Ανάλογη πρόταση έχει γίνει και στην Κύπρο για την αντικατάσταση των Buk-M1/-2 και Tor-1
Πρόταση παράδοσης στην Ουκρανία μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου του συνόλου των ελληνικών, ρωσικής κατασκευής, ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-300PMU1, Τοr-Μ1 και OSA-AKM, υπέβαλαν αντί του ποσού των 2,2 δισ. δολ. οι ΗΠΑ στην Αθήνα, ενώ ανάλογη πρόταση έχουν κάνει και στην Κύπρο για τα Tor-M1 και τα Buk-M1, χωρίς να είναι γνωστό το ποσό που διαθέτουν για τα κυπριακά συστήματα.
H Εθνική Φρουρά διαθέτει δύο (2) πυροβολαρχίες Buk-M1-2, συνολικά οκτώ (8) τετραπλούς εκτοξευτές. Τα Buk-M1-2 είναι αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μέσου βεληνεκούς.
Η μεταφορά των OSA-AKM μπορεί να ξεκινήσει άμεσα.
Το ποσό θα χρησιμοποιηθεί για να χρηματοδοτηθεί η παράδοση στην Ελλάδα των μεταφορικών ελικοπτέρων UH-60 Blackhawk. που από πίσω βρίσκεται ο γνωστός έμπορος όπλων που εμφανίζεται και στην προμήθεια των ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων ΜΗ-60 (και την γνωστή εμπλοκή του Α/ΓΕΕΘΑ Κ.Φλώρου, τον οποίο παρακολουθούσε η ΕΥΠ με τον κωδικό 519C) και της προμήθειας ισραηλινών αντιαεροπορικών συστημάτων.
Oι ΗΠΑ «καίγονται» να βρουν όπλα και ειδικά αντιαεροπορικά όπλα, για την Ουκρανία καθώς οι απώλειες των Ουκρανών είναι μεγάλες από τις ρωσικές αποστολές SEAD (καταστολής αεράμυνας) και τα δυτικά αντιαεροπορικά όπλα παρέχονται «με το σταγονόμετρο» από Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία και Ιταλία, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι αργούν να εκπαιδευθούν οι Ουκρανοί: Χρειάζεται τουλάχιστον ένας χρόνος εκπαίδευση για να αποδοθούν Ουκρανοί επιχειρησιακοί χειριστές Α/Α όπλων
Ενώ τα ελληνικά, ρωσικής κατασκευής, όπλα, είναι γνωστά στους Ουκρανούς και ειδικά οι S-300PMU1 είναι σε ανώτερο επίπεδο από ότι ήταν τα ουκρανικά S-300.
Πρέπει να σημειωθεί όμως και ο παράγοντας χρόνος κατά τον οποίο θα γίνει αυτή η ανταλλαγή. Χρόνος με την έννοια πόσο ταυτόχρονα θα γίνει η αντικατάσταση των S-300 κατά κύριο και λόγο και των υπολοίπων συστημάτων.
Αυτό γιατί η ΠΑ δεν έχει την πολυτέλεια να απογυμνώσει το Ν.Α.Αιγαίο από την προστασία των S-300PMU-1 μέχρις έρθουν τα όποια ισραηλινά συστήματα που θα τα αντικαταστήσουν. Από την άλλη πλευρά όμως οι Ουκρανοί τα θέλουν… τώρα. Βρίσκονται σε οριακή κατάσταση από πλευράς αντιαεροπορικής άμυνας (και όχι μόνο βέβαια) και ζητούν τα ρωσικά α/α συστήματα άμεσα.
Πως θα λυθεί αυτό το πρόβλημα; Μόνο εάν οι Ισραηλινοί παραδώσουν σε ταυτόχρονο χρόνο τα δικά τους. Εφικτό; Εξαιρετικά δύσκολα, αν όχι αδύνατο, εάν πρόκειται και για καινούργια συστήματα.
Έτσι το πιο πιθανό σενάριο είναι να πιεστεί -για πολλοστή φορά- ο «αδύναμος κρίκος» δηλαδή η Ελλάδα, η οποία είναι γνωστό ότι δεν αντέχει στις πιέσεις, να παραδώσει τώρα τα ρωσικά συστήματα με την υπόσχεση για παράδοση των άλλων συστημάτων το γρηγορότερο δυνατό. Πότε; Άγνωστο., Το γρηγορότερο δυνατό όμως…
Είναι σίγουρο το ΥΠΕΘΑ θα προσφύγει σε διάφορα τεχνάσματα για να προσπεράσει το συγκεκριμένο εμπόδιο.
