Με τα σύννεφα του πολέμου να πυκνώνουν απειλητικά στην Μ.Ανατολή, έρχεται στο προσκήνιο εκ νέου για μια σειρά από λόγους, η πιθανότητα ενός Ισραηλινού στρατιωτικού κτυπήματος κατά του Ιράν.
Σε πρόσφατο άρθρο μας , κάναμε εκτενή αναφορά στο τελευταίο χτύπημα με drones της Ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών Μοσάντ ,κατά εργοστασίου στρατιωτικής βιομηχανίας που αναπτύσσει προηγμένα όπλα, στην Ιρανική πόλη του Ισφαχάν.
Επισημαίναμε επίσης ότι ότι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, είχαν μόλις περάσει μια ολόκληρη εβδομάδα διεξάγοντας στρατιωτικές ασκήσεις με κύριο θέμα επιθέσεις στο Ιράν και επομένως η πραγματοποίηση μιας τέτοιας επίθεσης αμέσως μετά από αυτές τις ασκήσεις θα μπορούσε να έχει σκοπό να στείλει ένα μήνυμα για τη σοβαρότητά τους.
Η επίσκεψη του Διευθυντή της CIA Γουίλιαμ Μπερνς στο Ισραήλ λίγο πριν την επίθεση ήταν απόδειξη της ανάγκης για μια ειδική συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο μεταξύ των αρχηγών της CIA και της Μοσάντ πρίν την επίθεση.
Οι ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει έναν πιο επιθετικό τόνο προς το Ιράν, από τότε που το τελευταίο παρείχε drones στη Ρωσία για τον πόλεμο με την Ουκρανία και έχουν δείξει ακόμη μεγαλύτερη ανυσηχία μετά την αποτυχία της Τεχεράνης να επιστρέψει στην πυρηνική συμφωνία του 2015.
“Το Ισραήλ «ορκίζεται» να καταστρέψει την πυρηνική εγκατάσταση του Ιράν- Θανατηφόρος συνδυασμός αμερικανικής προέλευσης F-15EX & GBU-57 Θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά;“, είναι ο τίτλος άρθρου Διεθνούς ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα εξής:
“Η καταστροφή των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράκ και της Συρίας προηγουμένως από την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία εξήγγειλε ξεκάθαρα την αποφασιστικότητα του Ισραήλ να διασφαλίσει ότι τα έθνη, τα οποία δεν αναγνωρίζουν το Ισραήλ ως έθνος-κράτος, δεν θα επιτρέπεται να αναπτύξουν πυρηνικά.
Είναι το Ιράν στο ίδιο καλάθι;
Ωστόσο, η επιτυχημένη επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν δεν θα είναι τόσο απλή όσο στην περίπτωση του Ιράκ και της Συρίας για δύο λόγους:
Πρώτον, οι ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις βρίσκονται σε μια διάσπαρτη τοποθεσία, ασφαλώς ευρισκόμενες μέσα σε λόφους.
Δεύτερον, το Ισραήλ δεν έχει το όπλο για να διεισδύσει σε τέτοιες εγκαταστάσεις.
Μπορεί το Ισραήλ να χτυπήσει τις ιρανικές εγκαταστάσεις;
Ωστόσο, ο περιορισμός της ικανότητας όπλων είναι πιθανό να ξεπεραστεί από το Ισραήλ. Η αναβάθμιση του F-15 Eagle ως μαχητικού πρώτης γραμμής της USAF δεν έχει γίνει τα πρωτοσέλιδα που της άξιζε.
Ένα νέος τύπος του F-15 που ονομάζεται F-15EX είναι ήδη υπό παραγωγή με προηγμένα αεροηλεκτρονικά συστήματα, σουίτα ECM/ECCM και ισχυρό ραντάρ AESA.
Αλλά η πιο εκπληκτική αλλαγή στο F-15EX υποτίθεται ότι είναι η βελτιωμένη ικανότητα μεταφοράς όπλων.
Σύμφωνα με την Boeing, το F-15EX θα είναι σε θέση να μεταφέρει όπλα 29.500 λιβρών. Εάν ο ισχυρισμός είναι έγκυρος, θα είναι το υψηλότερο φορτίο όπλου που μεταφέρεται από οποιονδήποτε μαχητικό αεροσκάφος στον κόσμο.
Η στρατηγική σημασία της τροποποιημένης παραλλαγής F-15 θα είναι τεράστια. Το Ισραήλ έχει ήδη δείξει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για την απόκτηση του F-15EX όσο και για την απόκτηση του αεροπλάνου του αιώνα, του F-35A.
