Συμμορίες και μαφιόζικα κτυπήματα στην άλλοτε πιο ασφαλή χώρα της Ευρώπης

Η σφαγή στην Αρτέμιδα με τους έξι νεκρούς Αλβανούς αποτέλεσε μια θλιβερή υπενθύμιση ότι η Ελλάδα, δεν είναι μια ασφαλής χώρα, αλλά  έχει μετατραπεί πλέον σε «Κολομβία» της Ευρώπης.  

Το γεγονός ότι προωθείται συνεχώς η δικαιολογία του λεγόμενου «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών», δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για τον Έλληνα πολίτη.

Αυτό γιατί δεν σημαίνει ότι το «ξεκαθάρισμα των λογαριασμών» τάχα δεν το αφόρα. Τον αφορά ακόμη περισσότερο  καθώς κινδυνεύει  και η δική του ασφάλεια.

Είναι φανερό ότι η Ελλάδα,  έχει γίνει το βαλκανικό κέντρο των συμμοριών καθώς τα μαφιόζικά κτυπήματα  ανέρχονται σε εκατοντάδες. Εκτελέσεις, τοποθετήσεις εκρηκτικών μηχανισμών και επιθέσεις κάθε είδους έχουν γίνει μέρος του καθημερινού αστυνομικού Δελτίου.

Ταυτόχρονα όπως εκτιμάται στην Ελλάδα κυκλοφορούν πάνω 1,5 εκατ. παράνομα όπλα, τα περισσότερα εξ αυτών προερχόμενα από τη γειτονική Αλβανία και τις χώρες του Καυκάσου.

Σύμφωνα με την παλαιότερη έκθεση της Αστυνομίας, σε ό,τι αφορά το οργανωμένο έγκλημα στην Ελλάδα, η χρήση των όπλων και η βιαιότητα των κακοποιών εφαρμόζεται και σε περιπτώσεις που δεν συνηθίζονταν, όπως στην διακίνηση των μεταναστών.

Όσο για την κλιμάκωση της βίας αυτής, οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στις ευεργετικές διατάξεις της ποινικής νομοθεσίας, αφού, όπως σημειώνεται στην έκθεση πολλοί από τους συλληφθέντες για συμμετοχή σε οργανωμένες εγκληματικές ομάδες ήταν άτομα που είχαν συλληφθεί κατά το παρελθόν για σοβαρές πράξεις αλλά δεν είχαν καταδικαστεί σε φυλάκιση ή αποφυλακίστηκαν εκμεταλλευόμενοι τα «παράθυρα» που παρέχουν οι νόμοι, ενώ στην περίοτωση που αυτοί ήταν αλλοδαποί ουδέποτε απελάθηκαν.

Σε ό,τι αφορά τη διακίνηση των ναρκωτικών στην Ελλάδα έχει πάρει διεθνή διάσταση γιατί δεν αποτελεί χώρα παραγωγής ηρωίνης ή κοκαΐνης.

Ένας από τους βασικότερους παράγοντες που τοποθετεί της χώρα μας στο επίκεντρο της μαφίας ναρκωτικών είναι ότι αποτελεί το σταυροδρόμι τριών ηπείρων και αυτομάτως καθίσταται βασική οδός διακίνησης από τα εκτεταμένα χερσαία και θαλάσσια σύνορα η επιτήρηση των οποίων δεν γίνεται.

Ταυτόχρονα η Ελλάδα αποτελεί διεθνή τουριστικό προορισμό κατά τη θερινή περίοδο, γεγονός που δυναμώνει την εγχώρια αγορά ναρκωτικών.