Έτσι θα μεταφέρουν μια συστοιχία Patriot στην Κρήτη για να πουν ότι προσωρινά καλύπτεται το κενό αυτό, όσο για τα νησιά θα πουν ότι θα υπάρξει «αναδιάταξη» των υπαρχόντων συστημάτων V-SHORADS και άλλα τέτοια, (ενδεχομένως να μεταφέρουν και κάποια Crotale) ώστε να μην παρουσιαστεί -τάχα- κενό στην αεράμυνα.
Εαρινή και θερινή αντεπίθεση με την ρωσική Αεροπορία να αλωνίζει επάνω από το κεφάλι των Ουκρανών, είναι πολύ δύσκολο να επιτύχει και η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που μπορεί να παραδώσει στους Ουκρανούς αντιαεροπορικά όπλα και μακρού βεληνεκούς και SHORAD, τα οποία, στην περίπτωση των Tor-M1 έχουν και αντιβληματικές δυνατότητες κατά βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων cruise.
Με βάση το ανωτέρω σκεπτικό, όλα δείχνουν πως σημαντικό προβάδισμα έχει η συνδυαστική απόκτηση δύο ισραηλινών συστημάτων: Του Spyder της Rafael Defence Systems και το Barak 8 LRAD & ER της ΙΑΙ. Παλιά συστήματα, αλλά «στα χαρτιά» λειτουργούν ακόμα.
Έτσι οι Αμερικανοί ζητούν την παράδοση 38 Osa-AK/Osa-AKM (SA-8 Mod-0/1 Gecko), 25 TOR-M1 (SA-15 Gauntlet) και των δύο συστημάτων S-300PMU-1 (SA-20) από την Ελλάδα και των αντίστοιχων συστημάτων από την Κύπρο, χωρίς να συνδέουν τις δύο αγορές.
Οι Αμερικανοί εκτός από τα αμερικανικά μεταχειρισμένα ελικόπτερα που βάζουν «στο πακέτο» για την ενίσχυση της Αεροπορίας Στρατού και της «τσέπης» ορισμένων φίλα προσκείμενών αντιπροσώπων και των ανώτατων αξιωματικών που συνδέονται με αυτούς, προτείνουν, καθώς οι ίδιοι δεν διαθέτουν ανάλογα συστήματα, την αντικατάσταση των S-300PMU1 με τα Barak 8 LRAD & Barak 8 ER της ΙΑΙ, τα οποία όμως έχουν ακτίνα δράσης μόλις τα 100 χλμ. (αισιόδοξα) μειώνοντας έτσι την ακτίνα δράσης προστασίας που παρείχαν τα S-300MPU1 κατά 50 χλμ.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι με την απόσυρση των μικρού βεληνεκούς OSA-AKM (SA-8b Gecko) από τα νησιά, αυτά αποκλείεται να αντικατασταθούν, καθώς το έτερο προτεινόμενο αντιαεροπορικό σύστημα Spyder MR/LR, δεν είναι της κατηγορίας SHORAD και αποκλείεται και οι Ισραηλινοί να επιτρέψουν την ανάπτυξή του στα νησιά (όπως έγινε και με τα BMP-1/Marder-1A3), αλλά θα υπάρξει και σοβαρή εμπλοκή με την Τουρκία,, αφού τη ακτίνα δράσης τους είναι περί τα 60-80 χλμ.
Και η εμπειρία δείχνει ότι όπως και στην περίπτωση του τουρκικού βέτο και της απειλής πολέμου από την Τουρκία με αφορμή τους S-300 της Κύπρου, ο χαμένος είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Άρα η αποχώρηση από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου των 38 Osa-AK/Osa-AKM (SA-8 Mod-0/1 Gecko), απλά θα τα άφηνε ακάλυπτα στο πεδίο της μάχης από πλευράς πυραυλικής άμυνας, με μοναδικά εναπομείναντα τα ASRAD και τα φορητά Stinger των 4 χλμ.