Πιο συγκεκριμένα, μία από τις πιο ολέθριες συνέπειες που προέκυψε από τον πόλεμο της Ουκρανίας ήταν η άνευ προηγουμένου άνοδος στις τιμές των λιπασμάτων, που, μεταξύ άλλων, πυροδότησε μια ιστορική άνοδο στις τιμές των τροφίμων και την κατάρρευση των αλυσίδων εφοδιασμού, παγκοσμίως.
Στην Παραγουάη, οι ιδιωτικές αποθήκες έφτασαν τη μέγιστη χωρητικότητα αποθήκευσης των 3,5 εκατομμυρίων τόνων, δήλωσε στο Bloomberg ο Luiz Teixeira da Silva, διευθυντής επιχειρήσεων της Paranagua.
Ένα τερματικό που λειτουργεί από τη VLI Logistics, ένα από τα δύο στο λιμάνι Santos που αποθηκεύει λιπάσματα, είναι επίσης γεμάτο…
Όπως σημειώθηκε παραπάνω, η τιμή των λιπασμάτων σε όλο τον κόσμο έχει εκραγεί, και η Βραζιλία δεν αποτελεί εξαίρεση.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα επειδή η χώρα και πηγή τροφής για τη μισή υφήλιο εισάγει σχεδόν το 85% των λιπασμάτων της, με τη Ρωσία να είναι η κύρια πηγή προέλευσης.
Βέβαια, οι παραδόσεις προμηθειών έχουν εξομαλυνθεί και οι τιμές μειώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά οι αγρότες εξακολουθούν να μην αγοράζουν λιπάσματα…
Περιμένουν περαιτέρω μειώσεις τιμών, σύμφωνα με τη Marina Cavalcante, αναλύτρια στο Bloomberg’s Green Markets.
Θεωρία παιγνίων…
Η Βραζιλία είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής στον κόσμο – ειδικά σόγιας.
Οι αγρότες μπορούν να καθυστερήσουν τις αγορές τους μέχρι την παραμονή της σποράς τον Σεπτέμβριο.
Αλλά αν περιμένουν όλοι πολύ, ενδέχεται να προκληθεί συμφόρηση στις μεταφορές.
Υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα: ενδέχεται απλώς να μην εξαγάγει επαρκή ποσότητα λιπάσματος η Ρωσία, η οποία αποφάσισε να τιμωρήσει τον κόσμο στέλνοντας τις τιμές των τροφίμων σε ιστορικά υψηλά, πυροδοτώντας κοινωνική αναταραχή.
Εξάλλου, ο λόγος που οι τιμές είναι τόσο υψηλές είναι επειδή απλώς δεν υπάρχει αρκετή προσφορά.
Και ενώ οι κερδοσκόποι μπορεί να έχουν ωθήσει τις τιμές κάπως υψηλότερα από ό,τι θα έπρεπε, όσοι αγρότες ελπίζουν ότι οι τιμές θα επιστρέψουν στην κανονικότητα… θα απογοητευτούν.
Λιμός
Η ζήτηση θα καταστραφεί.
Ωστόσο, όπως υπενθυμίζει ο Michael Every, αναλυτής της Rabobank, όταν πρόκειται για την «καταστροφή ζήτησης» τροφίμων – ειδικά σε φτωχές χώρες του τρίτου κόσμου – τα πράγματα δεν είναι απλά…
Η κατάσταση λαμβάνει ένα διαφορετικό, λιγότερο ευχάριστο όνομα: Λιμός.
Σκεφτείτε τι συμβαίνει στο Τσαντ: όπως αναφέρει η DW, η πέμπτη μεγαλύτερη χώρα της Αφρικής κήρυξε επισιτιστική έκτακτη ανάγκη λόγω έλλειψης προμηθειών σιτηρών.
Το αφρικανικό κράτος προέτρεψε τη διεθνή κοινότητα να βοηθήσει τον πληθυσμό του να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη επισιτιστική ανασφάλεια.
