Τελικά, η φαμίλια Μητσοτάκη δεν έχει καμία πολιτική και ηθική αναστολή. Για μια χούφτα ψήφους ενόψει των εκλογών είναι σε θέση να ανακινήσει ακόμα και… Πολιτειακό ζήτημα και να ξεθάψει μέχρι και τον… μαρμαρωμένο βασιλιά!

Το Πολιτειακό ανακίνησε, εμμέσως πλην σαφώς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τον απαράδεκτο τρόπο που χειρίστηκε το θέμα της ταφής του τέως και έκπτωτου βασιλιά, Κωνσταντίνου.

Δίχως καμία πολιτική αναστολή και φραγμούς, το μέγαρο Μαξίμου επανέφερε από την πίσω πόρτα ένα λυμένο εδώ και πολλές δεκαετίες θέμα: Το Πολιτειακό. Με τη φιλολογία των κυβερνητικών στελεχών που ερωτοτροπούν με τον βασιλιά, αλλά και τη λίαν εκτεταμένη αρθρογραφία από φιλοκυβερνητικούς «εκσυγχρονιστές», «νεοφιλιλέδες» αναθεωρητές της ελληνικής ιστορίας, περί του εάν πρέπει να ταφεί ο Κωνσταντίνος με τιμές αρχηγού κράτους, επειδή ο ίδιος ήταν αρχηγός κράτους, και κατ’ επέκταση αυτό υπαγορεύει το πρωτόκολλο (!), ανακίνησε ένα ουσιαστικά ανύπαρκτο θέμα.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έθεσε Πολιτειακό ζήτημα (βασιλευομένη ή κοινοβουλευτική Δημοκρατία). Έβαλε, όμως, στην ατζέντα του δημόσιου διαλόγου αυτό καθεαυτό το Πολιτειακό. Κάτι που έχει κλείσει με το δημοψήφισμα του 1974, οπότε σχεδόν το 70% του ελληνικού λαού, δεξιοί και αριστεροί, είπαν «Όχι» στον θεσμό της βασιλείας στην Ελλάδα.

Κι όλα αυτά τα κάνει ο επικεφαλής ενός κόμματος, του οποίου ο ιδρυτής, Κωνσταντίνος Καραμανλής, διοργάνωσε το δημοψήφισμα κατά της βασιλείας, και ο ανιψιός του και πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, εξακολουθεί να είναι σε αυτό το κόμμα και να παρατηρεί… σιωπηλός την εκτροπή της σημερινής ηγεσίας της ΝΔ.

Προφανώς, η κυβέρνηση δε θέτει ζήτημα αλλαγής Πολιτεύματος. Αν και έχει κάνει κουρελόχαρτο το κοινοβουλευτικό δημοκρατικό Πολίτευμα, όπως περίτρανα φαίνεται από τους ολέθριους αντιδημοκρατικούς χειρισμούς του σκανδάλου των υποκλοπών. Κάτι που ουσιαστικά αποτελεί κατάλυση του Πολιτεύματος.

Στόχος της φαμίλιας Μητσοτάκη στην περίπτωση της ταφής του Κωνσταντίνου δεν είναι άλλος από το να ψαρέψει στα θολά νερά των πάλαι ποτέ φιλοβασιλικών και να μη χάσει τις ψήφους τους. Ενόψει των εκλογών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη γνωρίζει πολύ καλά ότι ένα σημαντικό κομμάτι των άλλοτε «βασιλοφρόνων», που συχνά πυκνά ψήφιζαν Νέα Δημοκρατία και ενίοτε άλλα κόμματα, απομακρύνονται από το κυβερνών κόμμα και δεν αποκλείεται να ψηφίσουν άλλον πολιτικό σχηματισμό. Εξάλλου, τα πολιτικά κριτήρια πλέον έχουν αλλάξει ραγδαία και σπάνια κρίνει κανείς με γνώμονα τις φιλοβασιλικές ή μη απόψεις του. Με εξαίρεση -ίσως- κάποιους αρκετά μεγάλους στην ηλικία.

Από αυτή την άποψη και μόνο το γεγονός ότι η κυβέρνηση «σήκωσε» επικοινωνιακά το θέμα του τέως βασιλιά, φτάνοντας στο σημείο μάλιστα ο Κυριάκος Μητσοτάκης να συγκαλέσει υπουργικό συμβούλιο (δηλαδή, τι θα συγκαλέσει εάν υπάρξει σοβαρή κρίση με την Τουρκία;) με θέμα αν θα ταφεί ο Κωνσταντίνος με τιμές αρχηγού κράτους ή όχι, μόνο και μόνο για να «τσιμπήσει» η ΝΔ μια χούφτα ψήφους δείχνει το μέγεθος της επικινδυνότητας αυτής της κυβέρνησης.

Είναι εις θέσιν να «τζογάρει» ακόμα και το Πολίτευμα μόνο και μόνο για μερικές ψήφους. Όπως το ίδιο είναι πολύ πιθανόν να κάνει -και το κάνει- σε μια σειρά άλλων τομέων, στην οικονομία, τη διαπλοκή με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα εθνικά ζητήματα, κ.ο.κ.

Άραγε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αντιλαμβάνεται ότι έτσι παίζει με τη φωτιά; Είναι τόσο δύσκολο πια να καταλάβει ότι, όταν ανακινεί Πολιτειακό ζήτημα στη δημόσια συζήτηση, όπως άλλωστε έκανε και ο πατέρας του επίσης προς άγραν ψήφων (κάτι που, δυστυχώς, έπραξε και με τους έγκλειστους χουντικούς), απαξιώνει αυτόματα το υπάρχον και ήδη πληγέν την τελευταία δεκαετία πολιτικό σύστημα;

Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ούτως ή άλλως δεν εμπιστεύεται το υπάρχον πολιτικό προσωπικό και τους βουλευτές και στρέφεται προς την αποχή ή στα ακροδεξιά. Και τώρα ο Κ.Μητσοτάκης έρχεται, με τον απαράδεκτα πολιτικάντικο χειρισμό της ταφής του Κωνσταντίνου, να ενισχύσει αυτές τις απαξιωτικές τάσεις καθώς και απόψεις που ολοένα περισσότερο ακούγονται τελευταία περί «πεφωτισμένων βασιλέων και δικτατορίσκων»;

Άκρως επικίνδυνοι χειρισμοί που σε άλλες προηγούμενες εποχές θα προκαλούσαν απλά τον γέλωτα, αλλά τώρα προκαλούν τρόμο!