Σε ειδική έκθεση δυτικού ινστιτούτου παρουσιάζεται η τωρινή κατάσταση στην Ουκρανίας αποκαλύπτοντας τρομερά πράγματα, τα οποία αφορούν άμεσα την Ελλάδα και τα νησιά μας, λόγω του σοβαρού κινδύνου που ονομάζεται τουρκικά οπλισμένα drone αλλά και αεροσκάφη, ειδικά μετά το νέο δόγμα των μαζικών παραβιάσεων στο Αιγαίο.

Τι αναφέρει σχετικά η έκθεση αυτή δυτικών ειδικών αναλυτών

“Οι αποτυχίες του ρωσικού στρατού στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας είναι πολλές για να απαριθμηθούν.
Είχαμε πάρα πολλές επιθέσεις σε πάρα πολλούς τομείς, οι οποίες ξεκλήρισαν τις καλύτερες μονάδες της Ρωσίας.
Πολύ λίγο αριθμητικά πεζικό για να βοηθήσει τα ρωσικά άρματα μάχης, ανελαστική υποστήριξη από αέρος, πυροβολαρχίες που “άδειαζαν” τα βλήματα τους σε πολλές κενές από Ουκρανούς στρατιώτες περιοχές.

Το πιο σημαντικό ήταν η ανεπαρκής υλικοτεχνική υποστήριξη για αυτό που θα εξελισσόταν από μια “ειδική επιχείρηση” σε έναν μακρύ, και άγριο πόλεμο.

Αλλά είναι σημαντικό να σημειωθεί αυτό πού πέτυχαν οι Ρώσοι.

Οι Ρώσοι προσαρμόστηκαν και ξεκίνησαν ένα τρομερό ηλεκτρονικό πόλεμο στο πεδίο μάχης.

Εν μέσω του χάους της αρχικής επίθεσης του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία που ξεκίνησε στα τέλη Φεβρουαρίου, χρειάστηκαν μερικές εβδομάδες για να αναπτύξει η ρωσική πλευρά,  την εκτεταμένη υποδομή των παρεμβολών της κατά των Ουκρανών.

Αλλά μόλις το έκαναν, άρχισαν να μπερδεύουν τα πιο εξελιγμένα συστήματα των Ουκρανών, ιδίως τα drones τους.

Η ηλεκτρονική καταστολή των μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Ουκρανίας άμβλυνε ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του Κιέβου τους πρώτους μήνες του πολέμου.

Οι Ουκρανοί βασίζονταν στην ανώτερη τεχνολογία, η οποία σε μεγάλο βαθμό παρέχεται από τα δυτικής κατασκευής UAV, με στόχο την εξουδετέρωση του ρωσικού πυραυλικού πυροβολικού.

Όμως ο ηλεκτρονικός πόλεμος των Ρώσων εμπόδισε τα ουκρανικά drones να πλοηγηθούν και να επιτεθούν στα ρωσικά πυραυλικά συστήματα και μονάδες.

«Η αποτυχία επιθέσεων ακρίβειας των Ουκρανών, ήταν κρίσιμη για την επιβίωση μιας μονάδας για τους Ρώσους”, εξήγησαν οι αναλυτές Mykhaylo Zabrodskyi, Jack Watling, Oleksandr Danylyuk και Nick Reynolds σε μια μελέτη για το Royal United Services Institute με έδρα το Λονδίνο.

Ποιο ήταν το συμπέρασμα των δυτικών αναλυτών για τα ρωσικά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου

Οι αναλυτές ανέμεναν τις επιχειρήσεις παρεμβολών των Ρώσων.

Ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, ο οποίος παρακολούθησε τη στρατιωτική συγκέντρωση των ρωσικών δυνάμεων πριν από την εισβολή του Φεβρουαρίου, σημείωσε την ανάπτυξη μεγάλου αριθμού συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου στην κατεχόμενη Ανατολική Ουκρανία.

Μιλάμε για συστήματα TORN και SB-636 Svet-KU, τα οποία δύναται να εντοπίσουν τις ουκρανικές μονάδες ανιχνεύοντας τα ραδιοσήματά τους, ενώ συστήματα RB-341V Leer-3 εντόπιζαν συστήματα κινητής τηλεφωνίας και θέσεις διοίκησης, ενώ παράλληλα είχαμε σε λειτουργία συστήματα radio-jammers και R-330Zh Zhitel που εμποδίζουν τις δορυφορικές συνδέσεις.

Οι ρωσικές παρεμβολές ήταν τρομακτικές στην περιοχή Ντονμπάς.

Αυτός είναι επίσης ο λόγος που το ρωσικό jamming δεν λειτούργησε πολύ καλά τις πρώτες εβδομάδες μετά την επίθεση των Ρώσων τον Φεβρουάριο.

