Η τουρκική ηγεσία θεωρεί προτεραιότητα την ανάπτυξη των εθνικών ενόπλων δυνάμεων ως μέσου για την εφαρμογή της εξωτερικής πολιτικής της χώρας υπό το πρίσμα του Νεοθωμανισμού και του Παντουρκισμού
Στο διαχρονικής αξίας βιβλίο του αρχαίου Κινέζου Πολεμολόγου Σούν Τσού με τίτλο ” Η Τέχνη του Πολέμου, αναφέρεται μεταξύ άλλων το παρακάτω λογοπαίγνιο: ” Εάν ο εχθρός γνώριζε τι θα πράξει ο εχθρός, ο εχθρός θα νικούσε τον εχθρό”.

Με το παραπάνω ο Σούν Τσού ήθελε να καταδείξει τη σημασία της γνώσης μας για τον αντίπαλο, προκειμένου να τον νικήσουμε στο πεδίο της μάχης.

Ο δυνητικός αντίπαλος και ταυτόχρονα εξόχως προκλητικός και επιθετικός γείτονας για την Ελλάδα , είναι η Τουρκία, της οποίας τη στρατιωτική ισχύ που διαθέτει θα επιχειρήσουμε να την παρουσιάσουμε σε αδρές γραμμές.
Γεωοπολιτική θέση-AEΠ-Πληθυσμός
Κατά την τελευταία δεκαετία, η Τουρκία έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο σε πολλούς τομείς και έχει γίνει περιφερειακή δύναμη. Αυτό υποστηρίχθηκε από τη σημαντική γεωγραφική θέση που έχει ευρισκόμενη στη διασταύρωση Μέσης Ανατολής- Ασίας και Ευρώπης, από το γεγονός ότι είναι μια χώρα διέλευσης υδρογονανθράκων και από τις επιτυχίες της στον επιστημονικό και τεχνικό τομέα, την επιταχυνόμενη ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, της γεωργίας, του τουρισμού και των υποδομών της

Το ΑΕΠ της Τουρκίας έφτασε στο επίπεδο των 1,508 δισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2020, ενώ ο πληθυσμός υπερέβη τα 86 εκατομμύρια. Φυσικά, η πανδημία του κορονoϊού και η παγκόσμια νομισματική και χρηματοπιστωτική κρίση είχαν αρνητικό αντίκτυπο στην κοινωνικοοικονομική κατάσταση στην Τουρκία, με αποτέλεσμα η συναλλαγματική ισοτιμία του εθνικού νομίσματος, της λίρας, να έχει μειωθεί αισθητά. Ωστόσο, η χώρα διατηρεί το στρατιωτικό της δυναμικό και συνεχίζει να παίζει σημαντικό ρόλο στο περιφερειακό σύστημα ασφάλειας και την οικονομία.

Αμυντικές Δαπάνες
Το 2020, ο κρατικός προϋπολογισμός της Τουρκίας προέβλεπε πολύ περισσότερα κονδύλια για στρατιωτικές δαπάνες από ό, τι τα προηγούμενα χρόνια και συγκεκριμένα, έφτασε τα 145 δισεκατομμύρια τουρκικές λίρες, που είναι περίπου το 13% του συνολικού προϋπολογισμού.

Οι τουρκικές αρχές θεωρούν προτεραιότητα την ανάπτυξη των ενόπλων δυνάμεων ως μέσου για την εφαρμογή της εξωτερικής πολιτικής της χώρας υπό το πρίσμα του νεοθωμανισμού και του παντουρκισμού. Το κυβερνών Κόμμα Ισλαμικής Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης με επικεφαλής τον R. Erdogan δεν κρύβει τις προθέσεις του να αποκαταστήσει την επιρροή της Τουρκίας σε ολόκληρο τον χώρο των πρώην εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και σε εδάφη που κατοικούν συμπαγείς τουρκικοί λαοί.

