακά.
Δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε αν οι γιατροί δεν μπορούν (υποτίθεται) να προσδιορίσουν την αιτία θανάτου αλλά από την άλλη, η επιστήμη μέσω αναλύσεων DNA, μας λέει τα ακριβή αίτια θανάτου του Φαραώ Τουταγχαμών, ο οποίος πέθανε γύρω στο 1324 προ Χριστού.
Επειδή “από παλιά γίνονταν τροχαία ατυχήματα”, δεν χρειάζεται να το ψάξουμε αν αυτά που κάποτε γίνονταν την ημέρα, τώρα γίνονται ανά ώρα.
Επειδή “πάντα καιγόμασταν τα καλοκαίρια”, δεν χρειάζεται να το ψάξουμε αν αντί για 30 φωτιές όλο το καλοκαίρι, τώρα έχουμε 130.
(Και πάλι τυχαία τα νούμερα).Επειδή “πάντα γίνονταν φόνοι και αυτοκτονίες” δεν χρειάζεται να το ψάξουμε πιο πολύ, αν φτάσαμε να σκοτώνει ο ένας τον άλλον ή τον ίδιο του τον εαυτό “για πλάκα” ούτε φυσικά για το πλήθος αυτών.
Καταλάβατε την “προβάτεια θεωρία”;
“Αυτά πάντα γίνονταν” οπότε δεν χρειάζεται ούτε να με προβληματίσει ούτε να το ψάξω περισσότερο ούτε φυσικά να κάνω κάτι γι’αυτό.
Συνεχίζω να ζω αμέριμνος στον πλασματικό μου κόσμο και επιπλέον έχω βρει και μια “ισχυρή” ατάκα να προβάλλω σαν απάντηση στα σόσιαλ, τώρα που όλα τα “επιστημονικά” που είχα στη διάθεσή μου, έχουν καταρρεύσει.
Και σε τελική…
Ποιός είσαι εσύ ρε φίλε, που μας χαλάς την καλοκαιρινή διάθεση με τέτοιες “μαύρες” σκέψεις;