Τα ρωσικά τάγματα ηλεκτρονικού πολέμου υποχώρησαν αρχικά πολύ γρήγορα για να συμβαδίσουν με το πεζικό.

Αυτό τελικά άρχισε να αλλάζει τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, καθώς τα ρωσικά συστήματα EW, μετακινήθηκαν σε καλά φυλασσόμενα σημεία στα ανατολικά της Ουκρανίας και από εκεί “πυροβολούσαν”, καθώς οι πιλότοι μαχητικών της ουκρανικής αεροπορίας ήταν οι πρώτοι που ένιωσαν τις επιπτώσεις της κλιμακούμενης ρωσικής εμπλοκής.

«Οι Ουκρανοί πιλότοι διαπίστωσαν ότι συχνά είχαν εμπλοκή στις επικοινωνίες αέρος-εδάφους και αέρος-αέρος, ο εξοπλισμός πλοήγησής τους είχε τρομερά προβλήματα και το ραντάρ τους έδειχνε τρελά πράγματα», έγραψαν οι Zabrodskyi, Watling, Danylyuk και Reynolds.

«Με τη συγκέντρωση της προσπάθειας στο Ντονμπάς, η Ρωσία δημιούργησε ένα ηλεκτρονικό πέπλο συστημάτων E.W. με 10 συγκροτήματα ανά [13 μίλια] εδάφους», σημείωσαν οι αναλυτές του ινστιτούτου RUSI.

Οι ουκρανικές ταξιαρχίες πυροβολικού, η ουκρανική πολεμική αεροπορία και τα drone του Κιέβου, έχασαν τον προσανατολισμό τους και χτυπούσαν ( και συνεχίζουν να χτυπούν) στην τύχη.

Το ίδιο έγινε και με τα τουρκικά Bayraktar TB-2.

Καθώς οι ρωσικές παρεμβολές μπέρδεψαν το GPS, διέκοψαν τις ηλεκτρομαγνητικές συνδέσεις, τα ουκρανικά drones άρχισαν να πέφτουν σαν τις μύγες.

«Το μέσο προσδόκιμο ζωής ενός ουκρανικού drone παρέμεινε περίπου στις τρεις πτήσεις», έγραψαν οι Zabrodskyi, Watling, Danylyuk και Reynolds.

«Το μέσο προσδόκιμο ζωής ενός ουκρανικού UAV σταθερής πτέρυγας ήταν περίπου έξι πτήσεις» και «συνολικά, μόνο το ένα τρίτο περίπου των αποστολών των ουκρανικών UAV, μπορεί να ειπωθεί ότι ήταν επιτυχείς», τονίζουν οι ίδιοι.

Από τα χιλιάδες drones που κατείχαν οι Ουκρανοί τον Φεβρουάριο, το 90% καταστράφηκε ή συνετρίβη το καλοκαίρι, σύμφωνα με τους αναλυτές του ινστιτούτου RUSI.

Τα ελληνικά νησιά θέλουν συστήματα παρεμβολών κατά των Τούρκων τελεία και παύλα

Τα πράγματα είναι απλά και οφείλουμε να δημιουργήσουμε σε έναν αριθμό νησιών ένα παρόμοιο σύστημα παρεμβολών κατά των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών και των drones.

Η Ελλάδα οφείλει από “χθες” να ακολουθήσει πιστά το ρωσικό μοντέλο, το οποίο εφαρμόζει η Μόσχα σε ολόκληρη την νότια περιοχή της Ουκρανίας, με δεκάδες βελτιωμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, με τα οποία θα μπλοκάρει τα πάντα στο Αιγαίο.

Για τον σκοπό αυτόν, και επειδή το κόστος ίσως είναι μεγάλο, η κρατική ελληνική αμυντική βιομηχανία σε συνεργασία με πανεπιστήμια θα πρέπει να ετοιμάσει το ελληνικό σύστημα παρεμβολών.

Υπενθυμίζουμε επίσης ότι, όπως έχει γίνει γνωστό εδώ και ημέρες, η εταιρεία Soukos  έχει δημιουργήσει μια ρομποτική πλατφόρμα laser με το όνομα «Ποσειδώνας», η οποία μπορεί να τοποθετηθεί σε διάφορες χερσαίες πλατφόρμες μέχρι πολεμικά σκάφη διαφόρων κλάσεων, με στόχο την εξουδετέρωση των τουρκικών μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων.

Πρόκειται για μια ελληνική τεχνολογική επανάσταση, εφόσον γίνουν πραγματικότητα όλα αυτά, αφού τροχοφόρα οχήματα του στρατού και πολεμικά σκάφη θα μπορούν να “ κατεδαφίζουν” τουρκικά UAV από συγκεκριμένες αποστάσεις, ακυρώνοντας το “καλό χαρτί” των Τούρκων σε οποιαδήποτε ελληνοτουρκική πιθανή σύγκρουση σε στεριά και αέρα.