Ειδική ανάλυση-απάντηση στην τουρκική προπαγάνδα
Ο γνωστός απόστρατος Ναύαρχος Cihat Yaycı “χτύπησε ξανά”, κάνοντας μια νέα δήλωση σχετικά με τα “σκανδαλώδη βήματα της Ελλάδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο”, όπως χαρακτήρισε τις νόμιμες κινήσεις της χώρας μας, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Η ανάπτυξη στρατευμάτων από την Ελλάδα στα νησιά της που πρέπει να είναι αποστρατικοποιημένα, καθιστούν τη δυτική Ανατολία της Τουρκίας πιο αδύναμη αναφορικά με την κατάκτηση της» και συνέχισε,

“Η Ελλάδα σταδιακά βήμα πρός βήμα, προέβη στη στρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, εγκαθιστώντας και οπλίζοντας στρατιώτες, αν και τα νησιά με τις συνθήκες της Λωζάνης του 1923 και του Παρισιού του 1947, παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με την προϋπόθεση να είναι αποστρατικοποιημένα”.

Έκανε επίσης λόγο για το 1922 και για την Μεγάλη Ιδέα, προσπαθώντας να αποδώσει επιθετικό χαρακτήρα στην ύπαρξη των στρατιωτικών τμημάτων στα νησιά μας, τα οποία θέτουν εκ νέου σε κίνδυνο την άμυνα της Δυτικής Ανατολίας, σημειώνοντας τα εξής:

“Η Ελλάδα έχει σπάσει αυτό το καθεστώς της αποστρατικοποίησης και στα 23 νησιά.

Κανονικά, μπορεί να διατηρεί σε αυτά μια δύναμη χωροφυλακής για επιβολή της δημόσιας τάξης, η οποία να φέρει φορητά όπλα, πιστόλια και γενικά ελαφρύ οπλισμό.

Δεν μπορείτε όμως να βάλετε μια ταξιαρχία στρατιωτών σε ένα αφοπλισμένο νησί.”

Και συνεχίζοντας το παραλήρημά του λέει ότι: “Η Τουρκία δεν απείλησε ποτέ τα νησιά με επίθεση και άρα δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός από πλευράς Ελλάδας ότι στρατικοποίησε αυτά στα πλαίσια της νόμιμη άμυνά τους λόγω τουρκικής απειλής.”

Κλείνοντας ο απόστρατος Τούρκος Ναύαρχος κάνει μνεία ότι η Διεθνής κοινότητα θα πρέπει να ενημερωθεί μέσω μιας σοβαρής διπλωματίας για την ελληνική επιθετικότητα και εχθρότητα σε βάρος της Τουρκίας σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο.

Κάνει ειδική μνεία στις πρόσφατες επισκέψεις-επιθεωρήσεις σε στρατιωτικά τμήματα σε νησιά μας στο Αιγαίο, από τον Πρωθυπουργό, την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Α/ΓΕΕΘΑ, λέγοντας ότι είναι μια σαφής παραβίαση του Χάρτη του ΟΗΕ από την Ελλάδα, καθώς και των Συνθηκών Ειρήνης της Λωζάνης και του Παρισιού.

Η Δημοκρατία της Τουρκίας, πρέπει να απαιτήσει την αποστρατικοποίηση των νησιών και απομάκρυνση όλων των οπλικών συστημάτων από αυτά χωρίς καθυστέρηση, αναλαμβάνοντας νομική-διπλωματική πρωτοβουλία.
Εκτίμηση
Η νέα δήλωση του εν λόγω Τούρκου απόστρατου Ναυάρχου, έρχεται σε συνέχεια παρόμοιων πολυάριθμων δηλώσεων του Τούρκου ΥΠΑΜ Χ. Ακάρ, αλλά και του τουρκικού τύπου, επαληθεύοντας την εκτίμησή μας ότι πρόκειται περί σχεδιασμένων επιθέσεων με απώτερο σκοπό τη συκοφάντηση της Ελλάδας διεθνώς, ότι δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της έναντι των Συνθηκών και εμφανίζοντας την Τουρκία ως θύμα της ελληνικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο.