Ο μετασχηματισμός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων πραγματοποιείται σύμφωνα με ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα το οποίο ξεκίνησε το 2013 και θα περατωθεί το 2033

Στόχος του είναι να δημιουργήσει κινητές ένοπλες δυνάμεις εξοπλισμένες με τα τελευταία μοντέλα όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού (WME), που προορίζονται κυρίως για τη διεξαγωγή επιχειρήσεων σε ζώνες περιφερειακών συγκρούσεων.

Σήμερα, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ως προς τον αριθμό είναι οι δεύτερες στο ΝΑΤΟ μετά τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ.

Ο αριθμός των ενόπλων δυνάμεων είναι 355000 εκ των οποίων 260000 είναι στις χερσαίες δυνάμεις, 50000 ανήκουν στην Πολεμική Αεροπορία και 45000 στο Πολεμικό Ναυτικό.

Στρατιωτική θητεία
Η θητεία στην Τουρκία θα λέγαμε ότι είναι “ταξική”, αφού οι έχοντες και κατέχοντες, νόμιμα δεν στρατεύονται, εξαγοράζοντας την. Ωστόσο και αυτοί για 1 μήνα παρουσιάζονται στα Κέντρα Εκπαίδευσης και λαμβάνουν τη Βασική στρατιωτική εκπαίδευση.

Η στρατιωτική θητεία στην Τουρκία σύμφωνα με τις αλλαγές που θεσμοθετήθηκαν το 2019 παρουσιάζει την παρακάτω μορφή:

Οι κατηγορίες της στρατιωτικής θητείας είναι πέντε:

Εξαγοράσιμη θητεία για τους κατοίκους Εξωτερικού
Εξαγοράσιμη θητεία για τους κατοίκους της Τουρκίας
Υποχρεωτική θητεία για υπαξιωματικούς και στρατιώτες
Θητεία για έφεδρους Υπαξιωματικούς
Θητεία για έφεδρους Αξιωματικούς
Χερσαίες Δυνάμεις
Η Διοίκηση Χερσαίων Δυνάμεων της Τουρκίας περιλαμβάνει τις 1-2-3-4η Στρατιές, με αντίστοιχες έδρες Κων/πολη, Μαλάτεια,Erczincan και Σμύρνη, την Διοίκηση Τουρκικών Ειρηνευτικών Δυνάμεων Κύπρου στην Κερύνεια , τη Διοίκηση Εκπαίδευσης και Δόγματος στην Άγκυρα , τη Διοίκηση Διοικητικής Μέριμνας στην Άγκυρα, το 4οΣΣ με έδρα την Άγκυρα και τη Διοίκηση Αεροπορίας Στρατού με έδρα επίσης την Άγκυρα.

Διαθέτει συνολικά 8 Σώματα Στρατού, 1 Τακτικό Στρατηγείο Μεραρχίας Πεζικού,2 Μεραρχίες Πεζικού,3 Μηχανοκίνητες Μεραρχίες, 1 Μηχανοποιημένη Μεραρχία, 1 Μεραρχία Αεροπορίας Στρατού, 14 Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες, 1 μηχανοποιημένη Ταξιαρχία,8 Τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες,17 Ταξιαρχίες Καταδρομών,2 Ταξιαρχίες Πυροβολικού, 4 Ταξιαρχίες Συνόρων, 1 Ταξιαρχία Λογιστικής Υποστήριξης, 1 Μεραρχία Εκπαιδεύσεως Ορεινών Καταδρομών, 1 Μεραρχία Εκπαιδεύσεως, 4 Ταξιαρχίες εκπαιδεύσεως πεζικού, 1 Ταξιαρχία εκπαιδεύσεως Πυροβολικού και 1 Ταξιαρχία εκπαιδεύσεως εσωτερικής ασφάλειας.