Στη διακίνηση της κάνναβης πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η μαφία των Αλβανών. Το μεγαλύτερο ποσοστό διακινείται μέσω της ελληνοαλβανικής μεθορίου και προωθείται στην υπόλοιπη χώρα. Σε αρκετές εγκληματικές ομάδες των Αλβανών που διακινούν την κάνναβη συμμετέχουν και Έλληνες ενώ τα ηγετικά στελέχη των οργανώσεων δεν συμμετέχουν στη μεταφορά και ως εκ τούτου αποφεύγουν τη σύλληψη. Τα μέλη που αναλαμβάνουν τη διακίνηση φέρουν οπλισμό και σε όλες τις μεγάλες ποσότητες στη μεταφορά υπάρχει προπομπός που ενημερώνει για τυχόν

«άνθρωπος της νύχτας» «ξεδίπλωσε» στην κάμερα τον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος, τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών αλλά και τα φθηνά συμβόλαια θανάτου.

«Πλέον τα πιστόλια κυκλοφορούν λες και είναι δεν ξέρω τι… Κάποτε ένα συμβόλαιο θανάτου ήταν πάνω από 50.000 ευρώ. Τώρα με 5.000 ευρώ μπορείς να βρεις έναν κανίβαλο και να πάει να κάνει την τρέλα του».

Σύμφωνα με τον ίδιο δεν υπάρχουν Έλληνες καθώς όπως εξηγεί «δεν πάει Έλληνας να αφαιρέσει ζωή άλλου για 5.000 ευρώ. Μην ακούτε τέτοια πράγματα».

Εξηγώντας τη στρατηγική του οργανωμένου εγκλήματος αναφέρει ειδικά για την Αττική ότι «οι αρχηγοί της μαφίας διοικούν διαφορετικές περιοχές ενώ οι ομάδες τους είναι χωρισμένες ανάλογα με τη δραστηριότητα τους».

«Σίγουρα υπάρχει μια κεφαλή πάντα. Υπάρχουν ομάδες οι οποίες δραστηριοποιούνται στα μαγαζιά τα παράνομα. Στα μπουζούκια… Υπάρχει το γενικό αφεντικό, αυτό που λέγεται η μεγάλη οικογένεια, η αστυνομία», λέει.

Τα χρήματα που βγάζει η μαφία τα ξεπλένει μέσα από νόμιμες και παράνομες επιχειρήσεις. Ωστόσο, ακόμα και όταν η αστυνομία βρεθεί στα ίχνη τους, οι βαρόνοι της νύχτας γλυτώνουν.

«Μεγάλα κεφάλια πέφτουν στα χέρια της αστυνομίας; Ποτέ. Γιατί; Γιατί κανένας καταστηματάρχης δεν έχει μαγαζί στο όνομα του, δικό του. Απλά. Τα χρήματα κινούν τα πάντα. Άρα είναι οι μπροστινοί αυτοί που πέφτουν πάντα στα χέρια των αρχών… Οπότε τι τον ενδιαφέρει αυτόν; Αυτός θέλει να μαζεύει κάθε μέρα είκοσι, τριάντα πενήντα χιλιάδες. Ο μπροστινός θα πάρει αυτά που έχει συμφωνήσει», λέει ο άνθρωπος της νύχτας.

Όσο για τα αίτια που οδηγούν στο ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ νονών της νύχτας αναφέρει τη διαμάχη ελληνικών και ξένων συμμοριών για τον έλεγχο περιοχών.

«Μπαίνουν και σε άλλους χώρους που δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μπουν. Είναι χωράφι μας. Δεν μπορεί κανένας να μπαίνει να το καταπατάει».

Για το αν το ξεκαθάρισμα με τις εν ψυχρώ εκτελέσεις θα τελειώσει σύντομα απαντάει αφοπλιστικά:

«Όχι βέβαια. Δεν τελειώνει. Πως θα τελειώσει. Αφού εμείς οι δύο είμαστε φίλοι αδελφικοί ας πούμε και έρχεται κάποιος και σε σκοτώνει και μου πληγώνει την ψυχή μου. Εγώ τι θα κάνω; Θα τον αφήσω να περνάει από μπροστά μου και να γελάει;».

