Ο Βλαντίμιρ Πούτιν με τον πρόεδρο της Νικαράγουας Ντανιέλ Ορντέγκασε πρόσφατη συνάντησή τους.

Μετάφραση: Μ. Στυλιανού

Η πρόσφατη ανακοίνωση του Ντάνιελ Ορτέγκα, προέδρου της Νικαράγουα, ότι θα επιτρέψει την είσοδο ρωσικών στρατευμάτων, πλοίων και αεροπλάνων στην περιοχή για ανθρωπιστικές επιχειρήσεις θα αναστατώσει σίγουρα το σημερινό κυρίαρχο αφήγημα ότι η Ρωσία έχει «απομονωθεί» από τον υπόλοιπο κόσμο με δυτικές κυρώσεις.

Αν και το Κρεμλίνο έχει απορρίψει ανησυχίες σχετικά με τη στρατιωτική ανάπτυξη στην Κεντρική Αμερική, λέγοντας ότι αποτελεί «ρουτίνα», δεν πρέπει να είναι φαίνεται έτσι μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Η κρατική τηλεόραση της Νικαράγουας ανέφερε ότι:

“Εάν τα αμερικανικά πυραυλικά συστήματα μπορούν σχεδόν να φτάσουν στη Μόσχα από το ουκρανικό έδαφος, ήρθε η ώρα για τη Ρωσία να αναπτύξει κάτι ισχυρό πιο κοντά στις πόλεις των ΗΠΑ…”

Η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Νότια Αφρική, μεταξύ άλλων εθνών, συνέχισαν το σταθερό εμπόριο με τη Ρωσία παρά τις κυρώσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ. Τόσο η Κίνα όσο και η Ινδία έχουν αυξήσει τις αγορές ρωσικού πετρελαίου, ενώ αφαιρούν το δολάριο ως μηχανισμό κοινού νομίσματος. Η χώρα αντιμετωπίζει οικονομική αβεβαιότητα μετά την απομάκρυνσή της από το σύστημα συναλλαγών SWIFT και καθώς οι δυτικές εταιρείες σταματούν την επιχειρηματική δραστηριότητα. Ωστόσο, το νόμισμα της Ρωσίας παραμένει υγιές και άθικτο, αφού η ρωσική κεντρική τράπεζα συνέδεσε χαλαρά το ρούβλι με τις αγορές χρυσού και πετρελαίου για σύντομο χρονικό διάστημα, και αφού ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε ότι ο Πούτιν «συζητούσε» το ενδεχόμενο ενός χρυσού/ρουβλίου. Το διεθνές εμπόριο δεν φαίνεται να επιβραδύνεται και ορισμένοι τομείς της ρωσικής οικονομίας απολαμβάνουν πραγματικά μια έκρηξη, ενώ τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται.

Συνολικά, φαίνεται ότι οι κυρώσεις του ΝΑΤΟ είναι αποτυχία. Βάζοντας αλάτι στην πληγή, η Νικαράγουα ανοίγει τώρα το έδαφός της σε ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Τα ρωσικά στρατεύματα στην Κεντρική Αμερική και το βαρύ εμπόριο με τη Βραζιλία υποδηλώνουν την πιθανότητα ότι περισσότερα έθνη εντός της Αμερικής θα επεκτείνουν τις σχέσεις τους με το Κρεμλίνο στο μέλλον, ειδικά καθώς συνεχίζεται η τρέχουσα πληθωριστική κρίση. Η παράξενη προσπάθεια για μια διεθνή εκδήλωση “ακύρωσης του πολιτισμού” ως απάντηση στον πόλεμο της Ουκρανίας έχει χτυπήσει ένα τείχος που ονομάζεται “πραγματικότητα” – Οι οικονομικές ανησυχίες πάντα υπερισχύουν της κοινωνικής πολιτικής.