Ο Χένρι Κίσινγκερ προέβλεψε πριν από περίπου τρεις εβδομάδες ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν επικίνδυνα κοντά στο να γίνει πόλεμος εναντίον της Ρωσίας. Ήταν μια προκαταρκτική παρατήρηση. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, σε συνέντευξή του το Σαββατοκύριακο, δήλωσε στη γερμανική εφημερίδα Bild am Sonntag ότι η συμμαχία εκτιμά ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να διαρκέσει για χρόνια.
«Πρέπει να προετοιμαστούμε για το γεγονός ότι μπορεί να χρειαστούν χρόνια. Δεν πρέπει να χαλαρώσουμε την υποστήριξή μας προς την Ουκρανία. Ακόμα κι αν το κόστος είναι υψηλό, όχι μόνο για στρατιωτική υποστήριξη, αλλά και λόγω της αύξησης των τιμών της ενέργειας και των τροφίμων», είπε ο Στόλτενμπεργκ. Πρόσθεσε ότι η προμήθεια προηγμένων όπλων στα ουκρανικά στρατεύματα θα αυξήσει τις πιθανότητες απελευθέρωσης της περιοχής Ντονμπάς από τον ρωσικό έλεγχο.
Η παρατήρηση υποδηλώνει βαθύτερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο που βασίζεται στην πεποίθηση όχι μόνο ότι η Ρωσία μπορεί να ηττηθεί στην Ουκρανία («εξαφανίσει τη Ρωσία»), αλλά ότι το κόστος δεν πρέπει να έχει σημασία. Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ παραδοσιακά εμπνέονται από την Ουάσιγκτον και ο Στόλτενμπεργκ μιλούσε μόλις ένα δεκαπενθήμερο πριν από τη σύνοδο κορυφής της συμμαχίας στη Μαδρίτη.
Περιέργως, ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, σε ένα άρθρο στους Sunday Times του Λονδίνου, μετά από μια αιφνιδιαστική επίσκεψη στο Κίεβο την Παρασκευή, συμπλήρωσε όλα τα σχόλια του Στόλτενμπεργκ, τονίζοντας την ανάγκη να αποφευχθεί η «κόπωση της Ουκρανίας». Ο Τζόνσον σημείωσε ότι με τις ρωσικές δυνάμεις να κερδίζουν έδαφος «ίντσα προς ίντσα», ήταν ζωτικής σημασίας για τους φίλους της Ουκρανίας να επιδείξουν τη μακροπρόθεσμη υποστήριξή τους, πράγμα που σήμαινε ότι «η Ουκρανία λαμβάνει όπλα, εξοπλισμό, πυρομαχικά και εκπαίδευση ταχύτερα από τον εισβολέα».
Ο Τζόνσον περιέγραψε «τέσσερα ζωτικά βήματα για να κερδίσει χρόνο για την υπόθεση της Ουκρανίας».
Πρώτον, είπε, «πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Ουκρανία λαμβάνει όπλα, εξοπλισμό, πυρομαχικά και εκπαίδευση γρηγορότερα από τον εισβολέα και να ενισχύσουμε την ικανότητά της να χρησιμοποιήσει τη βοήθειά μας».
Δεύτερον , «πρέπει να βοηθήσουμε στη διατήρηση της βιωσιμότητας του ουκρανικού κράτους».
Τρίτον , «χρειαζόμαστε μια μακροπρόθεσμη προσπάθεια για την ανάπτυξη εναλλακτικών χερσαίων οδών» για την Ουκρανία, ώστε η οικονομία της «να συνεχίσει να λειτουργεί».
Τέταρτον, και πιο σημαντικό, ο ρωσικός αποκλεισμός της Οδησσού και άλλων ουκρανικών λιμανιών πρέπει να αρθεί και «θα συνεχίσουμε να προμηθεύουμε τα απαραίτητα όπλα για την προστασία τους».
Ο Τζόνσον παραδέχτηκε ότι όλα αυτά απαιτούν «μια αποφασιστική προσπάθεια…που διαρκεί μήνες και χρόνια». Αλλά η επιτακτική ανάγκη να ενισχυθεί η ικανότητα του Προέδρου Ζελένσκι να διεξάγει πόλεμο είναι επίσης ζωτικής σημασίας για να «προστατέψουμε τη δική μας ασφάλεια καθώς και αυτή της Ουκρανίας». Ο Στόλτενμπεργκ και ο Τζόνσον μίλησαν αφού το στέλεχος της ΕΕ συνέστησε να αναγνωριστεί επίσημα η Ουκρανία ως υποψήφια προς ένταξη στο μπλοκ (η οποία αναμένεται να εγκριθεί σε μια σύνοδο κορυφής που έχει προγραμματιστεί για τις 23-24 Ιουνίου).
