ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΑΛΛΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΧΩΡΩΝ
Μετά τό τρομερό <ἀτύχημα> τῶν Τεμπῶν πού συγκλόνισε τήν Ἑλλάδα καί θά συγκλονίζει τήν κοινή γνώμη γιά πολύ καιρό ἀκόμη, μέχρι νά καταλογισθοῦν οἱ εὐθύνες καί νά τιμωρηθοῦν οἱ ὑπαίτιοι, ὁ κυρίαρχος Ἑλληνικός λαός πρέπει ἐπιτέλους νά βάλει στόν νοῦ του κατά πόσο οἱ πολιτικές ἡγεσίες πού ἐκλέγει, ἐναλλασσόμενες στήν ἐξουσία, ἐξυπηρετοῦν πράγματι τά καλῶς ἐννοούμενα συμφέροντά του.
Σέ μία εθνική συμφορά, ὃπως ἡ τραγωδία τῶν Τεμπῶν, ὃταν εὐθύνονται πολλοί, τότε…δέν εὐθύνεται κανένας. Μολονότι σ᾽ἓνα ἒγκλημα, κατά νόμο, ὑπάρχει ὁ αὐτουργός, ἀλλά καί ὁ ἠθικός αὐτουργός, ἒχει ἀποδειχθεῖ περιτράνως, ὃτι στήν Ἑλλάδα τιμωροῦνται μόνο οἱ δράστες ἑνός ἐθνικοῦ ἐγκλήματος καί ὂχι οἱ συνυπεύθυνοι πολιτικοί, οἱ ὁποῖοι βρίσκονται κατά κανόνα στό ἀπυρόβλητο. Κι αὐτό φαίνεται καθαρά ἀπό τήν δημόσια δήλωση συγγνώμης τοῦ πρωθυπουργοῦ κ. Κυρ. Μητσοτάκη γιά τήν τραγωδία τῶν Τεμπῶν, πού ὃπως φαίνεται ἀποτελεῖ διαχρονικό ἒγκλημα μέ τήν νομική ἒννοια τοῦ ὃρου, καθώς ἒγκλημα εἶναι κάθε πράξη ἢ παράλειψη, ἂδικη, καταλογιστή καί ἀξιόποινη. Καί στήν περίπτωση τῆς τραγωδίας τῶν Τεμπῶν, ἐκτός τοῦ ἀκαταλλήλου σταθμάρχη, ὑπάρχουν καί παραλείψεις ἐκ μέρους τῶν διαδοχικῶν κυβερνήσεων διαχρονικά, πού καί ἂδικες εἶναι, καί καταλογιστές καί ἀξιόποινες.
Ἐν ὂψει λοιπόν τῶν ἐπικειμένων ἐκλογῶν, ὁ κυρίαρχος ῾Ελληνικός Λαός, πού φέρνει μέ τήν ψῆφο του τίς κυβερνήσεις στήν ἐξουσία, στίς ὁποῖες ὁ κ. Μητσοτάκης καταλογίζει διαχρονικά εὐθύνες γιά τό χάλι τῶν σιδηροδρόμων, ὀφείλει νά σκεφθεῖ σοβαρά πόσο καί αὐτός ὁ ἲδιος εὐθύνεται γιά τίς τραγωδίες πού τόν βρίσκουν. Ἐπί 80 χρόνια ὁ Ἑλληνικός λαός φέρνει στήν ἐξουσία τρεῖς κυρίως πολιτικούς μέ τούς ἐπιγόνους του: Καραμανλής, Παπανδρέου, Μητσοτάκης
Σέ κανένα εὐρωπαϊκό κράτος οἱ πρωθυπουργοί ἢ οἱ καγκελάριοι ἢ οἱ πρόεδροι τῆς Δημοκρατίας δέν ἐναλάσσονται οἱκογενειακῶς στήν ἐξουσία. Στήν Ἀγγλία γιά παράδειγμα, μετά τόν Οὐΐνστων Τσώρτσιλ, τήν πρωθυπουργία ἀνέλαβαν κατά χρονολογική σειρά οἱ Κλέμεντ Ἂτλι, Ἂντονι Ἢντεν, Χάρολντ Μακμίλαν, Ἂλεν Ντάγκλας Χιούμ, Ἒντουαρντ Χήθ, Τζέημς Κάλαχαν, Μάργκαρετ Θάτσερ, Τζών Μέϊτζορ, Τόνι Μπλέρ, Γκόρντον Μράουν, Ντέϊβιντ Κάμερον, Μπόρις Τζόνσον, Λίζ Τράς, Ρίσι Σούνακ.
Ἀκούσατε κανένα ἐπίγονό τους νά τούς διαδεχθεῖ στή ἐξουσία; Κανείς.
Στήν Γερμανία, μετά τόν Χίτλερ ἒχομε τούς ἑξῆς καγκελαρίους: Κόνραντ Ἀντενάουερ, Λούντβιχ Ἒρχαρτ, Κούρτ Κίσιντζερ, Βίλλυ Μπράντ, Χέλμουτ Σμίτ, Χέλμουτ Κόλ, Γκέρχαρντ Σρέντερ, Ἂνγκελα Μέρκελ, Ὂλαφ Σόλτς.
Ἀκούσατε κανένα ἐπίγονό τους νά τούς διαδέχεται στήν ἐξουσία; Κανείς.
Ἀς δοῦμε καί στήν Γαλλία: Μετά τόν Σάρλ Ντεγκώλ, πρόεδροι τῆς Γαλλικῆς Δημοκρατίας ἀνεδείχθησαν οἱ Ζόρζ Πομπιντού, Φρανσουά Μιτεράν, Ζισκάρ ντ᾽ Ἐσταίν, Ζάκ Σιράκ, Νικολά Σαρκοζί, Φρανσουά Ὀλάντ, Ἐμμανουέλ Μακρόν. Οὒτε κι ἐδῶ ἐπίγονοό πρωθυπουργικό ἀξίωμα:
· Γεώργιος Παπανδρέου, ἀπό 24)5)1944 μέχρι 18)10)1944.
· Γεώργιος Παπανδρέου, ἀπό 18)10)1944 μέχρι 3)1)1945.
· Κων. Καραμανλής, ἀπό 6)10)1955 μέχρι 4)10)1956.
· Κων. Καραμανλής, ἀπό 29)2)1956 μέχρι 5)3)
· Κων. Καραμανλής, ἀπό 17)5)1958 μέχρι 20)10)1971.
· Κων. Καραμανλής, ἀπό 4)11)1961 μέχρι 19)6)1963.
· Γεωρ. Παπανδρέου, ἀπό 18)11)1963 μέχρι 18)2)1963.
· Γεωρ. Παπανδρέου, ἀπό 18)2)1964 μέχρι 15)6)1965.
· Κων. Καραμανλής, ἀπό 24)6)1965 μέχειοκρατείας, ἒχομε ἐνδιαμέσως γιά…ποικιλία τήν πρωθυπουργία τῶν κκ Κώστα Σημίτη, Ἀντώνη Σαμαρᾶ, Λουκᾶ Παπαδήμου καί Ἀλέξη Τσίπρα.
Καί ἓπεται συνέχεια ἂν ὁ Ἑλληνικός Λαός, πού ἀποκαλεῖται καί κυρίαρχος, δέν ἀφυπνισθεῖ ἐπί τέλους καί σταματήσει νά παίρνει τό ἲδιο καί τό ἲδιο…πολιτικό μενοῦ. Ἂν αὐτό δέν γίνει, τότε οὒτε καί οἱ βάρβαροι τοῦ Καβάφη θά εἶναι μιά κάποια λύση