Άφωνη η ελληνική κυβέρνηση απλά παρακολουθεί
Με το τραγούδι που είναι αφιερωμένο στον ιδρυτή της αλβανικής εγκληματικής παραστρατιωτικής οργάνωσης του Ουτσεκά του αποκαλούμενου ως «Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου», ολοκληρώθηκε η ομιλία του Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα στο Γαλάτσι, εν μέσω πανηγυρισμών και πλήθους αλβανικών σημαιών και “δικέφαλων” αλβανικών “αετών” και χωρίς ούτε μια ελληνική σημαία σαν η συγκέντρωση γινόταν στα Τίρανα ή στο Κοσσυφοπέδιο.
Πρόκειται για το τραγούδι του Adem Jashari, του ιδρυτή του Ουτσεκά ο οποίος δολοφονήθηκε το 1998 στο Κοσσυφόπεδιο.
Αλλά ο Ράμα δεν αρκέστηκε σε αυτό. Με την κυβέρνηση να εχει χάσει τον προσανατολισμό της μετά τα συνεχή “χαστούκια” από Τουρκία και Σκόπια, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα λέγοντας κατά την διάρκεια της ομιλίας του ότι “η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες όσο και στους Αλβανούς”!
Ήδη στα μεγάλα αλβανικά ΜΜΕ είναι πρωτοσέλιδο η συγκεκριμένη φράση του Αλβανού πρωθυπουργού
Το παραλήρημα όμως κορυφώθηκε με την αναφορά στους Τσάμηδες, τους οποίους συνέκρινε με τους Αλβανούς μετανάστες της δεκαετίας του ‘90, επιθυμώντας έτσι να ανοίξει θέμα μειονότητας μέσα σε ελληνικό έδαφος, υπό την αφωνία της ελληνικός κυβέρνησης η οποία το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει συνεχώς για εργάτες από το εξωτερικό, σαν να μην φτάνουν αυτοί που ήδη υπάρχουν εδώ.
Δεν δίστασε μάλιστα να συγκρίνει τις επιχειρήσεις της ελληνικής αστυνομίας για την σύλληψη Αλβανών κακοποιών, με την εκδίωξη των φιλοναζιστών εγκληματιών πολέμου Τσάμηδων από την Ελλάδα!
Παράλληλα ο Αλβανός πρωθυπουργός δεν δίστασε χωρίς ντροπή να αναφέρει πως η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα ήταν… Αλβανίδα!
Ο Ράμα σε ένα απίστευτο αμόκ δεν δίστασε να παραχαράξει την ιστορία και να την γράψει όπως τον… βόλευε αποδεικνύοντας πως είναι και ανιστόρητος αλλά και επικίνδυνος!
Χαρακτηριστικά ανέφερε πως «η Μπουμπουλίνα μεγάλωσε μέσα σε οικογένεια που μιλούσε αλβανικά»!
Το μόνα σημεία που ο Ράμα επιχείρησε να αμβλύνει λίγο το κλίμα ήταν η αναφορά ότι δεν ήρθε -τάχα- να προκαλέσει και ότι είπε ξεψυχισμένα ένα “Ζήτω η Ελλάδα” (και αυτό όπως το είπε) στο τέλος της ομιλίας του.