Οι χερσαίες δυνάμεις της Τουρκίας είναι οπλισμένες με περισσότερα από 3.500 άρματα μάχης, 6.000 πυροβόλα, όλμους και MLRS, σχεδόν 4.000 διάφορα αντιαρματικά όπλα. Ο αριθμός των θωρακισμένων οχημάτων μάχης φτάνει τα 5.000.

Μεγάλος αριθμός αρμάτων της είναι ξεπερασμένος, με πάνω από το ένα τρίτο του συνόλου τους να είναι τύπου M48,που αναπτύχθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1950.

Διάφορες τροποποιήσεις άλλων αμερικανικών αρμάτων M60, που υιοθετήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1960, δεν διαφέρουν πολύ από αυτήν.

Πιο σύγχρονο είναι το γερμανικό άρμα μάχης Leopard-1 (400 τον αριθμό), ενώ το μόνο σύγχρονο όχημα είναι το Leopard-2 (περισσότερες από 300 μονάδες), το οποίο όμως στο πεδίο της μάχης του Αφρίν της Συρίας, έδειξε σοβαρές αδυναμίες αφού υπέστη σημαντικές απώλειες

Η αεροπορία του στρατού τέλος είναι εξοπλισμένη με επιθετικά ελικόπτερα AH-1 Cobra, καθώς και με ελικόπτερα πολλαπλών χρήσεων. Εσχάτως υιοθετήθηκε ως βάση της ένα νέο ελικόπτερο αναγνώρισης-επίθεσης T-129 “Attack”.

Η στρατιωτική ηγεσία σχεδιάζει να αντικαταστήσει τα ξεπερασμένα άρματα μάχης Leopard-1 και M60 με το δικό τους Altai, καθώς και τα υπάρχοντα ΤΟΜΠ και ΤΟΜΑ με νέα μοντέλα.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις εξοπλίζονται επίσης με νέους τύπους πυροβολικού και MLRS. Για να αυξηθεί η κινητικότητα και η ασφάλεια του μηχανοκίνητου πεζικού, έχουν αναπτυχθεί θωρακισμένα οχήματα μάχης “Cobra-2” και “Kale”.

Πολεμική Αεροπορία
Η Διοίκηση Αεροπορικών Δυνάμεων περιλαμβάνει την Διοίκηση Πολεμικής Αεροπορικής Δύναμης και Αντιαεροπορικής Αντιπυραυλικής Άμυνας με έδρα το Eskisehir, την Διοίκηση Διοικητικής Μέριμνας με έδρα την Άγκυρα, την Διοίκηση Αεροπορικής εκπαίδευσης με έδρα την Σμύρνη, την 11η Κύρια Βάση Εναέριων Μεταφορών με έδρα το Etimesgut/Άγκυρας, και την 12η Κύρια Βάση Εναέριων Μεταφορών με έδρα το Erkilet/Καισάρεια.

Στην Διοίκηση Πολεμικής Αεροπορικής Δύναμης και Αντιαεροπορικής Αντιπυραυλικής Άμυνας με έδρα το Eskisehir, υπάγονται η Διοίκηση Αεράμυνας με έδρα επίσης το Eskisehir, αλλά και η Υποδιοίκηση Πολεμικής Αεροπορικής Δύναμης και Αντιαεροπορικής Άμυνας – Διοίκηση Ενοποιημένων Κέντρων αεροπορικών επιχειρήσεων με έδρα το Diyarbakir

Ως μάχιμες Μονάδες η τουρκική πολεμική αεροπορία διαθέτει τις 1-3-5-6-7-8-9 Κύριες αεροπορικές βάσεις, τις 201 και 202 Μοίρες έρευνας-διάσωσης και έρευνας-διάσωσης μάχης, την 10η βάση εναέριου ανεφοδιασμού, τις 11η και 12η κύριες βάσεις αεροπορικών μεταφορών, την 14η βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών καθώς και λοιπές μικρότερες βάσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Η βάση της πολεμικής αεροπορίας της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας αποτελείται από τακτικά μαχητικά F-16C / D πολλών τροποποιήσεων. Συνολικά, υπάρχουν περισσότερα από 240 τέτοια αεροσκάφη, αλλά μόνο 158 έχουν διατεθεί σε Σμηναρχίες μάχης. Τα υπόλοιπα λειτουργούν ως εκπαιδευτικές μοίρες. Ο δεύτερος τύπος μαχητικών αεροσκαφών είναι το F-4E, έως 48 μονάδες.

