Όπως και ο παγκοσμιοποιητής ομόλογός του, ο ηγέτης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Klaus Schwab, ο Jacques Attali είναι ο λιγότερο γνωστός αρχιτέκτονας που διαμορφώνει το μέλλον.
Αν δεν έχετε ακούσει ποτέ για τον Ζακ Αττάλι, αυτό μπορεί να είναι σκόπιμο. Μεταξύ των παγκοσμιοποιητών αρχιτεκτόνων, είναι μια σκιώδης φιγούρα που όχι μόνο επηρεάζει την πορεία της γαλλικής πολιτικής αλλά και διαμορφώνει το μέλλον μας – σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι ο Ζακ Αττάλι απλώς ένας εκπρόσωπος που παρουσιάζει τα σχέδια ισχυρών παγκοσμιοποιητικών δικτύων ή μήπως είναι ο πραγματικός εγκέφαλος πίσω από την κίνηση όλων μας προς μια Μεγάλη Επαναφορά;
Ο Jacques Attali γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1943 στη Γαλλική Αλγερία. Ο πατέρας του, Simon Attali, πέτυχε επιτυχία στην αρωματοποιία με το κατάστημά του “Bib et Bab” στο Αλγέρι. Αλλά, όπως λέει η ιστορία, δύο χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου της ανεξαρτησίας της Αλγερίας (1954-1962), ο Simon Attali αποφάσισε να μετακομίσει στο Παρίσι με την οικογένειά του.
Ο Ζακ Αττάλι σπούδασε στην Ivy League των γαλλικών πανεπιστημίων, λαμβάνοντας το διδακτορικό του στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο Paris Dauphine το 1972. Η πολιτική του σταδιοδρομία ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της θητείας του ως καθηγητής Οικονομικών στο ίδιο πανεπιστήμιο. Είναι περισσότερο γνωστός ως ειδικός σύμβουλος & σύμβουλος του αριστερού Γάλλου προέδρου Φρανσουά Μιτεράν από το 1981-1991, αλλά ο Attali διηύθυνε επίσης την πολιτική εκστρατεία του Μιτεράν για τις προεδρικές εκλογές του 1974.
Για περισσότερα από 45 χρόνια, ο Jacques Attali είναι παρών στο πολιτικό τοπίο της Γαλλίας. Έχει γράψει πάνω από 40 βιβλία, μερικά από τα οποία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως οράματα πολύχρωμων ουτοπιών και άλλα ως προφητικά. Ο Attali ήταν επίσης συνιδρυτής του EUREKA, ενός ευρωπαϊκού διακυβερνητικού προγράμματος για τις νέες τεχνολογίες, το οποίο ανέπτυξε, μεταξύ άλλων, το MP3.
Σήμερα είναι ο ιδρυτής, πρόεδρος και πρόεδρος της Positive Planet, μιας παγκοσμιοποιητικής οργάνωσης που συμβάλλει στην παγκοσμιοποιητική ατζέντα 2030 των Ηνωμένων Εθνών. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως στο RIAR Foundation USA, “η ατζέντα τους δεν είναι τίποτα λιγότερο από την παγκόσμια κυβερνητική τυραννία που υποδουλώνει όλη την ανθρωπότητα, ενώ ονομάζει το σχέδιο “βιώσιμη ανάπτυξη” και “ισότητα””. Όπως αναφέρει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, μέχρι το 2030, “δεν θα σας ανήκει τίποτα και θα είστε ευτυχισμένοι”.
Στο παρακάτω βίντεο που μεταφράστηκε από τη RAIR, ο Γάλλος συγγραφέας Paul-Étienne Pierrecourt εξετάζει ορισμένα από τα γραπτά του Jacques Attali και τις εκπληκτικές προβλέψεις του που ισχύουν για τα παγκόσμια γεγονότα των τελευταίων ετών.
Στο βιβλίο του “Λεξικό του 21ου αιώνα”, που εκδόθηκε το 1998, ο Jacques Attali περιγράφει μια μελλοντική πανδημία για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας αστυνομικής δύναμης που θα γίνει τελικά πλανητική δύναμη. Επισημαίνει συγκεκριμένους όρους, συμπεριλαμβανομένης της λέξης “Επιδημία“. Επιπλέον, ο Attali αναφέρει: “θα λάβουμε πλανητικά μέτρα περιορισμού, τα οποία θα θέσουν εν συντομία υπό αμφισβήτηση τον νομαδισμό και τη δημοκρατία”.
