Πιο σοβαρή αυτή η κρίση ακόμη και απο εκείνη των Ιμίων Τι τελευταίες ημέρες διαφημίστηκε δεόντως σε όλα τα ΜΜΕ, ο μηχανισμός συνεννόησης μεταξύ ελληνικών και τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, με την διαμεσολάβηση του ΓΓ του ΝΑΤΟ, ο οποίος επισκέφθηκε τόσο την Ελλάδα όσο και την Τουρκία
Ειδικοί αναλυτές στο Middle East Forum όμως, δηλώνουν απερίφραστα, ότι τίποτα από όλα αυτά δυστυχώς δεν θα ανακόψει επουδενί τις φιλοδοξίες του Ερντογάν σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο εις βάρος Ελλάδας και Κύπρου.
“Οι σημερινές εντάσεις, που εκτείνονται από το Αιγαίο έως την Ανατολική Μεσόγειο, φαίνονται πιο σοβαρές από την κρίση των Ιμίων το 1996”, αναφέρει το ινστιτούτο.
Όταν ο επικεφαλής της Ισραηλινής Μοσάντ, Yossi Cohen, είπε τον Αύγουστο ότι “η ιρανική δύναμη είναι πιο εύθραυστη, αλλά η πραγματική απειλή προέρχεται αποκλειστικά από την Τουρκία”, είχε ένα μεγάλο δίκιο.
Αυτές τις ημέρες, οι απειλές από την Τουρκία έρχονται σε καταιγιστικό ρυθμό.
Σε πρόσφατη ομιλία στην Κωνσταντινούπολη, ο ισλαμιστής πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δεν έδωσε απλές ενδείξεις αλλά ισχυρές αποδείξεις για τα προκλητικά σχέδια του, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στη συνθήκη της Λωζάννης του 1923, η οποία καθόρισε τα σύνορα της σύγχρονης Τουρκίας.
“Θα καταλάβουν ότι η Τουρκία έχει την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη να σχίσει ανήθικους χάρτες και έγγραφα που επιβλήθηκαν σε αυτήν. Είτε θα το καταλάβουν με τη γλώσσα της πολιτικής και της διπλωματίας, είτε μέσω οδυνηρών εμπειριών στο πεδίο της μάχης… Πριν από έναν αιώνα, τους θάψαμε στο έδαφος και τους πετάξαμε στη θάλασσα. Ελπίζω να μην πληρώνουν κάτι ανάλογο και τώρα”, δήλωσε ο Ερντογάν απευθυνόμενος στην Ελλάδα..
Ο Ρόμπερτ Έλις, ειδικός για ζητήματα που αφορούν την Τουρκία, υπενθύμισε τι είχε δηλώσει ο Α.Σένερ, ένας αντίπαλος του Ερντογάν και τώρα βουλευτής της αντιπολίτευσης, πριν από έξι χρόνια, όταν τόνισε ότι ο Ερντογάν “μπορεί να κάψει τον κόσμο για να μην χάσει την εξουσία του”.
Ο Metin Külünk, πρώην βουλευτής του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν, δημοσίευσε στις 28 Αυγούστου έναν χάρτη της «Μεγάλης Τουρκίας», ο οποίος δείχνει την έκταση των ρεβιζιονιστικών φιλοδοξιών της Άγκυρας, αφού περιλαμβάνει ως τουρκικές, περιοχές της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Κύπρου, της Συρίας, του Ιράκ, της Γεωργίας και της Αρμενίας.
Σε μια παρόμοια απειλητική δήλωση, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλούσι Ακάρ, προκάλεσε την Ελλάδα να παραμείνει σιωπηλή «ώστε να μην γίνει μεζές για τα συμφέροντα των άλλων».
Όλη αυτή η επιθετική ρητορική της Τουρκίας έστειλε πολλά μηνύματα σε διαφορετικά μήκη κύματος στη δυτική πλευρά του Αιγαίου και πέρα από αυτό.
Η Ελλάδα ανακοίνωσε ότι ενισχύει το στρατιωτικό της οπλοστάσιο και τα στρατεύματά της με ένα κολοσσιαίο για τα δεδομένα της χώρας αμυντικό πρόγραμμα, ώστε να είναι προετοιμασμένη ακόμη και για ανοιχτή σύγκρουση με την Τουρκία.
Η τουρκική πολιτική όμως και τα άνομα σχέδια δεν πρόκειται να σταματήσουν ποτέ εκτός και αν η Άγκυρα δεχθεί ισχυρό στρατιωτικό ή “άλλο κτύπημα” και απολέσει πιθανόν και αυτά τα εδάφη που κατέχει από το 1923.