Τεράστια έλλειψη επιχειρησιακής σχεδίασης και απίστευτη προχειρότητα δείχνουν οι ενέργειες των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν
Μετά την απόσυρση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας από το Αφγανιστάν, η CIA, η οποία θέλει να συνεχίσει τις δραστηριότητές της στη χώρα, αναζητά νέους τρόπους και υπό αυτή την έννοια, δύο χώρες ξεχωρίζουν ως υποψήφιες.
Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στους New York Times, αναφέρθηκε ότι μετά την ταχεία αποχώρηση του αμερικανικού στρατού από το Αφγανιστάν, η CIA εργαζόταν σκληρά για να βρει νέους τρόπους συλλογής πληροφοριών.
Αναφέρεται μάλιστα ότι η πλησιέστερη επιλογή από αυτή την άποψη είναι οι βάσεις που χρησιμοποιήθηκαν στο Πακιστάν πριν το 2011, από όπου οι ΗΠΑ εκδιώχθηκαν λόγω της επιδείνωσης των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.
Ωστόσο για την επίτευξη μιας νέας συμφωνίας, το Πακιστάν επιμένει ότι οι στόχοι που καθορίζονται από τη CIA θα πρέπει να κοινοποιούνται και να εγκρίνονται από αυτό πριν από κάθε επιχείρηση που θα πραγματοποιηθεί στο Αφγανιστάν.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που βασίζονται σε 3 Αμερικανούς διπλωμάτες, η δεύτερη επιλογή της CIA ήταν η εκ νέου πρόσβαση στις βάσεις στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες όπως το Κιργιζιστάν και το Ουζμπεκιστάν, αλλά αυτό σκοντάφτει στο γεγονός ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορούσε να αντιταχθεί σ ‘αυτό.
Τα παραπάνω δείχνουν ότι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι εξακολουθούν να στερούνται μακροπρόθεσμου σχεδίου για τη διατήρηση της ασφάλειας σε μια χώρα όπου έχουν δαπανήσει τρισεκατομμύρια δολάρια για σχεδόν 20 χρόνια και έχουν χάσει περισσότερους από 2.400 στρατιώτες.
Το Πακιστάν κλείνει την πόρτα
Στο άρθρο, το οποίο περιλαμβάνει λεπτομερείς πληροφορίες για το πώς οι ΗΠΑ προσπαθούν να καθορίσουν τον νέο οδικό χάρτη μετά την αποχώρηση από το Αφγανιστάν, αναφέρθηκε επίσης η επίσκεψη του πρώην διευθυντή της CIA William J. Burns στο Πακιστάν τις τελευταίες εβδομάδες.
Μιλώντας στην εφημερίδα, Αμερικανοί αξιωματούχοι είπαν ότι ο Μπερνς είχε κρυφά συναντηθεί με τον διοικητή του πακιστανικού στρατού και τον επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών της χώρας, της Διεύθυνσης Υπηρεσιών Πληροφοριών και ότι ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων του Πακιστάν είχε επικοινωνία με τον υπουργόςΆμυνας Λόιντ Όστιν
Ωστόσο, ο Πακιστανός υπουργός Εξωτερικών Σαχ Μαχμούντ Κουρέσι είπε τον περασμένο μήνα, “Ξεχάστε το παρελθόν. Θέλω να πω στους Πακιστανούς ότι δεν θα επιτρέπονται αμερικανικές βάσεις όσο είναι ο Πρωθυπουργός Imran Khan στην εξουσία”.
Επικαλούμενο Αμερικανούς αξιωματούχους, το άρθρο τόνισε ότι το Πεντάγωνο σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει το αεροπλανοφόρο στον Περσικό Κόλπο για την πτήση αποστολών αεροσκαφών MQ-9 Reaper στο Αφγανιστάν, αλλά αυτό απαιτεί περίπου 9 ώρες πτήσης, περισσότερα drones και καύσιμα για κάθε αποστολή.
Αναφέρθηκε επίσης ότι οι ΗΠΑ ενδέχεται να αποφασίσουν να στείλουν στρατεύματα στην περιοχή λίγο μετά την αναχώρησή τους από το Αφγανιστάν, καθώς η εξ αποστάσεως επέμβαση δεν θα ήταν βιώσιμη.
Έλλειψη σχεδιασμού από τις ΗΠΑ
Σε άρθρο μας στις 11/5/2021 είχαμε αναλύσει από τότε τις υπό εξέταση από τις ΗΠΑ προτάσεις για στρατιωτική παρουσία τους πλησίον ή σχετικά πλησίον του Αφγανιστάν, στην περίπτωση επικράτησης των Ταλιμπάν στη χώρα, οι οποίες ήταν οι εξής τρεις:
Είτε εγκαθιστώντας το στρατιωτικό προσωπικό και εξοπλισμό των ΗΠΑ προερχόμενο από το Αφγανιστάν σε χώρες της Κεντρικής Ασίας, είτε συγκεντρώνοντάς τα στη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα στον Περσικό Κόλπο συμπεριλαμβανομένης της μεγαλύτερης βάσης των ΗΠΑ στην περιοχή της Ντόχα, Κατάρ και σε πάνω από δώδεκα άλλες βάσεις σε χώρες από το Κουβέιτ ως το Ομάν, είτε χρησιμοποιώντας αεροπλανοφόρα και τις ομάδες κρούσης τους για προβολή ισχύος στο έθνος της Νότιας Ασίας.
Τα κράτη της Κεντρικής Ασίας ήταν το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν.
Ωστόσο μολονότι πέρασαν τρείς μήνες από τότε, η Αμερικανική Διοίκηση δεν έλυσε το θέμα, με αποτέλεσμα ακόμη και τώρα οι ΗΠΑ να ψάχνουν να βρούν λύση.
Κατά την άποψη μας λύση θα έπρεπε οι ΗΠΑ να έχουν βρεί πριν ακόμη ξεκινήσουν τις συνομιλίες με τους Ταλιμπάν στη Ντόχα, οι οποίες όπως αποδείχθηκε ήταν φιάσκο.
Η επιχειρησιακή σχεδίαση θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα πάντα με την χειρότερη εκδοχή εξέλιξης των πραγμάτων και όχι με την καλύτερη.
Αυτό αποδείχθηκε ότι δεν το κατάλαβαν οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, για αυτό τώρα τρέχουν πίσω από τις εξελίξεις, αντί να προηγούνται.