«Όταν ένα μουσείο καλείται να εγκαταλείψει την ίση μεταχείριση,
για λόγους που μπορούν να γίνουν αντιληπτοί μόνο ως εργαλείο εξαναγκασμού,
καθώς δεν συνδέονται με τον τύπο του χώρου και της δραστηριότητας,
εννοώ να θυμάμαι ήρεμα ότι τα μουσεία είναι από τους τόπους κοινωνικοποίησης
κι ότι όλοι είναι ίσοι και η πρόσβαση στην τέχνη και τον πολιτισμό δικαίωμα όλων…»
Fabrizio Masucci, Διευθυντής του Μουσείου Παρεκκλήσι Σανσεβέρο
Όταν η πολιτική κι οι πολιτικοί, ο νομικός πολιτισμός, η εκκλησιαστική ιεραρχία, οι διανοούμενοι που είναι πιο ηλίθιοι από τους…
Βέβαια, δεν μπορούν όλοι να αντισταθούν, να υπερασπίσουν Ανθρώπινα δικαιώματα που η ιστορία κι η ανθρωπότητα πίστευαν πως μετά την ήττα του ναζισμού και τη Νυρεμβέργη, δεν θα εμφανιζόταν εκ νέου στην Ευρώπη. Η Αντίσταση χρήζει “αδένων”… στην καθομιλουμένη “όρχεις” και σε μια ευνουχισμένη πολιτεία αυτό είναι σπάνιο, “εξωτικό φρούτο”.
Ο Fabrizio Masucci, Διευθυντής του Μουσείου Παρεκκλήσι Σανσεβέρο, παραιτήθηκε από τη θέση του λόγω της υποχρέωσης να επιδεικνύουν οι επισκέπτες του διάσημου Μουσείου της Νάπολης το “υγειονομικό διαβατήριο” (Green Pass), ώστε να τους επιτρέπεται η πρόσβαση σ’ αυτούς τους χώρους πολιτισμού.
Σύμφωνα με την άποψή του, αυτό είναι ένα μέτρο που όχι μόνο τιμωρεί τα Μουσεία (μέρη όπου σύμφωνα με τις τρέχουσες ενδείξεις ο κορωνοϊός δεν μεταδίδεται), αλλά και βλάπτει τη λειτουργία τους, τον κοινωνικό τους ρόλο, ως χώρος όπου όλοι οι πολίτες απολαμβάνουν την ομορφιά χωρίς διακρίσεις.
Στη μακροσκελή επιστολή-παραίτηση που υπογράφει ο Fabrizio Masucci, σημειώνουμε:
«Η υποχρέωση να ζητηθεί η προβολή της πράσινης κάρτας (“Υγειονομικού Διαβατηρίου”) για πρόσβαση στα μουσεία δεν συνδέεται με επιδημιολογικές αξιολογήσεις… αλλά θεωρήθηκε αποκλειστικά ένα χρήσιμο εργαλείο, μεταξύ πολλών άλλων, όπως δηλώθηκε στη συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση, στις 22 Ιουλίου, του Νομοθετικού Διατάγματος αριθ. 105, ώστε να υποχρεωθούν περισσότεροι, να προσχωρήσουν στην εκστρατεία εμβολιασμού. Χωρίς να μπω στην ουσία του σκοπού που ήθελε να θέσει η κυβέρνηση και προφανώς χωρίς καμία απολύτως προκατάληψη για τα εμβόλια, αντιτίθεμαι, ωστόσο, τα μουσεία δεν πρέπει και δεν μπορούν να αξιοποιηθούν -με την κυριολεκτική έννοια του “να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο”-, για την επίτευξη οποιουδήποτε εξωφρενικού σκοπού, ειδικά όταν αυτή η εκμετάλλευση συμβάλλει αναπόφευκτα στη συμβιβαστική και όχι ευνοϊκή για την κοινωνική συνοχή, σε πλήρη αντίθεση με μια από τις πιο εγγενείς αποστολές ενός μουσείου…».
Στην Ελλάδα φαντάζει εύκολη υπόθεση ο μαζικός εμβολιασμός με ένα “πειραματικό γενετικό σκεύασμα” κι οι διακρίσεις, μιας κι έχει στρατευτεί σε μια χωρίς προηγούμενο “ενότητα” το σύνολο των πολιτικών κομμάτων (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΚΙΝΑΛ-Βαρουφάκης). Όμως οι λαοί της Ευρώπης ξεσηκώνονται. Η “κίνηση” του Ναπολιτάνου διευθυντή, σε πλήρη διάσταση με την κυβέρνηση του δοτού τραπεζίτη Ντράγκι, στην οποία συμμετέχουν και στηρίζουν ΟΛΑ τα κόμματα (αριστερά, δεξιά, κεντρώα, ακροδεξιά, κίνημα αγανακτισμένων)… δείχνει πως υπάρχουν ακόμη διανοούμενοι που δεν εξαγοράζονται από το 4ο Ράιχ.