‘’Ο αναζητών τον Λόγον πρέπει να έχει νου αποδεσμευμένο από προκαταλήψεις,κατεστημένες αντιλήψεις. Πρέπει να επιδίδεται σε ελεύθερη έρευνα. Άρα, να είναι ελεύθερος. Ο Χριστός είπε εκείνο το περίφημο ‘’ερευνάτε τας γραφάς’’ για να μπορέσει η αλήθεια να μας ελευθερώσει……. η Αλήθεια ελευθερώνει από την άγνοια, την πλάνη και τη δουλεία, τότε λέγεσαι Άνθρωπος. Εάν έλκεσαι από τις αρετές, το αγαθό, την Ελευθερία και την Αρμονία, εξανθρωπίζεσαι. Με αυτό το υπόβαθρο μπορεί να φτάσεις στο «Αγαπάτε Αλλήλους», τη Χριστοποίηση και τη Θέωση Μ.Οκταποδάς

Από τους Πρωτοχριστιανούς της τότε εποχής, παρατηρούμε να διατηρείται μία Ιουδαζουσα τάση, η οποία αντιμετωπίστηκε από τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος είχε έρθει σε κάθετη ρήξη με την Εκκλησία των Ιεροσολύμων.

Ο πρωτομάρτυρας Στέφανος ήταν πολύ οξύς στα κηρύγματά του, προβάλλοντας αυτήν την απελευθέρωση από τον Ιουδαϊκό νόμο, κηρύσσοντας ότι ο Νόμος είναι ο ίδιος ο Χριστός, ως πρόσωπο και ως Αγάπη.

γνώριζε τον Ιουδαϊκό νόμο καλύτερα από πολλούς, και κατάφερε να τον απομονώσει και να τον κρατάει μακριά από την Χριστιανική Πίστη.

Ο Ιησούς Χριστός καταγγέλλει τους εβραίους ότι αγνοούν τον αληθινό Θεό….. Ο Ιησούς Χριστός έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τον Ιουδαϊσμό. Ο βίος και η διδασκαλία Του προκαλούν τους Ιουδαίους. Ταράζει τα πνεύματά τους. Βάλλει κατά των νοοτροπιών, παραδόσεων, και των συμφερόντων τους. Αποτελεί απειλή.

Η πραγματική προπαρασκευή της ανθρωπότητας για να δεχθεί το Μήνυμα του Χριστού επιτελέσθηκε από τον Ελληνισμό.

Η τυφλή πίστη, ο φανατισμός, η σκληρότητα, η ανάγκη για επιβίωση, ο ανταγωνισμός, η ζήλεια, ο πόλεμος, το μίσος και προπάντων ο φόβος, που είναι η έλλειψη αγάπης, κρατάει καθηλωμένο τον άνθρωπο έως σήμερα, η Διδασκαλία της Καινής Διαθήκης είναι Διδασκαλία Χάριτος, Αγάπης και Ελέους…….Μήπως παραποιώντας την Διδασκαλία του Χριστού αιώνες τώρα, κάποιοι βοηθούν στην απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό και την Αγάπη; Μήπως ύψωσαν το συμφέρον πάνω απ’ το καθήκον προς τον πλησίον και προσπαθούν να διατηρούν με κάθε τρόπο τα κατεστημένα για να μην χάσουν το κέρδος, έως σήμερα,  Ιουδαίοι, Γραμματείς και Φαρισαίοι, εν γνώσει ή εν αγνοία των ίδιων και του ποιμνίου, διοικούν και καθοδηγούν με λάθος τρόπο τον άνθρωπο, που αρνείται την Αιώνια Ζωή και μένει εις Αιώνιο Θάνατο.

Το Ελληνικό πνεύμα είχε αρχίσει να διεισδύει στους Ιουδαίους. Οι αριστοκράτες της Παλαιστίνης, ήδη από τον 3ο αιώνα π.Χ., ήταν όλοι δίγλωσσοι, καθώς η ελληνική γλώσσα είχε εισβάλλει καθοριστικά. Το ίδιο το Ταλμούδ –το έργο που επηρέασε όσο κανένα άλλο την σκέψη και την γενικότερη διαμόρφωση του Ιουδαϊσμού– περιλαμβάνει 3.000 ελληνικές λέξεις και τα ονόματα που χρησιμοποιούνται είναι ελληνικά.

Στοιχείο ενδεικτικό της «εισβολής» του ελληνικού πνεύματος στον Ιουδαϊκό κόσμο, αποτελεί και το σχολείο για την μελέτη του Ομήρου στα Ιεροσόλυμα, ήδη από το 175 π.Χ. Ο Ναός των Ιεροσολύμων ήταν κατασκευασμένος σε ελληνική αρχιτεκτονική. Το βιβλίο Η Σοφία του Σολομώντα, έχει έκδηλο επηρεασμό από Έλληνες Στωικούς Φιλόσοφους, ως προς τον «λόγο» και από τον Πλάτωνα ως προς την αθανασία της ψυχής.

Οι Ιουδαίοι χρησιμοποιούσαν δύο γλώσσες: Ελληνικά και Αραμαϊκά.

Ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή προς Κορινθίους Α αναφέρει: «Επειδή και Ιουδαίοι σημεία αιτούσιν, και Έλληνες σοφίαν ζητούσιν». Προσέξτε τα δύο ρήματα που χρησιμοποιεί: για τους Έλληνες το «ζητώ», για τους Ιουδαίους το «αιτώ». Έτσι φανερώνεται η διαφορά στον τρόπο που οι δύο λαοί αντιμετωπίζουν την Ζωή, τον Κόσμο, τον Θεό. Οι Έλληνες ζητούν ενεργητικά. Πράττουν, ψάχνουν, παλεύουν για την αλήθεια, ΕΡΕΥΝΟΥΝ, κινούνται, βιώνουν. Οι Ιουδαίοι αιτούν παθητικά, κάθονται και περιμένουν την αποκάλυψη.