Η απόκτηση του F-15EX θα επιτρέψει στο Ισραήλ να εξετάσει και να σχεδιάσει το τρίτο χτύπημα σε πυρηνικό αντιδραστήρα. ο πρώτος ήταν ο Όσιρακ στη Βαγδάτη του Ιράκ και ο δεύτερος στη συριακή εγκατάσταση Αλ Κιμπάρ.
Το απόθεμα της IAF περιλαμβάνει F-16I, F-15 E/I και F-35A που αποκτήθηκε πρόσφατα. Κανένα από αυτά τα αεροσκάφη δεν μπορεί να φέρει όπλο που θα μπορούσε να διεισδύσει στην υπόγεια πυρηνική εγκατάσταση, όπου βρίσκεται η ιρανική πυρηνική εγκατάσταση στο Natanz.
Μέχρι σήμερα, τέτοιο όπλο υπάρχει μόνο στο απόθεμα της USAF και απαγορεύεται η εξαγωγή σε οποιαδήποτε χώρα, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ.
Η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία έχει τροποποιήσει κάθε πλατφόρμα όπλων που εισάγεται από τις ΗΠΑ και τη λειτουργεί με διαφορετικό επίθημα. Για παράδειγμα, ένα F-15 Strike Eagle της USAF που τροποποιήθηκε κατάλληλα από το Ισραήλ ονομάζεται F-15I Ra’am (Thunder).
Το θεωρούν στην κατηγορία στρατηγικού αεροσκάφους. Ωστόσο, ακόμη και αυτό το αεροσκάφος δεν μπορεί να φέρει GBU-57 των 30.000 λιβρών, το βαρύτερο όπλο με καθοδήγηση ακριβείας.
Θεωρώ ότι οι Ισραηλινοί είναι ικανοί να τροποποιήσουν τη νέα παραλλαγή του F-15 για να φέρουν το GBU-57. Το F-15 υποτίθεται ότι είναι ικανό να απογειώνεται με μέγιστο βάρος απογείωσης περίπου 80.000 λίβρες.
Το κενό βάρος του F-15 είναι περίπου 32.000 λίβρες. Έτσι, περίπου 48.000 λίρες είναι διαθέσιμες για καύσιμα και όπλα. Εξαιρουμένων των 30.000 λιβρών GBU-57, ένα F-15 μπορεί να μεταφέρει 18.000 λίβρες καυσίμου με την επιλογή ανεφοδιασμού στον αέρα σε μια κατάλληλη συγκυρία της πτήσης.
Πράγματι, η τοποθέτηση ενός GBU-57 στην κεντρική γραμμή του F-15EX θα είναι μια μνημειώδης και πιθανώς αδύνατη εργασία.
Αλλά η IAF είναι γνωστό ότι έχει καταφέρει το «αδύνατο» στο παρελθόν σε πολλές περιπτώσεις.
Δεν μπορώ να σχολιάσω τα χαρακτηριστικά πτήσης με το GBU-57 τοποθετημένο στην κεντρική γραμμή, αλλά είμαι βέβαιος ότι οι Ισραηλινοί τεχνικοί θα βρουν έναν τρόπο να το παρακάμψουν.
Θα υποστηρίξουν οι ΗΠΑ το Ισραήλ;
Τώρα το πρωταρχικό ζήτημα είναι αν θα έδινε η USAF το GBU-57 στο Ισραήλ; Μέχρι στιγμής, ήταν ένα «ΟΧΙ». Αλλά όλα αυτά πρόκειται να αλλάξουν με την κυβέρνηση των ΗΠΑ να εξετάζει ενεργά την άρση της απαγόρευσης πώλησης αυτού του
Στο Ισραήλ, έχουν έναν πρόθυμο συνεργάτη για να εκτελέσει το έργο. Επιτρέψτε μου να δηλώσω ξεκάθαρα ότι η USAF αρνήθηκε να σχολιάσει εάν το F-15EX θα είναι ικανό να μεταφέρει ένα GBU-57 και εάν υπάρχουν μελλοντικά σχέδια.
Είναι μόνο εικασία μου γιατί εάν το Ισραήλ μπορέσει να παραδώσει μια τεράστια βόμβα διείσδυσης όπως η GBU-57, το Ισραήλ θα έχει ένα ποιοτικό στρατιωτικό πλεονέκτημα για την πυρηνική εγκατάσταση του Ιράν.
Σε εξέλιξη βρίσκονται προσπάθειες από δύο μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ για τη θέσπιση νομοθεσίας για τις εκκαθαριστικές πωλήσεις GBU-57 σε επιλεγμένες χώρες, με το Ισραήλ να είναι ο πρώτος και πιθανώς ο μοναδικός υποψήφιος.
