Στο στόχαστρο των ΗΠΑ πλέον Ρωσία και Τουρκία
Οπρωην αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, Thomas Trask, (πρώην επικεφαλής της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ) σε άρθρο του μαζί με τον Jonathan Ruhe του ινστιτούτου JINSA, αναφέρουν ναι μεν την πιθανότητα σύγκρουσης Ελλάδας-Τουρκίας, κυρίως λόγω της αδιαλαξίας του Ερντογάν, αλλά ουσιαστικά μας λένε ότι Ρωσία και Τουρκία έχουν εισέλθει ανεπιστρεπτί στο στόχαστρο της δύσης.
Για τον λόγο αυτόν θα επεκταθεί η αμερικανική παρουσία στην Ελλάδα, ενώ οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις θα εξοπλιστούν με σημαντικά οπλικά συστήματα.
Οι ίδιοι κατηγορούν τη νυν πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ για ασταθή πολιτική στην ιδιαιτέρως σημαντική περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου που αποτελεί και πεδίο της ευρύτερης κόντρας με την Ρωσία.
Οι δύο κίνδυνοι που έχουν εντοπίσει και έχουν στοχοποιήσει αφορούν την Τουρκία, ο πρώτος είναι ο μετασχηματισμός της χώρας υπό τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ερντογάν σε πολύ πιο ισλαμιστική, εθνικιστική και αυταρχική.
Ένα βασικό χαρακτηριστικό αυτής της νέας Τουρκίας είναι ο παρεμβατισμός της στην Ανατολική Μεσόγειο, σε μια τουρκική εκδοχή της διπλωματίας των Οθωμανών.
Ο δεύτερος κίνδυνος είναι η ανακάλυψη μεγάλων υποθαλάσσιων αποθεμάτων ενέργειας σε Κύπρο, Αίγυπτο, Ισραήλ και ενδεχομένως αλλού.
Αυτά τα κοιτάσματα αποτελούν σήμερα τα μεγαλύτερα υπεράκτια ευρήματα φυσικού αερίου οπουδήποτε στον κόσμο την τελευταία δεκαετία.
Για αυτό και οι εντάσεις θερμαίνονται ξανά και ξανά.
Η Τουρκία, λειτουργώντας αυτοβούλως έστειλε πλοία εξερεύνησης, συνοδεία πολεμικών στην Κύπρο και στα ελληνικά ύδατα.
Το τελευταίο διάστημα, Ρωσία, Γαλλία, ΗΑΕ, Ελλάδα και Κύπρος έχουν ενισχύσει την παρουσία του ναυτικού τους στην περιοχή.
Οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο προσπάθησαν να εξουδετερώσουν αυτές τις εντάσεις χωρίς όμως κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Ακόμα και όταν μιλάει με μια φωνή, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν διαθέτει αξιόπιστα ισχυρά αντικίνητρα για να αποτρέψει την Άγκυρα, ειδικά τώρα καθώς η οικονομική κρίση εντός της Τουρκίας επιδεινώθηκε από τον κορονοϊό, αυξάνοντας τον πειρασμό του Ερντογάν να χρησιμοποιήση ακόμη περισσότερο την εθνικιστική ρητορική και να αναζητήσει δράση.
Μέχρι στιγμής, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέτρεψαν σε μεγάλο βαθμό την επιδείνωση της κατάστασης παραμένοντας στην άκρη, τονίζουν οι δύο ειδικοί.
Όπως έχει παρουσιάσει το Εβραϊκό Ινστιτούτο Εθνικής Ασφάλειας της Αμερικής (JINSA) σε αρκετές πρόσφατες εκθέσεις, η Ουάσιγκτον πρέπει να επιβεβαιώσει τον σταθεροποιητικό της ρόλο στην περιοχή για την αντιμετώπιση αυτών των κρίσεων.
Ένα κρίσιμο βήμα θα είναι ο διορισμός ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ για την Ανατολική Μεσόγειο.
Αυτός ή αυτή θα πρέπει να συνεργαστεί με τον οργανισμό πλέον Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, Κύπρος, Αίγυπτος, Ελλάδα, Ισραήλ, Ιταλία, Ιορδανία και Παλαιστινιακή Αρχή, (Γαλλία), για να δημιουργηθεί ένα σαφές αντίβαρο στην κλιμακούμενη προκλητικότητα της Τουρκίας.
Ένας ειδικός απεσταλμένος θα πρέπει επίσης να τερματίσει την συμμαχία Τουρκίας και Ρωσίας στην Λιβύη, όπου φαίνεται να δημιουργούνται μόνιμα προπύργια και να συντονίζονται οι δύο πλευρές, με σκοπό να διαμορφώσουν το μέλλον της χώρας, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές της σύγκρουσης.
Μεταξύ άλλων προτεραιοτήτων, οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ θα πρέπει να επικεντρωθούν στον περιορισμό της επιρροής της Άγκυρας στην κυβέρνηση της Τρίπολης.
Αυτοί οι περιορισμοί θα πρέπει να περιλαμβάνουν επιλογές μόχλευσης για την ανακατανομή στρατιωτικών στοιχείων των ΗΠΑ από την Τουρκία, εξετάζοντας το ενδεχόμενο να τα μετακινήσουν στην Ελλάδα.
Ως συμπλήρωμα της ισχυρότερης διπλωματίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει επίσης να ενισχύσουν τη στρατιωτική τους παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Οι βαθύτεροι αμυντικοί δεσμοί με την Αθήνα θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση τόσο της Τουρκίας όσο και της Ρωσίας.
Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω επιπρόσθετων εκ περιτροπής ανάπτυξης αμερικανικών δυνάμεων, αυξημένης στρατιωτικής χρηματοδότησης για τις ελληνικές αγορές όπλων των ΗΠΑ και ίσως ακόμη και μόνιμης βάσης στην Ελλάδα’, καταλήγει το άρθρο.
Η Ελλάδα με λίγα λόγια θα αποτελέσει την κύρια βάση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην πιθανή επιχείρηση κατά της Ρωσίας αλλά και της Τουρκίας, η οποία ουσιαστικά κινείται ανεξάρτητα από την δύση εδώ και μεγάλο διάστημα.