Πιστοποιητικό νομιμοφροσύνης, χρειαζόταν όποιος έψαχνε εργασία, ήθελε να φύγει μετανάστης, ακόμα και να γραφτεί στο Πανεπιστήμιο. Πότε; Τα χρόνια του Συναγερμού, της ΕΡΕ, της Ένωσης Κέντρου, και φυσικά της Δικτατορίας.

Σε κάθε πόλη και συνοικία, σε κάθε μικρό ή μεγάλο χωριό, εκτός από τους χωροφύλακες και τους… ασφαλίτες, υπήρχαν και οι “καλοθελητές” (ρουφιάνους τους αποκαλεί ο λαός), που φρόντιζαν και φακελώσουν κάθε δημοκράτη πολίτη.
Οδοκαθαριστής στο Δήμο να ήθελε να πάει κάποιος, για παράδειγμα, αν έμενε στην Αθήνα, η “Υπηρεσία” ρωτούσε την Αστυνομία του χωριού του, μήπως ήταν “αντεθνικώς σκεπτόμενος” και άρα θα μάζευε τα σκουπίδια με ανορθόδοξο τρόπο!
Σε κάθε χωριό υπήρξε “Επιτροπή Ασφαλείας”, που το έργο της αφορούσε το “κάρφωμα” στην Αστυνομία και τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, όσων δεν πληρούσαν τα εχέγγυα του “εθνικόφρονα”.
Αυτό ήταν το Κράτος που στήθηκε από το 1945 και έφτασε με την μια ή την άλλη μορφή, μέχρι και την μεταπολίτευση. Επιτροπή Ασφαλείας υπήρχε και στην Ανδραβίδα.