Εν τω μεταξύ, οι ρωσικές δυνάμεις σημειώνουν τακτικά τακτικές επιτυχίες στην περιοχή του Ντονμπάς και στη σταθεροποίηση της πρώτης γραμμής σε άλλες περιοχές. Οι πιο έντονες μάχες διεξάγονται στην περιοχή Severodonetsk-Lysichansk και γύρω από το Slaviansk, αλλά η κατάσταση είναι επίσης τεταμένη στην περιοχή Kharkiv και στις περιοχές Mykolaiv και Kherson στα νότια.
Οι ρωσικές δυνάμεις βομβαρδίζουν στρατιωτικές υποδομές και συγκεντρώσεις εξοπλισμού των ουκρανικών δυνάμεων.
Σύμφωνα με το ρωσικό MOD, μόνο στο πενθήμερο μεταξύ 13 Ιουνίου και 17 Ιουνίου, σύμφωνα με τη ρωσική εκδοχή, φαίνεται ότι σκοτώθηκαν 1800 Ουκρανοί στρατιώτες και καταστράφηκαν 291 τεμάχια στρατιωτικού εξοπλισμού και 69 αντικείμενα στρατιωτικής υποδομής.
Μια ήττα στο Ντονμπάς θα είναι καταστροφική για τον Ζελένσκι, καθώς η καταστροφή των καλύτερων στρατιωτικών του μονάδων που αναπτύσσονται εκεί ουσιαστικά αφήνει τις νότιες περιοχές ως χαμηλούς καρπούς για τις ρωσικές δυνάμεις.
Και για το ΝΑΤΟ, η διεθνής του θέση θα διαβρωθεί σοβαρά.
Την Παρασκευή, δύο βετεράνοι των ΗΠΑ που κρατούνται στην πρώτη γραμμή του Ντόνετσκ εκτέθηκαν στη ρωσική τηλεόραση για να ζητήσουν βοήθεια από τις οικογένειές τους. Τις επόμενες μέρες αναμένονται και άλλα γραφικά αυτού του τύπου.
Ο Τζόνσον έγραψε ανησυχητικά ότι το Δόγμα Πούτιν υπερισχύει στη Ρωσία το αιώνιο δικαίωμα να «ανακαταλάβει» οποιοδήποτε έδαφος κατοικήθηκε ποτέ από Σλάβους και ότι αυτό θα «επιτρέψει την κατάκτηση μεγάλων τμημάτων της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων του ΝΑΤΟ». Είναι υπερβολή. Για να ανακτήσουν τα ανατολικά και νότια εδάφη τους, οι Ουκρανοί θα πρέπει πράγματι να πολεμήσουν έναν μακρύ πόλεμο, αλλά θα εξαρτηθούν επίσης σε μεγάλο βαθμό από την τεράστια στρατιωτική, οικονομική και οικονομική βοήθεια από την Ευρώπη. Από την άλλη πλευρά, η ευρωπαϊκή ενότητα είναι εύθραυστη και η «κούραση» επικρατεί.
Ούτε υπάρχει ένα συνεκτικό όραμα για τον τελικό στόχο του ΝΑΤΟ.
Η Ουκρανία είναι μια μαύρη τρύπα ανάξια ενός σχεδίου Μάρσαλ.
Όπως ήταν αναμενόμενο, υπάρχει μεγάλη επιφυλακτικότητα εκ μέρους της Γερμανίας να σπαταλήσει τους πόρους της στην Ουκρανία.
Τέλος, η εντεινόμενη οικονομική κρίση στη Δύση – υψηλός πληθωρισμός και κόστος ζωής και αυξανόμενη πιθανότητα ύφεσης – βρίσκεται στο κατώφλι σαν λύκοι που ουρλιάζουν σε μια χειμερινή χώρα των θαυμάτων. Το ευρωπαϊκό κοινό δεν γίνεται πλέον συναισθηματικό στη θέα των Ουκρανών προσφύγων. Το άλλοθι ότι για όλα αυτά ευθύνεται ο Πούτιν δεν θα πετάξει.
Βασικά, οι δυτικές οικονομίες αντιμετωπίζουν μια συστημική κρίση.
Ο εφησυχασμός για την οικονομία των ΗΠΑ είναι ακραίος.
Βάσει του καθεστώτος του αποθεματικού νομίσματος, δεν είναι ευαίσθητο στο αυξανόμενο χρέος.