Το GBU-57, που ονομάζεται επίσης Massive Ordnance Penetrator (MOP), αναπτύχθηκε στις αρχές του 2000 και είναι το πιο ισχυρό όπλοτης κατηγορίας του.
Η USAF έχει επίσης ένα νέο όπλο βαθιάς διείσδυσης που ονομάζεται Global Precision Attack Weapon (GPAW) που αναπτύσσεται για το μελλοντικό βομβαρδιστικό της USAF, το B-21, και απέχει λίγα χρόνια από το να είναι επιχειρησιακό.
Το GPAW είναι προϊόν αυτού που η USAF αποκαλεί Επόμενης Γενιάς Διείσδυσης (NGP).
Το NGP αναμένεται να είναι πολύ μικρότερο σε μέγεθος και βάρος (το ένα τρίτο του GBU-57) και είναι πιθανό να τοποθετηθεί σε ένα F-35.
Το Ισραήλ μπορεί να έχει μια άλλη επιλογή να εγκαταλείψει το GBU-57 εάν είναι διαθέσιμο. Η εναλλακτική πλατφόρμα μπορεί να είναι ένα τροποποιημένο αεροσκάφος C-130.
Θα μπορούσε κανείς να θυμηθεί ότι κάποια στιγμή το 2017, ο Πρόεδρος Τραμπ ενέκρινε ένα χτύπημα στις σήραγγες του ISIS στην περιοχή Achin της επαρχίας Nangarhar στο Αφγανιστάν.
Η αποστολή πραγματοποιήθηκε με ένα τροποποιημένο C-130 που ονομάζεται MC-130, το οποίο μετέφερε ένα GBU-43, Massive Ordnance Air Blast (MOAB) βάρους περίπου 22.000 λιβρών.
Εάν οι ΗΠΑ παρέχουν στο Ισραήλ F-15EX και GBU-57, ένα χτύπημα στην πυρηνική εγκατάσταση του Ιράν θα είναι αναπόφευκτο.
Ακόμη και χωρίς το F-15EX, το Ισραήλ θα εκτελέσει την αποστολή τροποποιώντας το υπάρχον C-130 ώστε να μεταφέρει το GBU-57.
Αναλαμβάνοντας το αξίωμα του πρωθυπουργού του Ισραήλ, ο Νετανιάχου είπε: «Το JCPOA είναι μια φρικτή συμφωνία. Η συμφωνία αποτυγχάνει να εμποδίσει το Ιράν να γίνει ένα κράτος με πυρηνικά όπλα.
Πρόσθεσε ότι το Ισραήλ θα κάνει ότι είναι απαραίτητο, με ή χωρίς τη συγκατάθεση των ΗΠΑ, για να εμποδίσει το Ιράν να έχει πυρηνικό οπλοστάσιο. Θέλω να προστατευτώ από την επιθετικότητα του Ιράν και από ένα καθεστώς που ζητά ανοιχτά την καταστροφή της χώρας μου».
Αφήνει καμία αμφιβολία για τη μελλοντική πορεία δράσης του Ισραήλ;”
Ο ρόλος της Ελλάδας
Αντιλαμβανόμαστε ότι σε περίπτωση επίθεσης ΗΠΑ-Ισραήλ κατά του Ιράν, η χώρα μας θα διαδραματίσει κομβικό ρόλο, παρέχοντας διευκολύνσεις με άξονα την βάση της Σούδας, του Στεφανοβικίου, της Καλαμάτας και τα πολεμικά αεροδρόμια και τα λιμάνια της χώρας, τόσο σε θέματα εφοδιασμού των Συμμάχων μας , όσο και στην παροχή ασφάλειας και ενδεχομένως διακομιδής τραυματιών.
Θα πρέπει να θεωρείται ως δεδομένο ότι θα μας ζητηθεί η συνδρομή, αφού η ιδιαίτερη μορφολογία του Ισραήλ είναι τέτοια που μπορεί το σύνολο των αεροδρομίων και των λιμένων του να δεχθεί πυραυλικές επιθέσεις και μαζικές επιθέσεις με drones.
Η Ελλάδα μπορεί να δώσει το απαιτούμενο στρατηγικό βάθος που χρειάζεται εν προκειμένω η φίλη και σύμμαχος χώρα του Ισραήλ, πηγαίνοντας και ένα βήγμα παραπέρα, που είναι η ενοποίηση της αντιαεροπορικής μας άμυνας με αυτή του Ισραήλ, βυθίζοντας στον πάτο της Μεσογείου, την “Γαλάζια Πατρίδα¨του Ερντογάν διαπαντός.