Το έργο της πολεμικής αεροπορίας υποστηρίζεται από 4 αεροσκάφη AWACS Boeing 737, 7 αεροσκάφη ανεφοδιασμού Boeing KC-135R και 1 C-160 με εξοπλισμό ηλεκτρονικού πολέμου. Τα καθήκοντα αναγνώρισης επί ξηράς και θάλασσας επιλύονται από περιπολίες που διενεργούν αεροσκάφη CASA CN-235. Υπάρχει παραγγελία για 4 αεροσκάφη Bombardier Global 6000 σε διαμόρφωση αναγνώρισης.

Η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία αναπτύσσεται επίσης ενεργά προς την κατεύθυνση των UAV

Είναι εξοπλισμένη με αναγνωριστικά και εξοπλισμένα UAV: ​​”Bayraktar mini” (έως 140), “Vestel Karael” και “Malazgirt” (10) τουρκικής παραγωγής, καθώς και Ισραηλινό “Heron” (έως 10).

Ο στόλος UAV με drone περιλαμβάνει περίπου 100 Bayraktar TB2 και περισσότερα από 15-16 Anka. Η προμήθεια τέτοιου εξοπλισμού συνεχίζεται. Παρόμοια τουρκικά drones χρησιμοποιήθηκαν ενεργά στη Συρία, τη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν.

Η Πολεμική Αεροπορία έχει επίσης στη διάθεσή της διάφορα συστήματα αεράμυνας. Το κύριο σύστημα αεράμυνας είναι το βρετανικό «Rapier-2000»-515 εκτοξευτές με 86 σχηματισμούς. Παραμένουν στην υπηρεσία αρκετά παλιά αμερικανικά συστήματα αεράμυνας MIM-23- (16 σχηματισμοί).

Ολοκληρώθηκε επίσης η παράδοση των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων S-400 (AAMS) που υπολογίζονται σε επίπεδο Συντάγματος, των 2 Ταγμάτων, των 2 Λόχων το κάθε Τάγμα. Ο κάθε λόχος έχει 9 εκτοξευτές με δυνατότητα βολής 4 πυραύλων άμεσα και συνεπώς η Διοίκηση Συντάγματος Αντιαεροπορικών Πυραύλων S-400 έχει τη δυνατότητα εκτόξευσης ταυτόχρονα 144 πυραύλων.

Η Άγκυρα προσπαθεί να ξεπεράσει τις διαφωνίες με την Ουάσινγκτον που προκλήθηκαν από την αγορά συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας S-400 από τη Ρωσική Ομοσπονδία και να εφαρμόσει σχέδια για τον εξοπλισμό της τακτικής αεροπορίας με αμερικανικά μαχητικά F-35, καθώς και την απόκτηση του αμερικανικού αντιπυραυλικού συστήματος Patriot , κάτι το οποίο θεωρείται εξαιρετικά απίθανο λόγω της σθεναρής στάσης των ΗΠΑ.

Από το 2012, η ​​Πολεμική Αεροπορία διαθέτει τον δορυφόρο Göktürk-1 σχεδιασμένο για οπτική αναγνώριση σε πολλές μπάντες, ενώ το 2016 εκτοξεύτηκε ο δεύτερος δορυφόρος, Göktürk-2 έχει υψηλότερες επιδόσεις από τον προκάτοχό του.