Άλλοι όροι που περιγράφει ο Attali περιλαμβάνουν τη “Γενετική θεραπεία“, τη “Γονιδιακή θεραπεία με νανοτεχνολογίες” και, τον “Πανικό“.
Η ενότητα “Πρόληψη” είναι συναρπαστική:
Στην ενότητα “Δημοκρατία“, αναφέρεται σε ένα μέλλον εθνών χωρίς σύνορα, δηλώνοντας: “Πάνω απ’ όλα, αυτό που παραμένει ιδιαίτερα σημαντικό είναι να επινοήσουμε μια δημοκρατία χωρίς έδαφος, χωρίς τείχη. Διασπορική”. Στη συνέχεια ο Attali στρέφεται στο “Εισόδημα”, για το οποίο προβλέπει το “Παγκόσμιο Εισόδημα” και την εργασία από το σπίτι μέσω της “τηλεργασίας“:
Δείτε το βίντεο ε δ ώ :
Ο Ζακ Αττάλι έχει καλή υποδοχή στο Μέγαρο των Ηλυσίων για πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συμβούλους των γενεών των αριστερών Γάλλων προέδρων, από τον Φρανσουά Μιτεράν έως τον Φρανσουά Ολάντ. Ισχυρίζεται μάλιστα ότι “εφηύρε” τον σημερινό πρόεδρο της Γαλλίας, τον Εμανουέλ Μακρόν.
Ο Μακρόν συνάντησε τον Αττάλι μετά την αποφοίτησή του το 2004 από την ENA (l’Ecole Nationale d’Administration), μία από τις πιο διάσημες μεγάλες σχολές της χώρας και φυτώριο για τους μελλοντικούς Γάλλους προέδρους.
Ο Attali θα έπαιζε κρίσιμο ρόλο στο άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου στη ζωή του Macron, κερδίζοντας πλούτο και αυξάνοντας την αντίληψή του για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Οπλισμένος με μια σύσταση του Attali, ο Macron εντάχθηκε στην Rothschild & CIE Banque, μια επενδυτική τράπεζα που ανήκε στην Rothschild & Co. Ο νεαρός Μακρόν ανέβηκε γρήγορα στις τάξεις της τράπεζας και έγινε διευθύνων σύμβουλος – και εκατομμυριούχος στην πορεία.
Η ακόλουθη φωτογραφία αναφέρει: “Emmanuel Macron? Εγώ είμαι αυτός που τον εντόπισε. Εγώ μάλιστα τον επινόησα. Εντελώς.” Ο Ζακ Αττάλι αναφέρεται στο βιβλίο της Anne Fulda με τίτλο “Εμανουέλ Μακρόν, ένας νέος άνθρωπος, τόσο τέλειος” (2017)“- “Emmanuel Macron, A Young Man, So Perfect” (2017).”.
Στο εξώφυλλο του γαλλικού περιοδικού Liberation, αναφέρεται: “Αττάλι, ο άλλος πρόεδρος”.
Ο Αττάλι, τακτικός ομιλητής σε πολιτικές εκπομπές στη Γαλλία, προέβλεψε το 2014 ότι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος θα ξεκινήσει με την Ουκρανία. Το βίντεο τελειώνει με τον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί να προειδοποιεί: “θα προχωρήσουμε μαζί προς μια νέα παγκόσμια τάξη και κανείς, και εννοώ κανείς, δεν θα μπορέσει να αντιταχθεί σε αυτήν”.
