Μετά την επίσκεψη της Νάνσι Πελόζι στην Ταϊπέι, η Κίνα κατάφερε τρομερό πλήγμα στην Αμερική επιβάλλοντας απαγόρευση των εξαγωγών άμμου, η οποία χρησιμοποιείται για την κατασκευή υποστρωμάτων για μικροεπεξεργαστές και τώρα η Ταϊβάν πανικοβάλλεται: πού αλλού στη Γη υπάρχουν κοιτάσματα αυτού του σπάνιου ορυκτού; Στην πορεία οι Κινέζοι πυροβολούν με ό,τι έχουν στο Στενό, πυροδοτώντας μια σύγκρουση με την Ιαπωνία και όλοι αναρωτιούνται τι θα συμβεί στη συνέχεια.

Το ερώτημα αυτό προσπάθησε να απαντήσει ο κ. Krzysztof Jaczkowski, ο αγαπημένος μάντης της Πολωνίας, στη χθεσινή έκδοση του Vangs:

…. Ο κόσμος κρέμεται από μια κλωστή από μια παγκόσμια σύγκρουση και ήδη από τον Σεπτέμβριο θα δούμε ορισμένες χώρες να μιλούν για γενική κινητοποίηση, σαν να προετοιμάζονται για αυτή την αναδυόμενη σύγκρουση. Η σύγκρουση δεν θα ξεσπάσει αμέσως και δεν είναι καν βέβαιο ότι θα συμβεί καθόλου, αλλά πολλές χώρες θα αρχίσουν να προετοιμάζονται ενεργά γι’ αυτήν και οι πολιτικοί θα μιλούν ανοιχτά γι’ αυτήν, δηλαδή ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να υπάρξει η απειλή μιας πραγματικής παγκόσμιας σύγκρουσης.

Θα ξεκινήσει γύρω στα μέσα Σεπτεμβρίου, ποικίλλει από χώρα σε χώρα, αλλά βλέπω ότι θα έχουμε κάτι που θα μοιάζει με κινητοποίηση το φθινόπωρο. Θα είναι μια κατάσταση όπου οι άνδρες μιας συγκεκριμένης ηλικιακής κατηγορίας θα πρέπει να είναι σε ετοιμότητα και ίσως ακόμη και να μην μπορούν να ταξιδέψουν εκτός της χώρας. Θα είναι μια κατάσταση ετοιμότητας για την πιθανότητα κάτι που θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή.

Έτσι, αυτό το φθινόπωρο θα διαμορφωθεί μια εικόνα σοβαρής σύγκρουσης στον κόσμο, η οποία θα είναι τόσο σοβαρή που όλα τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης θα μιλούν γι’ αυτήν.

Από την άλλη πλευρά, πολλές κυβερνήσεις θα αρχίσουν να καθησυχάζουν τους πολίτες τους, εξηγώντας ότι δεν θα υπάρξει σύγκρουση, αλλά οι άνδρες θα λάβουν κάτι σαν διαταγή κινητοποίησης, από την οποία θα γνωρίζουν ότι σε κάποια κατάσταση θα πρέπει να πάνε να υπηρετήσουν, κάποιοι μάλιστα θα κληθούν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Ωστόσο, προσωπικά, έχω την αίσθηση ότι το σημείο ανάφλεξης θα είναι κάπου αρκετά μακριά από την Πολωνία, θα είναι σε κάποιο εντελώς διαφορετικό μέρος του κόσμου.

Η κινητοποίηση θα είναι ιδιαίτερη: θα έρθει κατά κύματα. Θα προκύψει μια απειλή και όλοι θα αρχίσουν να τρέχουν άγρια. Τότε η απειλή θα εξαφανιστεί, η κινητοποίηση θα περιοριστεί παντού και τα μέσα ενημέρωσης θα πουν ότι οι προετοιμασίες ήταν υπερβολικές. Στη συνέχεια όμως η απειλή θα εμφανιστεί ξανά και η κινητοποίηση θα αρχίσει και πάλι μέχρι την επόμενη ανάπαυλα. Και έτσι θα είναι αρκετές φορές σε έναν κύκλο.