Οι τιμές των δημητριακών σε όλη την Αφρική αυξήθηκαν λόγω της πτώσης των εξαγωγών από την Ουκρανία – συνέπεια του πολέμου στην Ουκρανία και μιας σειράς διεθνών κυρώσεων στη Ρωσία, που έχουν διαταράξει τον εφοδιασμό λιπασμάτων, σιταριού και άλλων εμπορευμάτων τόσο από τη Ρωσία όσο και από την Ουκρανία.
Οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης έχουν επίσης αυξηθεί σημαντικά στον γείτονα του Τσαντ στα βορειοδυτικά, τον Νίγηρα.
Γάλα, ζάχαρη, λάδι και αλεύρι είναι τα προϊόντα που οι τιμές τους έχουν εκτοξευθεί στα ύψη.
Το κόστος του λιπάσματος έχει αυξηθεί δραματικά.
Σε πρόσφατη συνάντηση με τον Ρώσο Πρόεδρο Putin, ο πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης, Maki Sol, είπε ότι η ήπειρος επωμιζόταν το μεγαλύτερο βάρος του πολέμου στην Ουκρανία λόγω έλλειψης σιτηρών και λιπασμάτων.
Όπως αναφέρει ένα ρεπορτάζ: «Στο χωριό Φάλκε, περίπου 665 χιλιόμετρα (413 μίλια) από την πρωτεύουσα Νιαμέι, ένας αγρότης, είπε στη DW ότι η συγκομιδή του έτους θα είναι πιθανότατα φτωχή, επειδή οι παραγωγοί δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν αρκετό λίπασμα.
«Οι αραχίδες, που είναι η κύρια ταμειακή μας καλλιέργεια, χρειάζονται λίπασμα», επεσήμανε ο αγρότης.
«Μέχρι την περασμένη σεζόν ένα σακουλάκι λίπασμα κόστιζε 17.000 φράγκα CFA.
Φέτος έφτασε τις 30.000», είπε και πρόσθεσε ότι είναι αδύνατο να παραχθούν πολλά για όσους βρίσκονται στην ύπαιθρο.
Μεγάλο μέρος της Αφρικής, γράφει ο Every, βρίσκεται στην ίδια βάρκα… και βυθίζεται γρήγορα, και η ειρωνεία είναι ότι όλοι χρειάζονται πολύ περισσότερο λίπασμα τώρα για να αποφύγουν μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση, αλλά είτε δεν μπορούν να το αντέξουν οικονομικά είτε είναι ελπίζοντας να πέσει λίγο περισσότερο στην τιμή.
Δυστυχώς, αυτό δεν θα συμβεί και αντ’ αυτού οι οριακές αγοραστές θα συνεχίσουν να πιέζουν το σπάνιο εμπόρευμα.
Τι θα συμβεί στο άμεσο μέλλον;
Δίνουμε το μικρόφωνο στον Every, ο οποίος συνόψισε σε μια επωδό την τρέχουσα και μελλοντική καταστροφή: «Οι πλούσιες χώρες, που καθορίζουν τα επιτόκια, πρέπει να αποφασίσουν εάν θα θυσιάσουν τις τιμές των περιουσιακών τους στοιχείων για να βοηθήσουν τους φτωχούς του κόσμου να φάνε».
Συμπερασματικά, οι αγορές κάνουν λόγο «για καταστροφή της ζήτησης», αλλά δεν λένε ότι αυτό μπορεί να σημαίνει «μαζική πείνα».
Μερικοί είναι πλέον σε θέση να πουν «στασιμοπληθωρισμός», αλλά σε πολλούς στις αγορές δεν το επιτρεπόταν μέχρι πρόσφατα.
Μερικοί μπορούν να πουν «ύφεση», αλλά πολλοί στις αγορές και στην πολιτική εξακολουθούν να μην το επιτρέπουν.
Σε κάθε περίπτωση, έρχεται ένα καλοκαίρι παγκόσμιας πείνας.