“Οδηγήθηκε με χειροπέδες στον εισαγγελέα”.
Άλλοι είπαν “ζήτω” και μπράβο “και κάποιοι άλλοι σε κανάλια έβαλαν φίλτρο, όχι στο πρόσωπο του κατηγορούμενου, αλλά στις χειροπέδες, για να μην φανούν!
Όσοι φώναξαν “ζήτω” και “μπράβο”, δεν εντόπισαν το φίλτρο.
Και όσοι έβαλαν το φίλτρο, αγνόησαν αυτούς, που φώναζαν “ζήτω”.
Ούτε οι μεν, ούτε οι δε, ασχολήθηκαν με την πραγματικότητα, που βιώνουν. Μια πραγματικότητα, που λέγεται… “ιστός της αράχνης” και έχει δημιουργηθεί, για να εγκλωβίζει θύματα όλων των ειδών και αποχρώσεων. Άλλα, για να τα καθιστά συνενόχους και άλλα, για να τα εκμαυλίζει, ανεξάρτητα, από το τι προσωπικά πιστεύουν και κάνουν.
Η ανήθικη, σύμφωνα με τα κοινωνικά δεδομένα, συμπεριφορά μελών της κοινότητας μας, στηλιτεύεται, απ΄όλους!
Όχι, όμως, με τον ίδιο τρόπο. Κάποιοι αντιπολιτεύονται κόμματα, κάποιοι πρόσωπα, κάποιοι άλλοι, την “άτιμη κενωνία” και κάποιοι άλλοι υπερασπίζονται όλες τις εκδοχές.
Το πρόβλημα, όμως, είναι ΕΝΑ!
Όλα ενυπάρχουν! Είναι “νταϊμένσιον”! Και είναι η ΒΙΑ! Η βία του διαπλεκόμενου συστήματος, η βία της εξουσίας, για να το υπηρετήσει, η βία του ισχυρού, που απολαμβάνει το αποτέλεσμα, η βία του πατριάρχη, η βία, τελικά, σε μυαλά και συνειδήσεις.
Αυτήν, κανείς δεν είναι διατεθειμένος να την καταργήσει, ότι και να λέει!
Ο θρησκευόμενος, δεν θέλει να πιστέψει ότι “άνθρωποι του Θεού”, ασκούν βία.
Ο νομιμόφρων, δεν θέλει να παραδεχτεί ότι υπάρχουν Νόμοι, που επιβάλλουν βία. Ούτε και ότι “υπηρέτες του Νόμου”, ασκούν βία, σε ανίσχυρους.
Ο κομματικοποιημένος δεν θέλει να δεχθεί ότι ΚΑΙ στο κόμμα του υπάρχουν βιαστές, όχι μόνο ανθρώπων, αλλά και της σκέψης και της συνείδησης. Όλοι είναι άσπιλοι και μόνον οι απέναντι “τα κάνουν αυτά”!
Όσο για την εξουσία, όποιο πολιτικό πρόσημο κι αν είχε, σ΄αυτόν τον τόπο, μόνο την λέξη “υποκρισία” υπηρέτησε σωστά!
Και αυτό, γιατί, χωμένη σε κύκλους συμφερόντων, διαφθοράς και παγκόσμιων συνωμοσιών, ΠΟΤΕ δεν επένδυσε στα προβλήματα της κοινωνίας και ΠΑΝΤΑ είχε όλους τους τρόπους να την εξοντώνει, κάνοντας της κομματάκια και πετώντας ένα-ένα τα κομμάτια της, στ΄αρπαχτικά! Κάθε είδους!
Η κοινωνία, θέλει δομές προστασίας των ανίσχυρων, Νόμους ελευθερίας της σκέψης, ενδυνάμωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και όχι κατάργηση τους, σεβασμό στον άνθρωπο και στις ανάγκες του.
Η ηθική, γράφεται με ισονομία, ανεξαρτησία σκέψης και λόγου, δυνατότητα πρόσβασης όλων, σε όλα!
Όχι με φίλτρα! Γιατί καθαρό, δεν είναι αυτό που ξεπλένουμε, αλλά αυτό που δεν λερώθηκε!