Με ύποπτη «μανία» η κυβέρνηση, με την πλειονότητα, την συντριπτική πλειονότητα, των βουλευτών της συρόμενη στον χορό των Τεμπών (όχι Ζαλόγκου) δίνει δίκαιο στον Τριαντόπουλο να επιλέξει (ήδη επιλεγμένο) μα σε ουδένα κανονισμό, ως προς το δικαίωμα της επιλογής, αναφερόμενο και ούτε καν προβλεπόμενο, ..φυσικό δικαστή. Κάτι παρόμοιο δεν έχει ξαναγίνει μα ούτε και πρόκειται να σταματήσει το Συνταγματικό δηλαδή το ασυντάγματο μπάχαλο, και αυτό να γίνεται εξακολουθητικά από την κάθε στιγμή που με ψήφο της «Βουλής» πες κυβέρνησης, εκλέγεται ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας να Προεδρεύει, μεν, με την γλώσσα του…κομμένη, δε, αφαιρώντας του κάθε ανώτατης παρέμβασης έννοια. Το ζούμε και το βλέπουμε να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας αυτό που λέει ο σοφός λαός πως «εδώ ο κόσμος καίγεται και …..».

Θα πρέπει ή θα έπρεπε να υπενθυμίζεται στον κύκλο των εν εργεία εν βουλευτών του Κοινοβουλίου μας ότι από την ορκωμοσία τους και μετά, δεν απέχουν και πολύ από τους λοιπούς ορκισμένους λ.χ. στρατεύσιμους στην εκτέλεση την καθηκόντων επί των οποίων ορκίστηκαν. Πόσω δε μάλλον που είναι και με την θέληση τους εκεί που ορκίστηκαν, κάτι που δεν συμβαίνει με τους κληρωτούς. Είναι πολλές φορές το λένε και οι ίδιοι «στρατευμένοι» στό κόμμα ή στην παράταξη, με την οποία εξελέγησαν. Ως εκ τούτου λοιπόν που «κολλάει» το κωλύομαι ήτοι έχω κώλυμα (χωρίς να υπάρχει)ή και το «ζητώ εξαίρεση» απαλλαγής καθηκόντων για όποια κοινοβουλευτική υποχρέωση που από τους, άνωθεν αυτών, ανατίθεται. Ο στρατευμένος ποτέ δεν το λέει. Γιατί λοιπόν να μην προβλέπονται κυρώσεις για τους ουσιαστικά αρνούμενους εκτέλεσης όποιων από το κανονισμό της λειτουργίας καθηκόντων είτε κριτή είτε κρινόμενου, του Εθνικού μας Κοινοβουλίου; Με τελευταίο περιστατικό και τον Τριαντόπουλο; Μέχρι εκεί έφτασε το ξεχαρβάλωμα;