Οι αποτυχίες στην ουκρανική εκστρατεία οδηγούν σε εξελίξεις

Σε πλήρη οργανωτική Aναδιάρθωση Mάχης προχωρά η Ρωσία στις ένοπλες δυνάμεις της υπό το πρίσμα της εκστρατείας, των επιτυχιών, αλλά και των αποτυχιών της, στην Ουκρανία και την Μαύρη Θάλασσα, σύμφωνα με το επίσημο αντίγραφο της ομιλίας του Ρώσου ΥΠΑΜ ΣΣόιγκου που διένειμε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.

H Ρωσία, μετά από δέκα και πλέον μήνες, αν έχει καταφέρει κάτι με βεβαιότητα είναι να εντοπίσει τις στρατιωτικές της αδυναμίες, να «ξεστοκάρει» χιλιάδες άρματα μάχης, ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ, αυτοκινούμενα πυροβόλα, ρουκέτες κλπ. με τεχνολογία της σοβιετικής εποχής και να έρθει αντιμέτωπη με την πραγματικότητα: Οι πόλεμοι κερδίζονται από τις τεχνολογικές καινοτομίες των όπλων, σε συνδυασμό με την ικανότητα μαζικής παραγωγής τους, αλλά και τα δόγματα χρήσης τους.

Ο Β’ΠΠ χάθηκε για την Γερμανία και την Ιαπωνία γιατί ενώ πέτυχαν να αναπτύξουν τα πλέον καινοτόμα όπλα μεταξύ 1943-1945, δεν κατάφεραν να τα κατασκευάσουν μαζικά.

Η Ρωσία ούτε καινοτόμα συμβατικά όπλα έχει επιδείξει στην Ουκρανία, τουλάχιστον σε χρήση σε ευρεία κλίμακα, ούτε και οι τακτικές της είναι αποτελεσματικές. 

Π.χ. η μεταφορά εφοδίων -παντός είδους εφοδίων, από άρματα μάχης μέχρι πυρομαχικά- με τρένα είναι το πλέον κατάλληλο μέσο, αλλά εν καιρώ… ειρήνης.

Εν καιρώ πολέμου αυτά ήταν αποτελεσματικά στον Β’ΠΠ.  Σήμερα θέλουν τεράστιο στόλο στρατηγικών μεταφορικών αεροσκαφών, που η Ρώσοι δεν διαθέτουν. Άρα χάνεται πολύτιμος χρόνος για να μεταφερθούν από τα βάθη της Ρωσίας στο μέτωπο.

Ακόμα και 48 ώρες από την φόρτωση μέχρι την ανάπτυξη στο πεδίο της μάχης, είναι πολύ μεγάλος χρόνος, όπως αποδείχθηκε π.χ. στην μάχη που χάθηκαν τα ανακηρυγμένα ως «ρωσικά εδάφη», το Ιζίουμ και η Λίμαν στο Ντονμπάς.

Εν πάση περιπτώσει οι Ρώσοι φαίνεται ότι δείχνουν να έχουν καταλάβει τι θα συμβεί αν αναμετρηθούν με το ΝΑΤΟ ή τι θα συμβεί αν αφήσουν τα πράγματα ως έχει και τεθούν σε «στρατηγική ομηρεία» από το ΝΑΤΟ.

Γιατί όταν ακόμα και μία… Φινλανδία έχει φτάσει στο σημείο να σε απειλεί μαζί με τα βαλτικά κρατίδια, Λιθουανία, Λεττονία και Εσθονία, είναι σαφές ότι έχεις πρόβλημα.

Έτσι οι Ρώσοι αποφάσισαν ότι πρέπει να είναι έτοιμοι ακόμα και για το χειρότερο σενάριο. Να πολεμήσουν ακόμα και στις πύλες της Μόσχας ή της Αγίας Πετρούπολης, όπως έκαναν δύο φορές τους δύο περασμένους αιώνες. Και έλαβαν τις εξής αποφάσεις:

• Επαναδημιουργούνται οι στρατιωτικές περιφέρειες της Μόσχας και της Αγίας Πετρόπουλης που είχαν καταργηθεί μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Αυτό σημαίνει ότι αποκτούν όχι απλώς ενεργούς στρατιωτικούς σχηματισμούς, αλλά και σχέδια άμυνας! Που σημαίνει πολεμικές προετοιμασίες ακόμα και σχέδια μάχης μέσα στην Μόσχα!
• Σχηματισμός 3 Μηχανοκίνητων Ταξιαρχιών στην Χερσώνα και στην Ζαπορίζια. Η Ουκρανία θα επιχειρήσει να ανακαταλάβει και την υπόλοιπη Χερσώνα και να απειλήσει την Κριμαία. Αν δεν υπάρξει ρωσικ΄γ ενίσχυση δεν αποκλείεται να καταφέρουν το φαινομενικά αδύνατον.
• Ιδρύεται Σώμα Στρατού (ΣΣ) στην Καρελία στα σύνορα με την Φινλανδία που εισέρχεται στο ΝΑΤΟ. Αυτό το ΣΣ, δύναμης 150.000 ανδρών θα αναλάβει το δύσκολο καθήκον να αμυνθεί σε ΝΑΤΟϊκή επίθεση ή να επιτεθεί στην Φινλανδία αν χρειαστεί ή τουλάχιστον να αποτελέσει την αρχική δύναμη κρούσης σε μία περιοχή που αν δεν αντέξει θα σημάνει την απώλεια της Βαλτικής και ίσως της Άγιας Πετρούπολης
• Σχηματίζονται πέντε (5) Μεραρχίες Πεζοναυτών με βάση τις υπάρχουσες ταξιαρχίες. Οι επιχειρήσεις στη νότια Ουκρανία και η έλλειψη συντονισμού και αναγκαίας υποστήριξης των μονάδων, απέδειξαν την ανάγκη δημουργίας βαρέων σχηματισμών με πλήρη σύνθεση Πυροβολικού, Τεθωρακισμένων και Μηχανικού
• Αναδιοργάνωση 7 Ομάδων Μάχης του Βόρειου Στόλου, Δυτικών, Κεντρικών και Ανατολικών στρατιωτικών περιφερειών. Το ρωσικό Ναυτικό είχε καλές, αλλά και πολλές κακές στιγμές στην Μαύρη Θάλασσα με κορυφαίο φιάσκο της βύθιση της ναυαρχίδας «Μόσκβα» στις 14 Απριλίου 2022. Και αυτό χωρίς να υπάρξει καν οργανωμένο αντίπαλο πολεμικό Ναυτικό. Απέναντι σε ναυτικές μονάδες του ΝΑΤΟ δεν θα έχει ελπίδα αν δεν υπάρξουν βαθιές και κρίσιμες αλλαγές που ξεκινούν φυσικά από αντικατάσταση των απαρχαιωμένων μονάδων και εφαρμογή νέων τακτικών μάχης προσαρμοσμένων στα σύγχρονα όπλα.
• Δημιουργία δύο νέων Μεραρχιών Αερομεταφερόμενης Εφόδου (VDV), δύναμης 18.000 ανδρών. Το έπος της κατάληψης των αεροδρομίων του Κιέβου και η περικύκλωση της ουκρανικής πρωτεύουσας με αστραπιαία επιχείρηση τον περασμένο Φεβρουάριο, αλλά και η γενικά άριστη απόδοση των ρωσικών αερομεταφερόμενων μονάδων (μαζί με τους Spetsnaz έσωσαν την τιμή του ρωσικού Στρατού), όπου και αν χρησιμοποιήθηκαν, αποτέλεσαν τον οδηγό για την αύξηση της δύναμης.

Επίσης στην ομιλία του ο Σ.Σοϊγκού ανακοίνωσε: 

• Ισχυρές εφεδρικές μονάδες πυροβολικού με υψηλή δυνατότητα αερομεταφοράς. Συνολικά θα σχηματιστούν πέντε Μεραρχίες Πυροβ0λικού, πυραυλικού και συμβατικού και τέσσερις Ταξιαρχίες αποκλειστικά πυραυλικού πυροβολικού.
• Την δημιουργία τριών μεγάλων προωθημένων εργοστασίων βάσης (ΠΕΒ) για επισκευή και αποκατάσταση των οπλικών συστημάτων που έχουν βλάβες.

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω: Η Ρωσία εισέρχεται σε μία εποχή προετοιμασίας για πόλεμο.

Η μερική επιτυχία της ουκρανικής εκστρατείας και οι μεγάλες απώλειες, πέρα από κάθε πρόβλεψη (υπολογίζεται ότι έχουν χάσει τη ζωή τους σε δέκα μήνες 30.000-40.000 Ρώσοι στρατιώτες και στρατιώτες των νεοσύστατων δημοκρατιών που εντάχθηκαν στην Ρωσία) αναγκάζει τους Ρώσους «να ξαναδούν από την αρχή το έργο» και να προχωρήσουν σε βαθιές τομές.

Τι απουσιάζει από τα παραπάνω: Η Αεροπορία. Ο Ρώσος ΥΠΑΜ Σ.Σοιγκού δεν είπε τίποτε για την Αεροπορία που είχε περιορισμένη, μεν, εμπλοκή, αλλά «ρετάρησε» σε αρκετές περιπτώσεις…