Παρακολουθήστε το παρακάτω κλιπ μεταφρασμένο από το Ίδρυμα RAIR των ΗΠΑ:
Όπως και ο παγκοσμιοποιητής ομόλογός του, ο ηγέτης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Klaus Schwab, ο Ζακ Αττάλι είναι ο λιγότερο γνωστός αρχιτέκτονας που διαμορφώνει το μέλλον. Ωστόσο, στις 6 Δεκεμβρίου 2020, ο Αρχιεπίσκοπος Βιγκάνο επισημαίνει τον Αττάλι ως την προέλευση της “Μεγάλης Επανεκκίνησης () του Schwab. Ο Αρχιεπίσκοπος Βιγκάνο έγραψε τα εξής: “Ο Αρχιεπίσκοπος Βιγκάνο έγραψε τα εξής
Τον Μάιο του 2009, ένα χρόνο πριν από το σενάριο “LOCKSTEP” του Ιδρύματος Rockefeller, ο Attali δημοσίευσε ένα δοκίμιο με τίτλο “Αλλαγή, ως προφύλαξη”, στο οποίο εξέφραζε την ελπίδα ότι η πανδημία (γρίπη των πτηνών) θα προκαλούσε “φόβους αναδιάρθρωσης”. Με αυτό, ο Attali εννοεί το είδος του φόβου που θα προκαλούσε μια “αναδιάρθρωση της κοινωνίας”. Ο Attali έγραψε: “Η ιστορία μας διδάσκει ότι η ανθρωπότητα εξελίσσεται σημαντικά μόνο όταν φοβάται πραγματικά”.
Ο Ζακ Αττάλι είναι επίσης γνωστός για μια διάσημη λανθασμένα αποδιδόμενη φράση, που προτείνει τη μείωση του πληθυσμού με μια προγραμματισμένη πανδημία και την παροχή μιας θανατηφόρας “θεραπείας.” Αυτό το λανθασμένο απόσπασμα αναφέρεται συχνά με δύο διαφορετικές πηγές, τα απομνημονεύματα του Attali, “Verbatim” και/ή το “L’Avenir de la Vie” (Το μέλλον της ζωής), ένα βιβλίο συνέντευξης του Michel Salomon.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στον Salomon, ο Attali ρωτήθηκε αν θα ήταν “δυνατό και επιθυμητό να ζήσουμε 120 χρόνια;”. Μετά τη μακροσκελή απάντησή του, πρότεινε ότι η ευθανασία μπορεί να είναι ένα εργαλείο για τις μελλοντικές κοινωνίες. Ωστόσο, δήλωσε ότι δεν υποστηρίζει τη θανάτωση των ηλικιωμένων, αλλά τάχθηκε κατά της άπειρης επιμήκυνσης της ζωής.
Το μπεστ σέλερ του Αττάλι από το 2011, “Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος: μια γενναία και αμφιλεγόμενη ματιά στον 21ο αιώνα”, χαρακτηρίστηκε “λαμπρό και προκλητικό… δύσκολο να απορριφθεί” από τον επικίνδυνο παγκοσμιοποιητή Henry Kissinger. Σε ένα κεφάλαιο με τίτλο “Τα όπλα της υπερσύγκρουσης”, οι προβλέψεις του Αττάλι συνοψίζουν τους στόχους του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ να αναδιαμορφώσει την ανθρωπότητα και να αποκτήσει πλήρη έλεγχο σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
Ανάμεσα στο δίκτυο των παγκοσμιοποιητών, ο Ζακ Αττάλι παίζει το ρόλο του προφήτη. Σε ένα βίντεο από το 2015 στο Λούβρο και στο Theatre Antique στην Αρλ, ο Attali έδωσε πάνω από μία ώρα διάλεξη για το βιβλίο του, συνοδευόμενη από αποσπάσματα ταινιών και μουσικές παραστάσεις. Στη συνέχεια, ανεβαίνει στη σκηνή ενός μεγάλου θεάτρου αντίκες, ντυμένος στα λευκά- εξηγεί τις μελλοντικές του προβλέψεις.
Ο Attali είναι ο εκπρόσωπος και ο πωλητής αυτών των ισχυρών παγκοσμιοποιητικών δικτύων και ο ρόλος του είναι να αποκαλύψει τι έχει ήδη σχεδιαστεί. Παρέχει περισσότερες αποδείξεις για αυτό το ισχυρό δίκτυο σε ένα κύριο άρθρο που έγραψε στο περιοδικό Express τον Μάιο του 1998 με τίτλο “Το τρίγωνο της εξουσίας“. Εξηγεί: