Επόμενος στόχος του Ερντογάν θα είναι τα Βαλκάνια
Γνωστό αμερικανικό περιοδικό αναφέρει με εξοργιστικό τρόπο ότι Ελλάδα και Τουρκία “διεκδικούν ύδατα και κομμάτια του βυθού από ορισμένα νησιά, στα οποία για να φτάσουν οι Έλληνες θέλουν έως και 22 ώρες με το πλοίο από την Αθήνα, αλλά βρίσκονται σε οπτική εμβέλεια από την τουρκική ακτή”.

Το περιοδικό Νational Interest αναφέρει κάτι που χρησιμοποιεί σαφώς ως πρόφαση η τουρκική πλευρά, σε μια προσπάθεια να κηλιδώσει τις προσπάθειες της Αθήνας για την διεξαγωγή ή μη των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.

Τα νησιά μας όχι 22 αλλά 122 ώρες να ήταν μακριά με το πλοίο της γραμμής είναι και θα παραμείνουν ελληνικά όπως γίνεται τα τελευταία 5000 χρόνια παρά τις περιόδους εξουσίας Ρωμαίων και Οθωμανών.

Συνεχίζοντας αναφέρει ότι “ενώ είχαν μια περίοδο «καλών» και σχεδόν «φιλικών» σχέσεων τη δεκαετία του 1930 και του 1940, οι σχέσεις τους έχουν διαρραγεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, ενώ τώρα βρίσκονται στο πιο άσχημο σημείο μετά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.

Η τρέχουσα κρίση Ελλάδος-Τουρκίας βασίζεται στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1913, οι οποίοι έδωσαν στην Ελλάδα όλα τα νησιά του Αιγαίου εκτός από την Ίμβρο και την Τένεδο”, τονίζει ο δημοσιογράφος του περιοδικού.

Ο λόγος κατά τον Αμερικανό εδικό Peter Suciu είναι ότι “πολλά ελληνικά νησιά βρίσκονται μόλις πάνω από τρία ναυτικά μίλια από τις τουρκικές ακτές.

Το ζήτημα αυτό έχει γιγαντωθεί και τα δύο έθνη βρίσκονται σε αδιέξοδο λόγω των αποθεμάτων ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης της ανακάλυψης φυσικού αερίου στα ύδατα της Ανατολικής Μεσογείου.

Και οι δύο χώρες διεκδικούν ύδατα και κομμάτια του βυθού από ορισμένα από τα νησιά, στα οποία για να φτάσουν οι Έλληνες θέλουν έως και 22 ώρες με το πλοίο από την Αθήνα, αλλά βρίσκονται σε οπτική εμβέλεια από την τουρκική ακτή.

Αν και είναι απίθανο η Γαλλία να παρασυρθεί σε έναν πόλεμο στον Καύκασο, η κατάσταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι τόσο κακή, που τη Δευτέρα ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg εξέφρασε μόνο την την ελπίδα του ότι θα μπορούσε να υλοποιηθεί συμφωνία στο μέλλον ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα για την αποφυγή πιθανών στρατιωτικών εντάσεων.

Το ΝΑΤΟ φιλοξένησε ακόμη και μια σειρά τεχνικών συνομιλιών μεταξύ των δύο εθνών, και αυτές κατέληξαν σε μια συμφωνία για έναν «μηχανισμό αποσυμπίεσης», ο οποίος θα περιλαμβάνει μια ανοιχτή γραμμή μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας”, αναφέρει ο ίδιος.

«Ο μηχανισμός αποσυμπίεσης μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία χώρου για διπλωματικές προσπάθειες», δήλωσε ο Στόλτενμπεργκ σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

«Ελπίζω ότι οι υποκείμενες διαφορές μπορούν τώρα να αντιμετωπιστούν καθαρά μέσω διαπραγματεύσεων στο πνεύμα της συμμαχικής αλληλεγγύης και του διεθνούς δικαίου», τόνισε ο ίδιος.

Προς το παρόν ο στόχος είναι ο Καύκασος και το θέμα του Ναγκόρνο, αλλά οι Τούρκοι δεν πρόκειται να σταματήσουν ούτε εκεί βέβαια, αφού φέρονται να ετοιμάζουν παρασκηνιακά μια ακόμη αντιπαράθεση στην Βοσνία, εξεγείροντας Αλβανούς και μουσουλμάνους, ειδικά μετά την αποστολή Βόσνιων Τζιχαντιστών στο Ναγκόρνο.

Για τον Ταγίπ Ερντογάν, ο έλεγχος των Βαλκανίων είναι σοβαρό ζήτημα υψίστης σημασίας, καθώς αποτελεί για το γεωστρατηγικό του σχέδιο στην πορεία για την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Ο ίδιος έχει πείσει δυστυχώς τις ηγεσίες των δυτικών Βαλκανίων ότι μόνη επιλογή τους είναι η Τουρκία.

Όπως διαπιστώνει ο Γερμανός ειδικός σε θέματα Βαλκανίων του γερμανικού Ιδρύματος Επιστήμης και Πολιτικής, Ντούσαν Ρέλιτς, είναι αδιαμφισβήτητη η οθωμανική αρχιτεκτονική στις έξι χώρες των δυτικών Βαλκανίων, οι οποίες άλλωστε τελούσαν υπό οθωμανική κατοχή. Ο λόγος για τη Σερβία, το Μαυροβούνιο, τα Σκόπια, το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία.

Όπως εξηγεί ο κ. Ρέλιτς, «στην Τουρκία πιστεύουν ότι λόγω της Ιστορίας έχουν μια εθνοτική και θρησκευτική συγγένεια με ορισμένες πληθυσμιακές ομάδες στα Βαλκάνια και θεωρούν τους εκεί μουσουλμάνους ομόδοξους, αδελφούς». Σημειώνει, ωστόσο, εμφαντικά πως οι καλοί γνώστες της Ιστορίας γνωρίζουν πως «υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των μουσουλμάνων στην Τουρκία και εκείνων στις βαλκανικές χώρες».

Το αποτέλεσμα όλων αυτών των προσπαθειών θα είναι πιθανόν η πρόκληση μιας νέας κρίσης στα Βαλκάνια, και συγκεκριμένα στο σερβικό τμήμα της Βοσνίας, το οποίο είναι “ανυπάκουο” στον σουλτάνο Ερντογάν.

Μια κρίση όμως σε αυτό το κομμάτι της Βοσνίας θα τίναζε στο αέρα ολόκληρο το σαθρό οικοδόμημα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.