Σε γενικές γραμμές, το τέλος του τρέχοντος έτους θα είναι πολύ, πολύ ανήσυχο. Σας έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν για την παγκόσμια οικονομική κατάρρευση που έρχεται. Η εκτίμησή μου αυτή τη στιγμή είναι ότι αυτή η κατάρρευση θα προκληθεί κατά πάσα πιθανότητα από την απειλή αυτής ακριβώς της σύγκρουσης, καθώς το κεφάλαιο θα προσπαθήσει να βρει το ασφαλέστερο καταφύγιο για την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Έχω επίσης στο μυαλό μου μια εικόνα μαζών ανθρώπων που φεύγουν από κάποιο νησί – πλήθος ανθρώπων που πλέουν στη θάλασσα με βάρκες. Αλλά αν θα δω την Ταϊβάν, δεν ξέρω.

Μου φαίνεται ότι η Κίνα θα οργανώσει ένα είδος παράστασης με την Ταϊβάν, επαναλαμβάνοντας το ουκρανικό σενάριο. Δηλαδή, τρένα με στρατιωτικό εξοπλισμό θα φτάνουν στην ακτή, χιλιάδες στρατιώτες θα αρχίσουν να στρατοπεδεύουν και τεράστιες μοίρες πλοίων θα πλεύσουν προς τα Στενά. Όλα θα δείχνουν μια μεγάλη δύναμη και μια απειλή για χρήση αυτής της δύναμης, αλλά εξακολουθώ να μην βλέπω πόλεμο στο εγγύς μέλλον. Αν και τελικά θα προκύψει σύγκρουση.

Θα υπάρξουν κάποια νέα διατάγματα από την κυβέρνησή μας, όπως, πράγματι, από όλες τις κυβερνήσεις – έχω την εντύπωση ότι θα γράφουν νέα διατάγματα με αντιγραφή. Φαίνεται ότι τα αφεντικά επικεντρώνονται σε κάτι που γνωρίζουν σε γενικές γραμμές ότι έρχεται και που μπορεί να οδηγήσει σε απόλυτο χάος. Και έτσι οι νέες διαταγές θα σχεδιαστούν για να αποφύγουν το απόλυτο χάος και τη μεγάλη αταξία, έτσι ώστε οι άνθρωποι να πρέπει να προσαρμοστούν σε κάποιες συγκεκριμένες διαταγές και νέα προβλήματα που κάνουν τις πανδημίες και τις διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας να μοιάζουν με απογευματινό για παιδιά.

Σε γενικές γραμμές, οι κυβερνήσεις θα αρχίσουν να κάνουν τα πάντα για να διασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρξει αναρχία, ότι δεν θα υπάρξουν προβλήματα με τη στάση των ανθρώπων απέναντι σε αυτό που θα διαταχθεί. Εν τω μεταξύ, έχω την εντύπωση ότι αυτό δεν θα είναι μια εφεύρεση της κυβέρνησής μας – η εκδήλωση θα είναι κατά κάποιο τρόπο υπερεθνική και παγκόσμια, αν και σε διάφορες χώρες θα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες.

Και το πιο σημαντικό, θα είναι μια μάστιγα, η οποία έχει ήδη οριστεί. Πιο συγκεκριμένα, θα υπάρξουν δύο πληγές που θα κρατήσουν και θα παρακινήσουν τους ανθρώπους να παραμείνουν σε κάποιο ιδιαίτερο επίπεδο ετοιμότητας. Υπό το πρίσμα αυτό, καθώς και των προβλημάτων με έναν πιθανό παγκόσμιο πόλεμο και την παγκόσμια οικονομία, το φθινόπωρο δεν θα είναι ήσυχο.

Ωστόσο, ο χειμώνας πιθανότατα θα φέρει περισσότερες εκπλήξεις και πιθανότατα θα έχουμε ήδη να κάνουμε με το είδος της παγκόσμιας σύγκρουσης που θα συζητηθεί μόνο το φθινόπωρο. Στην πραγματικότητα, αυτή η σύγκρουση βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη σε διάφορα μέρη και σε διάφορα στάδια, είναι ήδη εκεί.