Ωστόσο υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία που αποδομούν τους παραπάνω τουρκικούς ισχυρισμούς, τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο.

Αυτά είναι τα ακόλουθα:
Στό άρθρο μου με τίτλο “Αυτή είναι η διάταξη των Τουρκικών ΕΔ στα παράλια- κλειδώνουν κάθε στόχο οι ΕΔ”, γίνεται ειδική μνεία αναφορικά με τις πολυάριθμες δυνάμεις των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκονται εγκατεστημένες στα μικρασιατικά παράλια απέναντι από τα νησιά μας.

Συγκεκριμένα βρίσκονται εγκαταστημένες εκτός της Στρατιάς Αιγαίου, οι άμεσες εφεδρείες της, δυνάμεις και μέσα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, της πολεμικής αεροπορίας, της Στρατοχωροφυλακής, Ειδικές δυνάμεις του τουρκικού ΓΕΕΘΑ, της αεροπορίας στρατού, της Διοίκησης Ασφαλείας ακτών και Μονάδες UAV.

Αυτές οι πολυάριθμες και με πολύ μεγάλη ισχύ πυρός δυνάμεις έχουν στόχο την κατάληψη των νησιών μας.

Άλλωστε για ποιόν λόγο πραγματοποιείται η αεροναυτική άσκηση “Deniz Kurdu” στο Αιγαίο που η τελική της φάση είναι η διακλαδική άσκηση “EFES” που πραγματοποιείται με την υποστήριξη της τουρκικής πολεμικης αεροπορίας και του τουρκικού πολεμικού ναυτικού απόβαση πεζοναυτών και αεραποβάσεις ειδικών δυνάμεων κατά νησιού του εχθρού, στην περιοχή του Seferihisar-Doganbey βορείως της Ν. Σάμου, με αντικειμενικό σκοπό την κατάληψη του νησιού αυτού;

Σε ποιόν ανήκει άραγε αυτό το νησί; Μήπως στην Ελλάδα;

Στρατιωτικά είναι αδύνατον έως αστείο να πιστέψει οποιοσδήποτε νοήμων, ότι τα μικρασιατικά παράλια ή αλλιώς Δυτική Ανατολία όπως την αποκαλεί ο Τούρκος Απόστρατος Ναύαρχος κινδυνεύουν από τις στρατιωτικές δυνάμεις των νησιών μας, οι οποίες λόγω και μόνο αναλογίας δυνάμεων σε σχέση με τις παραπάνω μνημονευθείσες πολυάριθμες τουρκικές δυνάμεις, δεν επαρκούν.

Είναι προφανής η στοχευμένη προσπάθεια των Τούρκων προκειμένου να αποχωρήσουν οι Ένοπλες Δυνάμεις μας από τα νησιά μας στο Αιγαίο, προκειμένου να τα καταλάβουν εύκολα.

Οι Τούρκοι ευελπιστούν να γίνει αυτό που έγινε και στην Κύπρο το 1974 στον “ΑΤΤΙΛΑ”, όπου νωρίτερα και συγκεκριμένα το 1968 είχαν πετύχει την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας, δυνάμεως 8500 ανδρών, από τη Μεγαλόνησο.

Αλήθεια αν η Μεραρχία ήταν στην Κύπρο το 1974, οι Τούρκοι θα πετύχαιναν να καταλάβουν με τον “ΑΤΤΙΛΑ” το 36% της Κύπρου μας;

Απαντώ, ούτε κατά διάννοια. Ίσα -ίσα οι Τούρκοι δεν θα τολμούσαν να πραγματοποιούσαν τον “ΑΤΤΙΛΑ”.