Οι Έλληνες αναγνώρισαν την Αλήθεια στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Επειδή την αναζήτησαν γιατί είχαν εκπαιδευτεί, ώστε να κατανοήσουν τον Θείο Λόγο άμεσα.

Όποιος μελετήσει το κήρυγμα του Ιησού θα εκπλαγεί από την ομοιότητά του προς τις ελληνικές φιλοσοφικές αντιλήψεις γι’αυτό και οι πρώτοι χριστιανοί κατέτασσαν τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη μεταξύ των αγίων του.

Είπε ο Απόστολος Παύλος στους Έλληνες όταν είδε τον Βωμό στον Άγνωστο Θεό: «Αυτόν που ευλαβείτε αν και τον αγνοείτε, Αυτόν θα σας αποκαλύψω». Και αυτό ακριβώς είναι που εκφράζει την ελληνική ψυχή, η ευλάβεια σ’ αυτό που αγνοεί και που όμως νιώθει πως την ξεπερνά.

Τελικά, όσα και να αναφερθούν και είναι πάρα πολλά για την ελληνικότητα, που εκφράζει η διδασκαλία του Χριστού, η Ιστορική Πραγματικότητα είναι καταλυτική. Διά μέσου των Ελλήνων και μόνον μεταδίδεται το μήνυμα του Χριστού σε όλο τον κόσμο και η έρευνα των προγόνων μας δικαιώθηκε μέσα από το «νυν πάντα πεπλήρωται φως».

Η ελληνική γλώσσα δημιουργημένη να εκφράζει ύψιστα θεία νοήματα, αρετές, φιλοσοφικούς στοχασμούς, αυτή η γλώσσα έχει επιλεχτεί για να δώσει λόγο και υπόσταση στο ύψιστο θείο βίωμα της Χριστιανικής πίστης.

Το Φως εκ της Ελλάδος διαχύθηκε στον κόσμο και γι’ αυτό ο Χριστός φανερώνοντας την Αλήθεια για τους Έλληνες είπε: «και εδόξασα και πάλιν δοξάσω».

Στον κόσμο μας οι αλήθειες και οι αγάπες είναι πολλές, όπως και οι θρησκείες. Ποια αλήθεια και ποια αγάπη όμως πρεσβεύουμε; Για ποια αγάπη μιλάμε εμείς οι άνθρωποι;

Το μήνυμα αυτό του Χριστού και της εφαρμογής του Ύψιστου αυτού Νόμου της Αγάπης θα φανερωθεί αφού πρώτα ο άνθρωπος γνωρίσει τον εαυτό του. Δίχως το «Γνώθι σ’ αυτόν» δεν γίνεται εφικτή η ολοκλήρωση του «Αγαπάτε Αλλήλους», το «Μέτρον Άριστον» που έλεγαν οι πρόγονοί μας είναι η Αγάπη, διότι μόνον Αυτή πιστοποιεί την αληθινή έννοια της Δικαιοσύνης.

Το Ελληνικό Πνεύμα φανέρωσε το Πνεύμα του μέτρου και το Πνεύμα του Χριστού φανερώθηκε ως το ίδιο το μέτρο που δεν είναι ούτε να αγαπάς μόνο τον εαυτό σου, ούτε γενικά, αόριστα και βολικά ανεύθυνα τα πάντα. Το μέτρο είναι Αγαπάτε Αλλήλους και φανερώνεται έμπρακτα όταν αγαπάς όσους ανθρώπους συναναστρέφεσαι κάθε μέρα στη ζωή σου. Μέσα από το καθημερινό σου βίωμα η Αγάπη αρχίζει να επεκτείνεται από τα πάντα στα πάντα.

Προϋπόθεση για την αληθινή έκφραση της Αγάπης είναι το μέτρο και προϋπόθεση του μέτρου η αυτογνωσία, διότι το άριστο μέτρο για καθετί εφαρμόζεται μόνο όταν έχει διαμορφωθεί στο «Γνώθι σ’ αυτόν». Δ. Μοίρου

Για να μπορέσει ο άνθρωπος να αποκτήσει ταύτιση με τον εαυτό του και με την αγάπη θα πρέπει πρώτα να ξυπνήσει μέσα του εκείνα τα στοιχεία που φέρει ως Θείες παρακαταθήκες, να τα αναπτύξει και να τα συνθέσει φανερώνοντας την Αγάπη και την Ενότητα Ανθρώπου Θεού.

«Αγαπάτε Αλλήλους» είναι το Μήνυμα του Χριστού και είναι απεριόριστο, παγκόσμιο και αιώνιο. «Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν», ας μάθουμε να αγαπάμε τον πλησίον για να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας. Ας είναι ευλογημένος κάθε πλησίον που αναμένει μέσα του την γέννηση του Χριστού. Ας σκύψουμε ταπεινά το κεφάλι στον άνθρωπο που κατοικούμε μέσα του, στον άνθρωπο που θα γίνει Ναός να κατοικήσει ο Λόγος Χριστός. Όλοι μας γινόμαστε Ναός Του. Ας μοιράζουμε απλόχερα την Αγάπη παντού, ας αγκαλιάζουμε τα πάντα γιατί έτσι αγκαλιάζουμε τον Θεό Αγάπη και Αυτός αγκαλιάζει εμάς.