Αυτός ο εφησυχασμός δεν βασίζεται σε γερές βάσεις. Το σύστημα των πετροδολαρίων υποχρεώνει όλο τον κόσμο να αγοράζει δολάρια για να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες του. Η πλημμύρα φθηνών κινεζικών καταναλωτικών αγαθών και φθηνής ενέργειας από τη Ρωσία και τα κράτη του Κόλπου δεν κρατά πλέον τον πληθωρισμό στον κόλπο. Είναι αβέβαιο εάν οι αυξήσεις των επιτοκίων θα θεραπεύσουν τον διαρθρωτικό πληθωρισμό. Και, κυρίως, δεν είναι βέβαιο ότι οι συνέπειες της χρήσης ενός «σφυρί» εμπορικού πολέμου στον πολύπλοκο ιστό που συνιστά την παγκόσμια οικονομία μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Όσο τα πιεστήρια χρήματος μπορούσαν να λειτουργήσουν στην Ευρώπη και την Αμερική, κανείς δεν ένιωθε άβολα με τις διαρθρωτικές ανισορροπίες στο σύστημα. Αλλά αυτή η εποχή έχει τελειώσει.
Σε μια ομίχλη ιδεολογικής σύγχυσης, η κυβέρνηση Μπάιντεν και ο μικρότερος εταίρος της στις Βρυξέλλες δεν έδειξαν λογική ανάλυση πριν επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία, την ενέργεια και τους πόρους της. Η Ευρώπη είναι πολύ χειρότερη από την Αμερική. Ο πληθωρισμός στην Ευρώπη είναι διψήφιος. Μια ευρωπαϊκή κρίση δημόσιου χρέους μπορεί να έχει ήδη ξεκινήσει.
Η επιταχυνόμενη πληθωριστική κρίση απειλεί τη θέση των δυτικών πολιτικών, καθώς θα συναντήσουν γνήσια λαϊκή οργή μόλις ο πληθωρισμός χτυπήσει τη μεσαία τάξη και οι υψηλές τιμές ενέργειας υπονομεύουν τα εταιρικά κέρδη.
Πώς θα σταματήσουμε τη συνεχιζόμενη αργή πολιτική καταστροφή για την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες;
Ο λογικός τρόπος είναι να αναγκαστεί ο Ζελένσκι να έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να συζητήσει μια διευθέτηση. Η αφήγηση της συνεχιζόμενης φθοράς κατά των ρωσικών δυνάμεων για τους επόμενους μήνες, για να προκληθούν πληγές στη Ρωσία, δεν βοηθά τους Ευρωπαίους πολιτικούς. Η Μαριούπολη, η Χερσώνα και η Ζαπορίζια έπεσαν. Το Donbass θα μπορούσε επίσης, σύντομα. Ποια είναι η επόμενη κόκκινη γραμμή; Οδησσός?
Παραδόξως, ο μακροχρόνιος πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα μπορούσε παρά να είναι προς όφελος της Ρωσίας. Η ομιλία του Προέδρου Πούτιν στο SPIEF στην Αγία Πετρούπολη την Παρασκευή δείχνει πώς η Μόσχα μελέτησε σε βάθος το δυτικό χρηματοπιστωτικό και οικονομικό σύστημα και εντόπισε τις δομικές του αντιφάσεις. Ο Πούτιν ξέρει πώς να χρησιμοποιεί το βάρος και τη δύναμη των αντιπάλων του προς όφελός του αντί να αντιτίθεται ευθέως χτύπημα μετά από χτύπημα. Η υπερέκταση της Δύσης μπορεί τελικά να είναι η αναίρεση της.
Εδώ βρίσκεται το πραγματικό σημείο καμπής σήμερα – εάν οι δομικές αντιφάσεις των δυτικών οικονομιών πρόκειται να μετατραπούν σε αταξία.
Ο Πούτιν βλέπει το μέλλον της Δύσης τόσο ζοφερό, καθώς ταυτόχρονα πλήττεται από την αντίδραση της δικής της επιβολής κυρώσεων και την επακόλουθη άνοδο στις τιμές των εμπορευμάτων, αλλά επιπλέον δεν έχει την ευελιξία να εκτρέψει τα πλήγματα λόγω των θεσμικών ακαμψιών της.
Το μεγάλο ερώτημα σήμερα είναι πότε η Ρωσία θα ανταποδώσει τις χώρες που εμπλέκονται στη διακίνηση όπλων στην Ουκρανία, εάν επιταχύνουν σε αυτόν τον δρόμο.
Οι αεροπορικές επιδρομές από ρωσικά αεροπλάνα την περασμένη Πέμπτη σε μαχητικές τρομοκρατικές ομάδες που φιλοξενούνται στην αμερικανική φρουρά του Al-Tanf, στα σύνορα Συρίας-Ιράκ, μπορεί κάλλιστα να έφεραν ένα μήνυμα.