Τα όπλα του οργανωμένου εγκήματος στην Ελλάδα

Αφιέρωμα στο τεράστιο οπλοστάσιο που βρίσκεται ή βρισκόταν στα χέρια ένοπλων οργανώσεων, ποινικών ή αλλοδαπών εγκληματιών είχε κάνει και το Militant Wire για ένα θέμα το οποίο είναι σχετικά άγνωστο στην Ευρώπη.

Και τα ευρήματα είναι μάλλον απογοητευτικά για μια υποτίθεται «ασφαλή» χώρα, στην οποία απαγορεύεται η οπλοκατοχή, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων,  αλλά τελικά όλοι όσοι δεν πρέπει να έχουν καν πρόσβαση όπλα τελικά έχουν.

Πιο συγκεκριμένα γράφει το ξένο ιστολόγιο:

«Η Ελλάδα είναι μια ενδιαφέρουσα (και αναμφισβήτητα μη μελετημένη) περίπτωση  για οποιονδήποτε στον τομέα της ασφάλειας.

Ο ένοπλος αγώνας από τις  τις αρχές του 19ου αιώνα για ανεξαρτησία ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία όχι μόνο ενέπνευσε μια σειρά από παρόμοιες εθνικιστικές εξεγέρσεις, αλλά και αιχμαλώτισε διανοούμενους που ζούσαν ήδη σε «ελεύθερες» και συχνά δημοκρατικές δυτικές χώρες.

Η γεωγραφία της είναι επίσης ενδιαφέρουσα, καθώς αποτελείται από μερικά από τα πιο ακυβέρνητα εδάφη, στην προκειμένη περίπτωση, βουνά και αρχιπέλαγος χωριστών νησιωτικών αλυσίδων.

Τα νησιά της Ελλάδας την καθιστούν φυσικό στόχο για ένα τεράστιο δίκτυο λαθρεμπορίου και οργανωμένου εγκλήματος και τα βόρεια σύνορά της στην ενδοχώρα μοιράζονται με μετακομμουνιστικές χώρες των οποίων τα καθεστώτα κατέρρευσαν τη δεκαετία του 1990 και γνώρισαν μεγάλες παράνομες και παράνομες εκροές όπλων από οπλοστάσια που ήταν —στην περίπτωση της Αλβανίας— κυριολεκτικά ανοίχτηκε και λεηλατήθηκε από πολίτες.

Η χώρα βρίσκεται επίσης μεταξύ της νοτιοανατολικής Ευρώπης -η οποία γνώρισε τρομερές βίαιες συγκρούσεις τη δεκαετία του 1990- τη Βόρεια Αφρική και το Λεβάντε, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου είτε εξακολουθεί να βιώνει κάποια μορφή ένοπλης σύγκρουσης είτε αναρρώνει από επαναστάσεις ή/και βίαιες αναταραχές κάποιου είδους.

Επιπλέον, η ίδια η Ελλάδα έχει πλούσια εσωτερική ιστορία ένοπλης πολιτικής βίας και ιδιαίτερα ανταρτικής δραστηριότητας, είτε με τη μορφή των ληστών που κυριαρχούσαν στα βόρεια ορεινά περάσματα την εποχή των Οθωμανών, των ανταρτών που πολέμησαν τις φασιστικές δυνάμεις στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, των εθνικιστικών ανταρτών που πήγαν να βοηθήσουν την οργάνωση ΕΟΚΑ να πολεμήσουν τους Βρετανούς στην Κύπρο, τους μαρξιστές-λενινιστές αντάρτες πόλεων του τέλους του 20ού αιώνα ή τους αγωνιστές αναρχικούς προκατόχους τους.

Προσθέτοντας σε όλα αυτά, για το μεγαλύτερο μέρος του 21ου αιώνα, η Ελλάδα φαίνεται να έχει ανασταλεί σε μια μόνιμη κατάσταση αναταραχής και ο ελληνικός λαός έχει μια αξιοσημείωτη ικανότητα να κινητοποιεί ο ένας τον άλλον στους δρόμους για μαζικές διαδηλώσεις, διαδηλώνοντας για διάφορες αιτίες.