Αναφορικά με το σκέλος το τι προβλέπουν οι συνθήκες Ειρήνης της Λωζάννης 1923 και του Παρισιού 1947 που επικαλείται ο Τούρκος Ναύαρχος για την αποστρατικοποίηση των νησιών μας, απαντάμε στον Απόστρατο Τούρκο Ναύαρχο, ο οποίος διαστρεβλώνει σκοπίμως την αλήθεια:

1. Λήμνος-Σαμοθράκη-Ίμβρος-Τένεδος-Λαγούσαι Νήσοι
Η συνθήκη της Λωζάννης 1923, πράγματι επιβάλλει καθεστώς ολικής αποστρατικοποίησης στα παραπάνω νησιά. Όμως με τη Σύμβαση του Μοντραί 1936 επιτρέπεται ο επαναξοπλισμός της ζώνης των Στενών, ενώ στο προοίμιο της εν λόγω νεώτερης χρονικά Συμβάσεως αναφέρεται ρητά ότι αυτή υποκαθιστά τη Σύμβαση της Λωζάννης.

Προς επίρρωσιν των ανωτέρω υπάρχει επιστολή της 6ης Μαϊου 1936 του Πρέσβη της Τουρκίας στην Αθήνα, Ρουσέν Εσρέφ, πρός τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά όπου ρητά αναφέρει:

“Κατ΄ εντολή της Κυβέρνησης μου, είμαστε εξ ολοκλήρου σύμφωνοι όσον αφορά την στρατικοποίηση αυτών των δύο νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης ταυτόχρονα με τον εξοπλισμό των Στενών”.

Αλλά και ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Ρουστού Αράς, στην τουρκική βουλή (Εθνοσυνέλευση), κατά τη διαδικασία της κυρώσεως της Συμβάσεως του Μοντραί είχε δηλώσει επί λέξει:

“Οι διατάξεις που αναφέρονται στα νησιά Λήμνος και Σαμοθράκη, τα οποία ανήκουν στη φίλη και γείτονα Ελλάδα και ήσαν αποστρατικοποιημένα βάσει των σχετικών διατάξεων της Σύμβασης της Λωζάννης καταργούνται και αυτές από τη Σύμβαση του Μοντραί”.

Και τέλος είναι ή δεν είναι νομική αυθαιρεσία η ερμηνεία από την Τουρκία, ότι οι υποχρεώσεις αποστρατικοποίησης ισχύουν για τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη που ανήκουν στην Ελλάδα, αλλά όχι για την Ίμβρο, την Τένεδο και τις Λαγούσες Νήσους που ανήκουν στην Τουρκία;

Σημειωτέον ότι τώρα στην Ίμβρο εδρεύει Σύνταγμα Τούρκων Καταδρομών και στην Τένεδο Λόχος Τούρκων Καταδρομών.

2. Λέσβος-Χίος-Σάμος-Ικαρία
Η Συνθήκη της Λωζάννης 1923 δεν αναφέρει πουθενά κάποιον περιορισμό σε πάσης φύσεως στρατιωτικό έργο (ραντάρ κλπ) ούτε σε αεροπορικές βάσεις, αλλά ούτε και σε κάποια ειδική διαδικασία ελέγχου του αριθμού των στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων.

Ρηματικά μάλιστα αναφέρει ότι “Αι ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις θα περιορισθώσι εις τον συνήθη αριθμόν των δια την στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζονται επιτόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογον πρός την εφ΄ολοκλήρου του ελληνικού εδάφους υπάρχουσα τοιαύτην”. (άρθρο 13)

3. Δωδεκάνησα (Συνθήκη Παρισίων 1947)
Σύμφωνα με το άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάννης “Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπαλαίας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου”.

Περαιτέρω, το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (10.12.1947) προβλέπει: «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λειψών, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας».

Η Τουρκία δεν ήταν διάδικο μέλος στη Συνθήκη των Παρισίων.

Τέλος η Ελλάδα επικαλείται το άρθρο 51 του Χάρτη του ΟΗΕ με το οποίο επικαλείται το δικαίωμα της στη νόμιμη άμυνα και για αυτόν το λόγο προέβη στις αναγκαίες αμυντικές προπαρασκευές της στα νησιά της που θα της επιτρέψουν να ασκήσει το δικαίωμα της της νόμιμης αυτοάμυνας.