Ναυτικές Δυνάμεις
Η Άγκυρα αναθέτει σημαντικό ρόλο στις ναυτικές δυνάμεις tης για προβολή πίεσης στην Κύπρο, σε διαμάχες με την Ελλάδα στο Αιγαίο Πέλαγος, καθώς και στη διεξαγωγή επιχειρήσεων στη Μεσόγειο Θάλασσα, στα ανοικτά των λιβυκών ακτών και την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.

Η Διοίκηση Ναυτικών Δυνάμεων περιλαμβάνει τα 4 παρακάτω βασικά όργανα διοίκησης της που είναι :το Αρχηγείο Στόλου στο Golcuk, την Διοίκηση Ναυτικής εκπαίδευσης στην Κων/πολη, τη Διοίκηση Βόρειας Θαλάσσιας στην Κων/πολη και την Διοίκηση Νότιας θαλάσσιας, με έδρα την Σμύρνη

Στο Αρχηγείο Στόλου υπάγονται η Διοίκηση πολεμικού στόλου (φρεγατών), η Διοίκηση πυραυλακάτων, η Διοίκηση Ναρκοπολέμου, η Διοίκηση Υποβρυχίων, οι Διοικήσεις Βορείου, Δυτικού και Νοτίου Συγκροτήματος, οι Διοικήσεις SΑΤ και SAS, η Διοίκηση Αεροπορίας Ναυτικού με τις 301 Μοίρα αεροσκαφών Ναυτικού , την 351 Μοίρα ελικοπτέρων Ναυτικού και τις βάσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών Ναυτικού καθώς και λοιπές βάσεις αεροπορίας ναυτικού.

Τέλος στην Διοίκηση Νότιας θαλάσσιας περιοχής με έδρα την Σμύρνη υπάγονται η Διοίκηση αποβατικών πλοίων,η Ταξιαρχία Πεζοναυτών, η Διοίκηση πλοίων Συνοδείας και Ναυτικής περιπολίας και η Διοίκηση περιοχής Μεσογείου

Το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό περιλαμβάνει: 165 πολεμικά πλοία και σκάφη (συμπεριλαμβανομένων 16 φρεγατών, 10 κορβέτων, 16 περιπολικών πλοίων, 13 υποβρυχίων, 11 ναρκαλιευτικών, 13 δεξαμενόπλοια, 3 διάσωσης, 6 ρυμουλκά και 3 ωκεανογραφικά σκάφη και διάφορα άλλα πλοία).

Η ραχοκοκαλιά του στόλου αποτελείται από 24 περιπολικά πλοία, 16 φρεγάτες και 10 μεγάλες κορβέτες πολλαπλών χρήσεων. Ετησίως, ένα ή δύο αμφίβια επιθετικά πλοία εισάγονται στη σύνθεση μάχης του στόλου και το 2019 ξεκίνησε η κατασκευή του UAWS “Anadolu” (εκτόπισμα 27.500 τόνοι), το οποίο είναι κατασκευασμένο σύμφωνα με το σχέδιο του ισπανικού UAWS “Juan Carlos I”.

Εν κατακλείδι, η ανάπτυξη της δικής της στρατιωτικής βιομηχανίας έχει επιτρέψει στην τουρκική ηγεσία να ακολουθήσει μια πιο επιθετική εξωτερική πολιτική και να επιδοθεί σε ένα κρεσέντο προκλήσεων, κάτι που την έχει οδηγήσει σε τροχιά σύγκρουσης με όλες σχεδόν τις γειτονικές χώρες, ανάμεσα τους και την Ελλάδα. Η χώρα μας, με καίριες διπλωματικές ενέργειες και με την αναβάθμιση των δυνατοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων της σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, μπορεί να δώσει την κατάλληλη απάντηση σε οποιαδήποτε πρόκληση από μεριάς Άγκυρας, εξασφαλίζοντας τα συμφέροντα του Ελληνισμού σε Αιγαίο, Ανατ. Μεσόγειο και Κύπρο.