Μεταξύ της μειοψηφίας των Ελλήνων και των ξένων υπηκόων που είτε ανήκουν σε σοβαρά δίκτυα οργανωμένου εγκλήματος είτε ανήκουν σε άτομα με ιδεολογικά κίνητρα, τα όπλα που αποκτούν στη χώρα σε μεγάλο βαθμό εμπίπτουν σε συνεπείς κατηγορίες που είναι προβλέψιμες, δεδομένης της θέσης της Ελλάδας στον χάρτη και τα συνήθη πρότυπα παράνομου/παράνομου εμπορίου όπλων στην περιοχή.

Τα όπλα που παρουσιάζονται έχουν κατασχεθεί σχεδόν όλα από την Ελληνική Αστυνομία και προέρχονται από διάφορους παράγοντες, από ιδιώτες που είναι ενθουσιασμένοι με τα πυροβόλα όπλα αλλά δεν διαθέτουν κατάλληλες άδειες, μέχρι μικροέμπορους ναρκωτικών και μερικούς από τους πιο διαβόητους στην Ελλάδα αντάρτες πόλης.

Πολλά από τα όπλα προέρχονται από τις πρώην Γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες, ένας μικρότερος αριθμός προέρχεται από τη Βουλγαρία και είναι πολύ συνηθισμένο να βλέπουμε όπλα που κατασκευάστηκαν ή/και προέρχονται από την πρώην Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Αλβανίας.

Μαζί με αυτά υπάρχουν όπλα κοινά σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, όπως διάφορα διαμετρήματα ημιαυτόματων όπλων Glock, που κατασκευάζονται στην Αυστρία. Ομοίως, κοινά κυνηγετικά όπλα περιλαμβάνονται επίσης σε αυτά τα οπλοστάσια, που κυμαίνονται από σπασίματα έως μέτριες αντλίες και ημιαυτόματα.

Περιστασιακά συναντά κανείς όπλα σε αυτές τις κατασχέσεις που κατασκευάζονταν στη γειτονική Τουρκία, κυρίως κυνηγετικά όπλα τύπου AR 0,12 gauge.»

Yiafkes (Weapons Caches)

These pictures are from an extensive yiafka seized in rural Greece by Hellenic Police in 2020. It notably contained multiple rocket-propelled grenades and very much resembled the yiafkes of urban guerrilla groups from the late 20th Century and early 2000s.

The above anti-tank weapon, the RPG launcher, industrial-grade explosives, and small arms were seized from a yiafka in downtown Athens, which had been stored in a secret underground tunnel beneath an apartment being rented by members of a Turkish Marxist-Leninist guerrilla group known as DHKP/C. Nearly a dozen Turkish citizens were arrested in the counter-terrorism raid that led to the weapons seizure.

The above five photos depict the yiafkes of Greece’s most notorious urban guerrilla group, the Revolutionary Organization—17 November, or simply “17N”. The G3A3 rifles were stolen during a bloodless raid on a police station in Vyronas, in which members of 17N disguised themselves as officers and subdued the police on duty there before accessing the station’s armory. The anti-tank rockets, launchers, and hand grenades were taken by 17N during a raid on an army base in Larissa, and the Bazookas were taken from the Athens War Museum. These weapons were used in multiple attacks on soft and hard targets during the latter half of 17N’s 27-year operational career.

This is the yiafka of Revolutionary Sect, an anarcho-nihilist guerrilla group that emerged during mass unrest after the police killing of Alexis Grigoropoulos. Alexis was killed in the largely anti-authoritarian Exarcheia neighborhood of Athens, and many thousands rioted across Greece throughout December 2008 as a result of his death.

The Panzerfaust and MP-40 are great examples of the Axis weapons still lingering in Greece from the Second World War. However, it is likely not functional in its present state.