Ο Ερντογάν θα έχει να επιλέξει αν θα παραδώσει την εξουσία ή θα τραβήξει την κατάσταση στα άκρα
Η ώρα της αλήθειας για τον Ερντογάν και τον ηγέτη των γκρίζων λύκων, Μπαχτσελί έφτασε.

Σε ψήφισμα με τίτλο “Στρατηγική της ΕΕ για την Ένωση Ασφάλειας”, η ομάδα ID (Σαλβίνι, Λεπέν, Afd κ.α) κατέθεσε τροπολογίες με σκοπό τον χαρακτηρισμό των Γκρίζων Λύκων ως τρομοκρατικής οργάνωσης, τη διακοπή της χρηματοδότησης και τη διενέργεια σκληρών ελέγχων σε ιμάμηδες και τζαμιά, καθώς και την υιοθέτηση της πολιτικής “No way” που εφαρμόζει η Αυστραλία ως προς τους μετανάστες, με επαναπροωθήσεις και αυστηρά φυλασσόμενα θαλάσσια σύνορα.

Πρόσφατα Τούρκος κατάσκοπος ομολόγησε ότι “διατάχθηκε να δολοφονήσει Αυστριακή πολιτικό”

Σε Γερμανία, Γαλλία και Αυστρία οι γκρίζοι λύκοι έχουν ήδη τεθεί εκτός νόμου.

Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια με την καθοδήγηση πάντα των Ερντογάν-Μπαχτσελί, ακολούθησε μία φρενήρη πορεία αναφορικά με την εκπόνηση και εκτέλεση πολυδάπανων στρατιωτικών εξοπλιστικών προγραμμάτων, με αποτέλεσμα αυτού τεράστιοι οικονομικοί πόροι της Τουρκίας να αναλώνονται για τον παραπάνω σκοπό.

Ο «σουλτάνος» ο οποίος συγκυβερνά με τον Μπαχτσελί, ζώντας εκτός τόπου και χρόνου, οραματιζόταν και οραματίζεται την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, τη Γαλάζια Πατρίδα και άλλα παρόμοια.

Δημιούργησε στο λαό του «το παραμύθι», ότι όλες οι γειτονικές χώρες αλλά και οι σύγχρονες Μεγάλες Δυνάμεις με πρώτη τις ΗΠΑ, επιθυμούσαν τη διάλυση της Τουρκίας, την οποία σταδιακά με την παραπάνω επίφαση μετέτρεψε σε μία χώρα στρατόπεδο.

Η Τουρκία στην πραγματικότητα δεν κινδυνεύει από τους γείτονές της, αλλά από τον ίδιο τον μεγαλοϊδεατισμό του Ερντογάν.

Αντίπαλος του Ερντογάν είναι ο ίδιος του ο εαυτός, αφού θέλει να ξεπεράσει σε υστεροφημία στα μάτια των τούρκων τον μεγάλο του αντίπαλο, τον Κεμάλ Αττατούρκ.

Για αυτό και οδηγεί την Τουρκία σε διαρκείς πολεμικές εκστρατείες σε Συρία και Βόρειο Ιράκ.

Για αυτό ανακατεύεται στη Λιβύη και προκαλεί συνεχώς Ελλάδα και Κύπρο.

Για αυτό φραστικά και όχι μόνο επιτίθεται κατά του Ισραήλ και της Αιγύπτου.

Ακόμη και αυτές οι ΗΠΑ δεν είχαν γλυτώσει από τις απειλές και τους εκβιασμούς του Ερντογάν.

Στην ουσία ο τούρκος πρόεδρος, κατόρθωσε η Τουρκία να αποκτήσει τον τίτλο της «χώρας ταραξία» απειλώντας την Διεθνή ασφάλεια.

Αναφορικά με τον τουρκικό λαό, αυτός δυστυχώς πληρώνει ένα συνεχή φόρο αίματος, αφού στο όνομα των υπερφίαλων σχεδίων του Erdogan και του Akar σε Συρία, Λιβύη, Ιράκ και ΝΑ Τουρκία, σκοτώνονται τούρκοι στρατιώτες συνεχώς και να δαπανώνται τεράστια ποσά, αφού οι πόλεμοι κοστίζουν πολλά χρήματα.

Απόρροια όλων των οικονομικών εξόδων για πολέμους και εξοπλιστικά προγράμματα, είναι η Τουρκία να μην διαθέτει επαρκή χρήματα για την δημόσια υγεία και τον τουρκικό λαό.

Ο φτωχός τουρκικός λαός δοκιμάζεται ήδη από την πανδημία του κορονοιού.

Τα μέτρα τα οποία έχει λάβει η Τουρκία για την αντιμετώπιση του κορονοιού τα πήρε πολύ καθυστερημένα, αφού ο Ερντογάν προτίμησε να λέει ψέματα όχι μόνο στη Διεθνή κοινότητα αναφορικά με την εξάπλωση της πανδημίας στη χώρα του, αλλά να λέει ψέματα και στον ίδιο του το λαό.

Συνεπώς το ήδη υπάρχον προβληματικό δημόσιο σύστημα υγείας στην Τουρκία, λόγω ελλείψεως οικονομικών πόρων έγινε ακόμη πιο προβληματικό για τον μέσο τούρκο πολίτη.

Ο Ερντογάν τα παραπάνω τα γνωρίζει, για αυτό θα πρέπει να προβεί σε άμεσες ενέργειες προκειμένου να αποφύγει την κατάρρευση του καθεστώτος του, το οποίο για πρώτη φορά μετά το πραξικόπημα σε βάρος του απειλείται τόσο σοβαρά.

Θα έλεγα ότι η κατάσταση τώρα στην Τουρκία είναι σοβαρότερη ακόμη και από την περίοδο του πραξικοπήματος, αφού η χώρα αντιμετωπίζει τεράστια εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα.

Εσωτερικά προβλήματα είναι η πολύ κακή οικονομική κατάσταση, η ανεργία, ο πληθωρισμός, ο Covid-19, η οικογενειοκρατία για την οποία κατηγορείται από την αντιπολίτευση, η αδιαφάνεια και η φίμωση των ΜΜΕ.

Εξωτερικά έχει να αντΙμετωπίσει τις κυρώσεις των ΗΠΑ, οι οποίες θα γονατίσουν την πολεμική της βιομηχανία (παραγωγή, υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων, πωλήσεις) και θα μειώσουν σταδιακά την λειτουργικότητα των μέσων των Τουρκικών Ενόπλων δυνάμεων, απομειώνοντας την ισχύ τους σε βάθος χρόνου

Επίσης η ΕΕ περιμένει την ανάληψη της εξουσίας από τον Μπάϊντεν, αλλά και την στάση της Τουρκίας, προκειμένου να επιβάλλει κυρώσεις σε βάρος της, ενώ και η Ρωσία περιμένει τις εξελίξεις για να κινηθεί ανάλογα σε Συρία, Λιβύη και Ναγκόρνο Καραμπάχ

Απόρροια των παραπάνω είναι το κυβερνητικό δίδυμο Ερντογάν-Μπαχτσελί, δημοσκοπικά να καταποντίζεται και τα κόμματά τους να έχουν χάσει σημαντικά ποσοστά της εκλογικής δύναμης τους.

Η αντιπολίτευση σφυροκοπάει τον Ερντογάν, ζητώντας πρόωρες εκλογές.

Αντιλαμβανόμενος ο Ερντογάν ότι τα πολύ δύσκολα έρχονται, δείχνει με πράξεις και κινήσεις ότι θα αλλάξει την τουρκική εξωτερική πολιτική.

Εδώ όμως είναι που αρχίζουν τα διλήμματα για τον Ερντογάν. Πού να στραφεί προς αναζήτηση βοήθειας; Βλέπετε ότι δεν έχει αφήσει και κανέναν απείραχτο.

Μοιάζει ο Ερντογάν πλέον σαν έναν γέρικο μοναχικό λύκο που αντιλαμβάνεται πως θα πρέπει να κάνει πολλές παραχωρήσεις σε μια σειρά από θέματα προκειμένου να σωθεί.

Επίσης αν τα πράγματα στην Τουρκία λόγω κορονοϊού και οικονομικής δυσπραγίας χειροτερέψουν και η χώρα ζητήσει βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τότε η κατάσταση για το δίδυμο Ερνογάν-Μπαχτσελί θα γίνει απελπιστική.

Ακόμη περισσότερο και αυτό πρέπει να προσεχθεί πάρα πολύ, στην περίπτωση που το ΜΗΡ του Μπαχτσελί (γκρίζοι λύκοι), τεθεί εκτός νόμου αρχικά από ΕΕ και ΗΠΑ στη συνέχεια, τότε ο Ερντογάν θα έχει να επιλέξει αν θα παραδώσει την εξουσία ή θα τραβήξει την κατάσταση στα άκρα.

Από τη μία θα έχουμε τους Τούρκους πολίτες που θα ξεσηκωθούν σε βάρος του Ερντογάν και από την άλλη τους πιστούς και εξοπλισμένους οπαδούς του.

Μήπως τελικά η Τουρκία φτάσει σε σημείο να γευτεί το πικρό ποτήρι ενός εμφυλίου πολέμου;

Ίσως δούμε τελικά την Τουρκία να βιώνει απίστευτες εσωτερικές καταστάσεις το επόμενο χρονικό διάστημα.