Η αριστερά στο ζήτημα των πειραματικών εμβολίων για την covid-19 (έχουν “προσωρινή άδεια” έκτακτης ανάγκης, απαλλαγή από νομικές συνέπειες οι εταιρίες παραγωγής τους και ακαταδίωκτο οι κρατικές επιτροπές ειδικών και εμβολιασμού – βλέπε πηγές και περισσότερα κάτω στο επισυναπτόμενο) χωρίς κριτήρια, εξατομίκευση -ουσιαστικά άνευ όρων- έδειξε “πόσο μέρος του συστήματος είναι… Όλα αυτά τα… κείμενα στήριξης του υποχρεωτικού και του καθολικού εμβολιασμού με αριστερή ματιά κάποια στιγμή θα γίνουν κλασικά και θα τα διδάσκονται οι επόμενες γενιές. Σπάνια εφευρετικότητα και μεγάλη ευστροφία.” Θα τα βρουν μπροστά τους. Σε συνθήκες κρίσης γίνονται πάντα πραγματικές ταυτοτικές αποκαλύψεις και εκπλήξεις. Ένα από τα “θετικά” της πανδημίας. Η επανεκτίμηση της ανθρώπινης ζωής συνολικά και των θεμελιωδών/στοιχειωδών δικαιωμάτων που θεωρούνταν ως χτες δεδομένα ,ενώ ποτέ δεν ήταν/είναι.
– Η αριστερά που φοβάται να υπερασπίσει τον λαό από τον καθεστωτικό επιστημονισμό του αστικού κράτους…
– Η αριστερά που λουφάζει στα δύσκολα, που αδυνατεί ν’ αντιμετωπίσει τα παραμύθια του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης και των αντιπάλων της, είναι η αριστερά της συναίνεσης, της ήττας και της υποταγής. Μια μικρή, μια μη αναγκαία (άχρηστη) αριστερά..
– Η αριστερά, που τιμά την ιστορία και το όνομά της, δεν παρατά ανυπεράσπιστη την κοινωνική πλειονότητα, εκτεθειμένη στις ιδεοληψίες και στα μυθεύματα των καπιτα-ληστών και του “επιστημονικού” προσωπικού τους…
– Με την υπάρχουσα αριστερά και τις πολιτικές οργανώσεις της συνολικά είναι “όλα από χέρι καμμένα”. Δεν έχει καμιά προοπτική νίκης ούτε την “δευτέρα παρουσία”..
– Μια Αριστερά ξεκάθαρη, σαφής στα μεγάλα και ”στα μικρά”, στα κρίσιμα ζητήματα που θέτει η ίδια η ζωή, -ως συγκροτημένη/οργανωμένη συλλογικότητα δεν υπάρχει τώρα – μπορεί και να αλλάξει τον κόσμο…
– Αυτό που προέχει/είχε, σήμερα/πάντα, ήταν/είναι οι πραγματικοί/αληθινοί αγώνες για επιβίωση, για αξιοβίωτη ζωή.
Η υγειονομική κρίση θα περάσει. Θα’ ρθουν άλλες. Τομή για να τα επανακαθορίσουμε όλα/ους από την αρχή. Ας ξανασυστηθούμε…